Liber, Caput

 1003    XVIII, XIII   |                 Cerere anguibus portatus alitibus indigentibus terris frumenta
 1004        I, XX     |                  quidquid humo radicitus alitur ac figitur? Nam et hoc genus
 1005     XXII, XXX    |                  promisit. Quid est enim aliuds quod per prophetam dixit:
 1006      VII, XXXV   |                idem Varro a Persis dicit allatum, quo et ipsum Numam et postea
 1007       IV, XXVI   |                 detulit atque in lectica allatus est in senatum expositoque
 1008      III, XIV    |              Quam crebrae strages Romani Allbanique exercitus fuerunt et utriusque
 1009      III, XIII   |           Bellona donauit; aut fortassis Allecto illa inferna furia iam eis
 1010     VIII, XIX    |                  diis bonis per daemones allegari putat, magicas an licitas?
 1011     VIII, XIX    |               hominibus, hinc petita qui allegent, inde concessa qui apportent;
 1012       XX, XXVI   |                sanctorum beatitudine per allegorias et aenigmata exequitur,
 1013     XVII, III    |                  ad Hierusalem caelestem allegorica praefiguratione referatur;
 1014     XVII, III    |            secundum fidem quid implendum allegorice significet inquiratur; in
 1015        X, XI     |                 autem quod non solum dii alliciantur uictimis, sed etiam compellantur
 1016      VII, III    |                  in genere humano plures alliciat auaritia quam peritia, et
 1017     XXII, XVII   |                 sed decori nouo, quo non alliciatur aspicientis concupiscentia,
 1018      XIV, VI     |        appetuntur atque fugiuntur, sicut allicitur uel offenditur uoluntas
 1019      XVI, XLI    |                 ipse expectatio gentium; alligans ad uitem pullum suum et
 1020       IV, XXXII  |            ciuili societati uelut aptius alligantes, quo similiter subditos
 1021        V, V      |             parilitatem sidereis nexibus alligaret. Si igitur in conceptu tanta
 1022        X, IX     |                sacris precibus potentias alligasset, ne postulata concederent.
 1023        X, XVI    |             redditam una muliercula zona alligatam ad suae pudicitiae testimonium
 1024       XX, XIII   |             determinat, diaboli scilicet alligationem regnumque sanctorum, cum
 1025        X, XI     |         lapidibus et herbis adhibitis et alligent quosdam, et aperiant clausa
 1026       IX, XXIII  |                  angelos uel per homines alloquitur Deus, quanto magis inmortales
 1027        X, XXIX   |              potius in tua compellatione alloquor, fortasse non frustra. Gratia
 1028      XII, XII    |                 extitisse. Neque enim ut alluuionibus incendiisque terrarum, quas
 1029      VII, XI     |        Centumpedam, Supinalem, Tigillum, Almum, Ruminum et alia quae persequi
 1030        V, XXVI   |                  uelut, consecrata et in Alpibus constituta, deposuit, eorumque
 1031      III, XIX    |             superatis, Gallia transcursa Alpibusque disruptis, tam longo circuitu
 1032        X, VI     |           Christo. Quod etiam sacramento altaris fidelibus noto frequentat
 1033        X, XI     |                   nec aperte aduersantis altercatione turbare, sed quasi quaerentis
 1034      III, XIII   |                 accedebat, quod, ut sunt alterna bellorum, aliquae parentum
 1035      XIV, V      |              omnino uanissimum, uicissim alternans incessabiliter euntium atque
 1036      XII, XXI    |            beatitudo et miseria uicissim alternant, in huius uitae eruditione
 1037      XIX, I      |                partim necessario negotio alternantia uitae suae tempora tribuerunt:
 1038     XXII, XXIV   |              Quam grata uicissitudo diei alternantis et noctis! Aurarum quam
 1039      XII, XXI    |           beatitudines et ueras miserias alternatim quidem, sed reuolutione
 1040      XII, XVIII  |                  omnia sine cogitationis alternatione numerantem, de sua humana
 1041       XI, IV     |                  est dicant etiam semper alternaturam; unde illa eos sequetur
 1042     XXII, XXIX   |                 est, totus in terra, non alternis temporibus, sed utrumque
 1043       IX, XIII   |                  medii non erunt, sed in alterutram partem uel resiliunt uel
 1044       IX, XIII   |               quaedam sua, non cum binis alterutrorum, sed cum singulis utrorumque
 1045        X, XXIX   |        cunctantur et dicere; uerum etiam altiore, ut putatis, peritia haec
 1046      VII, V      |                  miserrimi erroris uelut altioris doctrinae specie colorare
 1047        V, VIII   |                uersus: ~Duc, summe pater altique dominator poli, ~Quocumque
 1048    XVIII, XV     |           indocile et dispersum montibus altis ~Composuit legesque dedit
 1049       IV, III    |             obtundamus intentionis aciem altisonis uocabulis rerum, cum audimus
 1050      XXI, XII    |                sensuum deest ille sensus altissimae purissimaeque sapientiae,
 1051       IV, XXX    |          balbutiens uix reprehendit, per altissimam Christi humilitatem, per
 1052       IX, XVI    |                 quoque interdum uelut in altissimis tenebris rapidissimo coruscamine
 1053       XV, XXVII  |                non potuisse diluuium, ut altissimos montes quindecim cubitis
 1054       XX, XXIII  |             humiliabit et uerba aduersus Altissimum loquetur et sanctos Altissimi
 1055       XV, XXVI   |                dextram, et deciens, quam altus a terra. Vnde facta et arca
 1056      XIV, X      |             gaudium, non desistente quod amabatur ad fruendum. Erat deuitatio
 1057     XXII, XXX    |                 uidebitur, sine fastidio amabitur, sine fatigatione laudabitur.
 1058     VIII, VIII   |                 Nam et ipsi, qui res non amandas amant, non se beatos putant
 1059    XVIII, IV     |               quam fortiter seruans male amanti dominae et male credulo
 1060       IV, VIII   |            hominibus deorum multitudinem amantibus, ut anima misera daemoniorum
 1061      XIX, VIII   |               futurum est, ut eius nobis amara mors non sit, cuius dulcis
 1062        I, IX     |           diuinitus adfliguntur cum eis, amaram sentiunt, cuius amando dulcedinem
 1063       XI, XXVIII |                 secundum sensum eius est amaremus idque esset sufficiens bonum
 1064        I, XXVIII |            auxilium; humanae gloriae, ne amaretur, humanum successit opprobrium.
