Liber, Caput

 5089     XVII, XX     |                et infamat in nos peccata disciplinae nostrae. Promittit scientiam
 5090      XII, X      |         inuentores, qui primi liberalium disciplinarum aliarumque artium institutores,
 5091     XIII, XXI    |                  ligna eius omnes utiles disciplinas et lignorum fructus mores
 5092        X, XXIX   |                deos. Vbi, etsi uerbis in disciplinatis utimini, uidetis tamen qualitercumque
 5093     VIII, II     |                tribuens. Iste Anaximenen discipulum et successorem reliquit,
 5094      XVI, XX     |               familiarum suarum pugnacem discordiam uitauerunt. Poterat quippe
 5095      III, XXV    |                hac quaestione Concordiae Discordiaque non exeunt, siue praetermiserint
 5096      III, XII    |               locutus sum, quantum malum discordiosi certaminis fuit, quod fratrem
 5097      XII, XXVIII |              enim est quam hoc genus tam discordiosum uitio, tam sociale natura.
 5098       XV, X      |                  nusquam utrique codices discrepant. In septima uero, ubi ille
 5099       II, XXI    |                sonis, quem inmutatum aut discrepantem aures eruditae ferre non
 5100       XV, XI     |                       XI] Per hanc autem discrepantiam Hebraeorum codicum atque
 5101       XI, IX     |               sit. Ab aquis utique terra discreta est et distinctas sui generis
 5102       XV, XXI    |               procurrant et excurrant ad discretos proprios ac debitos fines,
 5103       XI, XIX    |               angelos et inmundos fuisse discretum, ubi dictum est: Et diuisit
 5104     VIII, VII    |              merito ceteris anteponimus, discreuerunt ea, quae mente conspiciuntur,
 5105       XV, VII    |             impleuit? Nam cum sacrificia discreuisset amborum, in illius respiciens,
 5106       VI, V      |                agitur, unde illa et ipse discreuit, iamque ipsum ciuile uideamus
 5107      III, XIII   |               Romanos parua fuerunt illa discrimina, si quidem ad obsidionem
 5108       XI, XXIX   |                  per uerba sonantia Deum discunt, sed per ipsam praesentiam
 5109     VIII, VII    |           fallacibus regulis omnia, quae discuntur, metienda esse censuerunt,
 5110        I, VI     |                pepercerunt, noster sermo discurrat? Romanos ipsos uideamus,
 5111       IV, XI     |                ne sit necesse per cuncta discurrere) deus unus, de quo multi
 5112       IX, II     |            nequaquam eius est neglegenda discussio, ne quisquam uelut daemones
 5113       VI, I      |          credendum esset posse conferre, discussis omnibus longe alienum a
 5114      VII, IX     |                  inter Ianum Terminumque discussum est. Causae autem, quae
 5115      XIV, XXIV   |           haerentes hastas cutis tremore discutiant. Numquid quia id non potest
 5116      XII, IX     |         excitando auidiorem? ~Nam et hoc discutiendum est, si boni angeli ipsi
 5117     VIII, XIX    |                Platonici copiosissima et disertissima extat oratio, qua crimen
 5118      VII, III    |           potestate selectos. Nam et uir disertissimus Sallustius etiam ipsos deos
 5119       IX, XII    |            homines autem in terra infima disiunctos locis et naturae dignitate
 5120        V, IV     |                diuersa, tanta in actibus disparilitas, tanta in parentum amore
 5121       XI, X      |              haec ad illa etiam in magna disparilitate quandam similitudinem, ut
 5122        V, V      |               mora mutauit horoscopum et disparilitatem intulit ceteris rebus: cur
 5123      XII, VI     |                quando quidem amborum non dispariliter occurrit aspectibus. An
 5124      XIX, XIII   |                 ordinis. Ordo est parium dispariumque rerum sua cuique loca tribuens
 5125        V, XXVI   |                pro temporum gubernatione dispensat. ~Proinde iam etiam illis
 5126     XIII, XXIII  |             occultam esse uoluit propter dispensationem testamenti noui, ubi secunda
 5127      XIV, IX     |              Verum ille hos motus certae dispensationis gratia ita cum uoluit suscepit
 5128      XVI, XXVII  |               est testamentum, generatio disperdet, nisi regeneratio liberet:
 5129       II, XXIX   |              perficitur, impietate autem disperditur et punitur. Nunc iam elige
 5130      XVI, IV     |          faciamus nostrum nomen antequam dispergamur in faciem omnis terrae.
 5131     XVII, VII    |                eiusdem erroris societate dispersa per terras. Diuisio uero
 5132      XVI, III    |            secundum gentes eorum. Ab his dispersae sunt insulae gentium super
 5133      XVI, IV     |              linguas diuisae sunt gentes dispersaeque per terras, sicut Deo placuit,
 5134    XVIII, XXXI   |                  gentes etiam ipsos esse dispersos, quaqua uersum Christi ecclesia
 5135      XXI, XII    |               gratia liberetur atque ita dispertiatur genus humanum, ut in quibusdam
 5136       IV, VIII   |         potuerunt singulis rebus propria dispertientes officia numinum? Nec agrorum
 5137       VI, I      |                 talium potestati tamquam dispertita et propria non ratione ueritatis,
 5138       IV, I      |                humanarum atque diuinarum dispertitos faceret libros, alios humanis,
 5139      XIV, XIII   |        manifestmmque peccatum, unde sibi displiceant, qui iam sibi placendo ceciderant.
 5140        I, IX     |               quamuis bonis malorum uita displiceat et ideo cum eis non incidant
 5141      III, VII    |            spurcissimo Romanorum? Aut si displicebat diis causa partium Sullanarum,
 5142      XII, IV     |                  ipsae naturae plerumque displicent, cum eis fiunt noxiae, non
