Liber, Caput

 1      III, XI     |        territi cum id simulacrum in mare putauissent esse proiciendum,
 2      III, XXXI   |          proximum decurrentibus ita mare ferbuisse, ut rupes urerentur,
 3      III, XXXI   |         atque inaestimabili nube in mare dicunt esse deiectam; qua
 4       IV, IV     | interrogaret, quid ei uideretur, ut mare haberet infestum, ille libera
 5       IV, X      |         satis essent: quid est quod mare Neptuno tribuitur, terra
 6       IV, XXXIV  |            sine inuocatione Neptuni mare transeuntibus diuisum patuit
 7        V, XII    |             Quin aspera Iuno, ~Quae mare nunc terrasque metu caelumque
 8      VII, XXII   |           Partem animae mundi, quae mare permeat, deum uobis fecisse
 9      VII, XXIII  |         quod autem inde permanat in mare atque oceanum, deum esse
10       XI, XXXIV  |    conprehensum est. Nam ipsius est mare, sicut in psalmo legitur,
11       XV, XXVII  |            porrecta, quam nullus in mare mittat conatus hominum,
12      XVI, XVII   |            terras interluit; et hoc mare magnum nobis facit. Quapropter
13      XVI, XXI    |           et Africum et orientem et mare, quia omnem terram, quam
14      XVI, XXXVIII|        terrae, et dilatabitur supra mare et in Africum et in aquilonem
15      XVI, XLIII  |           quippe abeuntibus diuisum mare uiam fecit; hos autem insequentes
16     XVII, VIII   |         Dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos
17    XVIII, XXXI   |         Dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos
18      XIX, XXIII  |            et caelum et terra atque mare et infernorum abdita et
19       XX, XIV    |     distulerat: Et exhibuit mortuos mare, qui in eo erant, et mors
20       XX, XIV    |       dixisset: Et exhibuit mortuos mare, qui in eo erant, et mors
21       XX, XV     |          sunt mortui, quos exhibuit mare, qui in eo erant? Neque
22       XX, XV     |            aut, quod est absurdius, mare habebat bonos mortuos et
23       XX, XV     |        conuenienter quidam hoc loco mare pro isto saeculo positum
24       XX, XV     |           Hos ergo mortuos exhibuit mare, qui in eo erant, id est,
25       XX, XV     |       mortuos, quos in se habebant. Mare exhibuit, quia, sicut inuenti
26       XX, XVI    |            et terra recesserunt, et mare iam non est. Isto fiet ordine,
27       XX, XVI    |       innouatis. Quod autem ait: Et mare iam non est; utrum maximo
28       XX, XVI    |            libro reperitur: Tamquam mare uitreum simile crystallo .
29       XX, XVI    |             proprie dixisse uidetur mare, sed tamquam mare. Quamuis
30       XX, XVI    |           uidetur mare, sed tamquam mare. Quamuis et nunc, sicut
31       XX, XVI    |             de illo mari dicere: Et mare iam non est, de quo supra
32       XX, XVI    |        dixerat: Et exhibuit mortuos mare, qui in eo erant. Iam enim
33     XXII, XXIX   |      uidemus solem, lunam, stellas, mare ac terram et quae sunt in