Liber, Caput

 1       II, IX   |           senserint Romani ueteres, Cicero testatur in libris, quos
 2       II, XXI  | flagitiosissimam factam, sed, sicut Cicero disputat, iam tunc prorsus
 3       II, XXI  |             pridem amisimus. w Haec Cicero fatebatur, longe quidem
 4       II, XXI  |  amitteretur illa res publica, quam Cicero longe, antequam Christus
 5       II, XXI  |             coloribus; quod et ipse Cicero nesciens, cum eam praeferret,
 6      III, XV   |            fine contingit. Satis et Cicero illam inter deos Romuli
 7      III, XV   |         dicit in eisdem libris idem Cicero, propterea et istum non
 8      III, XVII |            genere oraculorum, sicut Cicero in libris de diuinatione
 9      III, XXX  |            perierunt, inter quos et Cicero, disertus ille artifex regendae
10      III, XXX  |             uelut patriae libertate Cicero resistebat. Tunc emerserat
11      III, XXX  |         contra Antonium nutriretur, Cicero fauebat, sperans eum depulsa
12       IV, XXVI |         conscribuntur? Hic exclamet Cicero non contra figmenta poetarum,
13       IV, XXX  |                                XXX] Cicero augur inridet auguria et
14        V, II   |                                 II] Cicero dicit Hippocratem, nobilissimum
15        V, VIII |       sententiae suffragantur, quos Cicero in Latinum uertit: ~Tales
16        V, IX   |                             IX] Hos Cicero ita redarguere nititur,
17        V, IX   | praescientia falli non potest; quod Cicero timuit, ut oppugnaret praescientiam,
18        V, IX   |  contenderent. ~Quid est ergo, quod Cicero timuit in praescientia futurorum,
19        V, IX   |             Nam et illud, quod idem Cicero concedit, nihil fieri si
20        V, IX   |          uolutnates? Contendat ergo Cicero cum eis, qui hunc causarum
21       VI, II   |          quantum studiosum uerborum Cicero delectat. Denique et ipse <
22     VIII, V    |           maiorum gentium dii, quos Cicero in Tusculanis tacitis nominibus
23     VIII, XIX  |    Romanorum antiquissimis legibus, Cicero commemorat esse conscriptum
24       IX, IV   |          nostri autem quidam, sicut Cicero, perturbationes, quidam
25       IX, IV   |          Hos autem, id est Stoicos, Cicero in libris de finibus bonorum
26       IX, V    |       piorum sensibus accommodatius Cicero in Caesaris laude locutus
27       IX, V    |         ignoscitur paenitenti. Hanc Cicero locutor egregius non dubitauit
28     XIII, XVI  |           haec uerba sunt, sicut ea Cicero in Latinum uertit, quibus
29      XIV, V    |            uel perturbationibus, ut Cicero appellat, uel passionibus,
30      XIV, VII  |             De tristitia uero, quam Cicero magis aegritudinem appellat,
31      XIV, VIII |           eu)paqei/as, Latine autem Cicero constantias nominauit, Stoici
32      XIV, VIII |   indifferentia reperitur. Ait enim Cicero orator amplissimus: "Cupio,
33      XIV, XXIII|          illa membra seruire? Nonne Cicero in libris de re publica,
34    XVIII, XXIV |            temporibus Caesarum), ut Cicero magnis Romuli laudibus tribuat,
35      XIX, III  |         Ciceronis et suo, quem sane Cicero in pluribus fuisse Stoicum
36      XIX, IV   |      explicare? Quam lamentatus est Cicero in consolatione de morte
37     XXII, XX   |             sicut poterat, definire Cicero, tantus auctor ipsorum: "