Liber, Caput

 1       II, XXVI |        paucis castitas simulata uix sonat; praebentur propatula
 2       II, XXVI | spectatores, quod bonum dicitur uix aliquos inuenit auditores,
 3      III, IX   |     praesidibus atque tutoribus uix post tam multos annos ab
 4      III, X    |     fabulae multa mentientes et uix ueri aliquid uel indicantes
 5      III, XV   |     tantis emptae calamitatibus uix illud imperium intra uiginti
 6      III, XIX  |        cogerentur, cum eos modo uix feramus, quando pro superflua
 7      III, XXVI |        regionesque, uastauerit, uix qui historiam conscripserunt
 8      III, XXVII|        uictus Vrbe profugisset, uix paululum respirante ciuitate,
 9       IV, VIII |      illi grandibus uoluminibus uix comprehendere potuerunt
10       IV, XXIII|         obscuris signis, ut hoc uix homines doctissimi scirent.
11       IV, XXIII|         multitudo confluxit, ut uix inueniatur qui Summani nomen,
12       IV, XXX  |         Balbus uelut balbutiens uix reprehendit, per altissimam
13       VI, II   |      multa scripsit, quam multa uix quemquam legere potuisse
14       VI, VIII |        uitiosis hominum moribus uix habet inter tormenta confessionem.
15      VII, IV   |      esse perfecti. Verum tamen uix quisquam reperitur deorum
16      VII, IV   |   crimine famam traxit infamem; uix autem selectorum quispiam,
17      VII, XV   |         Veneri tribuunt, ita ut uix eorum quisquam reperiatur,
18     VIII, III  |  sententias habuerunt, ut (quod uix credibile est unius magistri
19     VIII, XXVI |  paganorum aut non inueniri aut uix inueniri deos, qui non homines
20       IX, XVI  |         uel modice conprehendi; uix autem sapientibus uiris,
21       XI, IV   |         initium, ut modo quodam uix intellegibili semper sit
22       XI, XXII |       sicut erant quaedam, quae uix potuimus inuenire; quia
23       XI, XXII |       et oppressam labore magno uix mundet ac liberet; non tamen
24      XIV, XXIV |    nullo modo possunt et audita uix credunt. Sunt enim, qui
25      XVI, XI   |   uetustate mutata sunt, ita ut uix homines doctissimi antiquissimas
26     XVII, XXI  |      Salomonem reges Hebraeorum uix inueniuntur per aliqua aenigmata
27      XIX, IV   |   consideremus, lacrimas tenere uix possumus aut forte nec possumus.
28       XX, XXX  |        iam coeperant? Quod tunc uix unus latro sperauit in cruce,
29     XXII, XXII |         domarique iam durus aut uix possit aut fortasse nec
30     XXII, XXII |        quod maiores uolunt, qui uix aliquid utiliter uolunt,