Liber, Caput

 1        I, I     |        gratias, hinc ad eius nomen ueraciter currere, ut effugiant poenas
 2        I, XXXVI |          et Dei cultum, in quo uno ueraciter sempiterna beatitudo promittitur.
 3       II, XXV   |      poterant, inuenerunt. Si ergo ueraciter inter se numina pugnauerunt,
 4       II, XXIX  |        minimum laborabis, et in ea ueraciter semperque regnabis. Illic
 5       IV, IV    |       inpunitas. Eleganter enim et ueraciter Alexandro illi Magno quidam
 6       IV, XXIX  |         mitterentur sancti uiri et ueraciter pii, qui pro uera religione
 7        V, X     | amplectimur, utrumque fideliter et ueraciter confitemur; illud, ut bene
 8        V, XIX   |          illud constet inter omnes ueraciter pios, neminem sine uera
 9        V, XXVI  |         cuius dator est Deus solis ueraciter piis. Cetera uero uitae
10       VI, X     |   perdiderunt nihilque inuenerunt, ueraciter exprimatur: "Huic tamen,
11       VI, X     |         sic ageret, ut eum populus ueraciter agere existimaret; scaenicus
12     VIII, IV    |            post mortem futura est, ueraciter beatam. Fortassis enim qui
13     VIII, XV    |            ista considerans animus ueraciter religiosus et uero Deo subditus
14       IX, XXI   |          gloriam semper ueracem et ueraciter sempiternam. Innotuit ergo
15        X, VI    |           ad illum finem boni, quo ueraciter beati esse possimus. Vnde
16        X, XXVII |        alterius adumbrata persona, ueraciter tamen, si ad ipsum referas,
17        X, XXVIII|           prophetae sancti de illo ueraciter praedixerunt: Perdam sapientiam
18       XI, XI    |           fuerit, ita aeterna uita ueraciter dici poterit, si finem habitura
19      XII, XXI   |          ueritate (illa enim nobis ueraciter promittitur uera felicitas,
20     XIII, II    |          Quamuis enim anima humana ueraciter inmortalis perhibeatur,
21     XIII, XV    |          constat inter Christianos ueraciter catholicam tenentes fidem
22      XIV, V     |           inquinatio, non potuisse ueraciter dici omnes culpabiles atque
23       XV, XXII  |           abs te. Creator autem si ueraciter ametur, hoc est si ipse,
24      XVI, XXXVII|     cantantium benedicitur, id est ueraciter dicitur; et alius benedici
25     XVII, XIII  |        Hierusalem libera, ubi erit ueraciter populus Israel; hoc enim
26    XVIII, XIII  |    occasione historiarum, quae res ueraciter gestas continent, ita sunt
27    XVIII, XVIII |            et liniamenta bestialia ueraciter posse conuerti, sed phantasticum
28      XIX, XXIII |      Christum, propterea credantur ueraciter uituperare Christianos atque
29      XIX, XXIII |          granditer, minaciter, sed ueraciter dictum ab illo Deo, quem
30      XXI, XVI   |           superantur. Neque id fit ueraciter atque sinceriter nisi uerae
31      XXI, XXIV  |            Neque enim de quibusdam ueraciter diceretur, quod non eis
32      XXI, XXIV  |       putant minaciter potius quam ueraciter dictum: Discedite a me,
33     XXII, XXVIII|          et propter nonnulla, quae ueraciter sensit, amantes Platonem
34     XXII, XXX   |        pietas et Dei cultus in quo ueraciter sempiterna beatitudo promittitur. ~ ~