Liber, Caput

 1        I, XV   | arbitrabatur utile esse Romanae rei publicae mutare captiuos. Nec post
 2        I, XXI  |     gesserunt aut personam gerentes publicae potestatis secundum eius
 3        I, XXX  |        scilicet terrore Romanae rei publicae depulso et extincto tanta
 4        I, XXXVI|       aduersus eos, qui Romanae rei publicae clades in religionem nostram
 5       II, XVIII|             ceteraque foeditate rei publicae, et alii scriptores in haec
 6       II, XXI  |             ut hanc esse utilem rei publicae, illam uero inutilem, ueri
 7       II, XXI  |          atque commendat breuem rei publicae definitionem, qua dixerat
 8       II, XXII |     moenibusque facta est ruina rei publicae, ut magni auctores eorum
 9      III, I    |            ad eius quasi corpus rei publicae pertinerent. ~
10      III, VII  |       contra parricidam Romanae rei publicae portas claudere? At hoc
11      III, XV   |        laudabili tempore illius rei publicae usque ad expulsionem Tarquinii
12      III, XVI  |      iniquitas et nihilo utilis rei publicae? Etiamne ad hanc perpetrandam "
13      III, XX   |             opulentissima, suae rei publicae Romanaeque carissima, octauo
14      III, XX   |        praefuerunt, cum Romanae rei publicae interiecto foedere copulata
15      III, XXI  |      adflixerat ipsique Romanae rei publicae terrori esse iam coeperat,
16      III, XXVII|            et quanta calamitate rei publicae." De hac enim uindicta,
17      III, XXX  |           ille artifex regendae rei publicae. Pompei quippe uictorem
18      III, XXX  |             senatorum uelut pro rei publicae libertate in ipsa curia
19      III, XXX  |       dominatione instauraturum rei publicae libertatem, usque adeo caecus
20      III, XXX  |             et ipsam libertatem rei publicae, pro qua multum ille clamauerat,
21       IV, II   |       aduersus eos, qui Romanae rei publicae clades in religionem nostram
22       IV, XVIII|     philosophi, hoc excellentes rei publicae populorumque rectores. Quo
23        V, XIII |         putantes hoc utile esse rei publicae. Quamquam nec in ipsis philosophiae
24        V, XVII |           bonos administratores rei publicae gratius a concordibus praestaretur
25        V, XXII |       detrimentis et calamitate rei publicae per annos decem et octo
26        V, XXIV |         reliquerunt, uel hostes rei publicae domuerunt uel inimicos ciues
27        V, XXIV |             regendae tuendaeque rei publicae, non pro saturandis inimicitiarum
28       XV, V    |         Ambo gloriam de Romanae rei publicae institutione quaerebant;
29    XVIII, XX   |        coeperunt administrandae rei publicae. Post Dauid, qui etiam ipse
30    XVIII, XXII |           et in unam societatem rei publicae legumque perductum longe
31      XIX, I    |           tamen administratione rei publicae regendisque rebus humanis
32      XIX, XXI  |        definitionem uoluit esse rei publicae. Populum enim esse definiuit