 5143      XII, XVIII  |                  desidiosam et ideo sibi displicentem damnasse quodam modo atque
 5144      III, VI     |                  hominum illis numinibus displicerent, ut offensi Paridis facto
 5145      III, XIV    |              prouidentissime crederetur. Displicuerat enim et Alba, ubi Amulius
 5146       XV, VII    |                   In quo autem horum Deo displicuerit Cain, facile non potest
 5147       IV, XXVI   |          hilaritatem quaerentibus triste displicuisset imperium. Cum ergo ille
 5148       VI, X      |              Iunoni ac Mineruae capillos disponant (longe a templo, non tantum
 5149       XI, XXII   |                uigeant pulchroque ordine disponantur, quantumque uniuersitati
 5150      XVI, IV     |            cogitabat impietas. Nam nimia disponebatur altitudo, quae dicta est
 5151       XX, XXIV   |                 est omnis uita iustorum: disponere testamentum Dei super sacrificia.
 5152       IX, XXII   |              homines futura prospiciunt; dispositiones quoque suas aliquando praenuntiant.
 5153      XIV, XXVI   |                 nec sub illo creatore ac dispositore peruersa inordinatio delinquentium
 5154     XVII, XVIII  |                mala mihi. Verbum iniquum disposuerunt aduersus me: Numquid qui
 5155     XVII, III    |               secundum testamentum, quod disposui patribus eorum in die, qua
 5156     XVII, XVIII  |               mortem ipsius cogitasse et disposuisse inimicos eius, et hoc actum
 5157      XIV, XIII   |               Salubrius enim Petrus sibi dispUcuit, quando fleuit, quam sibi
 5158     VIII, X      |                 hoc cum istis post modum disputabimus. In quo autem nobis consentiunt
 5159      XIV, VIII   |                beatus uideretur, Socrate disputante et ei quam miser esset,
 5160      XIV, XXIII  |                de imperiorum differentia disputaret et huius rei similitudinem
 5161      XIX, I      |        multipliciter inter se philosophi disputarunt; quam quaestionem maxima
 5162       VI, XII    |           felicitatis datore Deo plurima disputata sunt. Nam cui nisi uni felicitati
 5163       II, VII    |              nobis philosophorum scholas disputationesque memorabunt? Primo haec non
 5164     XIII, XVII   |           apertissime refragentur magnis disputationum uiribus adserentes animae,
 5165      III, XV     |           hominis interitum dicere, quia disputator magis quam laudator fuit. ~
 5166       VI, II     |                 Academicorum dubitatione disputaturus se Academicum fuisset oblitus.
 5167      XII, XI     |                computemus. Vnde ne multa disputem quem ad modum illarum litterarum,
 5168      XII, XV     |                  eis placet opinentur et disputent: Secundum altitudinem tuam,
 5169       II, VII    |                Dei ueri Domini uoluntate disquirendi ac disserendi locus. Verum
 5170      XIX, VIII   |            uincula mentis inmiti stupore disrumpat aut sic eis utendum censeat,
 5171      III, XIX    |             Gallia transcursa Alpibusque disruptis, tam longo circuitu auctis
 5172       XV, XVI    |                  propinquitate nectendam disseminari per singulos singulae debuerunt.
 5173      XIV, VI     |               tristitia nisi uoluntas.in dissensione ab his quae nolumus? Sed
 5174      XIV, XV     |          potestate, sed a se ipse quoque dissentiens sub illo, cui peccando consensit,
 5175      XIX, XVII   |                communes proque his ab ea dissentire haberet necesse atque oneri
 5176     XXII, XXV    |                  perfruetur, non a nobis dissentiunt philosophi nobiles: de carnis
 5177      XXI, I      |                 ordinem malui, et postea disseram de felicitate sanctorum,
 5178      XIX, II     |             breuiter aperteque possumus, disseramus. Istae nempe tres sectae
 5179        I, XXXVI  |                 contra philosophos in ea disseratur, non quoslibet, sed qui
 5180    XVIII, XXXI   |       concludamus hunc librum, hoc usque disserentes et quantum satis uisum est
 5181      III, IX     |               placuerit, suo diligentius disseretur loco. Modo autem quia de
 5182     VIII, XIV    |            uoluit "de deo Socratis", ubi disserit et exponit, ex quo genere
 5183        V, VI     |                quam nihil sit, iam satis disserui. Sed qualecumque sit, in
 5184       II, XXI    |              aliquanto latius et uberius disseruisset, quantum prodesset iustitia
 5185       XV, XXVI   |              dixerim, quia, etsi non uno disseruntur modo, ad unam tamen catholicae
 5186      XIX, XII    |                 tamdiu quasi tumultuatur dissidentibus exhalationibus et nostro
 5187       VI, V      |         commemorauit, per quos facta est dissidentium multitudo sectarum. Remouit
 5188       XV, XVI    |           concupiscentiae coherceat, eum dissignari atque corrumpi merito esse
 5189      XIX, XVI    |                  utilitate, ut paci unde dissiluerat coaptetur. Sicut enim non
 5190       IV, II     |           terrarum, ut uerbis eius utar, dissiluisse humum et interceptas urbes
 5191       IX, VIII   |                  et obnoxiis corporibus, dissimilibus moribus, similibus erroribus,
 5192       IX, XVII   |                  tanto est anima hominis dissimilior, quanto rerum temporalium
 5193      XXI, VIII   |              mirabilior est consideratio dissimilitudinis, quoniam similitudinem iustius
 5194        V, III    |                 sunt, inquit, quaecumque dissimillima perhibentur in moribus casibusque
 5195       II, XXI    |              possunt, isque concentus ex dissimillimarum uocum moderatione concors
 5196       II, XXI    |               ratione ciuitatem consensu dissimillimorum concinere, et quae harmonia
