Liber, Caput

501      XVI, V      |           hominum, hoc est non filii Dei, sed illa societas secundum
502      XVI, V      |              etiam ipsi cooperatores Dei, sicut apostolus dicit:
503      XVI, V      |               sicut apostolus dicit: Dei enim sumus cooperarii. ~
504      XVI, VI     |           esse imaginem angelorum et Dei: recte illic intellegitur
505      XVI, VI     |             Deus hominem ad imaginem Dei", non dixit "fecerunt dii"
506      XVI, VI     |           hic indicatur nostro modo. Dei quippe sublimior ante suum
507      XVI, VI     |            hoc opere de locutionibus Dei. Aut enim Veritas incommutabilis
508      XVI, VII    |   incredibile non est; quamuis iussu Dei siue permissu etiam opere
509      XVI, IX     |              peregrinantem ciuitatem Dei, quae usque ad diluuium
510      XVI, X      |              post diluuium ciuitatem Dei, sicut eam series generationum
511      XVI, X      |            duabus gentibus ciuitatem Dei, non possumus adfirmare
512      XVI, X      |        alienatum fuisse a cultu ueri Dei, ita ut in solis istis generationibus
513      XVI, X      |       institui, fuerunt contemptores Dei, et in filiis Cham cultores
514      XVI, X      |              in filiis Cham cultores Dei; utrumque tamen hominum
515      XVI, X      |              ergo etiam tunc populus Dei. Vnde illud, quod dictum
516      XVI, X      |            dictum est, non de filiis Dei. Nam praemissum est: Deus
517      XVI, XI     |           poenam esse debuit populus Dei. Nec frustra lingua haec
518      XVI, XI     |        insignius atque eminentius in Dei populum coalescentes Dei
519      XVI, XI     |             Dei populum coalescentes Dei testamenta et stirpem Christi
520      XVI, XII    |         uideamus procursum ciuitatis Dei etiam ab illo articulo temporis,
521      XVI, XII    |           Abraham, in qua unius ueri Dei cultus et, quantum credibile
522      XVI, XII    |          ipse, sicut iam manifestior Dei populus in Aegypto, ita
523      XVI, XII    |              est plantatio ciuitatis Dei. Denique sicut illic enumeratis
524      XVI, XIV    |          Abraham factae promissiones Dei, quod ita scriptum est:
525      XVI, XV     |       quaestio. Post haec enim uerba Dei, quae ad Abraham facta sunt,
526      XVI, XV     |             tua et cetera. Post quae Dei uerba subiungitur: Et exiit
527      XVI, XV     |            Deus meque enim post illa Dei uerba egressus est de terra
528      XVI, XV     |            retento apud se praecepto Dei, et inde exisse septuagensimo
529      XVI, XVI    |      considerandae sunt promissiones Dei factae ad Abraham. In his
530      XVI, XVI    |       Abraham. In his enim apertiora Dei nostri, hoc est Dei ueri,
531      XVI, XVI    |        apertiora Dei nostri, hoc est Dei ueri, oracula apparere coeperunt
532      XVI, XVI    |            anno facta sint omnia, et Dei promissio, antequam in Charra
533      XVI, XXII   |      Melchisedech, qui erat sacerdos Dei excelsi; de quo in epistula,
534      XVI, XXIII  |            apostolus meminit propter Dei gratiam commendandam: Credidit
535      XVI, XXIV   |             in uerbis praenuntiantis Dei, nullus dubitauerit ad Israeliticum
536      XVI, XXIV   |             enim adflictio ciuitatis Dei, qualis antea numquam fuit,
537      XVI, XXVI   |               ubi tamen euidens opus Dei est uitiata et cessante
538      XVI, XXVII  |             dissipauerit testamentum Dei, sed maiores, qui eum circumcidere
539      XVI, XXVII  |              in illo uno testamentum Dei dissipauerunt, in quo omnes
540      XVI, XXVII  |        quippe appellantur testamenta Dei exceptis illis duobus magnis,
541      XVI, XXVII  |       originale peccatum, quo primum Dei dissipatum est testamentum,
542      XVI, XXVII  |              eius", quia testamentum Dei dissipauit, quando in Adam
543      XVI, XXVII  |               quod in ea testamentum Dei, quoniam non est circumcisus,
544      XVI, XXXI   |        Abrahae secundum promissionem Dei de Sarra filius, eumque
545      XVI, XXXI   |        Hierusalem, hoc est ciuitatis Dei, figuram gerit. ~
546      XVI, XXXII  |      interrogante respondeat; ubi si Dei munus agnouerit, tunc pius
547      XVI, XXXII  |           qui filii carnis, hi filii Dei, sed filii promissionis
548      XVI, XXXII  |            Christus, etiam iuratione Dei firmata promissio. Saepe
