Liber, Caput

 1       II, XI   |          Nunc ad rem praesentem quod adtinet, siue omnibus omnia tamquam
 2      III, XXXI |          uoces tolerarentur, quantum adtinet ad Romanos, si Christianae
 3        V, I    |            eis sint, quantum ad haec adtinet, multi extranei quam ipsi
 4       VI, I    | supplicaretur, quantum ad illos deos adtinet quos instituerunt ciuitates,
 5       VI, III  |           forma seruata est, quantum adtinet ad ea, quae diis exhibenda
 6      VII, VI   |             quantum ad deos selectos adtinet, opitulante Deo uero quod
 7      VII, XIX  |         quibus rursus, quod ad semen adtinet, tanta dicit, quasi de Saturno
 8      VII, XX   |             interpretatur, nisi quod adtinet ad frumentum, quod Ceres
 9     VIII, II   |                     II] Quantum enim adtinet ad litteras Graecas, quae
10     VIII, VII  |                      VII] Quod autem adtinet ad doctrinam, ubi uersatur
11     VIII, XXIII|            Aegypto, quod ad hanc rem adtinet, ita sanctus Esaias prophetat:
12       IX, IV   |       existimo, quantum ad uim rerum adtinet, non ad uocabulorum sonum. ~
13        X, XXIX |            mortuo, sed quantum ad te adtinet; quantum autem ad eos, qui
14       XI, IX   |              quod ad sanctos angelos adtinet dicendum putaui, quae huius
15       XI, XII  |               Nec ipsos tantum, quod adtinet ad rationalem uel intellectualem
16      XII, I    |          rationalium mortalium genus adtinet, apparebit exortus, sicut
17     XIII, III  |           hoc genuit, quantum quidem adtinet ad peccati et mortis originem.
18     XIII, VI   |                  VI] Quapropter quod adtinet ad corporis mortem, id est
19     XIII, XI   |              moriuntur, qui, quantum adtinet ad corporis mortem, de qua
20     XIII, XXIV |     scripturarum, quantum ad Graecos adtinet, non *pnoh\n uidemus scriptum
21      XIV, IX   |            de animi perturbationibus adtinet, iam respondimus in nono
22       XV, I    |         sursum. Nam quantum ad ipsum adtinet, ex eadem massa oritur,
23       XV, XVI  |            maris et feminae, quantum adtinet ad genus mortalium, quoddam
24      XVI, XXV  |              iam diximus. Quod autem adtinet ad rem gestam, nullo modo
25      XVI, XXXV |         quando procul dubio, quantum adtinet ad originale peccatum, ambo
26     XVII, II   |             quantum ad prosperitatem adtinet temporalem, per posteritatis
27     XVII, IV   |            mutatione futurarum, quod adtinet ad duo testamenta, uetus
28    XVIII, II   |        studia uiguerunt. Nam quantum adtinet ad imperium, nullum maius
29    XVIII, XXV  |       monumentorum, quod ad litteras adtinet, posteris reliquerunt, nisi
30    XVIII, XXXI |           quantum ad scripturam eius adtinet, omnium breuissimus prophetarum,
31    XVIII, XXXI |             ad iustitiam pietatemque adtinet, nullus ei homo suorum temporum
32      XIX, XVIII|                    XVIII] Quod autem adtinet ad illam differentiam, quam
33       XX, XXVI |       profecto illud tempus, quantum adtinet ad non habere peccatum,
34     XXII, XXX  |            sit ingrata: quantum ergo adtinet ad scientiam rationalem,