 5197     XIII, III    |                           III] Non autem dissimulanda nascitur quaestio, utrum
 5198     VIII, IV     |            disputantem, notissimum morem dissimulandae scientiae uel opinionis
 5199      III, II     |             neque enim praetereundum aut dissimulandum est, quod et in primo libro
 5200       VI, Pr     |               facere conantur, non solum dissimulantibus, sed contra suam conscientiam
 5201        V, XIII   |                 sunt. Etiam Tullius hinc dissimulare non potuit in eisdem libris
 5202     VIII, III    |              confessa ignorantia sua uel dissimulata scientia lepore mirabili
 5203       IV, I      |                uideantur, suae scientiae dissimulatione firmantibus: de libris,
 5204        I, XXXII  |                nescitis et qui uos scire dissimulatis, aduertite, qui aduersus
 5205        V, XXII   |               rerum ignari, quidam etiam dissimulatores suae scientiae, si temporibus
 5206        I, IX     |         obiurgandis et ocrripiendis male dissimulatur, uel cum laboris piget,
 5207        V, XIII   |              libris Tullius ab hac peste dissimulet, ubi eam luce clarius confitetur.
 5208     VIII, II     |               particulas, coniungendo et dissipando ageret omnia. Socrates huius
 5209      XVI, XXVII  |           absurde possit intellegi, ideo dissipasse testamentum, quia licet
 5210      XVI, XXVII  |                 testamento dictum, cuius dissipatio pertinere posset ad paruulum.
 5211        X, XI     |                 se etiam Osiridis membra dissipaturum terribiliter dicit, si facere
 5212      XVI, XXVII  |                 illo uno testamentum Dei dissipauerunt, in quo omnes peccauerunt.
 5213      XIX, XII    |       rebellantem ac seditionem famis ad dissociandam atque excludendam de corpore
 5214     XIII, XVI    |                  forte moriantur, id est dissoluantur a corpore, de sua facit
 5215     XXII, XII    |                 carnes in umorem putredo dissoluat, non mediocriter permouentur
 5216      XII, IV     |                  carentium, quibus eorum dissolubilis natura corrumpitur, damnabilia
 5217       II, II     |              suscepti operis necessitate dissoluerem, aliquantum inmoratus sum
 5218     XVII, X      |                  opitulatus ei in bello; dissoluisti eum ab emundatione, sedem
 5219      XIX, XIII   |              dolor urit nec compago ipsa dissoluitur. Sicut ergo est quaedam
 5220     XIII, XVIII  |             sibimet conexa nulla possint dissolutione seiungi, ut de carne hominis,
 5221       XV, X      |          translatus esse narratur, eadem dissonantia est, quae in superioribus
 5222        I, XXIII  |                 qui hoc fieri prudentius dissuadebant, inbecillioris quam fortioris
 5223     XXII, XXIX   |         propterea despexi memet ipsum et distabui et existimaui me terram
 5224       XI, XXVI   |            aequalem, immo ualde longeque distantem, neque coaeternam et, quo
 5225        V, VI     |                  necesse est a uirilibus distare femineos (quod ille in officio
 5226        V, VI     |              multum uirginali sanctitate distaret? ~
 5227        X, III    |                  maior, quoniam nec mole distenditur nec partitione minuitur.
 5228       XI, V      |            includunt nec determinant nec distendunt loco, sed eam, sicut de
 5229       IV, XI     |               fulgentibus turpi nuditate distentus praeponeretur Priapus. ~
 5230     VIII, IV     |            tertiam rationalem, qua uerum disterminatur a falso. Quae licet utrique,
 5231      XIV, I      |           armorum uestium sint uarietate distinctae, non tamen amplius quam
 5232       XI, IX     |             utique terra discreta est et distinctas sui generis species duo
 5233        I, VIII   |             adflicti sunt, non ideo ipsi distincti non sunt, quia distinctum
 5234      III, XXV    |                sit, ut secundum Labeonis distinctionem bona sit ista, illa uero
 5235     VIII, IV     |       tripertitio non est contraria illi distinctioni, qua intellegitur omne studium
 5236       XV, VIII   |            semine ad populum Dei, in quo distincto a ceteris gentibus praefigurarentur
 5237       IV, X      |                appellatos, suis officiis distinctos, suis aris sacrisque ueneratos.
 5238       II, XI     |                 etiam cultus diuersitate distinguat, ut malos deos propitiari
 5239     VIII, II     |                Sed illi sex uitae genere distinguebantur et quibusdam praeceptis
 5240    XVIII, XXIII  |                ea seruare non neglegant, distinguenda curauimus. Nonnulli sane
 5241       XX, XXI    |                  Quid est hoc nisi manus distinguentis cultores suos a contemptoribus
 5242      XIX, XVI    |             sortem a seruorum condicione distinguerent; ad Deum autem colendum,
 5243       XX, VI     |                 nunc est. Hanc quippe ut distingueret, ait: Venit hora, et nunc
 5244      XVI, XI     |                  Tunc enim opus erat eam distingui ab aliis linguis nomine
 5245      XIX, I      |            dogmata uult uideri et ob hoc distinguit ab Academicis nouis, quibus
 5246      XIV, VIII   |                   a cuius prauitate illa distinguitur, quam praedicauerunt angeli
 5247        X, XI     |         incorporalitate dii a daemonibus distinguuntur, quo modo deos esse existimandum
 5248        X, XXVI   |                habere liberam uocem? Iam distinxisti angelos, qui Patris adnuntiant
 5249        V, XX     |             prouideat prouidentia, nihil distribuat iustitia, nihil toleret
 5250        V, XVIII  |                  actibus apostolorum, ut distribuatur unicuique, sicut cuique
