Liber, Caput

 1       IV, III   |   populos regna prouincias; sed duos constituamus homines (nam
 2       IV, XXX   |     solum, ut apud Homerum, cum duos exercitus contarios alii
 3        V, V     |       unius non etiam quoslibet duos in terra diuersos casus
 4        V, XII   |        sua memoria fuisse illos duos ingenti uirtute, diuersis
 5        V, XXI   |    etiam Persis, a quibus solos duos deos coli, unum bonum, alterum
 6      VII, VII   |         fines duobus istis diis duos menses perhibent dedicatos
 7      VII, X     |   causarum, num propterea illum duos deos esse necesse est putari,
 8      VII, XI    |    propter quas res unum mundum duos deos esse uoluerunt, Iouem
 9      VII, XXIII |      iam tres, sed aut unam aut duos; et tamen tres dicuntur,
10     VIII, III   |       ciuitas publice luxit, in duos accusatores eius usque adeo
11     VIII, XXVI  | ciuitate, esse perhibetur. Ecce duos deos dicit homines fuisse,
12        X, XXIV  |         Deo loquimur, sicut nec duos deos uel tres nobis licitum
13      XIV, XXII  |     institutos, ut nunc homines duos diuersi sexus uidemus et
14       XV, II    | Scriptum est enim, quod Abraham duos filios habuit, unum de ancilla
15       XV, XII   |     uixisse centum quinquaginta duos, alium decem amplius, alios
16       XV, XIII  |         Enoch, centum sexaginta duos, qui secundum illam rationem
17      XVI, I     |      praedicatam, nisi quod Noe duos filios suos Sem et Iapheth
18      XVI, III   |       Heber. Genuit autem Heber duos filios, quorum unum appellauit
19      XVI, XXIX  |         non et illud aduertunt, duos ex eis uenisse, ut Sodomitae
20      XVI, XXIX  |   Sodomis perderet? Illos autem duos sic suscepit Loth, ut etiam
21     XVII, V     |      signum, quod ueni et super duos filios tuos hos, Ophni et
22     XVII, V     |       signum, quod ueniet super duos filios tuos hos, Ophni et
23     XVII, XXIII |   deinceps duas regni partes et duos diuersos in singulis partibus
24    XVIII, XXXI  |    alienos existimo contigisse; duos uero alios commemoratos
25      XIX, III   |     constet, ut homo sit (sicut duos equos iunctos bigas uocamus,
26      XXI, VIII  |        amplius admiramur quando duos ita similes reperimus, ut
27      XXI, IX    | introire in uitam aeternam quam duos pedes habentem mitti in
28      XXI, IX    |     introire in regnum Dei quam duos oculos habentem mitti in
29     XXII, XXVIII|        congruebant. Labeo etiam duos dicit uno die fuisse defunctos