549      XVI, XXXII  |            iurauerat. Quid est autem Dei ueri ueracisque iuratio
550      XVI, XXXIV  |           qui filii carnis, hi filii Dei, sed filii promissionis
551      XVI, XXXV   |           posteros Abrahae ciuitatis Dei procurrant tempora, uideamus.
552      XVI, XXXVIII|            utique semen ad ciuitatem Dei, separatum est inde aliud
553      XVI, XXXVIII|     pertingebat ad caelum; et angeli Dei ascendebant et descendebant
554      XVI, XXXVIII|               non est hoc nisi domus Dei et haec porta est caeli.
555      XVI, XXXVIII|             nomen loci illius: domus Dei. Hoc ad prophetiam pertinet;
556      XVI, XXXVIII|            caelum apertum et angelos Dei ascendentes et descendentes
557      XVI, XLI    |          populum Christianum, in quo Dei ciuitas peregrinatur in
558      XVI, XLIII  |         missus in potestate spiritus Dei superauit Pharaonis resistentes
559      XVI, XLIII  |        plagae, cum dimittere populum Dei nollent, aqua in sanguinem
560      XVI, XLIII  |         annos quadraginta duce Moyse Dei populus in deserto actus
561      XVI, XLIII  |             est in euangelio digitus Dei, ut recordationem nostram
562      XVI, XLIII  |           legis illae tabulae digito Dei scriptae referuntur. ~Defuncto
563      XVI, XLIII  |       peccata populi et misericordia Dei, alternauerunt prospera
564      XVI, XLIII  |        quodam modo iuuentutis populi Dei; cuius generis quaedam uelut
565      XVI, XLIII  |            fuit huius generis populi Dei a Noe usque ad ipsum Abraham;
566      XVI, XLIII  |              isto procursu ciuitatis Dei, sicut superior unam eandemque
567     XVII, I      |                      I] Promissiones Dei, quae factae sunt ad Abraham,
568     XVII, I      |          ordinem temporum procurrens Dei ciuitas indicabit. Quoniam
569     XVII, I      |            annos reuersis Israelitis Dei domus instauraretur, totum
570     XVII, I      |             hoc tempus, quo reges in Dei populo esse coeperunt, propter
571     XVII, I      |             pertinerent ad ciuitatem Dei regnumque caelorum, non
572     XVII, I      |   succedentibus suis membris ciuitas Dei per ista curreret tempora,
573     XVII, I      |              narrandis, si adiuuante Dei spiritu considerata tractetur,
574     XVII, I      |      regnoque caelorum, quae ciuitas Dei est, ut ad hoc aperiendum
575     XVII, I      |      moderabor meo, ut huic operi in Dei uoluntate peragendo nec
576     XVII, II     |              ad Abrabam promissionum Dei duas res fuisse promissas,
577     XVII, II     |           ipso populo promissionibus Dei magna iam ex parte, non
578     XVII, II     |             impleta fuerat promissio Dei de terra Chanaan a quodam
579     XVII, II     |         superesset, quo terrena illa Dei promissio compleretur, nisi
580     XVII, II     |        permaneret Hebraea, si Domini Dei sui legibus oboediret. Sed
581     XVII, III    |            uero ad liberam ciuitatem Dei, id est ueram Hierusalem
582     XVII, III    |              quod Hierusalem dicitur Dei ciuitas, et in ea prophetatur
583     XVII, III    |             prophetatur futura domus Dei, eaque prophetia uidetur
584     XVII, III    |        aliquid ad supernam ciuitatem Dei eiusque filios in hac uita
585     XVII, IV     |           Procursus igitur ciuitatis Dei ubi peruenit ad regum tempora,
586     XVII, IV     |             reprobato substitutus in Dei seruitium Samuel simul officium
587     XVII, IV     |         Christianam, ipsam ciuitatem Dei, cuius rex est et conditor
588     XVII, IV     |             Christus, ipsam postremo Dei gratiam prophetico spiritu
589     XVII, IV     |          angustiis pressurarum sermo Dei non est adligatus nec In
590     XVII, IV     |       dicuntur aduersariis ciuitatis Dei ad Babyloniam pertinentibus,
591     XVII, IV     |          dicit apostolus, ignorantes Dei iustitiam (id est, quam
592     XVII, IV     |           illo inpertitam) iustitiae Dei non sunt subiecti, utique
593     XVII, IV     |              de suo putantes, non de Dei, posse placere se Deo, qui
594     XVII, IV     |        tentes sibi uidentur, ut sine Dei dono atque adiutorio humana
595     XVII, IV     |          quibus credita sunt eloquia Dei? Sed in eo populo ancillae
596     XVII, IV     |             erat in omnibus gentibus Dei ciuitas, antequam iste fetus,
597     XVII, IV     |              Christus est in dextera Dei sedens, salubriter utique