 1065      XIX, VIII   |               etiam, ubi timor est multo amarior, ne in perfidiam malitiam
 1066       IV, III    |             illis augmentis curas quoque amarissimas aggerantem; mediocrem uero
 1067      III, XXIX   |                  Roma funestius taetrius amariusque uidit, utrum olim Gallorum
 1068        X, XXVIII |                quam si uere ac fideliter amasses, Christum Dei uirtutem et
 1069       XV, XXII   |                  terrigenarum societate, amatae sunt a filiis Dei, ciuibus
 1070       XV, IV     |                  nullas angustias faciat amatoribus suis, ideo ciuitas ista
 1071        I, Pr     |               spiritus inflatus adfectat amatque sibi in laudibus dici: Parcere
 1072       VI, VII    |                  sacra sunt Veneris, ubi amatus eius Adon aprino dente extinctus
 1073     VIII, VII    |               Stoici, qui cum uehementer amauerint sollertiam disputandi, quam
 1074       XV, XXIII  |                   et ex mulieribus, quas amauerunt, non quasi homines generis
 1075        I, XXIII  |                 nisi quod filium quantum amauit, cui parci a Caesare et
 1076       IX, IX     |                 deorum amicitias homines ambiant, qui hoc cum hominibus habent
 1077        V, XII    |                sed dolis atque fallaciis ambiebant. Vnde idem dicit: "Sed primo
 1078     VIII, XXV    |                daemonum quasi medietatem ambiendum est ad beneuolentiam seu
 1079      III, XXIX   |               aiunt fata Romana, miseris ambienti amplexibus non pepercerunt?
 1080     XXII, XXX    |                  indigno; sed nec ad eum ambiet ullus indignus, ubi nullus
 1081      XVI, XXIV   |                quod futurum esse iam non ambigeret. Siue ergo per iuuencam
 1082       XX, XIX    |        mendaciter operabitur. Quae solet ambigi utrum propterea dicta sint
 1083       XX, V      |                  considerata reperiantur ambigua uel magis ad aliud pertinentia,
 1084     XIII, XXIV   |              proprie dicitur finxit. Sed ambiguitas uisa est deuitanda eis,
 1085      XXI, IV     |            lucidus, et paene omnia, quae ambit et lambit, colore pulcherrimus
 1086       II, VI     |      praeciperent de cohibenda auaritia, ambitione frangenda, luxuria refrenanda,
 1087        V, XII    |               scilicet, non per fallacem ambitionem ad honorem et gloriam et
 1088      III, XII    |            Aesculapius autem ab Epidauro ambiuit ad Romam, ut peritissimus
 1089      XIX, XVIII  |                per quam sine dubitatione ambulamus, quamdiu peregrinamur a
 1090        V, IV     |            Numquid hoc dicitur, quia uno ambulante alius sedebat, et alio dormiente
 1091       XI, II     |            purganda. In qua ut fidentius ambularet ad ueritatem, ipsa ueritas,
 1092     XIII, X      |                 peregisse, aliud tardius ambulasse. Qui ergo usque ad mortem
 1093       XI, XV     |        expressius ei paulo post dicitur: Ambulasti in diebus tuis sine uitio.
 1094        I, XX     |                 uolatilibus natatilibus, ambulatilibus reptilibus, quia nulla nobis
 1095       XV, XX     |                 populi Dei uelut templum ambulatorium, undecim uela cilicina fieri
 1096     XVII, IX     |                  et in iudiciis meis non ambulauerint; si iustificationes meas
 1097       XX, XXVIII |        custodiuimus mandata eius et quia ambulauimus supplices ante faciem Domini
 1098        I, III    |             nepotem Ipse trahit cursuque amens ad liimina tendit? Nonne
 1099        I, XXXIII |                         XXXIII] O mentes amentes! quis est hic tantus non
 1100      XIV, XI     |                  decepti, peccando tamen amho sunt capti et diaboli laqueis
 1101      XIX, VIII   |              amica conloquia, interdicat amicalem uel intercidat affectum,
 1102       VI, VII    |                templi sibi cenam pararet amicamque conduceret; si autem uictoria
 1103      III, XX     |                 quippe Hispaniae ciuitas amicissima populi Romani, dum eidem
 1104      III, XX     |                   ciuitati populi Romani amicissimae subuenirent, fidei conseruatione
 1105      XIX, VIII   |             Quorum enim nos uita propter amicitiae solacia delectabat, unde
 1106     VIII, XXIV   |                inter homines et deos per amicitiam deorum multum apud homines
 1107      XXI, VI     |            occultum uel etiam fallacibus amicitiis apparendo, eorumque paucos
 1108      XIV, XX     |                 enim sunt, qui non solum amiciuntur pallio, uermm etiam clauam
 1109       II, XXIV   |                  redire in Vrbem et suas amicorumque iniurias ciuili sanguine
 1110        X, III    |         eligentes uel potius religentes (amiseramus enim neglegentes) -- hunc
 1111    XVIII, III    |                  et anus iam spem prolis amiserat. Tunc et Assyriis quintus
 1112       II, XXVI   |                  totum sensum honestatis amiserit. Proinde malignitas daemonum,
 1113       II, XXI    |                  re ipsa uero iam pridem amisimus. w Haec Cicero fatebatur,
 1114        I, XXVIII |                  nolite admirari hoc uos amisisse, unde hominibus placere
 1115        I, III    |             fuisse commissam et nisi eos amisisset non potuisse uastari? Immo
 1116      XIX, XIII   |              uoluntatis malae, ita dolor amissi boni in supplicio testis
 1117       XI, IX     |               enim nulla natura est; sed amissio boni mali nomen accepit. ~
 1118       IX, IV     |              salutemque corporis, quorum amissionem minabatur tempestatis inmanitas,
 1119      III, XVII   |         sescentis obsidibus datis ceteri amissis armis aliisque spoliati
 1120      XXI, XVIII  |               credendum est, aiunt, tunc amissuros sanctos uiscera misericordiae,
 1121       IX, IV     |               res ille philosophus, quas amissurum se naufragio sentiebat,
 1122     XVII, VII    |                qui populus regnum fuerat amissurus, Christo Iesu Domino nostro
 1123       XV, XVI    |            communibus filiis et mater et amita et socrus; idemque inter
 1124       XV, XVI    |                  alteram matrem, alteram amitam, alteram socrum; atque ita
 1125      XXI, XV     |                  et iusti participatione amittamus et, quod in natura nostra
 1126      XXI, IV     |             punitorum et igne animam non amittant et sine detrimento ardeant
 1127      XII, XXI    |               sed non aeterna, quandoque amittenda cognoscitur. ~Si autem dicunt
