Liber, Caput

 1       II, V     |       crediderant. Profecto ille tantam felicitatem suae matri,
 2       II, XXI   |        tam diu tenere potuissent tantam et tam uaste lateque imperantem
 3       II, XXIII | temporalem, quam nimis diligunt, tantam felicitatem et posse homines,
 4      III, XV    |        scelere grauiore mercedem tantam tanto sceleri reddiderunt.
 5      III, XIX   |         misit, quo intellegerunt tantam in illo proelio dignitatem
 6      III, XXIV  |       conflictus armorum, quando tantam habuit iudiciorum uelut
 7      III, XXXI  |         atque hinc aere corrupto tantam ortam pestilentiam, ut in
 8       IV, III   |         uideamus, quale sit quod tantam latitudinem ac diuturnitatem
 9       IV, XXI   |         uel corporis uel externa tantam deorum turbam colere et
10       IV, XXIX  |      hostili uulnere extincto in tantam est redactus inopiam, ut
11        V, XV    |        est uirtutibus, quibus ad tantam gloriam peruenire nitebantur.
12      VII, XXVIII|           quod Plato illas ideas tantam uim habere dicit, ut secundum
13      VII, XXXIV |       inspexisset principia, rem tantam detulit ad senatum. Vbi
14     XIII, IV    |       quae antea malum fuit; sed tantam Deus fidei praestitit gratiam,
15     XIII, VII   |      bonum uideri debet, quia in tantam utilitatem non ui sua, sed
16       XV, V     |         quaerebant; sed ambo eam tantam, quantam si unus esset,
17       XV, XXVII |          animalium cogebat arcae tantam fieri magnitudinem, inmunda
18      XVI, XXX   |        ubi stupra in masculos in tantam consuetudinem conualuerant,
19    XVIII, X     |       Athenarum uocabulo reddens tantam Neptuni et Mineruae litem
20    XVIII, XXXI  |      numquam ostenditur habuisse tantam gloriam, quantam habuit
21       XX, XIX   |        nescientes, maxime quando tantam, quantam numquam habuit,
22       XX, XIX   |        de caelo ignis cecidit et tantam familiam cum tantis gregibus
23       XX, XXI   |          declinare dicit, quibus tantam beatitudinem pollicetur,
24      XXI, XXVII | suscipiant, nec tam bonae, ut ad tantam beatitudinem adipiscendam
25     XXII, XXV   |    magnum perhibent testimonium: tantam prorsus ei uel etiam grauiorem