 5251       IV, XX     |             uirtutem in quattuor species distribuendam esse uiderunt, prudentiam,
 5252        I, VIII   |                  Deus saepe etiam in his distribuendis euidentius operationem suam.
 5253    XVIII, III    |                pater quippe loca ambobus distribuerat, in quibus eo uiuente regnarent)
 5254      XXI, XXVII  |                pro uno scelere omnia sua distribuerent indigentibus membris Christi,
 5255    XVIII, XXXI   |           uenditis suis rebus, ut egenis distribuerentur, proposito sancto et ardentissima
 5256       XV, I      |               humani, quod in duo genera distribuimus, unum eorum, qui secundum
 5257       XI, XXV    |               quamuis Plato primus istam distributionem repperisse et commendasse
 5258       VI, IV     |            pulcherrimae ac subtilissimae distributionis et distinctionis uitam aeternam
 5259       XV, XVI    |      necessitudines; quibus per singulas distributis, ut altera esset soror,
 5260      VII, IV     |               partitis inter se operibus distributos, tamquam minuscularios uectigalium
 5261       IX, VII    |                ex his amicos inimicosque distribuunt ficti carminis inpunita
 5262       VI, I      |               exiguarum singulis singula distribuuntur officia, uitam aeternam
 5263       XX, XIV    |               quod praeterierat potiusue distulerat: Et exhibuit mortuos mare,
 5264     XIII, III    |            extenditur, retrorsum reducta distulerit); -- non ergo ad ista infantilia
 5265     XIII, VII    |            mortem, cum possent, ideo non distulerunt, quia maluerunt Christum
 5266     XVII, X      |              fecisse, continuo subiecit: Distulisti christum tuum. Non ergo
 5267        V, XVIII  |                quorum triumphis publicum ditabatur aerarium: nonne omnes Christiani,
 5268       XI, XVIII  |                sicut egeni, multos autem ditantes, tamquam nihil habentes
 5269        V, XVI    |                 non erit magna industria ditare publicum aerarium priuatis
 5270     XVII, IV     |             sicut paulo ante dictum est, ditaremur. Ipsum enim de terra suscitauit
 5271        I, X      |                passos aeterna felicitate ditaret, non aurum et argentum,
 5272     XVII, IV     |             reduxit. Hac eius paupertate ditati sumus. Dominus enim pauperes
 5273      III, XVIII  |                   tanta copia morientium ditatos inferos etiam ludere delectabat,
 5274        I, X      |         uoluntatem, cui pedisequus mente ditesceret, nec contristaretur eis
 5275      XXI, XXVI   |            nullum eorum damnet, sed unum ditet, alterum damnificet, ambos
 5276        V, XVIII  |            haberent opulentissimam atque ditissimam, sic ipsi in suis sdomibus
 5277       VI, VII    |               abeunti cum primus iuuenis ditissimus Tarutius occurrisset eamque
 5278        I, V      |                    Rapi uirgines pueros, diuelli liberos a parentum complexu,
 5279     XIII, VI     |           naturam uis ipsa, qua utrumque diuellitur, quod fuerat in uiuente
 5280      XVI, X      |                 terram esse diuisam nisi diuergitate linguarum? Omissis igitur
 5281        V, V      |                  quae illos perducant ad diuersam uiuendi uel moriendi necessitatem?
 5282        V, II     |               parilitatem, cum tam multa diuersissimi generis diuersissimorum
 5283        V, II     |               multa diuersissimi generis diuersissimorum effectuum et euentorum eodem
 5284       II, XXVI   |           templis? ubi nisi in fallaciae diuersoriis? Illud enim fit, ut honestiores,
 5285     XVII, XX     |              dicens: Quis est insipiens? Diuertat ad me. Et inopibus sensu
 5286      XVI, XX     |            aliquid partiendum est, maior diuidat, minor eligat. ~
 5287       XV, V      |                 se ipsam terrena ciuitas diuidatur, ostendit; quod autem inter
 5288       XV, XII    |            habemus, in decem partes illi diuidebant et easdem partes annos uocabant;
 5289       XV, VII    |                 eius, quia hoc ipso male diuidebat, dans Deo aliquid suum,
 5290        I, IV     |                  non donanda uictis, sed diuidenda uictoribus; huc autem et
 5291       XV, VII    |                 esset iniustus non recte diuidendo, hoc est non recte uiuendo,
 5292      XVI, III    |              Phalech, quod interpretatur diuidens. Deinde scriptura subiungens
 5293        X, VIII   |             ordinata diuinitus societate diuidentes ad exemplum uisibile inuisibilis
 5294       XI, XIX    |               nostris luminaria caeli ut diuiderent imperauit: Fiant, inquit,
 5295       IV, X      |                  singula deorum coniugia diuiderentur singulis elementis. Nunc
 5296       VI, VI     |               liberius subtiliusque ista diuideres, dicens alios esse deos
 5297    XVIII, XXIX   |            hereditabit plures et fortium diuidet spolia, propter quod tradita
 5298      XVI, XXIV   |                  Nilo, sed a paruo, quod diuidit inter Aegyptum et Palae
 5299       XI, XX     |               conspicuam luminaria caeli diuidunt, non ante, sed post infertur:
 5300      XVI, XXIV   |                quoniam carnales inter se diuiduntur, spiritales autem nullo
 5301       XI, XXXIII |                  ut homo Dei tam eximiae diuinaeque sapientiae, immo per eum
 5302        X, XXV    |            numero erat, cuius tam magnam diuinamque sententiam de boni humani
 5303      III, II     |                   inducit magnum aliquid diuinantem, quem etiam nube rapuit,
 5304      VII, XXXV   |                 est, ubi uidentur mortui diuinare. Quibus haec artibus fiant,
 5305       VI, III    |         antiquitatum; hos in res humanas diuinasque diuisit, rebus humanis uiginti
