Liber, Caput

 1        I, X     |       Illi autem infirmiores, qui terrenis his bonis, quamuis ea non
 2        I, XXIX  |    eruditur ad aeternam, bonisque terrenis tamquam peregrina utitur
 3       IV, II    |         ex ipsius mundi elementis terrenis accidunt rebus (quae uno
 4        V, VII   |         has res dies electi, quia terrenis omnibus corporibus siue
 5        V, XVIII |          uelatum fuit, ut non pro terrenis et temporalibus beneficiis,
 6        V, XXV   |        uerum Deum colentem tantis terrenis impleuit muneribus. quanta
 7       VI, I     |        est, si aeterna uita, quae terrenis omnibus regnis sine ulla
 8     VIII, III   |     suspicantur, nolebat inmundos terrenis cupiditatibus animos se
 9     VIII, XXVI  |       iratam", secutus adiunxit: "Terrenis etenim diis atque mundanis
10       IX, VIII  |          tamquam de infimis atque terrenis, cum prius dixisset de caelestibus
11        X, XIV   |         mens humana uel pro ipsis terrenis uitae transitoriae beneficiis
12        X, XIV   |         igitur anima humana adhuc terrenis desideriis infirma ea ipsa,
13        X, XXXII | daemonumque cultoribus regibusque terrenis, propter asserendum et consecrandum
14       XI, XXII  |           priuationis boni. Sed a terrenis usque ad caelestia et a
15      XII, XXVIII|           et praedicat. In quibus terrenis praecipuus ab illo ad eius
16     XIII, XVIII |          potest molibus praestare terrenis, ut nullo in ima pondere
17     XIII, XVIII |           ualet in habendis etiam terrenis corporibus, quamuis adhuc
18     XIII, XIX   |    corporum negans non solum sine terrenis, sed sine ullis omnino corporibus
19      XIV, V     |          tribuant; uerum tamen ex terrenis artubus moribundisque membris
20      XIV, V     |           haec tam dira cupido ex terrenis artubus moribundisque membris
21      XIV, V     |    uitiosos motus animarum eis ex terrenis corpolibus inolescere, si
22       XV, XV    |   peregrinantem, alteram terrenam terrenis tamquam sola sint gaudiis
23      XIX, XI    |          bonum, ut etiam in rebus terrenis atque mortalibus nihil gratius
24       XX, XXI   |        omnia satiari; sed quia et terrenis corporibus pax incorruptionis
25      XXI, III   |      Dixerunt quidem Platonici ex terrenis corporibus moribundisque
26      XXI, VI    |      angelicasque naturas omnibus terrenis potentiores animantibus
27      XXI, XIII  |   sententia, ubi, cum dixisset de terrenis corporibus moribundisque
28     XXII, IV    |        futurum esse diceretur, ut terrenis corporibus animandis quodam
29     XXII, IV    |        caelesti corpore potiores, terrenis inligari corporibus quam
30     XXII, V     |          illi iste dissimilis, ut terrenis habitationibus congruat:
31     XXII, XXIV  |       rationale et ex hoc cunctis terrenis animantibus excellentius