 1128        V, XVIII  |             faciunt aut nobis uiuentibus amittendae aut nobis mortuis a quibus
 1129      XXI, III    |            perueniendo quo tendebat siue amittendo quo peruenerat, uertitur
 1130      XVI, XIII   |                  ei respondit Achior dux Ammanitarum: Audiat dominus noster uerbum
 1131      XVI, XIII   |               cetera, quae narrat Achior Ammanites. Vnde manifestum est domum
 1132    XVIII, XXIII  |              caelo ignisque et sulphuris amnis. In his Latinis uersibus
 1133       XX, IX     |                 qui in Domino moriuntur. Amodo etiam dicit Spiritus, ut
 1134      XXI, XXVI   |               Delicias quippe huius modi amoresque terrenos, propter coniugalem
 1135        V, XIV    |                laudis erubescat et cedat amori ueritatis. Tam enim est
 1136      XIX, V      |                  et in amicorum honestis amoribus plerumque contingunt? nonne
 1137      XVI, XXIV   |                enim impleta sunt peccata Amorrhaeorum usque adhuc. Cum autem iam
 1138      XVI, XXIV   |                 Pherezaeos et Raphaim et Amorrhaeos et Chananaeos et Euaeos
 1139      XIV, VIII   |               qui istum amorem ex animo ~amoueas tuo, ~Quam id loqui, quo
 1140    XVIII, XIII   |             equus Pegasus dictus est; de Amphione, quod citharae suauitate
 1141      III, XIV    |               funeribus implebantur, nec amphitheatro cingebantur illa certamina,
 1142       IV, XI     |              Iunonem subterfusam desuper amplectatur, modo totum simul cum aere
 1143     XVII, IV     |                 euangelio legitur, senex amplectens paruum, agnoscens magnum:
 1144        V, X      |                  futurorum; sed utrumque amplectimur, utrumque fideliter et ueraciter
 1145      III, XIII   |              proeliis, quorum iam filias amplexabantur in thalamis. Illa uictori
 1146    XVIII, XIII   |                quae tamen etiam libenter amplexi sunt. qui utique quanto
 1147      III, XXIX   |                 Romana, miseris ambienti amplexibus non pepercerunt? Sullana
 1148        X, III    |              incorporeo, si dici potest, amplexu ueris impletur fecundaturque
 1149      XVI, XXVI   |                 te; ecce benedixi eum et ampliabo illum et multiplicabo eum
 1150       XX, XIII   |                prolixitatibus finiendos, ampliore sanctorum regno, breuiore
 1151       XV, V      |          communem, et tanto eam reperiet ampliorem, quanto amplius ibi potuerit
 1152       XV, IX     |              magnitudines corporum longe ampliores tunc fuisse quam nunc sunt.
 1153       XV, XXVII  |            denique et pulices, utrum non amplioris numeri in arca illa fuerint,
 1154        X, II     |               his caelestibus conspicuis amplisque corporibus, tamquam ille
 1155       II, II     |                confugerent, religiosa et amplissima loca barbari libera praebuerunt,
 1156       VI, VII    |               herede defunctus est. Quae amplissimam adepta pecuniam ne diuinae
 1157        I, I      |           Christi nomini dicatissimis et amplissimis ac pro largiore misericordia
 1158       IV, XXIII  |               Ita dea Felicitate in loco amplissimo et celsissimo constituta
 1159      XIV, VIII   |                   Ait enim Cicero orator amplissimus: "Cupio, patres conscripti,
 1160       IV, VII    |           tribuitur Romanum regnum locis amplum temporibusque diuturnum?
 1161      XVI, XV     |                et illo oboediente fuerat amputandum. Non sane incredibiliter
 1162     XXII, XIX    |               non de toto, unde fecerat, amputare atque separare, sed ita
 1163      XXI, IX     |               diligit, eaque praeciperet amputari: Bonum est tibi, inquit,
 1164       VI, X      |              inquit, uiriles sibi partes amputat, ille lacertos secat. Vbi
 1165     XXII, XIX    |               tamen si aliqua martyribus amputata et ablata sunt membra, sine
 1166      III, XXVIII |                  et particulatim membris amputatis in tantis cruciatibus diu
 1167      VII, XXIV   |             uirginitas adimatur; hic ita amputatur uirilitas, ut nec conuertatur
 1168    XVIII, XXI    |               subuenire, quid mirum est? Amulio successit in regnum Latiare
 1169    XVIII, XXI    |               Procas autem regnauit ante Amulium. Porro Amulius fratris sui
 1170        I, VIII   |             purgantur, nec ideo cum oleo amurca confunditur, quia eodem
 1171    XVIII, XI     |              apud Assyrios octauo decimo Amynta, apud Sicyonios sexto decimo
 1172     XXII, XXIV   |                  nonnulla crudelis, quos anatomicos appellant, laniauit corpora
 1173     VIII, II     |                nihil ex eo fieri posset. Anaxagorae successit auditor eius Archelaus.
 1174     VIII, II     |                  ex aere ortos credidit. Anaxagoras uero eius auditor harum
 1175     VIII, II     |                  operibus tribuens. Iste Anaximenen discipulum et successorem
 1176     VIII, II     |                  diuino. Diogenes quoque Anaximenis alter auditor, aerem quidem
 1177      III, XVIII  |           utrumque imperium uictoria diu anceps atque incerta penderet populique
 1178      III, III    |                ut alia omittam) quod cum Anchise commiserat, ex quo Aenean
 1179    XVIII, XXX    |                 j et quidem in seruos et ancillas meas in illis diebus effundam
 1180       IV, X      |           Venerem dicere, ut uanescat in ancillis eius honorata uirginitas?
 1181      III, V      |              potuerit Venus ex concubitu Ancisae Aenean parere uel Mars ex
 1182      XVI, XXIV   |               dicta sunt Abrahae, uel qu ando Isaac natus est centenario
 1183      XVI, VIII   |              praeualuit. Nam nemo umquam Androgynaecas aut Hermaphroditas nuncupauit.
 1184      XVI, VIII   |            creatus est, esse propagatum? Androgyni, quos etiam Hermaphroditos
 1185      III, XIII   |                  Aenean fuerat excitata. Andromacha felicius captiuata est,
 1186    XVIII, XIII   |             tempora Perseus et uxor eius Andromeda postea quam sunt mortui,
 1187      XXI, VI     |                  ea miris utuntur modis, angelicasque naturas omnibus terrenis
 1188      XII, I      |         incongrua dicatur esse hominibus angelisque societas, ut non quattuor (
 1189        X, XXVII  |                 supplicando ad principes angelosque decurrere, et rursum, quasi
 1190      XVI, XXXV   |                inclusi. Qua molestia cum angeretur, Dominum interrogauit accepitque
