Liber, Caput

 1       II, V     |        tam optime de re publica uellet mereri, ut ei diuini honores
 2       II, V     |      inter eius diuinos honores uellet illa turpia celebrari: nonne
 3       II, V     |  fortium uirorum prohibuit, sic uellet coli matrem suam, ut talibus
 4       II, IX    |         lege concessum, ut quod uellet comoedia, de quo uellet,
 5       II, IX    |         uellet comoedia, de quo uellet, nominatim diceret. Itaque,
 6      III, XXVIII|         In Vrbe autem tota quem uellet Sullanus quisque feriebat,
 7       IV, XXIII |      fieri non potest, qui esse uellet infelix. Nullo modo omnino,
 8       IV, XXIII | Tarquinius Capitolium fabricari uellet eumque locum, qui ei dignior
 9        V, X     |    tantum esset nec posset quod uellet, potentiore uoluntate impediretur;
10        V, X     |    alterius, sed eius esset qui uellet, etsi non posset implere
11        V, X     |         non posset implere quod uellet.) Vnde quidquid praeter
12        V, XXXIII|         fusum, cuius pudicitiam uellet intactam? Quas autem isti
13      VII, III   |      temerario iudicio suo quos uellet celebraret obscuraretque
14      VII, III   |   celebraret obscuraretque quos uellet, praecipuum locum haberet
15       IX, VIII  |       si aliquos daemones bonos uellet intellegi, aliquid etiam
16       IX, VIII  |        cum diis habere daemones uellet intellegi, non utique homines
17        X, XXIII |       animae naturam etiam iste uellet intellegi, non utique diceret
18      XII, XIX   | praecedentibus si semper facere uellet, inordinata et inprouisa
19     XIII, V     |                V] Apostolus cum uellet ostendere, quantum peccatum
20     XIII, XXIV  |      illum sanctum <Spiritum&lg uellet intellegi; et cum dixisset:
21     XIII, XXIV  |         id est animata corpora, uellet intellegi, quibus inesset
22      XIV, XXIV  |      sudare hominem solere, cum uellet. Notum est quosdam flere,
23      XIV, XXIV  |        uiuit ut uult. Nam si ut uellet uiueret, beatum se putaret;
24       XV, XIII  |    summa concordet, nimirum cum uellet persuadere, qui hoc fecit,
25      XIX, XII   |       sed a quo posset quidquid uellet et quando posset quem uellet
26      XIX, XII   |    uellet et quando posset quem uellet auferret: tamen in ipsa
27      XIX, XII   |          etiam cum aliis habere uellet, nec malus nec monstrum
28     XXII, I     |    naturae tribuit tale, ut, si uellet, desereret Deum, beatitudinem
29     XXII, XVII  |    habuerunt, dum quisque eorum uellet defuncti semen, sicut lex
30     XXII, XX    |      latebris remansisset, unde uellet, eam repararet Omnipotens.
31     XXII, XXIV  |    homines et nihilo minus Deus uellet implere terras hominibus: