Liber, Caput

 1        I, IX   |        simul, non quia simul agunt malam uitam, sed quia simul amant
 2        I, XI   |     praecesserit. Neque enim facit malam mortem, nisi quod sequitur
 3       II, XXIII|   conceditur, nec eam rursus quasi malam arbitremur, cum ea multos
 4       II, XXIV | praesagando felicitatem magnam nec malam cupiditatem minando frangebant.
 5      III, I    |            stomachantur, si uillam malam habeant, quam si uitam,
 6       IX, XIX  |        quae hoc uerbum non nisi in malam partem audire consuerunt,
 7       XI, XXII |             quod hi, qui nonnullam malam putant esse naturam suo
 8      XII, VI   |         enim quod facit uoluntatem malam, cum ipsa faciat opus malum?
 9      XII, VI   |           bonam profecto habet aut malam; si bonam, quis ita desipiat,
10      XII, VI   |         uoluntas faciat uoluntatem malam? Erit enim, si ita est,
11      XII, VI   |          putatur facere uoluntatem malam, ipsa quoque habet uoluntatem
12      XII, VI   |            quoque habet uoluntatem malam, etiam eam quae fecerit
13      XII, VI   |       dicatur, quod ea res fecerit malam uoluntatem, in qua nulla
14      XII, VI   |         alter in altero uoluntatem malam. Relinquitur ut inferior
15      XII, VI   |         prima peccauit, uoluntatem malam. Sed etiam res ipsa quaecumque
16      XII, VI   |            res inferior uoluntatem malam fecit, sed rem inferiorem
17      XII, VI   |          igitur consensionem, hanc malam quam male suadenti adhibuit
18      XII, VI   |            in uno eorum uoluntatem malam res quae fecerit scire uolentibus,
19      XII, VI   |          erat ipse ante uoluntatem malam nisi natura bona, cuius
20      XII, VI   |            sibi fecisse uoluntatem malam, qui utique bonus ante uoluntatem
21      XII, VI   |       utique bonus ante uoluntatem malam fuerit: quaerat cur eam
22      XII, VI   |             et inueniet uoluntatem malam non ex eo esse incipere
23      XII, VI   |         antequam habeat uoluntatem malam, faciat aliquid mali, hoc
24      XII, VI   |           hoc est ipsam uoluntatem malam? ~
25      XII, VII  |         incipere habere uoluntatem malam. Causas porro defectionum
26      XIV, II   |        quem putat inimicum dicat: "Malam carnem," ac non potius: "
27      XIX, XIII |           est; sed peruersitas eam malam facit. Itaque in ueritate
28     XXII, XXIII|            uolumus faciamus, omnem malam concupiscentiam consumendo,