 1191       IX, III    |                misereri et indignari, et angi et laetari omnemque humani
 1192      XIV, IX     |                 metus ullus exterret nec angit dolor, auersanda est in
 1193       XV, IV     |                accidere possunt aduersis angitur, quam eis quae prouenerunt
 1194    XVIII, XIII   |          Triptolemo, quod iubente Cerere anguibus portatus alitibus indigentibus
 1195      VII, I      |           Eliguntur in aedificio lapides angulares, non reprobatis ceteris,
 1196    XVIII, XXVIII |               Recolatur tamen lapis ille angularis et duo parietes, unus ex
 1197      XII, XVIII  |                   de sua humana mutabili angustaque metiuntur; et fit illis
 1198       XV, V      |               quod eius dominatus fieret angustior, qui alterum occidit, si
 1199        I, XV     |              necauerunt. Inclusum quippe angusto ligno, ubi stare cogeretur,
 1200       IV, XXIX   |                Hannibalem ciuitatibus in angustum fuerant coartati. Ita euacuata
 1201       IV, III    |             inimicitiarum contentionibus anhelantem, augentem sane his miseriis
 1202       II, VI     |           susurros paucissimorum auribus anhelatos et arcana uelut religione
 1203      XIV, XXIV   |             defuncto nullus inueniebatur anhelitus; hominum tamen uoces, si
 1204        X, XI     |                  arguere, quam quaelibet anicula Christiana nec cunctatur
 1205       IV, XXX    |                  et superstitiones paene aniles. Et formae enim nobis deorum
 1206      XIV, X      |                istos affectus in corpore animab ante peccatum, quales in
 1207      VII, XXVIII |                duo sunt principia deorum animaduersa de caelo et terra, a quo
 1208       IX, IV     |                 ui timoris expalluit. Id animaduersum est ab eis, qui aderant,
 1209      XVI, XXVII  |             dissipatum. Verum sic quoque animaduertendum est nulla in se neglegentia
 1210     VIII, XXIV   |                error et incredulitas non animaduertentium ad cultum religionemque
 1211       XI, XXV    |         uoluerunt, immo tripertitam esse animaduertere potuerunt (neque enim ipsi
 1212      VII, V      |                finxisse, quae cum oculis animaduertissent hi, qui adissent doctrinae
 1213     XIII, XVI    |                  Plato dicit et corporis animaeque conligatione mortales, et
 1214      XIV, XI     |           materies omnino de nihilo est, animamque de nihilo factam dedit corpori,
 1215     XXII, IV     |                   ut terrenis corporibus animandis quodam uinculo mirabili
 1216       IX, IX     |                  id est corpus? Cum enim animans, Id est animal, ex anima
 1217      XII, XXII   |           incohasset a pluribus. Nam cum animantes alias solitarias et quodam
 1218       IX, VIII   |               sentit. Ideo cum hoc genus animantum describeret, inmortalibus
 1219     VIII, XXIII  |                tu ipse diffidas; statuas animatas sensu et spiritu plenas
 1220       XX, XX     |                 quod eras antequam esses animatus (terrae quippe insufflauit
 1221      XIV, III    |              aduersus eos contentiosior, animosior et magis aemulus atque inuidus
 1222       XX, XXX    |          litteris nescio qua incredibili animositate seu caecitate non credit,
 1223       VI, Pr     |          temeritatis et perniciosissimae animositatis dubitare non poterunt. ~
 1224      XIX, XII    |          corpuscula in salutis pace suis animulis seruiunt; etsi mortuorum
 1225      XIV, X      |                   nec inerat quod carnem animumue hominis feliciter uiuentis
 1226     XVII, IV     |            prophetatum est in his uerbis Annae, quo modo gloriari debeat,
 1227        V, VIII   |            appellare fatum sic probatur. Annaei Senecae sunt, nisi fallor,
 1228       VI, X      |              illam reprehendere auderet, Annaeo Senecae, quem nonnullis
 1229     XVII, XXIV   |               iam nato Simeonem senem et Annam uiduam iamque grandaeuam
 1230      XIV, V      |             miratur exclamans: ~O pater, anne aliquas ad caelum hinc ire
 1231        X, V      |                  holocaustis, in uitulis anniculis? Si acceptauerit Dominus
 1232    XVIII, XXXI   |             magico, quo puer, ut dicunt, anniculus occisus et dilaniatus et
 1233      III, XVII   |               fame laboraret, praefectum annonae primum creauit, atque illa
 1234    XVIII, XVIII  |              caballum se scilicet factum annonam inter alia iumenta baiulasse
 1235      XXI, XI     |                 alligari; cum iustissime annosas poenas seruus in compedibus
 1236     VIII, XV     |          celerrimo et ualentia uirium et annosissima firmitate corporum uincunt.
 1237       XV, XV     |                quanto uitae totius maior annositas; aut, quod magis uideo esse
 1238        V, XII    |               dominationem non ferentes "annua imperia binosque imperatores
 1239      XIV, VII    |       accommodatius dicitur: Desiderauit anoma mea cuncupiscere iudicia
 1240      XIV, III    |             grauabit. Adgrauat ergo nunc anomam corpus corruptibile, et
 1241     XXII, XIX    |                  illa pars limi, quae in ansa fuerat, ad ansam rediret,
 1242     XXII, XIX    |                  quae in ansa fuerat, ad ansam rediret, aut quae fundum
 1243       II, XXII   |              ipse caperetur, nisi saltem anseres diis dormientibus uigilarent.
 1244       II, XXII   |            colentium Roma deciderat, cum anseri sollemnia celebrabant. Verum
 1245      III, VIII   |              motuque celerrimi, ad uocem anseris cito redierunt, ut saltem
 1246    XVIII, XII    |               facta numerant, inter quae Antaei Afri necem non commemorant,
 1247    XVIII, XIII   |        praecipitio perire compulerit; de Antaeo, quem necauit Hercules,
 1248        X, XXXII  |                 arte medicinae quibusdam antecedentibus signis plurima euentura
 1249     VIII, XV     |                  autem etiam uolatilibus antecellant? Quod si dementissimum est
 1250      VII, XIV    |                  sermonis, quo pecoribus antecellimus, ad se pertinere noluisse;
 1251       XV, IX     |                   gigantes longe ceteris anteibant; sicut aliis deinde nostrisque
 1252     VIII, IV     |                 longe suos condiscipulos anteiret, parum tamen putans perficiendae
 1253       II, XVIII  |                  ut intellegeremus etiam anteka et/ oriri solere et augeri.
