Liber, Caput

 1        I, XXVII  |   quisque parcit? Cur liberatum caput tot rursus uitae huius periculis
 2      III, VI     | Romanorum quam Paris Troianorum caput; cur igitur Troianis iram
 3      III, XXIV   |        Percussor Gracchi ipsius caput, quantum graue erat, tanto
 4      III, XXVII  |   quaque uersum caedibus factis caput Octauii consulis poneretur
 5        V, XXII   |        seruitutem in libertatem caput erigere temptauerunt, iam
 6       VI, VIII   |   agitur de sacris Matris deum, caput est certe quod Mater deum
 7      VII, VII    |       quibus usque ad Decembrem caput est Martius, Ianuarium Iano,
 8      VII, XXIII  |    theologiae ueluti libertatem caput erigere paululum uoluisse
 9      VII, XXVIII |      Quid est ergo quod dicitur caput deorum Ianus, caput dearum
10      VII, XXVIII |     dicitur caput deorum Ianus, caput dearum Tellus? Nec ibi facit
11      VII, XXVIII |      Tellus? Nec ibi facit unum caput error, nec hic sanum furor.
12     VIII, XIX    |         germana, tuumque ~Dulce caput, magicas inuitam accingier
13     XIII, XXIII  |        sit unus Christus, uelut caput et corpus. Hoc in eadem
14      XIV, III    |   carnis; quorum omnium malorum caput atque origo superbia est,
15      XIV, XXVIII |      Illa in gloria sua exaltat caput suum; haec dicit Deo suo:
16      XIV, XXVIII |          Gloria mea et exaltans caput meum. Illi in principibus
17       XV, V      |     ciuitatis, de qua loquimur, caput futura et tam multis gentibus
18      XVI, III    |   enumeratis reditur tamquam ad caput et dicitur: Chus autem genuit
19      XVI, IV     |      ciuitatem et turrem, cuius caput erit usque ad caelum, et
20      XVI, XVII   |         impiae ciuitatis; huius caput erat illa Babylon, cuius
21      XVI, XXXVIII|     lapidibus loci et posuit ad caput suum et dormiuit in loco
22      XVI, XXXVIII|   stabilita super terram, cuius caput pertingebat ad caelum; et
23      XVI, XXXVIII|          quem supposuit ibi sub caput suum, et statuit illum titulum
24     XVII, IX     |        Christi ipsius, quod est caput ecclesiae, possent inueniri
25     XVII, XVI    |        populi, constitues me in caput gentium. Populus, quem non
26     XVII, XVIII  |        quod esset illorum, quia caput et corpus unus est Christus;
27    XVIII, XXXI   |        pertinent, non qua ipsum caput est appetitum et occisum:
28      XIX, XVII   |     inque ipso corpore ad alium caput, ad alium ceruicem et cetera
29       XX, XXX    |        populi, constitues me in caput gentium, ut, qui spoliauerant
30     XXII, XVIII  |         illo per omnia, qui est caput Christus,. ex quo totum
31     XXII, XVIII  |     Ecce qui est uir perfectus, caput et corpus, quod constat
32     XXII, XVIII  |         illo per omnia, qui est caput Christus, ex quo totum corpus
33     XXII, XVIII  |         Christo: Et ipsum dedit caput super omnia ecclesiae, quae