Liber, Caput

 1      III, XVII|        uel lecturis adferam? Quam misera fuerit illa res publica,
 2      III, XX  |            Dum hae morae aguntur, misera illa ciuitas opulentissima,
 3       IV, VIII|  multitudinem amantibus, ut anima misera daemoniorum turbae prostitueretur,
 4     VIII, XVI |         temporalis felicitas quam misera aeternitas. Quod animo passiua,
 5     VIII, XVI |    animalia, ad hoc rationalia ut misera esse possint, ad hoc passiua
 6     VIII, XVI |        possint, ad hoc passiua ut misera sint, ad hoc aeterna ut
 7     VIII, XVII|          animalia sunt beata, non misera, et propterea pecora non
 8     VIII, XVII|        nec beata possunt esse nec misera: restat ut daemones sicut
 9     VIII, XVII|      animalia sunt non beata, sed misera. ~
10       IX, XIII|           mortalis uel mortalitas misera; daemonum autem mediorum
11       IX, XIII|       daemonum autem mediorum uel misera aeternitas uel aeterna miseria.
12       IX, XIII|           est autem illa daemonum misera aeternitas uel aeterna miseria.
13       IX, XIII|            animo passiua", etiam "misera" dixisset, nisi eorum cultoribus
14       IX, XV  |        participationis priuatione misera multitudo malorum angelorum,
15        X, III |           Si ergo non colit Deum, misera est, quia priuatur Deo;
16        X, XXX |         quoniam aliquando erit et misera. Cui ergo gaudendi causa
17      XII, I   |          adepto beata, quo amisso misera est. Ille uero qui non alio,
18      XII, I   |           eorum est, ut sine illo misera esse necesse sit. Nec ideo
19      XII, I   |   uniuersitate meliora sunt, quia misera esse non possunt; neque
20      XII, I   |         natura praestantior etiam misera, quam illa quae rationis
21      XII, VI  |          minus esset atque ob hoc misera fieret. Huius porro malae
22      XII, XXI |           tempora transigit anima misera, quibus transactis ad beatitudinem
23     XIII, XXIV|       tamen propria quadam, licet misera, uita sua non desinit uiuere,
24      XIX, IV  |            An non erat iam beata? Misera ergo erat. Quo modo igitur
25      XIX, IV  |       uitam. Non igitur propterea misera non est, quia cito relinquitur.
26      XIX, IV  | sempiterna sit, etiam abs te ipso misera iudicatur; non itaque propterea,
27      XIX, IV  |        saeculi malis esse cogitur misera, spe futuri saeculi sit
28      XIX, VI  |         qualia putamus esse, quam misera, quam dolenda? Quando quidem
29      XIX, VIII|         quae tamen in huius uitae misera condicione saepe contingit,
30     XXII, I   |        etiam ipso uitio, quo ideo misera est quia non fruitur Deo);
31     XXII, XXIV|         sumere, pro quibus in hac misera unigenitum suum filium uoluit