Liber, Caput

 1       II, VII  |         adulescens spectat tabulam quandam pictam in pariete, ubi inerat
 2       II, IX   |            uitiosae suae opinionis quandam conuenientiam seruarunt,
 3        V, VIII |          ipsum causarum ordinem et quandam conexionem Dei summi tribuunt
 4        V, XVII |            aliquid, cui per umbram quandam simile fuit asylum illud
 5        V, XIX  |          summitatem et quasi arcem quandam Nero Caesar primus obtinuit,
 6        V, XIX  |            iustus Romanos secundum quandam formam terrenae ciuitatis
 7        V, XX   |       istas propter ipsam, tabulam quandam uerbis pingere, ubi uoluptas
 8       VI, VI   |       fabulosa et naturali tertiam quandam sui generis distinguere
 9      VII, XV   | appellauere nominibus. Nam stellam quandam uocant Mercurium, quandam
10      VII, XV   |          quandam uocant Mercurium, quandam itidem Martem. Sed ibi est
11      VII, XXXII|           populus Hebraeus in unam quandam rem publicam, quae hoc sacramentum
12     VIII, XI   |          habet ergo haec sententia quandam illius similitudinem, qua
13     VIII, XXIII|     spiritus inuisibiles per artem quandam uisibilibus rebus corporalis
14       IX, V    |          in eos usurpentur propter quandam operum similitudinem, non
15        X, IX   |      angelorum. ~Nam et Porphyrius quandam quasi purgationem animae
16        X, XXXII|            nondum receptum in unam quandam sectam, quod uniuersalem
17       XI, I    |         longum est, didicimus esse quandam ciuitatem Dei, cuius ciues
18       XI, I    |          luce priuati et ob hoc ad quandam egenam potestatem redacti
19       XI, IX   |        super abyssum, id est super quandam terrae et aquae indistinctam
20       XI, X    |       etiam in magna disparilitate quandam similitudinem, ut non inconuenienter
21       XI, XIII |            ita sentiunt, quod suam quandam propriam tamquam ex aduerso
22      XII, V    |        modum suum, speciem suam et quandam secum pacem suam, profecto
23      XII, XIX  |            omnes Deus, et usque ad quandam summam numerorum scientia
24     XIII, II   |           perhibeatur, habet tamen quandam etiam ipsa mortem suam.
25       XV, IV   |          Concupiscit enim terrenam quandam pro rebus infimis pacem;
26       XV, XIII |          inuenitur: uidetur habere quandam, si dici potest, error ipse
27       XV, XV   |          occidit, praefigurationem quandam peregrinantis ciuitatis
28      XVI, XXIII|          de posteritate sollicitus quandam Eliezer uernaculum suum
29    XVIII, X    |         celebrata, opinionem aliam quandam de obscurarum notitia litterarum
30      XIX, XXVI |           Diligit tamen etiam ipse quandam pacem suam non inprobandam,
31       XX, XVIII|          et hominum propter magnam quandam commutationem non dubitat
32      XXI, III  |          maxime dolet, habet tamen quandam pro suo modo inmortalitatem
33     XXII, XXIV |            ei adderet fertilitatem quandam, qua homines alios propageret,