Liber, Caput

 1       II, V     |              ut sua mater sine ullo sensu mortua iaceret, quam ad
 2      VII, II    |           Nam profecto sine uita et sensu, quid est illud totum, quod
 3      VII, XXIII |         sicut in mundo arbores sine sensu aluntur et crescunt et modo
 4      VII, XXIII |    intellegentiam non habere, sicut sensu carent; aut si idcirco habere
 5     VIII, XXIII |          diffidas; statuas animatas sensu et spiritu plenas tantaque
 6     VIII, XXVI  |         totus, si est homo totus in sensu uitae, melior remeauit in
 7       IX, XVI   |        nidoribus. In gustandi autem sensu nulla necessitate reficiendae
 8       IX, XVI   |          Nam licet ab eo potissimum sensu contrectatio dicta uideatur,
 9        X, XVI   |           dignarentur: profecto non sensu corporis, sed ratione mentis
10       XI, III   |         inuisibilibus quae a nostro sensu interiore remota sunt, his
11       XI, XVI   |          modus, quo fit, ut quaedam sensu carentia quibusdam sentientibus
12       XI, XXVI  |         illa, quae foris sunt, ullo sensu corporis tangimus, uelut
13       XI, XXVII |         uelle uideantur. Sed nos ea sensu corporis ita capimus, ut
14       XI, XXVII |          ita capimus, ut de his non sensu corporis iudicemus. Habemus
15       XI, XXVIII|        huius modi, sine ullo quidem sensu atque uita, non tamen nobis
16      XII, IV    |        mortalium uel intellectu uel sensu uel uita omnino carentium,
17     XIII, III   |            usu motuque membrorum et sensu adpetendi atque uitandi,
18     XIII, VI    |         morientibus, quod cum graui sensu adimit sensum, pie fideliterque
19     XIII, XX    |             quaslibet sine ullo iam sensu contumelias accepisse uideatur.
20     XIII, XX    |          uoluntatem, omni molestiae sensu, omni corruptibilitate et
21     XIII, XXIV  |        careant, quando quidem etiam sensu, cum in doloribus futuri
22      XIV, XXII  |             de intellectu mentis et sensu corporis, sed aperte de
23      XIV, XXIII |          rerum inexpertarum, sed de sensu expertarum argumentantem.
24      XIV, XXIV  |            admotu sine ullo doloris sensu nisi postmodum ex uulnere;
25       XV, XI    |            uno simul tempore unoque sensu interpretati sunt, errare
26       XV, XXIII |         etiam cum agitatur flabello sensu corporis tactuque sentitur)
27       XV, XXVI  |        omnia referantur, si ab eius sensu, qui ista conscripsit, non
28     XVII, XX    |         Diuertat ad me. Et inopibus sensu dixit: Venite, manducate
29     XVII, XX    | Melchisedech, insipientes et inopes sensu uocasse, quia, sicut dicit
30      XIX, V     |            comicos suos hominem cum sensu atque consensu omnium hominum
31      XIX, XII   |         iamque exanime ac sine ullo sensu a pace tamen naturali sui
32      XIX, XVIII |         quibusdam rebus, quas neque sensu neque ratione percepimus
33      XXI, III   |            aliud dicitur, nisi quod sensu corporis homines et experientia
34      XXI, XXIII |           autem in hoc uno eodemque sensu: "Vita aeterna sine fine
35     XXII, XXIX  |            intellegibilia uideri et sensu corporis sensibilia, id
36     XXII, XXIX  |       facitoque uiuentia, interiore sensu quisque, non per corporeos