Liber, Caput

 1        I, XI   |  utique commune est. Hoc scio, neminem fuisse mortuum, qui non
 2        I, XXVI |      modis omnibus adprobamus, neminem spontaneam mortem sibi inferre
 3        I, XXVI |       ne incidat in perpetuas; neminem propter aliena peccata,
 4        I, XXVI |    quem non polluebat alienum; neminem propter sua peccata praeterita,
 5        I, XXVI |     possint paenitendo sanari; neminem uelut desiderio uitae melioris,
 6       IV, V    |  diuturna est. Isto ergo pacto neminem dii adiuuant ad regnandum,
 7       IV, XXII |      uiuere, sed uiuere omnino neminem posse, si ignoret quisnam
 8       IV, XXIX | terminos propter deum Terminum neminem commoturum, iuuentutem etiam
 9        V, XVIII|     occidere, quod illa facere neminem cogit? Sed certe difficilius
10        V, XIX  |    inter omnes ueraciter pios, neminem sine uera pietate, id est
11        V, XXV  |     terrena existimarent posse neminem consequi, nisi daemonibus
12        V, XXVI |   rebus et auxit honoribus. In neminem post uictoriam priuatas
13       VI, X    | lacerauerunt aliquorum membra, neminem sua lacerare iusserunt.
14       VI, XII  |       ex his, quae dicta sunt, neminem dubitare oportere. Porro
15      VII, XXXIV|        auderet. Ita quod scire neminem uoluit, ne homines nefaria
16      VII, XXXV |        causas, quas praeter se neminem scire uoluit. Itaque eas
17        X, VIII |      magno admonuit sacramento neminem in uia liberationis suae
18       XI, XII  |        non omnes instruit, sed neminem fallit? Quantum itaque pertinet
19      XII, XXI  |  cognoscitur. ~Si autem dicunt neminem posse ad illam beatitudinem
20     XIII, XX   |       ab eo sit promissum, qui neminem fallit, qui eis etiam de
21      XIV, X    |     Certa SeCuritaS peCCatUrUm neminem neminemqUe mOritUrum, et
22      XVI, XIV  |      numero annorum uitae suae neminem continet. ~
23    XVIII, XXXI |     existimo audere contendere neminem pertinuisse ad Deum praeter
24       XX, VII  |        in aeternam damnationem neminem ille seducit. Sic enim eos
25       XX, VIII |      illo licet exiguo tempore neminem accessurum esse populo Christiano,
26       XX, XVI  |         hominem scire arbitror neminem, nisi forte cui Spiritus
27      XXI, XVIII|     esse mendacem, quamuis sit neminem damnaturus, quem ad modum
28      XXI, XXIII|      nisi quia scriptura, quae neminem fallit, dicit eis Deum non
29      XXI, XXIV |      ideo dictum est, quod sit neminem damnaturus, sed superius
30      XXI, XXIV |     omnium, sed istorum omnium neminem damnaturus. ~