Liber, Caput

 1        I, I    |           incurrerent, qui similem misericordiam non habebant. Qui tamen
 2        I, VI   |           risum, nec illius castam misericordiam nec huius facetam continentiam
 3        I, VII  |           flagellis peccata eorum; misericordiam autem meam non dispergam
 4        I, XVII |    expiasse commissum, quoniam Dei misericordiam desperando exitiabiliter
 5       IX, V    | consideratione reprehendat. Nam et misericordiam Stoicorum est solere culpare;
 6       IX, X    |           sunt homines corpore, ad misericordiam Dei patris pertinere arbitratus
 7        X, V    |        facere iudicium et diligere misericordiam et paratum esse ire cum
 8        X, V    |          per hoc ubi scriptum est: Misericordiam uolo quam sacrificium nihil
 9        X, VI   |     sacrificium est. Nam et hoc ad misericordiam pertinet, quam quisque in
10        X, XXII |         qua in nos ostendit magnam misericordiam suam, et in hac uita per
11       XI, XII  |         huius infirmitatis diuinam misericordiam. Qui licet de suae perseuerantiae
12       XI, XXVII|        beneficio sibi hanc inpendi misericordiam desiderant, ut aliquanto
13     XIII, IV   |            Sic per ineffabilem Dei misericordiam et ipsa poena uitiorum transit
14      XVI, XXIX |             quia inuenit puer tuus misericordiam ante te, et quae sequuntur.
15     XVII, VIII |         tactibus filiorum hominum; misericordiam autem meam non amoueam ab
16     XVII, IX   |             In aeternum seruabo ei misericordiam meam et testamentum meum
17     XVII, IX   |         tactibus filiorum hominum; misericordiam autem meam non amoueam ab
18     XVII, IX   |          uerberibus peccata eorum; misericordiam autem meam non dispergam
19     XVII, XI   |         possit intellegi: "Auertis misericordiam tuam, quam promisisti Dauid".
20       XX, VI   |            in psalmo scriptum est: Misericordiam et iudicium cantabo tibi,
21       XX, XXIV |           sententiam Dei dicentis: Misericordiam uolo quam sacrificium; aut
22      XXI, XVIII|            multo maiorem quam isti misericordiam Deo tribuunt erga humanum
23      XXI, XVIII|            iudicium uentum fuerit, misericordiam esse superaturam. Donabit
24      XXI, XXII |   misericordia illi, qui non fecit misericordiam. Qui ergo fecit, inquiunt,
25      XXI, XXII |     misericordia ei, qui non fecit misericordiam. Nec dixit Dominus, inquiunt,
26      XXI, XXIV |          usque adeo bene, ut talem misericordiam reperiantur necessariam
27      XXI, XXIV |        credidistis Deo, nunc autem misericordiam consecuti estis illorum
28      XXI, XXIV |         non crediderunt in uestram misericordiam, ut et ipsi misericordiam
29      XXI, XXIV |          misericordiam, ut et ipsi misericordiam consequantur. Deinde subiecit,
30      XXI, XXVII|   misericordia illi, qui non fecit misericordiam. Qui ergo fecit, inquiunt,
31      XXI, XXVII| quantacumque scelerum consuetudine misericordiam posse impetrare diuinam,
32      XXI, XXVII|   misericordia illi, qui non fecit misericordiam. Venire quippe debet in
33      XXI, XXVII|          est apostolus, qui dicit: Misericordiam consecutus sum, ut fidelis
34      XXI, XXVII|     meritis, quos amicos fecerint, misericordiam consequantur (Mirari autem