Liber, Caput

 1        I, IX   |  flagellentur et boni, quando Deo placet perditos mores etiam temporalium
 2       II, XXI  |          si et ipsam rem publicam placet dicere, quoniam eam rem
 3      III, III  |     causam. Non ergo credamus, si placet, Aenean esse Veneris filium:
 4       IV, VIII |        VIII] Deinde quaeramus, si placet, ex tanta deorum turba,
 5       IV, XI   |          ex quattuor uel quot eis placet elementis constructam atque
 6       IV, XI   |           eis uidetur, quibus eum placet esse mundi animum, quae
 7        V, XX   |         neque enim ipse, qui sibi placet, homo non est. Qui autem
 8        V, XXI  |          piis et impiis, sicut ei placet, cui nihil iniuste placet.
 9        V, XXI  |         placet, cui nihil iniuste placet. Quamuis enim aliquid dixerimus,
10        V, XXI  |       uerus regit et gubernat, ut placet; et si occultis causis,
11       VI, I    |         colendos esse contendunt: placet a ueridico oraculo sancti
12      VII, V    |           est quae illi naturalis placet (peruenit enim usque ad
13      VII, XXX  | spiritibus inpertiuit et per quos placet ipse futura praedicit et
14      VII, XXX  |      futura praedicit et per quos placet malas ualetudines pellit;
15     VIII, XV   |         non faciunt. Numquid ergo placet eis, ut uolatilia nobis,
16       IX, IV   |        passiones in sapientem non placet. Hos autem, id est Stoicos,
17       IX, XXIII|     adnuntiarent, illis autem non placet, quia hoc ministerium non
18        X, XXV  |        esse uoluerunt; quibus non placet ut eos colamus tamquam nostros
19      XII, IV   |         displicet, quod in natura placet; nisi quia hominibus etiam
20      XII, IV   |        lucem, quae certe et illis placet, oculis infirmis per inconuenientiam
21      XII, XV   |          quod putant, et quod eis placet opinentur et disputent:
22      XIV, XIII |           Hoc fit, cum sibi nimis placet. Sibi uero ita placet, cum
23      XIV, XIII |       nimis placet. Sibi uero ita placet, cum ab illo bono inmutabili
24      XIV, XIII |         malum, quo, cum sibi homo placet, tamquam sit et ipse lumen,
25      XIV, XVII |           lignum in escam et quia placet oculis ad uidendum. Patebant
26      XIX, II   |          De tribus ergo sectis ei placet diligenter esse tractandum,
27       XX, XXIV |         quae Porphyrio tam multum placet, ut eam deorum quoque suorum
28      XXI, IX   |   moriemini), eligat quisque quod placet, aut ignem tribuere corpori,
29      XXI, IX   |        unum e duobus quisque quod placet, utrum et uermem ad corpus
30      XXI, XXIV |   supplicio punientur. Sed quibus placet istam sententiam usque ad
31     XXII, XXIV |     formae apparenti, quae oculis placet, ipsius mentis, quae oculis