Liber, Caput

 1       II, XXIII  |          senex ne in manus Sullae futuri mox uictoris inrueret. Si
 2        X, XXX    |          et falsum credendo beati futuri? Quod si absurdissimum et
 3       XI, XII    |    mortali; quantum autem ad spem futuri, beatior quilibet in quibuslibet
 4       XI, XXI    |       uidelicet et praeteriti uel futuri, uarietate mutatur, apud
 5       XI, XXVII  |           nulli et nusquam essent futuri, sed omni modo perituri,
 6       XI, XXVIII |        qui nec fuerunt umquam nec futuri sunt desertores, inter quos
 7      XII, XXVIII |      ciuitates duas. Ex illo enim futuri erant homines, alii malis
 8     XIII, XXIV   | discernens, id est ab illo in quo futuri sumus hoc in quo nunc sumus,
 9     XIII, XXIV   |           sensu, cum in doloribus futuri sunt, non carebunt. Sed
10      XIV, IX     |            uerum etiam illos, qui futuri praeuidebantur, instruxit;
11      XIV, IX     |        quo tendunt, inmortalitate futuri sint. Ciuitas porro, id
12      XIV, XXVII  |        secutura. Cum igitur huius futuri casus humani Deus non esset
13       XV, XXIV   |       uiginti anni praedicti sunt futuri uitae hominum periturorum,
14      XVI, XXI    |         fideliter tenemus initium futuri saeculi a fine praesentis
15      XVI, XXX    |         eorum supplicium specimen futuri iudicii diuini fuit. Nam
16      XVI, XXXVIII|          etiam illam, cui uni iam futuri coniugii fidem fecerat.
17     XVII, II     |          et admonendos qui postea futuri erant in omnibus gentibus,
18     XVII, III    |          pro usu temporalis uitae futuri aliquid nosceretur, ad terrenam
19     XVII, VI     |        sacerdotium tamquam umbram futuri aeterni sacerdotii constitutum;
20     XVII, VI     |    reprobatus atque reiectus est, futuri regni erat umbra in aeternitate
21     XVII, VI     |         est hic. Huic ergo umbrae futuri non propter ipsam, sed propter
22     XVII, VIII   |      eadem sua persona per umbram futuri praenuntiabat etiam ipse
23     XVII, XII    |  transfiguraret, qui longe postea futuri erant, quibus hoc tempus
24     XVII, XIII   |          illam scriptura in umbra futuri excellenti praedicatione
25     XVII, XIV    |      ciuitate Dei, primo in umbra futuri, in terrena scilicet Hierusalem,
26     XVII, XVI    |   speculatio est; speculatur enim futuri saeculi magnum bonum, quoniam
27     XVII, XX     |        quae immolabantur in umbra futuri; propter quod etiam uocem
28      XIX, IV     |          esse cogitur misera, spe futuri saeculi sit beata, sicut
29      XIX, XXIII  |           uictimas, quas in umbra futuri offerebant Iudaei, et unum
30       XX, VIII   |           In eorum sane, qui tunc futuri sunt, sanctorum atque fidelium
31      XXI, XIII   |        futuro saeculo, id est, ne futuri saeculi aeterno supplicio
32      XXI, XXIII  |         et angeli eius semper ibi futuri esse credantur? An forte
33     XXII, XVI    |       corpore, quam uel erant uel futuri erant aetate iuuenali; quamuis
34     XXII, XXX    |        illic talium corporum sint futuri, temere definire non audeo,
35     XXII, XXX    |            communis. ~Ceterum qui futuri sint pro meritis praemiorum
36     XXII, XXX    |          magis dicere? Quod tamen futuri sint, non est ambigendum.