 1254      XIV, XIV    |                crederetur uel cederetur, anteponendum fuit. ~
 1255      XII, VIII   |             incomparabiliter auro debuit anteponi; nec luxuria uitium est
 1256     VIII, XV     |                bonitate uitae, qua illis anteponimur, contemnere disceremus,
 1257      XIV, XXIII  |            utique ordine naturali animus anteponitur corpori, et tamen ipse animus
 1258       XV, XXIII  |               interpretem Iudaei ceteris anteponunt, non angelos Dei, nec filios
 1259       XI, V      |         fortuitum, quod illo potius quam anteriore tempore condidit mundum,
 1260       XX, XIX    |             ecclesiae, quos multos dicit Antichristos: ita omnes tunc inde exibunt,
 1261      III, XI     |            rettulerunt tale prodigium et Antiochi et Persis bello in eodem
 1262    XVIII, XXXI   |                est; ut omittam quae apud Antiochiam facere coeperat, nisi unius
 1263      XIX, III    |           ueteres Varro adserit, auctore Antiocho, magistro Ciceronis et suo,
 1264      XVI, IX     |                         IX] Quod uero et antipodas esse fabulantur, id est
 1265      XII, XXI    |                et noua liberatio. Nam si antiquas eas esse dicunt et retrorsum
 1266      III, XIV    |                Cum enim laudans breuiter antiquiora commemorasset tempora, quando
 1267    XVIII, III    |                 apud Assyrios Xerse illo antiquiore, qui etiam Baleus uocabatur,
 1268       II, IX     |            potuissent. "Et Graeci quidem antiquiores uitiosae suae opinionis
 1269       II, XXI    |               publica fuit, et melius ab antiquioribus Romanis quam a posterioribus
 1270      XVI, XI     |                ut uix homines doctissimi antiquissimas historias perscrutantes,
 1271      VII, V      |                  auderes. Nam si et illi antiquissimi simulacra coluissent, fortassis
 1272     VIII, XIX    |                tabulis, id est Romanorum antiquissimis legibus, Cicero commemorat
 1273       XX, XX     |       inaestimabili uelocitate rediturum antiquissimorum cadauerum puluerem? Nec
 1274       XV, XVI    |       Sacrificasse tamen Deo etiam illos antiquissimos homines non tacet; quod
 1275    XVIII, II     |                  Romani in originis eius antiquitate rimati sunt: ob hoc debemus,
 1276       XV, XXIII  |                 sacerdotum, nisi quia ob antiquitatem suspectae fidei iudicata
 1277      XII, XI     |              quas plenas fabulosis uelut antiquitatibus proferre uoluerint contra
 1278       VI, III    |                  et unum libros scripsit antiquitatum; hos in res humanas diuinasque
 1279     XVII, XX     |         auctoritatem maxime occidentalis antiquitus recepit ecclesia. Quorum
 1280     VIII, III    |                   quidam uirtutem, sicut Antisthenes. Sic alii atque alii aliud
 1281     VIII, V      |           scribit ad matrem sibi a magno antistite sacrorum Aegyptiorum quodam
 1282        X, XI     |                 sacrorum praeclarissimum antistitem et alios talium operum tamquam
 1283        X, XI     |           morentur; cur animantibus suos antistites oportere abstinere denuntient,
 1284       XI, XVIII  |             quasi antithetis honestaret. Antitheta enim quae appellantur in
 1285      III, XXX    |                  eum depulsa et oppressa Antoniii dominatione instauraturum
 1286    XVIII, XXXI   |              Traiano tertiam, quartam ab Antonino, a Seuero quintam, sextam
 1287      III, XXX    |              eundem Ciceronem occidendum Antonio quadam quasi concordiae
 1288      III, XXX    |                  ut eius potentia contra Antonium nutriretur, Cicero fauebat,
 1289      III, XXX    |            corruptus adfectare uidebatur Antonius, cui uehementer pro eadem
 1290      XVI, XXVI   |                  natura, quia de sene et anu sterili promittitur filius.
 1291      III, XIX    |            quanto infirmioris, quae sine anulis iacebat, conicienda potius
 1292      XXI, IV     |                  sic alter anulus priori anulo cohaerebat; accessit eodem
 1293      III, XIX    |          conferente, ut praeter singulos anulos singulasque bullas, miserabilia
 1294      XXI, IV     |                cernebam a lapide ferreum anulum raptum atque suspensum;
 1295    XVIII, III    |                coniuge, quae sterilis et anus iam spem prolis amiserat.
 1296       IX, VIII   |           moribundis membris, leuibus et anxiis mentibus, brutis et obnoxiis
 1297       IV, III    |         cogitemus; sed diuitem timoribus anxium, maeroribus tabescentem,
 1298     XVII, XIII   |               iudice, qui est appellatus Aod, octoginta anni pacis fuerunt.
 1299       II, V      |                 qua scriptum est: Mulier aottem uirorum pretiosas animas
 1300     XVII, XV     |                  ut hoc loco libri huius aperiam quid in psalmis Dauid de
 1301       VI, IX     |                  diligenter exponendo et aperiendo eamque illi fabulosae, indignae
 1302     XVII, I      |               ciuitas Dei est, ut ad hoc aperiendum maior sit disputatio necessaria,
 1303      XVI, XXX    |              uxorem sororemque dixisset, aperiens quid timuerit etiam hoc
 1304      VII, VIII   |               quod hiatus noster, cum os aperimus, mundo similis uideatur;
 1305      VII, XXXIII |          religionem unam et ueram potuit aperiri deos gentium esse inmundissimos
 1306    XVIII, I      |              ideo feci, ut prius, ex quo apertiores Dei promissiones esse coeperunt,
 1307      III, XIII   |                se tuebantur; quibus dolo apertis admissisque hostibus intra
 1308    XVIII, XXVII  |                Abraham, cui promissiones apertissimae fierent in eius semine benedictionis
 1309        I, XXXV   |                 est desperandum, si apud apertissimos aduersarios praedestinati
 1310      XIX, XXIII  |           diabolicus spiritus, tam uanum apertumque mendacium, quod daemones
 1311     XIII, XXIV   |                 in suam nuditatem oculos aperuerunt, id est eam curiosius aduerterunt,
 1312       VI, II     |            nomina genera, officia causas aperuisti." Iste igitur uir tam insignis
 1313      VII, III    |                  in diis selectis tenere apicem debuit, in quibus maxime
 1314       VI, I      |             fragilitatis humanae caducos apices terreni regni merito quisque
 1315     XXII, XXIV   |                plus enim formicularum et apicularum opera stupemus quam inmensa