 5306    XVIII, XXXI   |              annus ipse transisset, quem diuinatio ficta promisit et decepta
 5307     VIII, XVI    |             etiam dicit ad eos pertinere diuinationes augurum, aruspicum, uatum
 5308        X, XXXII  |           quorumlibet modorum uel artium diuinationibus faciunt. Negant enim haec
 5309      VII, XXXV   |            obseruare deberet. Quod genus diuinationis idem Varro a Persis dicit
 5310      III, XX     |          adipibus inhiantes et fallacium diuinationum caligine decipientes; hic
 5311        V, XIV    |                 facientes atque dicentes diuineque uiuentes debellatis quodam
 5312        V, V      |                multa ab istis dici posse diuinius? Vnde etiam illud a nonnullis
 5313      XII, XI     |                auctoritatem notissimorum diuinorumque librorum, quae totum orbem
 5314      XVI, X      |            intellegendum est terram esse diuisam nisi diuergitate linguarum?
 5315        X, VIII   |            flammam caelitus factam inter diuisas uictimas cucurrisse, eidemque
 5316     XVII, XVII   |               praebuisse), addens etiam: Diuiserunt sibi uestimenta mea et super
 5317      XVI, IX     |               linguas colliguntur fuisse diuisi, quaeramus, si possumus
 5318      XVI, XXIV   |              etiam inter illas carnalium diuisiones ueros usque in finem perseueraturos
 5319       VI, III    |            identidem rebus eadem ab illo diuisionis forma seruata est, quantum
 5320      XVI, XI     |            familia remansit haec lingua, diuisis per alias linguas ceteris
 5321        I, XII    |                  exhibuit purpurato illi diuiti turba famulorum, sed multo
 5322        I, XI     |                 canum linguas quam impii diuitis in purpura et bysso, horrenda
 5323     XVII, VII    |          significata est per hoc, quod a diunctum est: Et non conuertetur
 5324      XXI, VI     |        candelabrum et in eo lucernam sub diuo sic ardentem, ut eam nulla
 5325       XI, XXXI   |               cognita faciat aliam uelut diurnam, aliam uelut uespertinam
 5326      III, XV     |          ipsumque scelus auersione etiam diurni luminis indicatum; sicut
 5327      XXI, XXVII  |       opulentissimus homo decem nummulis diurnis in elemosynas inpensis homicidia
 5328       XV, XIV    |              quem uiginti quattuor horae diurno curriculo nocturnoque determinant;
 5329       XX, II     |              uidetur nec nasci debuisse, diutissime insuper uiuat; plenus criminibus
 5330        V, XXII   |              exterae, sed Italicae, post diuturnam et deuotissimam sub Romano
 5331      XXI, XXIII  |             aeternum supplicium pro igne diuturni temporis existimare et uitam
 5332      XXI, XVII   |                  grauiora pro meritis et diuturniora supplicia ex illis cruciatibus
 5333      XXI, XXIII  |            diabolo etiam post maximas et diuturnissimas poenas purgationem uel indulgentiam
 5334       IV, XXI    |                 est latitudo regni atque diuturnitas, ad eandem pertinet felicitatem,
 5335      XXI, IV     |               montes, qui tanta temporis diuturnitate ac uetustate usque nunc
 5336       XV, IX     |                Si ergo humanarum uitarum diuturnitates, quas experti non sumus,
 5337      VII, Pr     |                animis altius et tenacius diuturnus humani generis error infixit,
 5338      XIX, XIV    |                  pacem rationalis animae dixeramus. Ad hoc enim uelle debet
 5339     XVII, IV     |            gloriae hereditatem dans eis; dixerant enim potentes illi: Ecce
 5340     XXII, XXIX   |          implebitur, quod apostolus, cum dixissa: Nolite ante tempus iudicare
 5341      III, XVII   |          accidisset, quae isti et quanta dixissent! Quid? illa itidem ingens
 5342     XVII, IX     |                in aspectu filiis tuis et dixisti: Posui adiutorium super
 5343      XVI, XIII   |            habitauerunt ibi dies multos. Dixitque illis Deus eorum, ut exirent
 5344       II, XXI    |                 expressit. Sed alias, si Dneus uoluerit, hoc uidebimus.
 5345      XXI, IV     |                poscuntur exempla, quibus doceamus non esse incredibile, ut
 5346       VI, X      |            offerant et illos causam suam doceant. Doctus archimimus, senex
 5347        I, X      |             bonum incorruptibile amandum docebant, quam illa bona, quae sine
 5348     VIII, IV     |             magna illic habebantur atque docebantur, et inde in eas Italiae
 5349      XXI, XXVII  |              Cotidianam quippe orationem docebat et iustificatis utique discipulis
 5350       VI, I      |                   etiam hi refellendi et docendi sunt, qui non propter istam
 5351     VIII, VII    |             atque conecti totam discendi docendique rationem. Vbi ego multum
 5352        I, IX     |          uiuendum? Plerumque enim ab eis docendis ac monendis, aliquando etiam
 5353       IV, I      |               emonstrandum fuit et simul docendum deos falsos, quos uel palam
 5354     VIII, XX     |           miscetur daemoni magicas artes docenti et implenti; non miscetur
 5355      XXI, VI     |                potuit, nisi primum ipsis docentibus, disci quid quisque illorum
 5356       II, VI     |             Dicatur in quibus locis haec docentium deorum solebant praecepta
 5357        X, XI     |           epistulae finem petit se ab eo doceri, quae sit ad beatitudinem
 5358       XX, IX     |                 sed faciatis potius quod docetis, non intrabitis, inquit,
 5359      XIX, XVII   |            summus et uerus Deus colendus docetur, non impedit. Vtitur ergo
 5360      VII, V      |         praedicares. Anima tua tamen tam docta et ingeniosa (ubi te multum
 5361        X, X      |              nunc alius Platonicus, quem doctiorem ferunt, Porphyrius, per
