Liber, Caput

 1        I, XIX  |       quod ipsa tantummodo nosse poterat) quamuis iuueni uiolenter
 2       II, XVII |       accipi, sed ui, ut quisque poterat, auferri? Nam si inique
 3       II, XXVI |       confluentes et ubi quisque poterat stantes ludos qui agebantur
 4       IV, VII  |         qua uoce uanitatis, quae poterat esse, isti adtendant speculum
 5       IV, VIII |       Limentinum limini. Ita non poterat Forculus simul et cardinem
 6      VII, XVII |        stabilitate credebat: ita poterat adfirmare de Iano, quod
 7     VIII, XI   |     regia potestate etiam timeri poterat, meruisse perhibetur), sed
 8       IX, IV   | proderetur. Verum tamen et illam poterat permotionem pati, et fixam
 9       IX, XIX  |       quae nomine daemonum fieri poterat, euitare? ~
10      XII, VI   |    natura uoluntas mala esse non poterat, sed in bona, mutabili tamen,
11     XIII, XXIV |        sapienter et beate uiuere poterat, tamen propria quadam, licet
12      XIV, XV   |  paradiso enim etiamsi non omnia poterat ante peccatum, quidquid
13      XIV, XV   |     peccatum, quidquid tamen non poterat, non uolebat, et ideo poterat
14      XIV, XV   |    poterat, non uolebat, et ideo poterat omnia quae uolebat; nunc
15       XV, III  |          et feminae, qualis esse poterat Abrahae et Sarrae in illa
16       XV, VIII |        nec constitui tunc ab uno poterat ciuitas, quae nihil est
17       XV, XX   |         intendebat auctor libri, poterat perueniri, sicut ad Noe
18       XV, XXIII|           quae ille scripsisset, poterat inueniri, non talibus proferentibus,
19      XVI, IV   |        se nisi ei, cum quo loqui poterat, adgregaret; et per linguas
20      XVI, VI   |                              VI] Poterat et illud, quando factus
21      XVI, VI   |        aut "ad imaginem deorum". Poterat et hic eadem intellegi trinitas,
22      XVI, XIX  |         periculum quantum caueri poterat non caueret, magis temptaret
23      XVI, XX   |  pugnacem discordiam uitauerunt. Poterat quippe hinc, ut sunt humana,
24      XVI, XXV  |       uterum, quoniam natura non poterat, uoluntate faceret sum,
25      XVI, XXV  |    pariendum ex altera, quod non poterat ex se ipsa. Nulla est hic
26      XVI, XXXII|       haesitauit quod sibi reddi poterat immolatus, qui dari potuit
27    XVIII, XVIII|   dormiens, qui tamen nullo modo poterat excitari. Post aliquot autem
28       XX, XI   |        Nam et antea modis quibus poterat par mala multa et uaria
29     XXII, XIX  |    indigentia, sed ea qua et hoc poterat potestate. Cum autem aliquid
30     XXII, XX   |         Deum certe uolens, sicut poterat, definire Cicero, tantus