Liber, Caput

 1        I, XXXVI|      uno ueraciter sempiterna beatitudo promittitur. Hic itaque
 2       IX, XII  |   locus sublimis, aeternitas, beatitudo; et his contraria tria hominum,
 3       IX, XIII |  beata aeternitas uel aeterna beatitudo; hominum uero infimorum
 4       IX, XIII |     beati sunt. Aeterna autem beatitudo medios eos esse non sinit,
 5       IX, XV   |    esse potuit sempiterna, et beatitudo amanda est sempiterna. Ad
 6        X, XXXI |     antea non fuisset? Deinde beatitudo quoque eius post experimentum
 7        X, XXXI |       Inuenta est enim animae beatitudo, quae cum initium temporis
 8       XI, XI   |      ita beatus est, ut maior beatitudo esse non possit, in cuius
 9       XI, XII  |    ante peccatum, quamuis sua beatitudo quam diuturna uel utrum
10       XI, XXIV |     et origo et informatio et beatitudo. Nam si quaeratur unde sit:
11      XII, XIV  | redeuntem. Quo modo enim uera beatitudo est, de cuius numquam aeternitate
12      XII, XXI  |    ubi per inmundas nequitias beatitudo quaeratur, et hoc itidem
13      XII, XXI  |       nisi hos circuitus, ubi beatitudo et miseria uicissim alternant,
14     XVII, VII  | expectabatur in carnali regno beatitudo falsa carnalis, ad intentionem,
15     XVII, VII  |  expectatur in regno caelorum beatitudo uerissima spiritalis; qua
16      XIX, I    |     et res ipsa, hoc est uera beatitudo, quam dabit, non tantum
17      XIX, IV   |       miseria est, ideo etiam beatitudo appellari. Magna uis est
18      XIX, IV   |       ipsa erit etiam finalis beatitudo. Quam beatitudinem isti
19      XIX, X    |      inquietet. Ipsa est enim beatitudo finalis, ipse perfectionis
20      XIX, X    | potest in uita bona; sed haec beatitudo illi, quam finalem dicimus,
21      XIX, XX   |       ista uero sine spe illa beatitudo falsa et magna miseria est;
22      XIX, XXVII|    pax beatitudinis huius uel beatitudo pacis huius summum bonum
23       XX, XXI  |     adiutoriis insolita nobis beatitudo illa suscipiet. Ibi uidebimus,
24      XXI, I    |      aliquando quidem bonorum beatitudo prius ponitur, ut est illud:
25     XXII, XXX  |      quo ueraciter sempiterna beatitudo promittitur. ~ ~