598     XVII, V      |      sacerdotem missus loquitur homo Dei, cuius quidem nomen tacetur,
599     XVII, V      |          scriptum est: Et uenit homo Dei ad Heli et dixit: Haec dicit
600     XVII, V      |         semine Aaron ordinaretur, in Dei fuerat lege mandatum. Quod
601     XVII, V      |           effigie factus ad imaginem Dei, adduntur et alae, quas
602     XVII, V      |             in eo quod hic iste homo Dei continuo secutus adiunxit:
603     XVII, V      |        homines ad templum uel altare Dei, ut sacerdotem adorarent.
604     XVII, V      |              uenit adorare sacerdoti Dei et sacerdoti Deo? Iacta
605     XVII, V      |           enim abiectus esse in domo Dei; qualecumque et quantulumcumque
606     XVII, V      |           ille sacerdos est mediator Dei et hominum, homo Christus
607     XVII, VII    |             secundum carnem mediator Dei et hominum, homo Christus
608     XVII, VII    |              non erant inde secundum Dei praescientiam, non secundum
609     XVII, VII    |             ad pugnam contra populum Dei tonuit Dominus super eos,
610     XVII, VIII   |      fidelibus Christi: Templum enim Dei sanctum est, quod estis
611     XVII, IX     |           commemorantur promissiones Dei factae regi Dauid, et istis,
612     XVII, X      |         secundum dispositionem autem Dei uenturus suo tempore parabatur.
613     XVII, XII    |      seruorum tuorum; non enim serui Dei nuncupandi sunt tales Iudaei;
614     XVII, XII    |    adsignemus haec uerba, illi serui Dei talia dicere potuerunt,
615     XVII, XII    |             infidelitas gentium, cum Dei populum exultabat atque
616     XVII, XII    |          fiat, fiat, uniuerso populo Dei ad caelestem Hierusalem
617     XVII, XII    |          eius aeterna eademque domus Dei. Domus enim Dauid propter
618     XVII, XII    |             genus Dauid; domus autem Dei eadem ipsa propter templum
619     XVII, XII    |           eadem ipsa propter templum Dei de hominibus factum, non
620     XVII, XIV    |          igitur per tempora ciuitate Dei, primo in umbra futuri,
621     XVII, XVI    |          fide Israelitis ciuitas est Dei, quae ipsum quoque secundum
622     XVII, XVI    |         igitur huic reginae ciuitati Dei tanto ante dictum sit per
623     XVII, XVIII  |     praedestinatione et praescientia Dei uelut facta erant<, quia
624     XVII, XX     |         nostrae. Promittit scientiam Dei se habere et filium Dei
625     XVII, XX     |              Dei se habere et filium Dei se nominat. Factus est nobis
626     XVII, XX     |            Si enim est iustus filius Dei, suscipiet illum et liberabit
627     XVII, XX     |              qui Christum sapientiam Dei esse nouerunt: Sapientia
628     XVII, XX     |          uobis. Hic certe agnoscimus Dei sapientiam, hoc est Verbum
629     XVII, XXI    |           quoniam sacerdotalis fuit, Dei, non regum seruitio mancipata,
630     XVII, XXI    |           pertinebat magis, ubi erat Dei templum, cui seruiebat.
631     XVII, XXI    |             peccatum, sed uoluntatem Dei uindicantis impletam. Qua
632     XVII, XXII   |        timuit ne ueniendo ad templum Dei, quod erat in Hierusalem,
633     XVII, XXII   |              in regno suo et populum Dei secum simulacrorum cultu
634     XVII, XXIII  |     existentibus causis misericordia Dei uel ira patesceret, donec
635     XVII, XXIII  |            eorum erat unus, atque ad Dei templum, quod ibi erat,
636    XVIII, I      |             ciuitatum duarum, quarum Dei una, saeculi huius est altera,
637    XVIII, I      |             prius inimicos ciuitatis Dei, qui conditori eius Christo
638    XVIII, I      |              in meo stilo cucurrisse Dei ciuitas; cum in hoc saeculo
639    XVIII, I      |             prius, ex quo apertiores Dei promissiones esse coeperunt,
640    XVIII, I      |        alterius ciuitatis ista, quae Dei est, procurrens distinctius
641    XVIII, II     |              factum est, ut non sine Dei prouidentia, in cuius potestate
642    XVIII, II     |           cum peregrina in hoc mundo Dei ciuitate procurrat; res
643    XVIII, III    |           etiam Isaac ex promissione Dei natus est centenario patri
644    XVIII, IV     |         Iacob pertinens ad ciuitatem Dei, de qua scribimus, maiore
645    XVIII, VII    |            Post cuius mortem populus Dei mirabiliter crescens mansit
