Liber, Caput

 1        I, XXII  |        contemnere. Quam ob rem si magno animo fieri putandum est,
 2        I, XXX   |          Deleta quippe Carthagine magno scilicet terrore Romanae
 3       II, XV    |      honore praelatus est, ut pro magno sacerdotium, quod loui tribuerant,
 4      III, IX    |     condita usque ad Augustum pro magno miraculo unus commemoratur
 5      III, XVII  |         tacere, quam multis locis magno praeconio laudare compulsi
 6      III, XVII  |           tenerent: sic interim a magno imperitiae uel desidiae
 7      III, XVIII |        nos erimus historiae. Tunc magno metu perturbata Romana ciuitas
 8       IV, IV    |          ueraciter Alexandro illi Magno quidam comprehensus pirata
 9       IV, XXI   |   singulos prouidere), cum posset magno facilique compendio una
10        V, XII   |     dominatio quereretur, dum pro magno habetur, quod uelut loquente
11        V, XVII  |      quique meliores: nec sic pro magno haberi debuit honor humanus,
12       VI, I     |       acutissimi uiri, qui se pro magno beneficio conscripta docuisse
13       VI, X     |      perditum, mox autem inuentum magno esse gaudio derissiset,
14      VII, XXI   |     Liberi dies festos cum honore magno plostellis inpositum prius
15     VIII, V     |          scribit ad matrem sibi a magno antistite sacrorum Aegyptiorum
16        X, VIII  |         in salem repente conuersa magno admonuit sacramento neminem
17        X, IX    |           bonus, purgandae animae magno in molimine frustratos sibi
18        X, XXVI  |          perniciosa et insana pro magno beneficio didicisti? Audes
19       XI, IV    | ineffabiliter atque inuisibiliter magno et ineffabiliter atque inuisibiliter
20       XI, VI    |    perficiantur die septimoque in magno mysterio Dei uacatio commendatur.
21       XI, XXII  |    captiuatam et oppressam labore magno uix mundet ac liberet; non
22       XI, XXVII |      nouerint esse morituros, pro magno beneficio sibi hanc inpendi
23     XIII, XVI   |           facti sunt, inducat pro magno beneficio pollicentem, quod
24      XIV, XX    |        natura, quae illo primo et magno in deterius est mutata peccato;
25       XV, XXII  |        bonis. Deserto itaque bono magno et bonorum proprio lapsus
26      XVI, XXIV  |     Euphraten. Non ergo a flumine magno Aegypti, hoc est Nilo, sed
27      XVI, XXXVII|      reuelato sibi intus in corde magno sacramento deuitat indignationem,
28      XIX, III   |        iudicare debemus, quam pro magno de hominibus quid quisque
29      XIX, V     |        hominis domestici eius cum magno dolore cordis auditur, quia,
30       XX, V     |          die iudicii nouissimo et magno loquatur; ita ut dinosci
31       XX, VIII  |       denique perspiceretur, quam magno eius malo tam bene fuerit
32       XX, XVIII |       Domini ut fur, in quo caeli magno impetu transcurrent, elementa
33       XX, XXIV  |       Domini ut fur, in quo caeli magno impetu transcurrent, elementa
34       XX, XXVI  |           sacrificiorum nobis pro magno munere per prophetam promissos