Liber, Caput

 1        I, XXVII | uniuersorum remissionem acceperint peccatorum. Tunc enim tempus est cauendi
 2        I, XXVII |          remissionem recentissimam peccatorum adripiendam mortem sibique
 3       II, XXIX  |           asylum est uera remissio peccatorum. Non audias degeneres tuos
 4      III, III   |          Auctores enim doctoresque peccatorum esse adsolent, non ultores. "
 5        V, XVII  |           praesertim quia remissio peccatorum, quae ciues ad aeternam
 6        X, III   |          eique cohaerendum ab omni peccatorum et cupiditatum malarum labe
 7        X, VIII  |     mortiferos, poenam iustissimam peccatorum, in ligno exaltato atque
 8        X, XXII  |         sacrificio fieret remissio peccatorum, id est per mediatorem Dei
 9        X, XXII  |     Christum Iesum, per quem facta peccatorum purgatione reconciliamur
10        X, XXVII |         totum, quo constat homo, a peccatorum peste sanaret. Quem tu quoque
11        X, XXXII |        paenitentiam et remissionem peccatorum per omnes gentes incipientibus
12        X, XXXII |     conuersio uoluntatum, remissio peccatorum, gratia iustitiae, fides
13       XI, XXIII |       progressibus pro diuersitate peccatorum a caelis usque ad terras
14       XI, XXIII |      factum, ut animae pro meritis peccatorum suorum tamquam ergastula,
15      XIV, III   |  tristitiam, quasi origines omnium peccatorum atque uitiorum uolens intellegi
16      XIV, III   |         dici, cum sit etiam talium peccatorum suasor et instigator occultus:
17      XIV, XXIII |          de multitudine colfigitur peccatorum, quo usque filii saeculi
18       XV, XX    |      cilicio quippe recordatio est peccatorum propter haedos ad sinistram
19      XVI, XXVII |          illis gratiam remissionis peccatorum necessariam confitemur:
20      XVI, XLIII |       iugum et apparuit abundantia peccatorum et regni terreni surrexit
21     XVII, XVIII |          peccatis eorum. In quorum peccatorum remissionem quoniam sanguis
22    XVIII, XXXI  |           in remissionem fusus est peccatorum. Conuersatus est in terra
23    XVIII, XXXI  |        paenitentiam et remissionem peccatorum per omnes gentes, incipientibus
24      XIX, XV    |   creaturarum, quid exigat meritum peccatorum. Condicio quippe seruitutis
25      XIX, XXVII |         uita, ut potius remissione peccatorum constet quam perfectione
26       XX, I     |           propter primorum meritum peccatorum; sed etiam de singulorum
27       XX, VI    |            ut, qui per remissionem peccatorum uiuunt, iam non sibi uiuant,
28       XX, XXVIII|     zelauit in peccatoribus, pacem peccatorum intuens; ita ut inter cetera