646    XVIII, VIII   |             Moyses, per quem populus Dei de seruitute Aegyptia liberatus
647    XVIII, IX     |          mereri uocabulum, quam uiri dei uictricem fecerant ferendo
648    XVIII, XI     |            Moyses ex Aegypto populum Dei nouissimo tempore Cecropis
649    XVIII, XIII   |             mortem Iesu Naue populus Dei iudices habuit, quibus temporibus
650    XVIII, XIII   |   consolationum propter miserationem Dei. His temporibus fabulae
651    XVIII, XIII   |          tacent; et tamen eius uelut dei nomine per inmundos daemones
652    XVIII, XV     |        femina Debbora; sed per illam Dei spiritus id agebat; nam
653    XVIII, XVIII  |              enim daemonibus iudicio Dei permissis huius modi praestigiae
654    XVIII, XVIII  |              ut falsos deos cum ueri Dei iniuria multos colant et
655    XVIII, XX     |           templum illud nobilissimum Dei Hierosolymitanum condidit.
656    XVIII, XXIII  |           est Latine, Iesus Christus Dei filius saluator. Hi autem
657    XVIII, XXIII  |       quinque uerbis: Iesus Christus Dei filius saluator; sed cum
658    XVIII, XXIII  |            est Latine Iesus Christus Dei filius saluator, si primas
659    XVIII, XXIII  |           qui pertinent ad ciuitatem Dei. Inserit etiam Lactantius
660    XVIII, XXV    |       scribit Eusebius, quo captiuus Dei populus in Babylonia tenebatur.
661    XVIII, XXVIII |             uocabuntur et ipsi filii Dei uiui. Hoc testimonium propheticum
662    XVIII, XXIX   |             ponam. Ex persona quippe Dei Patris loquens: Ecce, inquit,
663    XVIII, XXX    |            montem Domini et in domum Dei Iacob, et ostendet nobis
664    XVIII, XXX    |             in honore nominis Domini Dei sui erunt; quoniam nunc
665    XVIII, XXXI   |             transferrentur in regnum Dei? Quod consequenter expressit
666    XVIII, XXXI   |            oppressi, ne obliti legem Dei ad hoc, de quo agimus, testimonium
667    XVIII, XXXI   |            enim re uera, qui proprie Dei populus diceretur, nullus
668    XVIII, XXXI   |          reuelatus est unus mediator Dei et hominum, homo Christus
669    XVIII, XXXI   |             per ipsum fides omnes in Dei ciuitatem, Dei domum, Dei
670    XVIII, XXXI   |              omnes in Dei ciuitatem, Dei domum, Dei templum praedestinatos
671    XVIII, XXXI   |            Dei ciuitatem, Dei domum, Dei templum praedestinatos perducat
672    XVIII, XXXI   |     quaecumque aliorum prophetiae de Dei per Iesum Christum gratia
673    XVIII, XXXI   |       ecclesia. ~[XLVIII] Haec domus Dei maioris est gloriae, quam
674    XVIII, XXXI   |      persequi, quorum causa cultores Dei ueri fuerant antea persecuti. ~[
675    XVIII, XXXI   |       correptione haberi in ciuitate Dei, sicut ciuitas confusionis
676    XVIII, XXXI   | peregrinantem in hoc mundo ciuitatem Dei uasa propria commouendo
677    XVIII, XXXI   | persecutiones mundi et consolationes Dei peregrinando procurrit ecclesia. ~[
678    XVIII, XXXI   |         exire inde inciperet populus Dei, putant ad hunc intellectum
679    XVIII, XXXI   |       Hebraeos, in mari Rubro populo Dei per siccum transeunte perierunt.
680      XIX, III    |            arboris, non pecoris, non Dei, sed hominis quaeritur,
681      XIX, IV     |      quaeratur a nobis, quid ciuitas Dei de his singulis interrogata
682      XIX, IV     |               id saltem in adiutorio Dei facimus, ne carni concupiscenti
683      XIX, V      |            adprobamus. Nam unde ista Dei ciuitas, de qua huius operis
684      XIX, IX     |             decipi iustum est: magna Dei misericordia necessaria
685      XIX, IX     |          inimicos. Et cui magna ista Dei misericordia necessaria
686      XIX, X      |         sancti et fideles unius ueri Dei summique cultores ab eorum
687      XIX, XI     |        praesertim quia ipsi ciuitati Dei, de qua nobis est ista operosissima
688      XIX, XII    |               Odit ergo iustam pacem Dei et amat iniquam pacem suam.
689      XIX, XIII   |              pax hominis mortalis et Dei ordinata in fide sub aeterna
690      XIX, XIII   |           ordinatoris effugit. Bonum Dei, quod illi est in natura,
691      XIX, XIII   |              eum subtrahit iustitiae Dei, qua ordinatur in poena;
692      XIX, XIV    |       praecepta, hoc est dilectionem Dei et dilectionem proximi,
693      XIX, XV     |             puniens. Testis est homo Dei Daniel, cum in captiuitate