 1316        V, XII    |         anteponeret, ait: ~Excudent alii apirantia mollius aera, ~Cedo equidem,
 1317       XX, VIII   |          Iohannes apostolus, qui et hanc apocalypsin scripsit, in epistula sua
 1318       XV, XXIII  |               scripturarum fabulas, quae apocryphae nuncupantur, eo quod earum
 1319       XV, XXIII  |       successione peruenit. In his autem apocryphis etsi inuenitur aliqua ueritas,
 1320       XV, XXIII  |           proferuntur, quae omnia nomine apocryphorum ab auctoritate canonica
 1321        X, XIII   |            Lacedaemonii, quod a Ioue seu Apolline leges, quas condidit, accepisset.
 1322        V, XXI    |             Constantino Christiano, ipse apostatae Iuliano, cuius egregiam
 1323       XV, XXIII  |              potius de illis, qui primum apostatantes a Deo cum zabulo suo principe
 1324      XII, II     |                 quisquam, cum de angelis apostaticis loquimur, existimet eos
 1325        I, X      |                  nisi forte putandum est apostolicam illam uacare sententiam,
 1326       XX, XIX    |                  XIX] Multas euangelicas apostolicasque sententias de diuino isto
 1327     VIII, X      |                 Admonetur enim praecepto apostolico fideliterque audit quod
 1328       II, XIX    |               sanctum euangelium, et per apostolicos actus et per epistulas tam
 1329      XXI, XXIV   |                  neglexit. ~Illud quoque apostolicum: Conclusit enim Deus omnes
 1330       XX, XXVIII |                sed apertissime miserrimi appareant, et boni nulla temporali
 1331        X, XXVIII |               quoque rerum quasi peritus appareas et placeas inlicitarum artium
 1332     XXII, XXIV   |                 rationis, ut omni formae apparenti, quae oculis placet, ipsius
 1333     XXII, XXIX   |          Iohannes apostolus loquens: Cum apparuerit, inquit, similes ei erimus,
 1334    XVIII, IX     |                causam Varro indicat. Cum apparuisset illic repente oliuae arbor
 1335      III, XV     |                 sceleratum, sed superbum appelauerunt, fortasse regios eius fastus
 1336        V, IX     |           animalium, si tamen uoluntates appellandae sunt animarum rationis expertium
 1337       IX, IV     |               palleat, ea non aequaliter appellando, sed aequaliter aestimando?
 1338      XVI, XXIX   |                 unum loqueretur, Dominum appellans et intercedens, ne simul
 1339       IV, XVI    |                susceperunt, Quietem uero appellantes, quae faceret quietum, cum
 1340       VI, V      |                  primum posuit, fabulare appellaremus; sed fabulosum dicamus;
 1341        X, XXIX   |                  sanctum, et more uestro appellas tres deos. Vbi, etsi uerbis
 1342     VIII, XXIV   |              arte factos a talibus, [cum appellasset Hermes,] id est idolis daemones
 1343       XV, XVII   |                   Vnde non ambigitur sic appellatam fuisse feminam Euam proprio
 1344      VII, XV     |                  sunt hi dii, quas eorum appellauere nominibus. Nam stellam quandam
 1345        X, VI     |               uocabulo id Latini ueteres appellauerint. Vnde ipse homo Dei nomine
 1346       XX, VII    |            terminum saeculi, mille annos appellauerit eo loquendi modo, quo pars
 1347       IX, XXIII  |             dicimus, quolibet eos nomine appellent. Hanc autem Platonicorum
 1348        I, XIX    |          iustitia qua casta punitur. Vos appello, leges iudicesque Romani.
 1349      XIX, IV     |                  quae uitabatur, optetur appetatur et, si non potuerit aliunde
 1350       XI, XVI    |            habent uim gignendi uel etiam appetendi, his, quae isto motu carent;
 1351      XIX, IV     |           discernit a malis, ut in illis appetendis istisque uitandis nullus
 1352        X, XVII   |           mutanda praedicens non ista se appetere, sed per haec alia potiora
 1353      XIX, XIV    |                 essemus animantia, nihil appeteremus praeter ordinatam temperaturam
 1354       XV, XXIII  |            extitisse mulieribus et earum appetisse ac peregisse concubitum;
 1355        X, III    |                 beatitudinis, ipse omnis appetitionis est finis. Hunc eligentes
 1356    XVIII, XXXI   |                  non qua ipsum caput est appetitum et occisum: quid agent de
 1357      XIV, II     |                 et ueritate opera carnis appeuat, nisi quia eo locutionis
 1358      XXI, IV     |                  Carthaginem nobis cocta apponeretur haec auis, de cuius pectore
 1359     VIII, XIX    |              allegent, inde concessa qui apportent; ut uidelicet homo castus
 1360     VIII, XXVII  |           quicumque id faciunt, quas cum apposuerint, orant et auferunt, ut uescantur
 1361       VI, III    |             prius de omnibus loqueretur, apposuit. Quo absoluto consequenter
 1362       IV, XIV    |         prouocare? Plane si ita sentiunt approbo et laudo. ~
 1363       VI, VII    |            Veneris, ubi amatus eius Adon aprino dente extinctus iuuenis
 1364      XVI, II     |                 huius modi uasis musicis aptantur ad cantum; sed ut aptari
 1365        V, XIX    |               societate, cui se nituntur aptare. Quantumlibet autem laudetur
 1366      XVI, II     |               aptantur ad cantum; sed ut aptari possint, insunt et cetera
 1367       XX, XVII   |             descendentem de caelo a Deo, aptatam, quasi nouam nuptam ornatam
 1368    XVIII, XXXI   |                ipse, sicut luminaria, et aptauerat uerbo et accenderat Spiritu
 1369       IV, XXIII  |             eumque locum, qui ei dignior aptiorque uidebatur, ab diis aliis
 1370      XVI, XVII   |               terrigenae ciuitatis nomen aptissimum est, id est confusio. Ibi
 1371        V, VII    |                dicere quale pecus, utrum aptum lanitio, an uectationi,
 1372     VIII, XIV    |              quisquis ante disputationem Apulei, qua daemonum dignitas commendatur,
 1373    XVIII, XVI    |                monte Gargano, qui est in Apulia, et hoc templum circumuolare
 1374    XVIII, IX     |               Minerua est, quae Graece *)Aqhna= dicitur, hanc causam Varro
 1375      XIV, I      |       inoboedientia meruissent, a quibus aQmissum est tam grande peccatum,
 1376      XXI, IV     |                 careat, aquae infunditur aquaue perfunditur, et cum ante
 1377      VII, XXXV   |                 ludificationes daemonum, aquibus audiret, quid in sacris
 1378       XV, XXIII  |              nisi filios Dei non habent. Aquila autem, quem interpretem