 5362       IV, XXVI   |          exhibentur, inter res diuinas a doctissimis conscribuntur? Hic exclamet
 5363        X, I      |                 inperitorum, uerum etiam doctissimorum, et cognationibus humanis
 5364      VII, IX     |               nobis uir ille acutissimus doctissimusque respondeat. "Quoniam penes
 5365    XVIII, IX     |              mater aut nutrix liberalium doctrinarum et tot tantorumque philosophorum,
 5366      XIV, IX     |           contemptuque uerae diuinitatis doctrinas hominum daemonumue sectantium
 5367       II, XXII   |                   quem male uiuentem non docuerant bene uiuere? ~
 5368     VIII, IX     |         reperiuntur, qui hoc uiderint ac docuerint: eos omnes ceteris anteponimus
 5369       II, XXI    |              illis definitionibus conexa docuisset, omnino nullam esse rem
 5370      XXI, IV     |                 nostros oculos cotidiana documenta uersantur, non genere minus
 5371       XV, XII    |               Hoc autem esse falsissimum documento euidentissimo ostenditur.
 5372       II, XXVI   |                  de templo domum matrona doJctior reportaret. Nonnullae pudentiores
 5373      III, XIII   |              uiris timebant, redeuntibus dolebant, nec timorem habentes liberum
 5374      XIX, VII    |             hominem meminit, multo magis dolebit iustorum necessitatem sibi
 5375        I, XXIV   |                 imperator non ex ciuibus dolendam, sed ex hostibus laudandam
 5376     VIII, XXIV   |                Praenuntiabat illa Hermes dolendo; praenuntiabat haec propheta
 5377      XXI, IX     |                  dicatur, ut corpore sic dolente animus quoque sterili paenitentia
 5378     XIII, XI     |                 et qui in dolore, utique dolentes, et qui in uita, uiuentes;
 5379      XXI, III    |                   ita corpora dicimus et dolentia, cum dolor corpori nisi
 5380    XVIII, XXXI   |           malorum siue falsorum, prodest dolentibus, quoniam de caritate descendit,
 5381     VIII, XXVI   |                 modo iste Aegyptius, cum doleret tempus esse uenturum, quo
 5382      XXI, V      |                 quae semper arsura atque dolitura nec tamen aliquando moritura
 5383      XXI, III    |               est uiuere omne quod dolet doloremque omnem nisi in re uiuente
 5384       XV, VII    |       displicuisse didicerat, an fratris doluerit bonitatem, quae Deo placuit,
 5385        I, X      |                 senserunt. Tantum quippe doluerunt, quantum se doloribus inseruerant,
 5386    XVIII, XXIX   |                iniquitatem non fecit nec dolum in ore suo; et Dominus uult
 5387        V, XIII   |        potissimum concessit hominibus ad domanda grauia mala multarum gentium,
 5388        V, XIII   |           cecinit: ~Latius regnes auidum domando ~Spiritum. quam si Libyam
 5389      III, XXVI   |                  tamquam saeua barbaries domarentur! Iam ex paucissimis, hoc
 5390     XXII, XXII   |           tundenda, ne crescat indomitus domarique iam durus aut uix possit
 5391      III, XXII   |               contempserant? Num deos et domesticos et publicos, cum de sedibus
 5392      XIX, V      |              uero occultum intestinum ac domesticum malum non solum existit,
 5393     VIII, XXII   |               tamquam captis subditisque domi-, nantur, quorum maximae
 5394      III, XIV    |                Ascanii regnum et tertium domicilium Troianorum deorum, ab urbe
 5395      VII, III    |               Iuno, quia Iterduca est et Domiduca, quasi quicquam prosit iter
 5396       VI, IX     |                 nubit; adhibetur et deus Domiducus; ut in domo sit, adhibetur
 5397    XVIII, II     |                 in partibus Orientis non dominabatur, quos tamen eo defuncto
 5398        X, XXI    |                 Iunoni cane uota libens, dominamque potentem ~Supplicibus supera
 5399      XIX, XVI    |                uulgatum, ut etiam inique dominantes hoc se gaudeant appellari.
 5400      XII, XX     |                 sint temporalium tamquam dominantia subditorum, circuitus illi
 5401       IV, XV     |               uerus rex regum et dominus dominantium cognosceretur atque coleretur. ~
 5402     XVII, XVII   |              emittet Dominus ex Sion, et dominare in medio inimicorum tuorum,
 5403        I, XXIV   |            dignissimis, qui captiuitatem dominationemque hostium ferre quam sibi
 5404    XVIII, II     |           Victrici enim uicta succumbit, dominationi scilicet uel etiam libertati
 5405        X, I      |             beati in caelestibus sedibus dominationibus, principatibus potestatibus
 5406       II, XX     |                 morum, sed tamquam rerum dominatoribus et deliciarum suarum prouisoribus
 5407      XII, XVI    |              semper habuit creaturam suo dominatui seruientem; uerum tamen
 5408      XIV, I      |             regnum in homines usque adeo dominatum est, ut omnes in secundam
 5409        X, XIX    |                  cui decepto subiectoque dominentur, intercludentes iter ad
 5410     XXII, XV     |          aequalis. Si autem dixerimus ad dominici corporis modum etiam quorumque
 5411     XXII, XXX    |              finis non erit uespera, sed dominicus dies uelut octauus aeternus,
 5412       XV, VII    |           iniquitatis peccato, ad mentem domita et uicta conuertitur, ut
 5413      XIX, XXI    |                  iniuriarum licentia, et domiti melius se habebunt, quia
 5414       VI, IX     |                 domo sit, adhibetur deus Domitius; ut maneat cum uiro, additur
 5415      XVI, X      |              unde Ninus ille Orientalium domitor usquequaque populorum ingenti
 5416        V, XXIV   |                  uel hostes rei publicae domuerunt uel inimicos ciues aduersus