694      XIX, XVIII  |           sunt omnia, omnino ciuitas Dei talem dubitationem tamquam
695      XIX, XIX    |         contemplationem non requirat Dei. In otio non iners uacatio
696      XIX, XX     |           rem summum bonum ciuitatis Dei cum sit pax aeterna atque
697      XIX, XXI    |   sacrificiis colebant: in lege ueri Dei scriptum est: Sacrificans
698      XIX, XXIII  |           hic tamen Iudaeos, tamquam Dei susceptores, recte dicit
699      XIX, XXIII  |      honorant Hebraei." Tali oraculo dei sui Apollinis Porphyrius
700      XIX, XXIII  |        sanctis angelis et uirtutibus Dei, quos beatissimos tamquam
701      XIX, XXV    |         potest esse mens domina ueri Dei nescia nec eius imperio
702      XIX, XXVI   |            qua ita per fidem populus Dei liberatur, ut apud hanc
703      XIX, XXVI   |       propheta Hieremias, cum populo Dei ueteri praenuntiaret captiuitatem
704      XIX, XXVII  |              oratio totius ciuitatis Dei, quae peregrinatur in terris.
705      XIX, XXVIII |         pertinent ad istam ciuitatem Dei, erit e contrario miseria
706      XIX, XXVIII |             dicenda est, quae a uita Dei alienata erit, nec corpus,
707       XX, I      |             I] De die ultimi iudicii Dei quod ipse donauerit locuturi
708       XX, I      |     professione tenet omnis ecclesia Dei ueri Christum de caelo esse
709       XX, I      |              autem, cum diem iudicii Dei dicimus, addimus ultimum
710       XX, I      |           primis nec de istis mediis Dei iudiciis, sed de ipso nouissimo,
711       XX, II     |            Nescimus enim quo iudicio Dei bonus ille sit pauper, malus
712       XX, II     |           referri ad iudicium iustum Dei siue etiam benignum, ut,
713       XX, II     |              pro malitia sua uel pro Dei misericordia consolarentur
714       XX, II     |          inscrutabilia fiunt iudicia Dei et inuestigabiles uiae eius.
715       XX, II     |           malorum. Cum uero ad illud Dei iudicium uenerimus, cuius
716       XX, II     |   manifestabitur, quam iusto iudicio Dei fiat, ut nunc tam multa
717       XX, II     |            paene omnia iusta iudicia Dei lateant sensus mentesque
718       XX, III    |          uanitate numquid nisi iusto Dei rectoque iudicio similis
719       XX, III    |             custos utique mandatorum Dei; quoniam qui hoc non est,
720       XX, IV     |          Huius itaque ultimi iudicii Dei testimonia de scripturis
721       XX, IV     |             autem sine lege iustitia Dei manifestata est, testificata
722       XX, IV     |            prophetas; iustitia autem Dei per fidem Iesu Christi in
723       XX, IV     |           qui credunt. Haec iustitia Dei ad nouum pertinet testamentum
724       XX, IV     |            inquit, eruditus in regno Dei similis est uiro patri familias
725       XX, VI     |           mortui audient uocem filii Dei, et qui audierint uiuent.
726       XX, VI     |           mortui audient uocem filii Dei; et qui audierint, uiuent.
727       XX, VI     |           mortui audient uocem filii Dei, et qui audierint, uiuent,
728       XX, VI     |             ultimo et maximo iudicio Dei), quando omnes, qui in monumentis
729       XX, VII    |   testimonium Iesu et propter uerbum Dei, et si qui non adorauerunt
730       XX, VII    |     potestatem; sed erunt sacerdotes Dei et Christi et regnabunt
731       XX, VII    |       malignitate aduersus ecclesiam Dei multum profunda sunt corda;
732       XX, VII    |            Christo uias ingrediuntur Dei. Nouit enim Dominus qui
733       XX, VIII   |              quam fortem aduersarium Dei ciuitas superauerit, cum
734       XX, VIII   |              praedestinatum filiorum Dei numerum pertinere. Neque
735       XX, VIII   |         foris adhuc erunt, adiuuante Dei gratia per considerationem
736       XX, IX     |         utique isto tempore in regno Dei eruditur scriba ille, qui
737       XX, IX     |              Christus est in dextera Dei sedens; quae sursum sunt
738       XX, IX     |   testimonium Iesu et propter uerbum Dei; subauditur quod postea
739       XX, IX     |               Alioquin nec ad altare Dei fieret eorum memoria in
740       XX, IX     |            populo fideli et ciuitati Dei. Imago uero eius simulatio
741       XX, IX     |           mortui audiunt uocem filii Dei, et qui audierint uiuent;
742       XX, IX     |             non audierit uocem filii Dei et ad uitam de morte transierit,