 1379     VIII, XV     |               hominum uidendo aequabitur aquilis et uulturibus? quis odorando
 1380        X, III    |                 humilitatis et laudis in ara cordis igne feruidam caritatis.
 1381       XV, II     |              Agar; Sina enim mons est in Arabia, quae coniuncta est huic
 1382      VII, XIX    |                fruges, antequam utilitas arandi esset inuenta." Saturnus
 1383      VII, XXIII  |               faciunt excolendo; sed cum arant, non cum adorant? Sed pars
 1384       XV, XIV    |            uicensima mensis super montes Ararat. Aqua autem minuebatur usque
 1385      XVI, II     |               fieri possit, etiam cetera aratri membra sunt necessaria;
 1386      XVI, XXIII  |           conscripsisse iactantur, sicut Aratus uel Eudoxus uel si qui alii
 1387     XVII, IV     |                scientiarum atque ideo et arbiter conscientiarum, ibi uidens
 1388       II, XXV    |          putantes colendos et uenerandos arbitrabantur, inter se pugnantes hominibus
 1389        I, XV     |         contraria persuasit, quoniam non arbitrabatur utile esse Romanae rei publicae
 1390      XXI, XXVI   |                 meritum fundamenti: quid arbitrabimur dextros quibus dicetur:
 1391        I, VIII   |             praemia seruiendum illi esse arbitraremur, nec pios nos faceret talis
 1392      XVI, XXIX   |               etiam cum eos homines esse arbitrarentur; neque enim aliam ob causam
 1393       II, VIII   |                  ea sibi potius sectanda arbitretur- quae actitantur ludis auctoritate
 1394      XIV, XVIII  |                  et honestus, remotum ab arbitris cubile conquirit? Nonne
 1395     XIII, XX     |              sumebant cibos praeter unam arborem, quae fuerat interdicta,
 1396     XIII, XXI    |                  intellegibilia referunt arboresque illas et ligna fructifera
 1397       XI, XXVII  |                nuncupata sunt. Quorum in arbustis hoc simile est sensibus,
 1398    XVIII, XVII   |                 arbitratur historicus in Arcadia tale nomen adfictum Pani
 1399      XXI, V      |          accenduntur extinctae. Asbeston Arcadiae lapidem propterea sic uocari,
 1400      XVI, IX     |                   quae usque ad diluuium arcamque perducta est atque in filiis
 1401       II, VI     |       paucissimorum auribus anhelatos et arcana uelut religione traditos
 1402     VIII, XXI    |              facientes a suo accessu non arceant, uerum etiam per illos malos
 1403       II, XXIX   |                 carnalem originem ducis, arces uidetur inuidisse Romanas,
 1404      XIX, I      |               quod philosophiae genus ab Arcesila coepit successore Polemonis),
 1405      XVI, III    |               regni eius Babylon, Orech, Archad et Chalanne in terra Sennaar.
 1406       XX, XX     |              Dominus in iussu et in uoce archangeli et in tuba Dei descendet
 1407     XXII, XXX    |                  sicut nunc non inuident archangelis angeli ceteri; tamque nolet
 1408     VIII, II     |        Anaxagorae successit auditor eius Archelaus. Etiam ipse de particulis
 1409      III, XVII   |              Aesculapius excusabat, quod archiatrum, non obstetricem profitebatur.
 1410       VI, X      |              causam suam doceant. Doctus archimimus, senex iam decrepitus, cotidie
 1411      XII, XXVI   |                Alexandriam non fabros et architectos, sed reges, quorum uoluntate
 1412    XVIII, XXXI   |              constitutionem. Ipse quippe architectus, qui dixit: Multi uocati,
 1413       IV, V      |               tantis iam Romanis uiribus arcibusque metuendum. An quia non diu
 1414      III, XV     |                 etiam absente commissum. Ardeam ciuitatem tunc oppugnabat,
 1415      XXI, IV     |              amittant et sine detrimento ardeant et sine interitu doleant?
 1416    XVIII, XXXI   |               non essent, igne caritatis ardebant. Denique non solum per ipsos,
 1417       XX, XVI    |             corruptibilibus congruebant, ardendo penitus interibunt, atque
 1418       XX, XXVII  |                 ei. Quia ecce dies uenit ardens sicut clibanus et comburet
 1419       XX, XVIII  |                 atque mortalia in camino ardenti inlaesa uiuere potuerunt.
 1420     XXII, XXI    |               est tacendum et de intimis ardentis sancti amoris medullis dictum
 1421    XVIII, XXXI   |     distribuerentur, proposito sancto et ardentissima caritate ad paupertatem
 1422     VIII, XXI    |          ludibria suamque in his omnibus ardentissimam cupiditatem et suauissimam
 1423       XX, XII    |              firmitate illi cruciabuntur ardentissimo zelo, quoniam non poterunt
 1424     XVII, XX     |             inuoluta est, ut desideretur ardentius nudeturque, iucundius, et
 1425      XII, IV     |           incommodo. Videre enim uolunt, ardere nolunt. Sed parum adtendunt
 1426       II, II     |               ignibus tecta illius urbis arderent. Quibus dictis primum terminaui
 1427      XIV, XXVI   |                 illa quo cetera, et sine ardoris inlecebroso stimulo cum
 1428        X, XXVII  |                uirtute remoti sunt, quae ardua nimis atque paucorum est,
 1429     XIII, XI     |                mortuus, quo modo fatuus, arduus, conspicuus et si qua similia,
 1430    XVIII, X      |                  disputauit, ex quo loco Areopagitae appellati sunt curiales
 1431      XXI, XVII   |             angelicam uentum fuerit, mox arescit? Non audent tamen se ulterius
 1432       IV, XXI    |                 Vnde ab eo, quod Graece *arete dicitur uirtus, nomen artis
 1433      VII, IV     |                 tamquam opifices in uico argentario, ubi unum uasculum, ut perfectum
 1434       IV, XXI    |                 in usu coepit esse, post argentea. Miror autem, quod Argentinus
 1435       IV, XXVIII |             Aurinum non colerent: sic et argenteam habere potuerunt et aeream,
 1436       IV, XXI    |            Argentino, ut haberent aeream argenteamque pecuniam? Nam ideo patrem
 1437      XXI, XXVI   |                 prorsus aedificio aureo, argenteo, gemmeo deputabitur. Quo
 1438       IV, XXI    |                pecuniam? Nam ideo patrem Argentini Aesculanum posuerunt, quia
 1439       IV, XXVIII |              potuerunt et aeream, si nec Argentinum nec eius patrem colerent
 1440       IV, XXI    |              argentea. Miror autem, quod Argentinus non genuit Aurinum, quia
 1441        I, X      |               proposito reconditum aurum argentumque non habebant, nescio quidem
