Liber, Caput

 1       II, XXV  |          quibus se tamquam praescios futurorum adiutoresque proeliorum
 2      III, II   |           maris, decuit ignarum esse futurorum. Nam hunc Homerus de stirpe
 3      III, XXX  |              caecus atque inprouidus futurorum, ut ille ipse iuuenis, cuius
 4        V, IX   |              ut neget esse scientiam futurorum, eamque omnibus uiribus
 5        V, IX   |             qui tollit praescientiam futurorum. Nam et confiteri esse Deum
 6        V, IX   |             Deum et negare praescium futurorum apertissima insania est.
 7        V, IX   |   apertissime oppugnat praescientiam futurorum. Hoc autem totum facere
 8        V, IX   |         Putat enim concessa scientia futurorum ita esse consequens fatum,
 9        V, IX   |        Cicero timuit in praescientia futurorum, ut eam labefactare disputatione
10        V, IX   |              uult esse praescientiam futurorum; atque in has angustias
11        V, IX   |               aut esse praescientiam futurorum, quoniam utrumque arbitratur
12        V, IX   |             elegerimus praescientiam futurorum, tolli uoluntatis arbitrium;
13        V, IX   |       arbitrium, tolli praescientiam futurorum. Ipse itaque ut uir magnus
14        V, IX   | confirmaretur, negauit praescientiam futurorum atque ita, dum uult facere
15        V, IX   |              nam si est praescientia futurorum, sequentur illa omnia, quae
16        V, IX   |              ut non sit praescientia futurorum. Nam per illa omnia sic
17        V, IX   |              Deo praescientia omnium futurorum. ~Nos aduersus istos sacrilegos
18        V, IX   |           Deum, quem negat praescium futurorum, etiam sic nihil dicit aliud,
19        V, IX   |              non est raescius omnium futurorum, non est utique Deus. Quapropter
20        V, X    |          nefas est) negare praescium futurorum; sed utrumque amplectimur,
21     VIII, XXIII|          facientes et talia, statuas futurorum praescias eaque sorte uate
22     XIII, XXI  |      prophetica indicia praecedentia futurorum; paradisum scilicet ipsam
23      XIV, XXVII|             est, ut nec Deum aliquid futurorum lateret, nec praesciendo
24      XVI, II   |          sine aliqua praefiguratione futurorum gesta atque conscripta neque
25     XVII, VIII |          modo in eo figuram deliniat futurorum. Nam praeter libros diuinae
26     XVII, XIV  |    prophetanti regi Dauid haec etiam futurorum prophetarum nomina reuelare,
27       XX, VII  |           Deus, quem nil latet etiam futurorum, non ut homo, qui hominem