Liber, Caput

 1        I, XXIII |           sperauit et uoluit, tantum gloriae ipsius Caesaris, ne ab illo
 2        I, XXVIII|           accessit auxilium; humanae gloriae, ne amaretur, humanum successit
 3       II, II    |            celebrantur, immo illorum gloriae uehementer aduersi. Romam
 4      III, XVIII |            auiditate nimia laudis et gloriae duriores condiciones, quam
 5      III, XX    |        essent Romanae felicitatis et gloriae, tam graue ab ea crimen
 6        V, XII   |         breui creuerit; tanta cupido gloriae incesserat." Ista ergo laudis
 7        V, XII   |            laudis auiditas et cupido gloriae multa illa miranda fecit,
 8        V, XII   |          profecto laudis auiditas et gloriae cupido faciebat. Amore itaque
 9        V, XII   |              et cupiditate laudis et gloriae multa magna fecerunt. Reddit
10        V, XII   |        adepta libertas, tanta cupido gloriae incesserat, ut parum esset
11        V, XIII  |              causa honoris laudis et gloriae consuleuerunt patriae, in
12        V, XIII  |         cupiditate humanae laudis et gloriae non quidem iam sancti, sed
13        V, XIII  |           multa mira atque praeclara gloriae cupiditate fecisse. Huic
14        V, XIV   |             cessat: saltem cupiditas gloriae superetur dilectione iustitiae,
15        V, XIV   |         maior in corde sit cupiditas gloriae quam Dei timor uel amor,
16        V, XVII  |             non uideo, praeter illum gloriae humanae inanissimum fastum,
17        V, XVIII |              corde orbitatis dolorem gloriae cuuiditas uicerat): quid
18        V, XVIII |            uerus, rectissime istorum gloriae donati sunt, ut hi, qui
19        V, XIX   |            inter cupiditatem humanae gloriae et cupiditatem dominationis.
20        V, XIX   |       Quisquis autem sine cupiditate gloriae, qua ueretur homo bene iudicantibus
21        V, XIX   |       fecerit ad oculos hominum, quo gloriae contemptor appareat, ad
22        V, XIX   |             iure laudatur. Qui autem gloriae contemptor dominationis
23        V, XIX   |           nec eam ueram esse, quando gloriae seruit humanae; eos tamen,
24        V, XIX   |          uera pietate seruit hominum gloriae, nequaquam sanctorum exiguis
25        V, XX    |       fingatur, ubi uirtutes humanae gloriae seruiunt. Licet enim ipsa
26        V, XX    |      placeatur hominibus et uentosae gloriae seruiatur. Nec illi se ab
27        V, XX    |        aliena spernant iudicia uelut gloriae contemptores, sibi sapientes
28        V, XXIV  |           non propter ardorem inanis gloriae, sed propter caritatem felicitatis
29      XVI, XV    |              narraret: Deus, inquit, gloriae apparuit Abrahae patri nostro,
30      XVI, XVI   | contradicitur Stephano dicenti: Deus gloriae apparuit Abrahae patri nostro,
31     XVII, IV    |          potentibus populi, et sedem gloriae hereditatem dans eis; dans
32     XVII, IV    |         duodecim sedes. --- Et sedem gloriae hereditatem dans eis; dixerant
33    XVIII, XXXI  |           Haec domus Dei maioris est gloriae, quam fuerat illa prima
34    XVIII, XXXI  |             tanto utique maioris est gloriae, quanto meliores sunt lapides