 1442    XVIII, VI     |               regnum, ex cuius nomine et Argi et ex hoc Argiui appellati
 1443    XVIII, VI     |                 nomine et Argi et ex hoc Argiui appellati sunt; superioribus
 1444    XVIII, III    |          temporibus Graecia sub Phoroneo Argolico rege legum et iudiciorum
 1445       XV, VI     |                  Peccantes coram omnibus argue, ut ceteri timorem habeant.
 1446        I, IX     |           coniungitur, multa monenda uel arguenda nouit et neglegit, deuitans
 1447       XV, VII    |                  hoc fratris. Hoc quippe arguendo interrogauit dicens: Quare
 1448    XVIII, XXI    |                 nutritos. Quamquam si ad arguendum hominem regem, qui eos in
 1449     XVII, III    |                propheta, qui regem Dauid argueret de peccato graui et ei,
 1450      XIV, XXIII  |                  sed de sensu expertarum argumentantem. Legit enim haec sine offensione,
 1451     XXII, IV     |          necteremur: nonne multo fortius argumentaremur id credere recusantes et
 1452      XII, XVIII  |           praescientia conprehendi. ~Has argumentationes, quibus impii nostram simplicem
 1453        V, IX     |         clariorem conatur euertere uanis argumentationibus et opponendo sibi quaedam
 1454       XV, XII    |                   His uelut probabilibus argumentis quidam non destruentes fidem
 1455       XV, VIII   |                 Nec illud necessario est argumento, ut primogenitum patri existimemus
 1456      XIX, VI     |         torquentur alienis; quod hi, qui arguuntur, ui doloris plerumque superati
 1457    XVIII, X      |                 quod Mars, qui Graece *)?Arhs dicitur, cum homicidii crimine
 1458      VII, XXX    |                 alimenta mortalium, siue arida siue liquida, naturis competentibus
 1459       IV, VIII   |                herbidis usque ad aristas aridas perueniret? Non tamen satis
 1460      VII, XVI    |                illum liquori, illam uero ariditati seminum. Et hoc utique totum
 1461        X, V      |          acceptauerit Dominus in milibus arielum aut in denis milibus hircorum
 1462      XVI, XXXII  |               prohibitus, quis erat ille aries, quo immolato impletum est
 1463      VII, XV     |                   sed actus hominum: cur Arieti et Tauro et Cancro et Scorpio <
 1464        I, XIV    |              tamen suis litteris credunt Arionem Methymnaeum, nobilissimum
 1465       IV, VIII   |                initiis herbidis usque ad aristas aridas perueniret? Non tamen
 1466     VIII, III    |               dicerent uoluptatem, sicut Aristippus; quidam uirtutem, sicut
 1467       IV, VIII   |             Patelanam, cum segetes nouis aristis aequantur, quia ueteres
 1468      III, XI     |              plorantem. Deinde mox regem Aristnicum uictum et captum esse nuntiatum
 1469       II, XI     |               rem publicam capessiuit et Aristodemum, tragicum item actorem,
 1470      III, XI     |                aduersus Achiuos regemque Aristonicum bellaretur, quadriduo fleuisse
 1471       IX, IV     |            sentiunt, Platonici sunt siue Aristotelici, cum Aristoteles discipulus
 1472       II, XXIII  |                 ReguIus coluisse q uam M arius. Nec ideo uita pessima eligenda
 1473    XVIII, III    |       Regnantibus porro octauis regibus, Armamitre Assyriorum, Sicyoniorum
 1474    XVIII, XVI    |                 haec proelia perhibentur armatae. ~
 1475      III, XXVIII |             uicit. Illud enim prostrauit armatos, ista nudatos. Bellum rat,
 1476       IV, XXIX   |                 tres prouincias nobiles, Armeniam, Mesopotamiam, Assyriam,
 1477        V, VII    |                equarum uel boum fetentur armenta, et cetera huius modi? Si
 1478      III, XXIV   |            ordine potestatum, sed turbis armorumque conflictibus nobiles ignobilesque
 1479       II, IV     |               sacrilegiorum, spectabamus arrepticios, audiebamus symphoniacos,
 1480        V, XXVI   |                 Valens haereticus fauens Arrianis uehementer adflixerat; cuius
 1481    XVIII, XXXI   |          supradicti Valentiniani frater, Arrianus, nonne magna persecutione
 1482       II, XXIX   |           placuerunt. Nunc iam caelestem arripe, pro qua minimum laborabis,
 1483    XVIII, III    |                Assyriis quintus erat rex Arrius. Ipsi uero Isaac sexagenario
 1484       XV, XVI    |           diximus, non ob aliud daemones arrogantes sibi diuinitatem deosque
 1485     VIII, XX     |         supplicanti, et miscetur daemoni arroganti; non miscetur homini paenitenti,
 1486        X, XXVI   |                uolunt. Daemonum est haec arrogantia superborum atque miserorum,
 1487     VIII, II     |              quoniam sapientem profiteri arrogantissimum uidebatur. Ionici uero generis
 1488        X, XXVI   |           oportet ut faueant, neque sibi arrogent quo eis subiciamur, sed
 1489       II, XXIV   |             Capitolium arsisse clamauit. Arserat autem re uera Capitolium.
 1490        V, XVII   |                qui eius ingenti cupidine arserunt et ardentia bella gesserunt.
 1491       II, XXIV   |               reuersus est et Capitolium arsisse clamauit. Arserat autem
 1492      VII, XXXV   |              illi habuissent, non utique arsissent, aut et istos Varronis ad
 1493      XXI, VIII   |           credere quae de humanis semper arsuris nec umquam morituris corporibus
 1494       II, XXIV   |                  Sulla. w Deinde adiecit arsurum esse Capitolium. Hoc cum
 1495       XX, XI     |                  angustias tribulationis artabitur urguebitur concludetur;
 1496      XIV, XXIV   |                 ad nutum, quae conpactis articulata sunt ossibus, sicut manus
 1497      XVI, XII    |              ciuitatis Dei etiam ab illo articulo temporis, qui factus est
 1498       XI, XXIII  |                  corporalium consuluisse artificem Deum, sed hoc potius euenisse,
 1499      XXI, XIV    |            plenas pueri cogantur quaeque artificia uel litteras discere; ipsumque
 1500      VII, III    |                et in eis ipsis, qui sunt artificiosi, raro inuenias hominem,
 1501       VI, X      |            homines desierant. Omne illic artificum genus operatum diis inmortalibus
 1502     VIII, XX     |                  At enim urgens causa et artissima cogit daemones medios inter
 1503       II, XXI    |                  in ciuitate concordiam, artissimum atque optimum omni in re