Liber, Caput

 1        V, IX    |          uoluntates appellandae sunt animarum rationis expertium motus
 2      VII, VI    |           quas omnes partes quattuor animarum esse plenas, in aethere
 3      VII, XXXIII|             defunctarum occasionibus animarum uel creaturarum specie mundanarum
 4     VIII, XV    |      tenendum, cum agitur de meritis animarum, qui uidetur esse ordo in
 5        X, XI    |      daemones pertinet ludificatores animarum sibimet subditarum et uoluptaria
 6        X, XXX   |       praeferenda sententia his, qui animarum circulos alternante semper
 7        X, XXXII |           homines in ista uniuersali animarum liberandarum uia gradientes
 8       XI, XXIII |              uero, ut intellegeremus animarum merita non qualitatibus
 9       XI, XXIII |            tale mereretur. Non plane animarum, de quibus nesciunt quid
10      XII, IX    |            mortem obierunt, secretis animarum receptaculis sedibusque
11      XII, XXI   |            itionibus et reditionibus animarum Porphyrius Platonicus suorum
12      XII, XXI   |              finitus numerus fuisset animarum, infinitis retro saeculis
13      XII, XXI   |        uolunt, infinitus sit numerus animarum. ~Quapropter quoniam circuitus
14      XII, XXI   |            habere? Porro autem utrum animarum liberatarum nec ulterius
15      XII, XXI   |        creatum esset, si liberatarum animarum numerus, qui numquam antea
16      XII, XXI   |          liberatarum aliquis numerus animarum, quae ad miseriam numquam
17      XII, XXVII |         mortalem adtexerent. Proinde animarum nostrarum eos creatores
18      XII, XXVII |            desinant Platonici poenas animarum ex istis corporibus comminari,
19      XII, XXVIII|              uniuersorum, hoc est et animarum et corporum, conditorem
20     XIII, II    |        namque in corporibus uita non animarum, sed corporum uita est;
21     XIII, XXIV  |             hoc intellegeremus, quod animarum quaedam uita sit Spiritus
22      XIV, V     |    moribundisque membris adhuc inest animarum illi praedicatissimae puritati?
23      XIV, V     |             euntium atque redeuntium animarum mundatio et inquinatio,
24      XIV, V     |      culpabiles atque uitiosos motus animarum eis ex terrenis corpolibus
25       XX, VI    |             autem ista corporum, sed animarum est. Habent enim et animae
26       XX, VI    | praecipitabuntur, qui in prima, quae animarum est, non resurgunt. Veniet
27       XX, VI    |             in prima, quae nunc est, animarum resurrectione non reuixerunt
28       XX, VI    |               quae&lg et nunc est et animarum est, quae uenire non permittit
29       XX, VI    |         saeculi fine futura est, nec animarum, sed corporum est, quae
30       XX, X     |       cadauera nuncupantur. Non ergo animarum, inquiunt, resurrectio potest