Liber, Caput

 1       IV, X     |         habent eorum docti atque sapientes. Neque de figmentis poeticis,
 2        V, XX    |       gloriae contemptores, sibi sapientes uidentur et sibi placent.
 3      VII, XII   |     pecunia. Nam dicimus diuites sapientes, iustos, bonos, quibus pecunia
 4      VII, XII   |         sed interius diuites, si sapientes. Qualis ergo ista theologia
 5      VII, XXV   |           Sed docti Graeci atque sapientes nequaquam rationem tam sanctam
 6     VIII, II    |     nomen exortum. Nam cum antea sapientes appellarentur, qui modo
 7     VIII, II    |       septem, qui sunt appellati sapientes. Sed illi sex uitae genere
 8     VIII, VII   |    pulchros dicant non esse nisi sapientes, quibus sensibus corporis
 9     VIII, IX    |       aliarum quoque gentium qui sapientes uel philosophi habiti sunt,
10     VIII, X     |     eorum. Dicentes enim se esse sapientes stulti facti sunt et inmutauerunt
11     VIII, XXIII |     eorum; dicentes enim se esse sapientes stulti facti sunt et inmutauerunt
12        X, XXVIII|     infirmum tamquam sua uirtute sapientes fortesque contemnunt. Sed
13     XIII, XIX   |         quisquam audebit illorum sapientes homines, siue morituros
14     XIII, XIX   | hominibus hoc uideantur differre sapientes, quod post mortem feruntur
15     XIII, XIX   |     constituit etiam bonas atque sapientes animas, quibus non talia
16      XIV, XXVIII|      uirtus mea. Ideoque in illa sapientes eius secundum hominem uiuentes
17      XIV, XXVIII|          eorum; dicentes se esse sapientes (id est dominante sibi.superbia
18    XVIII, VIII  |          eius temporibus fuerint sapientes. Frater eius Atlans magnus
19    XVIII, XXIV  |  appellati sunt, quod est Latine sapientes. Per idem tempus decem tribus,
20    XVIII, XXV   |       Omnes hi, septem appellati sapientes, post poetas theologos claruerunt,
21      XIX, XVII  |      ciuitas habuit quosdam suos sapientes, quos diuina improbat disciplina,
22      XIX, XXIII |       potestati subiecti. Ab his sapientes Hebraeorum (quorum unus
23      XIX, XXIII |        Deus ille, quem coluerunt sapientes Hebraeorum, etiam caelestibus
24     XXII, IV    |    uidelicet homines docti atque sapientes contra uim tantae auctoritatis,
25     XXII, XXV   |          sunt, docti et indocti, sapientes mundi et insipientes. Hoc