Liber, Caput

 1       VI, XII  |          alienatio a uita Dei in aeternitate supplicii. Vitam igitur
 2       IX, VIII |   separauit, sola illos corporum aeternitate coniungens, animo autem
 3       IX, XV   |      tempus uoluit, et beatus in aeternitate persistere potuit; ac sic
 4       IX, XXI  |          Verbum est, participata aeternitate perfruuntur, sed sicut eis
 5        X, VII  | participatione congaudent, cuius aeternitate firmi, cuius ueritate certi,
 6        X, XXX  |       poterit nisi de sua fuerit aeternitate certissima, desiderare animas
 7        X, XXXI |        enim, inquiunt, si pes ex aeternitate semper fuisset in puluere,
 8       XI, VI   |         mutabilitate non est, in aeternitate autem nulla mutatio est:
 9       XI, VI   |        Cum igitur Deus, in cuius aeternitate nulla est omnino mutatio,
10       XI, XI   |   nequaquam de suae beatitudinis aeternitate falluntur, quo modo dicturi
11       XI, XI   |     fuissent, etiam isti in eius aeternitate mansissent pariter beati,
12       XI, XXIV | iucundatur; est, uidet, amat; in aeternitate Dei uiget, in ueritate Dei
13      XII, I    |          Deus est, atque in eius aeternitate ueritate caritate persistunt;
14      XII, I    |          fastum pro excelsissima aeternitate, uanitatis astutiam pro
15      XII, XIV  |  beatitudo est, de cuius numquam aeternitate confiditur, dum anima uenturam
16      XII, XV   |     numquam antea infinita retro aeternitate fecisset, cui nihil noui
17      XII, XVI  |      sunt. Ille enim semper fuit aeternitate inmutabili; isti autem facti
18      XII, XVII |       aeterna, nisi quia in eius aeternitate atque in ipso Verbo eius
19      XII, XVIII|    condiderit, cum sine illis ex aeternitate initio carente in non minore
20      XII, XXI  |       eos, qui deserunt, ab illa aeternitate ueritate felicitate deiectos
21      XII, XXVI |       non fuerunt. Sed ante dico aeternitate, non tempore. Quis enim
22     XVII, VI   |       futuri regni erat umbra in aeternitate mansuri. Oleum quippe illud,
23    XVIII, XXXI |    resurrectione quid sperare in aeternitate debeamus, excepta altitudine
24      XIX, XX   |      erit Deus omnia in omnibus, aeternitate certa et pace perfecta. ~
25       XX, XVII |        et de inmortalitate atque aeternitate sanctorum (tunc enim solum
26      XXI, XXII |        tantummodo arsuros illius aeternitate supplicii, qui pro peccatis
27      XXI, XXIII|       ita est, quo modo ab huius aeternitate poenae uel uniuersi uel
28     XXII, II   |    habebit; sed quia id, quod ex aeternitate in eius inmutabili praeparatum