743       XX, X      |            ait: Sed erunt sacerdotes Dei et Christi et regnabunt
744       XX, X      |         Christum dicendo: Sacerdotes Dei et Christi, hoc est Patris
745       XX, XII    |              eos, et hoc a Deo, quia Dei munere insuperabiles fiunt
746       XX, XIII   |             cum dixisset: Sacerdotes Dei et Christi regnabunt cum
747       XX, XIII   |   testimonium Iesu et propter uerbum Dei, non regnabant cum Christo,
748       XX, XIII   |               quia illi cum suo rege Dei filio iam diabolo non ligato
749       XX, XIII   |              cum audimus: Sacerdotes Dei et Christi regnabunt cum
750       XX, XVII   |          dicentem. Ecce tabernaculum Dei cum hominibus, et habitabit
751       XX, XVII   |          huius saeculi tempus gratia Dei desuper ueniente per lauacrum
752       XX, XVII   |         adcrescunt. Sed per iudicium Dei, quod erit nouissimum per
753       XX, XVII   |            tanta eius et tam noua de Dei munere claritas apparebit,
754       XX, XVIII  |              et per aquam constituta Dei uerbo, per quae, qui tunc
755       XX, XIX    |            colitur, ita ut in templo Dei sedeat, ostentans se tamquam
756       XX, XIX    |              isto! Sed in quo templo Dei sit sessurus, incertum est;
757       XX, XIX    |           idoli aut daemonis templum Dei apostolus diceret. Vnde
758       XX, XIX    |            Graeco est, non in templo Dei, sed in templum Dei sedeat,
759       XX, XIX    |           templo Dei, sed in templum Dei sedeat, tamquam ipse sit
760       XX, XIX    |             tamquam ipse sit templum Dei, quod est ecclesia; sicut
761       XX, XIX    |             ad occultum iam iudicium Dei pertineat, quod ab illo
762       XX, XIX    |            seducentur illis iudiciis Dei occulte iustis, iuste occultis,
763       XX, XX     |           uoce archangeli et in tuba Dei descendet de caelo, et mortui
764       XX, XX     |           promisimus, de hoc iudicio Dei nouissimo etiam prophetici
765       XX, XXI    |             sed gladium, et sermonem Dei dicit scriptura gladium
766       XX, XXI    |          peccauerunt et egent gloria Dei. Et relicturum se dicit
767       XX, XXI    |          cuiusque generis ministeria Dei, uel angelica uel humana)
768       XX, XXI    |         perspicua nobisque notissima Dei miseratione dixisset, promisit
769       XX, XXIII  |          temporis sustinendum, donec Dei ultimo iudicio regnum sancti
770       XX, XXIV   |           quam nullum eorum ab opere Dei, tam nullum eorum a perditione
771       XX, XXIV   |        quadragensimo nono de iudicio Dei nouissimo intellegitur dictum:
772       XX, XXIV   |      iustorum: disponere testamentum Dei super sacrificia. Aut enim
773       XX, XXIV   |        praeponenda, iuxta sententiam Dei dicentis: Misericordiam
774       XX, XXIV   |          disponunt iusti testamentum Dei, quia propter promissiones,
775       XX, XXV    |            Iudam et Hierusalem ipsam Dei ecclesiam debemus accipere,
776       XX, XXVI   |           fuisse iustiorem, secundum Dei mandatum soleret pro suis
777       XX, XXVI   |              quia ipsa est sapientia Dei, de qua Salomon ait: Lignum
778       XX, XXVIII |              introeam in sanctuarium Dei et intellegam in nouissima.
779       XX, XXIX   |              intellegatur Helias cor Dei Patris conuersurus ad Filium;
780       XX, XXIX   |      Christum? Cum enim sit in forma Dei Deus noster, formam serui
781       XX, XXX    |       diuinarum de nouissimo iudicio Dei, quae si omnia colligam,
782       XX, XXX    |            comparauit pupillae oculi Dei propter excellentissimum
783       XX, XXX    |             unigenitum. Numquid nisi Dei est auferre omnes gentes
784       XX, XXX    |            misericordiae? Hoc utique Dei est, et ex persona Dei dicitur
785       XX, XXX    |        utique Dei est, et ex persona Dei dicitur per prophetam; et
786       XX, XXX    |            argumentum tenent ueracem Dei omnipotentiam, quem certum
787      XXI, I      |            ciuitates, quarum est una Dei, altera diaboli, cuius modi
788      XXI, V      |              quod istis et similibus Dei miris operibus infirma mortalium
789      XXI, V      |              cum in talibus operibus Dei deficiat ratio cordis et
790      XXI, VI     |               mhxanh/mata appellant, Dei creatura utentibus humanis
