Liber, Caput

 1       XI, XII  |               primos illos homines in paradiso negare audeat beatos fuisse
 2       XI, XII  |           beatior erat primus homo in paradiso, quam quilibet iustus in
 3     XIII, XI   |            nulla est. Atque utinam in paradiso bene uiuendo egissemus,
 4     XIII, XII  |            primo illi homini, quem in paradiso constituerat, de cibo uetito:
 5     XIII, XX   |            ligno uitae, quod in medio paradiso cum arbore uetita simul
 6     XIII, XX   |            accipiatur lignum uitae in paradiso corporali, sicut in spiritali,
 7     XIII, XX   |                hoc est intellegibili, paradiso sapientia Dei, de qua scriptum
 8     XIII, XXI  |             intellegendo spiritaliter paradiso nemine prohibente dicantur,
 9     XIII, XXIII|              merito fieret, posset in paradiso nisi peccasset habere perpetuam.
10      XIV, X    |             beatitudinis loco, id est paradiso? Quis tandem absolute dici
11      XIV, XI   |          itaque homo secundum Deum in paradiso et corporali et spiritali.
12      XIV, XI   |         subditus eligens de spiritali paradiso cecidit (de cuius lapsu
13      XIV, XI   |                inuidebat, colubrum in paradiso corporali, ubi cum duobus
14      XIV, XII  |      fluctuaret affectibus, qualis in paradiso ante peccatum, licet in
15      XIV, XV   |       animalibus praeposuerat, qui in paradiso constituerat, qui rerum
16      XIV, XV   |     difficillima est imperata: ita in paradiso tanto maior inoboedientia
17      XIV, XV   |             quod non potest uelit? In paradiso enim etiamsi non omnia poterat
18      XIV, XIX  |                hae, inquam, partes in paradiso ante peccatum uitiosae non
19      XIV, XXI  |            credamus illos coniuges in paradiso constitutos per hanc libidinem,
20      XIV, XXI  |               profecto illius quae in paradiso fuit felicitatis ignari,
21      XIV, XXI  |            neque nunc possunt, nec in paradiso futuros fuisse, sed foris,
22      XIV, XXIII|         inoboedientia plecteretur, in paradiso nuptiae non haberent, sed
23      XIV, XXVI |                Viuebat itaque homo in paradiso sicut uolebat, quamdiu hoc
24      XIV, XXVI |               tranquillitas. Sicut in paradiso nullus aestus aut frigus,
25      XIV, XXVI |      praeoccupante peccato exilium de paradiso ante meruerunt, quam sibi
26      XIV, XXVII|           sine adiutorio Dei etiam in paradiso non erat in potestate; erat
27       XV, I    |       felicitate paradisi uel de ipso paradiso et de uita ibi primorum
28      XVI, XXVII| praeuaricatores legis illius, quae in paradiso data est, agnoscuntur; ut
29       XX, I    |         initio iudicauit dimittens de paradiso et a ligno uitae separans
30       XX, XXVI |      commemorat, quo primi homines in paradiso fuerunt. Tunc enim puri
31       XX, XXVI |               quando primi homines in paradiso ante praeuaricationem innocentissima
32       XX, XXVI |          hominibus, quando eos sua de paradiso eiecit iniquitas, eidem
33       XX, XXVI |               annos egisse aliquos in paradiso illos primos homines, unde
34      XXI, VIII |       litteris, ubi legitur qualis in paradiso uixerit homo quantumque
35      XXI, VIII |         fecunditate pollebat; nam Dei paradiso in diuinis eloquiis comparata
36      XXI, XV   |           illo nimis nefario, quod in paradiso perpetratum est, factam