 5417       IV, VII    |                 aliae gentes, quas Ninus domuit et subegit, alios tunc colebant
 5418     XVII, VIII   |           mendaciter uel talem Salomonem domumque eius futuram non potuisse
 5419        I, IV     |                  spolia portabantur, non donanda uictis, sed diuidenda uictoribus;
 5420       XV, XXI    |                  debetur in poena, istis donans quod non debetur in gratia;
 5421       IX, XXII   |                angelis recta discretione donatum est. Itaque non solum aeterni,
 5422     XIII, XXI    |              delectetur. Se quippe amans donatur sibi, ut inde timoribus
 5423      XIV, XXIV   |                  humana membra potuisse? Donatus est itaque homo sibi, quia
 5424     VIII, XVI    |             inritari iniuriis, obsequiis donisque placari, gaudere honoribus,
 5425     VIII, XVIII  |            religio praecipit, ne cuiquam donorum acceptione faueamus. Cum
 5426       II, XXII   |                 est? An praesentes forte dormiebant? Tunc enim tota Vrbe in
 5427        V, IV     |         ambulante alius sedebat, et alio dormiente alius uigilabat, et alio
 5428     XVII, XVIII  |                 uoluisse prophetam, quod dormierit et exsurrexerit, nisi somnus
 5429       VI, VII    |               Herculi dedit. At illa cum dormisset in templo, uidit in somnis
 5430       XX, XXIII  |           accipiant sempiternum, qui uel dormitans haec legit, dubitare non
 5431       XX, XX     |     resurrectione non erunt alieni, quam dormitione praecedunt, quamuis breuissima,
 5432       XX, XX     |                praecesserit, possit, nec dormitionem possimus illo loco intellegere
 5433      XVI, XLI    |              Christi praedicta est uerbo dormitionis et non necessitas, sed potestas
 5434     XVII, XVIII  |                persona eius canitur: Ego dormiui et somnum cepi; exsurrexi,
 5435      XIX, IV     |                  ponendas in terra manus dorsi spina curuetur et hominem
 5436      III, XIII   |        conciliatae iam parentum sanguine dotarentur? At enim uicerunt in hac
 5437    XVIII, XII    |              expositus inuentus est puer dracone inuolutus, qui eum significauit
 5438      XII, XXIII  |             inter se leones aut inter se dracones, qualia homines, bella gesserunt.
 5439     XXII, XXII   |       uehementius et amarius quam leones draconesque metuatur faciatque hominem,
 5440       XI, XXVII  |               ista cogitare, ab inmensis draconibus usque ad exiguos uermiculos
 5441      III, XXVI   |             praetor et multo post Marcus Drusus, quorum omnium seditionibus
 5442        I, XII    |                haec in conspectu hominum dua et dira uideantur, sed pretiosa
 5443       XX, XXIII  |             dicta lingua Latina; sed per dualem numerum dicta sunt, quem
 5444      III, XVII   |      interpretibus ut possunt seu uolunt dubia coniectantibus credi solet.
 5445      VII, XVII   |                 ait: "Cum in hoc libello dubias de diis opiniones posuero,
 5446       XI, XIX    |      manifestarum uel aliis locis minime dubiis asseratur; siue, cum multa
 5447     XIII, XVIII  |                itane Deo summo concedere dubitabimus, cuius ille uoluntati potestatique
 5448       XI, IV     |               postea futuram: non utique dubitabunt hoc fieri manente incommutabilitate
 5449       VI, II     |               est Academicis, ubi cuncta dubitanda esse contendit, addidit "
 5450      VII, XVII   |            creditarum, sed opinatarum et dubitandarum sermonem trepidus pollicetur
 5451      XVI, XXVI   |               nonaginta pariet, non,sunt dubitantis, sed admirantis. Si quem
 5452       XV, XXIII  |                hoc diuinitus dictum esse dubitaretur. Quamuis hoc in Hebraeo
 5453       II, XXV    |                dicere et scribere minime dubitarunt. Quam perditionem diis suis
 5454       IX, XXIII  |                  clareat, ut ab scrupulo dubitationis aliena sit. Illud uero,
 5455        V, X      |                praesciuit; immo ideo non dubitatur ipsum peccare, cum peccat,
 5456       VI, X      |         dissimilia sanis, ut nemo fuerit dubitaturus furere eos, si cum paucioribus
 5457      XII, XIX    |           numerati sunt. Absit itaque ut dubitemus, quod ei notus sit omnis
 5458      XXI, XXIV   |                  uita uel desperetur uel dubitetur aeterna. ~Nemo itaque sic
 5459      III, XIV    |              altera parte fraterno ferro dubus fratribus adderetur, ne
 5460        V, VIII   |                 nisi fallor, hi uersus: ~Duc, summe pater altique dominator
 5461    XVIII, XXIII  |              nouem; et ipsa nouem si ter ducantur, ut ex lato in altum figura
 5462       IV, I      |               quoniam eos Romae natus et ducatus in diuinis rebus inuenit .
 5463      VII, XVII   |          mendaces, ubi eum non solum non ducebat rerum ueritas, sed etiam
 5464        X, XXXII  |                quaeque congruentia facta ducendis quodam modo sibi uindicant,
 5465      XIV, XXIV   |          pectoris communiti, ad spiritum ducendum ac remittendum uocemque
 5466      XVI, XVII   |               annus circiter millensimus ducentensimus ante conditam mam, ueluti
 5467       II, XIII   |               scaenamque totam in probro ducerent, genus id hominum non modo
 5468       XX, XXX    |               ductus est. Non enim ait: "ducetur", sed pro eo, quod futurum
 5469       II, XXIX   |                 quibus carnalem originem ducis, arces uidetur inuidisse
 5470        X, VIII   |                  in deserto idem populus ductaretur, stupenda diuinitate crebuerunt:
 5471      XXI, VIII   |                fluxisse, cum populus Dei ductore supra memorato Iesu Naue