791      XXI, VII    |              uoluntatem omnipotentis Dei? qui certe non ob aliud
792      XXI, VIII   |            enim contra naturam, quod Dei fit uoluntate, cum uoluntas
793      XXI, VIII   |          etiam prodigio promissionis Dei significarentur adiuncto.
794      XXI, VIII   |    inferiusque fluxisse, cum populus Dei ductore supra memorato Iesu
795      XXI, VIII   |            fecunditate pollebat; nam Dei paradiso in diuinis eloquiis
796      XXI, IX     |            luscum introire in regnum Dei quam duos oculos habentem
797      XXI, IX     |             eos, qui fuerint a regno Dei separati, et ideo ignem
798      XXI, XI     |            quos defendimus ciuitatem Dei, iniustum putant, ut pro
799      XXI, XV     |             eius; et quotquot spritu Dei aguntur, hi filii sunt Dei,
800      XXI, XV     |           Dei aguntur, hi filii sunt Dei, sed gratia, non natura.
801      XXI, XV     |           natura. Vnicus enim natura Dei filius propter nos misericordia
802      XXI, XV     |          natura filii hominis, filii Dei per illum gratia fieremus.
803      XXI, XVI    |                 XVI] Verum tanta est Dei misericordia in uasa misericordiae,
804      XXI, XVI    |            uitia deputanda sunt, cum Dei amore uincuntur, quem nisi
805      XXI, XVI    |           aliter nisi per mediatorem Dei et hominum, hominem Christum
806      XXI, XVII   |            deformius et contra recta Dei uerba peruersius, quanto
807      XXI, XVIII  |             ergo isti uolunt iudicii Dei comminationem non esse mendacem,
808      XXI, XVIII  |     generalem in genus humanum quasi Dei miserationem inpunitatem
809      XXI, XVIII  |        superabunt eos in praedicanda Dei misericordia, qui hanc inpunitatem
810      XXI, XXIII  |             esse credantur? An forte Dei sententia, quae in malos
811      XXI, XXIV   |           suas agentes causas contra Dei uenire uerba uelut misericordia
812      XXI, XXIV   |            est oratio et exauditione Dei dignior, iam nullum habentium
813      XXI, XXIV   |          tunc aequales erunt angelis Dei, pro damnandis et angelis
814      XXI, XXIV   |         malis autem hominibus falsam Dei esse sententiam. Hoc enim,
815      XXI, XXIV   |          miserationes suas? Ira enim Dei est etiam ista uita mortalis,
816      XXI, XXIV   |        aerumnosissima uita, quae ira Dei est, uasa misericordiae
817      XXI, XXIV   |             pertinentes ad ciuitatem Dei sempiterno supplicio punientur.
818      XXI, XXIV   |   intellegant, ut manente in eis ira Dei, quae in aeterno est praenuntiata
819      XXI, XXIV   |           patiantur. Sic enim et ira Dei manebit, et in ipsa ira
820      XXI, XXIV   |           lege est, non est iustitia Dei dulcis, quia nesciunt eam?
821      XXI, XXIV   |     absconditur multitudo dulcedinis Dei; quoniam timent quidem Deum,
822      XXI, XXIV   |          glorientur. Iustitia quippe Dei Christus est, qui factus
823      XXI, XXIV   |            in Domino glorietur. Hanc Dei iustitiam, quam donat gratia
824      XXI, XXIV   |       constituere, et ideo iustitiae Dei, quod est Christus, non
825      XXI, XXIV   |           multa multitudo dulcedinis Dei, propter quam dicitur in
826      XXI, XXIV   |             dulcedinem misericordiae Dei credendo conuersi clamarent
827      XXI, XXV    |       quoniam qui talia agunt regnum Dei non possidebunt. Haec profecto
828      XXI, XXV    |              tempora liberati regnum Dei possidebunt. Sed quoniam
829      XXI, XXV    |             non est, profecto regnum Dei non possidebunt. Et si in
830      XXI, XXV    |          possidebunt. Et si in regni Dei possessione numquam erunt,
831      XXI, XXV    |              qui talia agunt, regnum Dei non possidebunt. ~Vnde nec
832      XXI, XXV    |              qui talia agunt, regnum Dei non possidebunt; ac per
833      XXI, XXV    |         supplicio non erunt, quia in Dei regno esse non poterunt.
834      XXI, XXVI   |            inquit, cogitat quae sunt Dei, quo modo placeat Deo. Vide
835      XXI, XXVI   |            quisque cogitat quae sunt Dei, quo modo placeat Deo),
836      XXI, XXVII  |               non intrabit in regnum Dei, ipse etiam dixit: Nisi
837      XXI, XXVII  |     impediunt peruentionem ad regnum Dei, ut tamen sanctorum amicorum
838     XXII, I      |           disputationem de ciuitatis Dei aeterna beatitudine continebit,
839     XXII, I      |             esset, profecto desertio Dei tamquam luminis sui malum
