Liber, Caput

 1        I, III   |         deos, cum uel sola esse potuerit causa pereundi custodes
 2        I, XV    |       suos colere destitit, cum potuerit etiam illos dili gentissime
 3        I, XIX   |        quae se nullo adulterino potuerit maculare consensu. Quod
 4        I, XXVIII|   inuocantes deserere ullo modo potuerit, quantumque illi castitas
 5        I, XXXV  |        qua uberius et commodius potuerit, respondeat inimicis suis
 6       II, XX    |          ubi cuique libuerit et potuerit, diu noctuque ludatur bibatur,
 7      III, V     |                    V] Sed utrum potuerit Venus ex concubitu Ancisae
 8      III, IX    |        illi ciuitati consociare potuerit, Varro prodit, quod, si
 9      III, XXIV  |     multitudinem mortium habere potuerit turbidus conflictus armorum,
10      VII, V     |        referre ciuilem. Quod si potuerit, tota naturalis erit: et
11     VIII, II    |       quisque aetate sua manere potuerit; nec ipse aliquid diuinae
12        X, XXXI  |       ex tempore, cur non fieri potuerit, ut ipsa esset ex tempore
13       XI, XXII  |        totam, sed quod eius non potuerit ab illa inquinatione purgari,
14       XI, XXX   |         temporum, quasi qui non potuerit creare omnia simul, quae
15      XII, II    |        perspicacius intellegere potuerit, quod per angelum Deus dixit,
16     XIII, XXI   |       sint. Quasi propterea non potuerit esse paradisus corporalis,
17       XV, IV    |    poterit permanendo eis, quos potuerit subiugare uincendo. Non
18       XV, V     |   ampliorem, quanto amplius ibi potuerit amare consortem. Illud igitur,
19       XV, XI    |  admittunt, quod magis hic esse potuerit error interpretum, quam
20       XV, XVI   | auersetur, quasi numquam licere potuerit. Ad humanum enim sensum
21       XV, XX    | condidit, longe lateque regnare potuerit et reges habere non simul
22      XVI, XI    |        ubi lingua illa remanere potuerit, quae fuit ante communis (
23      XVI, XI    |      mouere nos debet, quo modo potuerit gigans Nebroth ad illud
24     XVII, XV    |      ergo illa, qui uoluerit et potuerit; inueniet quot et quanta
25    XVIII, XXIII |      hoc est sine peccato, esse potuerit. ~Haec autem Sibylla siue
26      XIX, IV    |    optetur appetatur et, si non potuerit aliunde contingere, ab homine
27      XIX, XII   |  insidians et praeualens quibus potuerit oppressis et extinctis praedas
28      XIX, XIV   |  domesticis, sic ceteris quibus potuerit hominibus), et ad hoc sibi
29      XIX, XIV   |      deinde ut etiam prosit cui potuerit. Primitus ergo inest ei
30      XXI, V     |        quisquam ire uoluerit et potuerit, utrum uera sint, explorabit;