Liber, Caput

 1        I, VIII  |      diuinitas, nulla esse diuina prouidentia crederetur. Similiter in
 2        I, XXVIII|        quaeritis, alta quidem est prouidentia creatoris mundi atque rectoris,
 3        I, XXXI  |     uerbis eius commota senatoria prouidentia etiam subsellia, quibus
 4        I, XXXVI |           mundum condiderit et de prouidentia eius, qua uniuersum quod
 5       II, VII   |         cum eorum superbiae iuste prouidentia diuina resisteret, ut uiam
 6       IV, XXXIV |       sunt, illius unius ueri Dei prouidentia est, ut, quod deorum falsorum
 7        V, I     |        contingunt. Prorsus diuina prouidentia regna constituuntur humana.
 8        V, XII   | temperatis malis paucorum bonorum prouidentia res illa crescebat; sicut
 9        V, XVIII |           beneficiis, quae diuina prouidentia permixte bonis malisque
10        V, XIX   |          non datur nisi summi Dei prouidentia, quando res humanas iudicat
11        V, XX    |      uirtutum, ut nihil prouideat prouidentia, nihil distribuat iustitia,
12      VII, XXXV  | supponebant. Sed occulta Dei ueri prouidentia factum est, ut et Pompilio
13     VIII, XV    |           debemus. Ob hoc enim et prouidentia diuina eis, quibus nos constat
14     VIII, XXIV  |  permittuntur alta et secreta Dei prouidentia), non autem tamquam medii
15       IX, XIII  | cultoribus erubuisset. Porro quia prouidentia summi Dei, sicut etiam ipsi
16        X, XIII  |          quantum sufficere diuina prouidentia iudicabat, mirabilibus rerum
17        X, XIV   |           diffitetur, insanit. De prouidentia certe Plotinus Platonicus
18        X, XVI   |            uerum tamen sub diuina prouidentia constitutis et ordinatis
19        X, XXIX  |        uiuentibus omne quod deest prouidentia Dei et gratia post hanc
20       XI, XXII  |           Vnde nos admonet diuina prouidentia non res insipienter uituperare,
21      XII, IV    |   rectissime credenda praecipitur prouidentia Conditoris, ne tanti artificis
22      XII, V     |           mutantur, in eum diuina prouidentia tendentes exitum, quem ratio
23      XII, XXI   |         non in rerum, quae diuina prouidentia gubernantur, ordinem uenit,
24       XV, XXVII |         ponderum, magisque diuina prouidentia quam humana prudentia natantem
25      XVI, II    |        diligentia quam prophetica prouidentia. Illa itaque exequitur litterarum
26     XVII, XXIII |        pars, sicut iubebat diuina prouidentia uel sinebat, uariis et erigebatur
27    XVIII, II    |       factum est, ut non sine Dei prouidentia, in cuius potestate est,
28      XXI, XIII  |          sicut unusquisque diuina prouidentia tractandus est, inferuntur
29     XXII, XXIV  |        quanta Dei bonitas, quanta prouidentia tanti Creatoris apparet!
30     XXII, XXX   |           mundum condiderit et de prouidentia eius qua uniuersa quae condidit