Liber, Caput

 1        I, XXXII|      sunt. Tolerabilius diuinos honores deferretis illi Scipioni
 2       II, V    |     uellet mereri, ut ei diuini honores decernerentur; sicut et
 3       II, V    |        utrum inter eius diuinos honores uellet illa turpia celebrari:
 4       II, VII  |   quanto iustius talibus diuini honores decernerentur! Quanto melius
 5       II, XIII |    omnino digni, quibus diuinos honores deferret illa res publica?
 6       II, XIII |  cupiditate fallendi inter suos honores sua celebrari crimina poposcerunt?
 7       II, XIV  |        tandem honestius diuinos honores decerneret ciuitas? utrum
 8       IV, XXVII|      praecipe populis, ne tales honores diis inmortalibus deferant,
 9        V, XII  | Vergilius, non illis artibus ad honores et gloriam, sed dolis atque
10        V, XII  |         melius non est. Vnde et honores, quos petiuit Cato, petere
11        V, XV   |   tamquam uera uia nisi sunt ad honores imperium gloriam; honorati
12       VI, VII  |        meritis eam ferunt etiam honores meruisse diuinos. ~Haec
13      VII, IV   |       magis ad iniurias quam ad honores selectos uideret. Nam illam
14     VIII, V    |    errores tamquam suos diuinos honores habere uoluerunt, ad spectandos
15     VIII, X    |   quibus non oportebat, diuinos honores illi uni tantum debitos
16     VIII, XIII |     isti eisdem criminibus suos honores celebrari iubent. Denique
17     VIII, XIX  | nequaquam sibi auderent diuinos honores expetere, qui paenitendo
18     VIII, XXIII|      eorum, a quibus eis diuini honores et cultus obsequia deferuntur.
19     VIII, XXVI |       fuerint mortuisque diuini honores delati sint. Omitto, quod
20       IX, XX   |        est tam superbi sunt, ut honores diuinos et religionis seruitutem,
21        X, I    |        etiam daemonibus diuinos honores sacrorum et sacrificiorum
22    XVIII, VIII |    beneficia multa contulerint, honores ab eis meruisse diuinos.
23    XVIII, XV   |         Troianum bellum diuinos honores mortuis hominibus detulerunt. ~
24    XVIII, XXIV |        et eruditis meruerit hos honores, quamuis nondum efferbuerat