Liber, Caput

 1        I, XXXI |           auaritia grassaretur; quibus uitiis obseratis ciuitati utilis
 2        I, XXXII|        licentia uanitatum, non hominum uitiis, sed deorum uestrorum iussis
 3       II, V    |         flagitiosissimae consuetudinis uitiis oblectari magis quam obluctari
 4       II, XVIII|             plura Sallustius de Sullae uitiis ceteraque foeditate rei
 5       II, XIX  |              ille contemnit, pluresque uitiis male blandientibus quam
 6       II, XXI  |                causa est. Nostris enim uitiis, non casu aliquo, rem publicam
 7       II, XXIV |                atque captiuus nefandis uitiis et r haec ipsis etiam daemonibus
 8       II, XXV  |            uelut amici uirtutibus, cum uitiis hominum offenderentur; quia
 9       IV, III  |               quot uitiorum. De quibus uitiis cum ageret scriptura diuina:
10        V, XVIII|               uincerent eos,qui magnis uitiis datorem uerae gloriaeet
11        V, XIX  |              superat siue crudelitatis uitiis siue luxuriae. Tales quidam
12       IX, V    |              sapientis admittunt, quem uitiis omnibus liberum uolunt.
13       IX, VI   |               cum eorum mens passionum uitiis subiugata et oppressa, quidquid
14       XI, II   |       intellegentia naturaliter inest, uitiis quibusdam tenebrosis et
15      XII, III  |               Dei, qui non natura, sed uitiis aduersantur eius imperio,
16      XII, III  |            bonum. Non enim quisquam de uitiis naturalibus, sed de uoluntariis
17      XII, III  |         uoluntate sumpsit exordium. De uitiis quippe nunc loquimur eius
18      XIV, IX   |              hunc stuporem non omnibus uitiis iudicet esse peiorem? Potest
19      XIV, XI   |             tunc est uere liberum, cum uitiis peccatisque non seruit.
20      XIX, IV   |                nisi perpetua bella cum uitiis, nec exterioribus, sed interioribus,
21      XIX, XXI  |               corpori aut humana ratio uitiis imperare. Et si in homine
22      XIX, XXIII|              etiam corpori atque ratio uitiis ordine legitimo fideliter
23      XIX, XXIV |                animus corpori ratioque uitiis recte ac fideliter imperet,
24      XIX, XXV  |                animus corpori et ratio uitiis laudabiliter imperare, si
25      XIX, XXV  |                quas imperat corpori et uitiis, ad quodlibet adipiscendum
26      XIX, XXVII|          adgrauat animam, non perfecte uitiis imperat ratio, ideo necessaria
27      XIX, XXVII|               nequaquam sine conflictu uitiis imperatur; et utique subrepit
28      XIX, XXVII|             peccetur. Et ideo, quamdiu uitiis imperatur, plena pax non
29      XIX, XXVII|            animus corpori, ratio autem uitiis etiam repugnantibus imperet,
30      XIX, XXVII|                 non opus erit ut ratio uitiis, quae nulla erunt, imperet;
31       XX, IX   |       aliquando repugnatur pugnantibus uitiis, aliquando cedentibus imperatur,
32      XXI, XV   |          Melius confligitur quippe cum uitiis, quam sine ulla conflictione
33      XXI, XV   | conflictationis molestia remanere quam uitiis in nos dominationem non
34      XXI, XVI  |                apertissima uitia aliis uitiis uincuntur occultis, quae
35      XXI, XVI  |           uicti fuerint praeualentibus uitiis et praeuaricatores eius
36     XXII, XXIII|         quantalibet uirtute proeliandi uitiis repugnemus uel etiam uitia