Liber, Caput

 1        I, VIII  |        exprimitur: ita una eademque uis inruens bonos probat purificat
 2        I, XX    |            mori, proinde etiam, cum uis adhibetur, occidi. Vnde
 3       II, XXVI  |      spirituum noxiorum. Tanta enim uis est probitatis et castitatis,
 4      III, XVIII |         uacantium populorum! Quanta uis nauium marinis etiam proeliis
 5        V, V     |           omnes cardines, ubi tanta uis ponitur, ut hinc etiam diuersa
 6        V, V     |            igitur in conceptu tanta uis est ad aequalitatem fatorum,
 7        V, VI    |            nupsit. At enim plurimum uis horoscopi ualet. Hoc quam
 8        V, VI    |    manifestum est, et tanta naturae uis est, ut, cum conceperit
 9       VI, XII   |            ueternosae consuetudinis uis nimis in alto radices habet,
10      VII, X     |             Si propterea, quod alia uis est primordiorum, alia causarum,
11      VII, X     |             quia singularum diuersa uis est, ideo duo iudices aut
12      VII, XIII  |   potestates existimantur, siue cum uis animae, quam putant per
13      VII, XXIV  |             Iuno, in quibus omnibus uis multiplex esse dicitur ad
14     VIII, XIII  |          flagitant exhiberi? quorum uis non eos indicat nullos,
15        X, XXVI  |           fortasse nescire, dum non uis theurgos offendere, a quibus
16       XI, XXVII |            laetari in amentia. Quae uis magna atque mirabilis mortalibus
17     XIII, III   | excellentius supra cetera animantia uis humana, quanto magis impetum
18     XIII, VI    |            sensum et contra naturam uis ipsa, qua utrumque diuellitur,
19     XIII, XVII  |     uoluntatem, ut ait Plato, nulla uis uincit? Quid ergo prohibet,
20      XIV, XXV   |            non potest id fieri quod uis. ~Id uelis quod possis):
21      XVI, XLI   | resurrectione eius adiunctum est: Q uis suscitabit eum? hoc est,
22      XIX, IV    |          beatitudo appellari. Magna uis est in eis malis, quae cogunt
23      XIX, IV    |     uehementer atque appetat. Magna uis est in eis malis, quibus
24      XIX, IV    |            sibimet inferatur. Magna uis est in eis malis, quae fortitudinem
25      XIX, XII   |             esset, nec eius quietem uis ullius terrorue turbaret.
26      XIX, XXVIII|            cum ipsa natura corporis uis doloris, ut neutrum alteri
27       XX, XIV   |         apertus est. Quaedam igitur uis est intellegenda diuina,
28       XX, XIV   |            iudicentur. Quae nimirum uis diuina libri nomen accepit.
29      XXI, VII   |           salis huius naturalis est uis, ut his contraria patiatur.
30      XXI, VII   |        piget retexere, quibus licet uis insolita contra naturam
31      XXI, XVI   |         esse grauiorem, siue ipsius uis atque arbor pro poena digna
32     XXII, XXIV  |       uoluptariae, ut tam excellens uis mentis atque rationis in