840     XXII, I      |            cum praeuaricatione legis Dei per Dei desertionem peccaturum
841     XXII, I      |        praeuaricatione legis Dei per Dei desertionem peccaturum esse
842     XXII, II     |              malis contra uoluntatem Dei; sed tantae est ille sapientiae
843     XXII, II     |               Dicitur etiam uoluntas Dei, quam facit in cordibus
844     XXII, II     |             et uelle, sicut iustitia Dei non solum qua ipse iustus
845     XXII, II     |           cum alio loco legamus: Lex Dei eius in corde eius. Secundum
846     XXII, XIII   |      uidentur opposita, misericordia Dei meis nisibus opem ferente
847     XXII, XIV    |          erat tempore, hoc sunt illi Dei opere miro atque celerrimo
848     XXII, XVI    |              fieri&lg imaginis filii Dei, potest et secundum interiorem
849     XXII, XVI    |             saeculo, ibi conformamur Dei filio); potest et sic accipi,
850     XXII, XVII   |             Conformes imaginis filii Dei, nec in sexu femineo resurrecturas
851     XXII, XVII   | concupiscentia, quae nulla erit, sed Dei laudetur sapientia atque
852     XXII, XVII   |          ecclesia. Creatura est ergo Dei femina sicut uir; sed ut
853     XXII, XVII   |           scripturas, neque uirtutem Dei; et cum locus esset, ut
854     XXII, XVII   |        ducent, sed sunt sicut angeli Dei in caelo,. aequales utique
855     XXII, XVIII  |            fidei et agnitionem filii Dei, in uirum perfectum, in
856     XXII, XVIII  |            fidei et agnitionem filii Dei, in uirum perfectum, in
857     XXII, XX     |         filii aequales erunt angelis Dei, si non corpore, non aetate,
858     XXII, XXI    |              nostrae gaudium propter Dei laudem non est tacendum
859     XXII, XXI    |              genus humanum bonitatis Dei, quis poterit explicare? ~
860     XXII, XXII   |           gratia Saluatoris Christi, Dei ac Domini nostri (hoc enim
861     XXII, XXIV   |        peccatum, alterum .de iudicio Dei, id est supplicium, iam
862     XXII, XXIV   |         satis diximus. Nunc de bonis Dei, quae ipsi quoque uitiatae
863     XXII, XXIV   |           qua factus est ad imaginem Dei. Huic autem propagationi
864     XXII, XXIV   |            uirtutes uocantur et sola Dei gratia, quae in Christo
865     XXII, XXIV   |         reperiatur infirmius, quanta Dei bonitas, quanta prouidentia
866     XXII, XXIV   |        errore aliquo uel labore, ubi Dei sapientia de ipso suo fonte
867     XXII, XXIX   |       excellentiam? Ibi est enim pax Dei, quae, sicut dicit apostolus,
868     XXII, XXIX   |     sanctorum angelorum? non enim et Dei. Si ergo sancti in Dei pace
869     XXII, XXIX   |            et Dei. Si ergo sancti in Dei pace uicturi sunt, profecto
870     XXII, XXIX   |         debemus accipere, quia pacem Dei, qua Deus ipse pacatus est,
871     XXII, XXIX   |           iam tot libros scripsimus, Dei ciuitas ipsa communis. Sic
872     XXII, XXIX   |        angeli nostri qui sunt angeli Dei, quem ad modum Christus
873     XXII, XXIX   |               quem ad modum Christus Dei Christus est noster. Dei
874     XXII, XXIX   |             Dei Christus est noster. Dei sunt, ia Deum non reliquerunt;
875     XXII, XXIX   |             sicuti est. Facies autem Dei manifestatio eius intellegenda
876     XXII, XXIX   |          uidebit omnis caro salutare Dei, sine ullius nodo difficultatis
877     XXII, XXIX   |          uidebit omnis homo Christum Dei", qui utique in corpore
878     XXII, XXIX   |              autem ipse sit salutare Dei, multa sunt et alia testimonia
879     XXII, XXIX   |           non sicut nunc inuisibilia Dei per ea, quae facta sunt,
880     XXII, XXX    |             latebit bonum, uacabitur Dei laudibus, qui erit omnia
881     XXII, XXX    |       felicitas, proficient laudibus Dei. Omnes quippe illi, de quibus
882     XXII, XXX    |            poterit; uerum hoc quoque Dei munere, non suae possibilitate
883     XXII, XXX    |          esse Deum, aliud participem Dei. Deus natura peccare non
884     XXII, XXX    |           non potest: particeps uero Dei ab illo accepit, ut peccare
885     XXII, XXX    |         sancti Augustini de ciuitate Dei contra paganos numero XXII.
886     XXII, XXX    |      disputatur et astruitur ciuitas Dei ueraque pietas et Dei cultus
887     XXII, XXX    |        ciuitas Dei ueraque pietas et Dei cultus in quo ueraciter