Liber, Caput

 1        I, XVII |     profecto etiam qui se ipsum occidit homicida est, et tanto fit
 2        I, XVII |        habet! Iudas enim cum se occidit, sceleratum hominem occidit,
 3        I, XVII |     occidit, sceleratum hominem occidit, et tamen non solum Christi,
 4        I, XIX  |     latente consensione: non se occidit insontem, et ideo potest
 5        I, XIX  |    pertulit, etiam non adultera occidit, non est pudicitiae caritas,
 6        I, XX   |         in psalmo scriptum est: Occidit uites eorum in grandine.
 7        I, XX   |       nec te. Neque enim qui se occidit aliud quam hominem occidit. ~
 8        I, XX   |      occidit aliud quam hominem occidit. ~
 9        I, XXI  |       iussione, (non autem ipse occidit, qui ministerium debet iubenti,
10        I, XXI  |    filiam, quae patri occurrit, occidit, cum id se uouisset immolaturum
11        I, XXIII|    illum Catonem, qui se Vticae occidit; non quia solus id fecit,
12        I, XXIII| uictorem laudabiliter Torquatus occidit, cur uictus uicto filio
13        I, XXVI |        constitutus est, hominem occidit, nulla ciuitatis suae lege
14      III, VI   |         patrem, quod est peius, occidit. Vterque enim fuit conditor,
15      III, XIII |       nullum Troianorum Pyrrhus occidit; Romani autem soceros interficiebant
16      III, XVI  |        et extollant, qui filios occidit, infelix est. Et tamquam
17      III, XVI  |         hoc Bruto, quiet filios occidit et a se percusso hosti filio
18        V, XVIII|        Bruto autem, quia filios occidit, infelicitatis perhibet
19        V, XVIII|     pugnauerat, licet uicisset, occidit, ne plus mali esset in exemplo
20        V, XVIII|         pro eo alterum deceptus occidit, in ardentem aram ante eius
21       XV, V    | peregrinantem inuidentia uictus occidit. Vnde mirandum non est,
22       XV, V    |   fieret angustior, qui alterum occidit, si ambo dominarentur (Abel
23       XV, VII  |      inquit, ex maligno erat et occidit fratrem suum; et cuius rei
24       XV, VII  |       suum; et cuius rei gratia occidit? Quia opera illius maligna
25       XV, VII  |        uitio fratrem insidiatus occidit. Talis erat terrenae conditor
26       XV, VIII |      postea quam fratrem frater occidit, fuisse uidentur: in terra,
27       XV, VIII |      Adam pro illo, quem frater occidit; concretio autem, quia bonis
28       XV, XV   |         Abel, quem maior frater occidit, praefigurationem quandam
29       XV, XV   |       successionem, quem frater occidit, et appellauit nomen illius
30       XV, XV   |      semen aliud pro Abel, quem occidit Cain. Cum itaque istae duae
31      XVI, IX   |          ubi sol oritur, quando occidit nobis, aduersa pedibus nostris
32    XVIII, XXXI |       gentibus; et ideo non eos occidit, id est non in eis perdidit
33    XVIII, XXXI |     primum iustum impius frater occidit, et deinceps usque in huius
34      XIX, VI   |         torsit, et dum nesciret occidit. In his tenebris uitae socialis
35       XX, XIX  |      domum deiciens filios eius occidit, phantasmata fuerunt; quae
36      XXI, III  |     utique moritura omnis dolor occidit, et ut dolor aliquis possit