 5472       XX, XVII   |                   qui hanc uel ducat uel ducturus sit uel duxerit uitam, nullas
 5473      XIV, XVIII  |                agatur, tanta celebritate ducuntur uxores; et tamen cum agitur,
 5474     VIII, XIX    |                 et te, germana, tuumque ~Dulce caput, magicas inuitam accingier
 5475      XIX, V      |               tanto amariora, quanto pax dulcior fuit, quae uera putata est,
 5476       XI, XXX    |                transeunt eum; habet enim duodecimam, quod est unum; habet sextam,
 5477    XVIII, VIII   |             decimus Saphrus et Sicyoniis duodecimus Orthopolis et Criasus quintus
 5478      XIX, I      |           aliquando iunguntur, ac sic ad duodenarium sectarum numerum peruenitur.
 5479       XV, XX     |                 ad numerum additis etiam duodenarius numerus intimetur, qui et
 5480      XXI, VI     |                  nos, sicut iam in libro duodeuicensimo huius operis dixi, non habemus
 5481      VII, VII    |            dimidiam, in simulacro faciem duplam? Nonne istum bifrontem multo
 5482      XVI, VIII   |                certe memoria, in Oriente duplex homo natus est superioribus
 5483      XIX, I      |                 ex hac etiam differentia duplicantur et nonaginta sex fiunt.
 5484      XII, XIX    |             scientia numerorum non solum duplicari, uerum etiam multiplicari
 5485      XIX, I      |                  Sed iste quoque numerus duplicatur adhibita una differentia,
 5486      XIX, II     |                uiginti quattuor fierent, duplicauerat. De his ergo duodecim nihil
 5487       XI, XXI    |              quia factum uidit scientiam duplicauit uel ex aliqua parte auxit,
 5488        X, VIII   |                   ante diem uero sabbati duplum collectum, quia sabbato
 5489      XIV, XXIV   |               flectimus et constringendo duramus, sicut ea sunt, quae in
 5490      XIX, VI     |              reoque ipso contra tormenta durante inmaniter nec fatente probare
 5491      III, XVII   |         manentibus Tiberis quoque glacie duraretur, si nostris temporibus accidisset,
 5492       II, I      |        intellegere quod dicitur, uel tam duri sunt aduersitate mentis,
 5493      XIX, XXVIII |              subiacebit; ac per hoc ideo durior ista secunda mors erit,
 5494      III, XVIII  |                  nimia laudis et gloriae duriores condiciones, quam ferre
 5495     XIII, XIX    |               reuoluantur. In hac itaque durissima condicione constituit etiam
 5496      XVI, XLIII  |             mirabiliter multiplicatam ex durissimo et grauissimo, quod ibi
 5497      XIV, IX     |              ista referuntur, quod super duritia cordis ludaeorum cum ira
 5498       XV, XXIII  |                et quosdam daemones, quos Dusios Galli nuncupant, adsidue
 5499      III, XXVII  |         nimiumque secuta est, ~Qua morbi duxere manum. Periere nocentes; ~
 5500     XXII, XXIX   |       conspiciemus, quaqua uersum oculos duxerimus, clarissima perspicuitate
 5501       VI, IX     |              religiosissimo matronarum? ~Eant adhuc et theologian ciuilem
 5502      III, XV     |            defectionibus loqueretur: "Vt easem, inquit, tenebras efficiat,
 5503        I, III    |    praeclarissimus atque optimus teneris ebibitus animis non facile obliuione
 5504        I, XXXII  |                tam diu potatis erroribus ebria uos aliquid sanum cogitare
 5505      XIV, III    |                  diabolus fornicator uel ebriosus uel si quid huius modi mali
 5506     XVII, XVI    |              uestimentis tuis, a domibus eburneis; ex quibus te delectauerunt
 5507       II, XXI    |               eam factioue capesseret, n ec ipse populus iam po p ul
 5508     XIII, XXI    |                 paradisum scilicet ipsam eccesiam, sicut de illa legitur in
 5509     XVII, XXIV   |             praedictis, quae ad Christum ecclesiamque eius pertinent, nonnulla
 5510     XVII, XX     |   participantibus ministratur. Nam istum ecclesiasten in hac sententia manducandi
 5511       XV, XXVI   |                  constructione dicuntur, ecclesiasticarum signa sunt rerum. ~Sed ea
 5512        X, XXI    |         nuncuparentur, si, ut dixi, usus ecclesiastici sermonis admitteret, non
 5513        V, VI     |              quaedam genera rerum, sicut echinos et conchas et mirabiles
 5514        X, XXVII  |                  se dixisse Vergilius in eclogae ipsius quarto ferme uersu
 5515      XXI, X      |                 uisa dormientium siue in ecstasi cernentium res incorporales,
 5516      XIV, IX     |              timor castus in saeculum sa eculi dictus est permanere, quia
 5517        X, XVII   |                quae ex illius arcae loco edebantur. Nam cum terram promissionis
 5518      XVI, XL     |                 et filius ipsius Vtalaae Edem, nepos Ephraem, pronepos
 5519     XIII, XXII   |               enim potestas, sed egestas edendi ac bibendi talibus corporibus
 5520      XIV, XII    |            itaque de uno cibi genere non edendo, ubi aliorum tanta copia
 5521        V, XXVI   |                quo sine periculo possint edere. Quos admoneo, non optent
 5522      III, XVII   |                 priusquam maturos partus ederent, grauidae moriebantur. Vbi
 5523      XIV, XIV    |              haec mihi dedit a ligno, et edi. Nusquam hic sonat petitio
 5524        I, VI     |             iussisset inuadi, constituit edicto, ne quis corpus liberum
 5525      III, VII    |                porro autem Fimbria prius edictum proposuit, ne cui parceretur,
 5526      III, XXVII  |             quando uictores plus funerum ediderint, utrum prius ut uincerent,
 5527        V, XXVI   |                  Quorum tres priores cum edidissem et in multorum manibus esse
 5528      III, XVII   |             Apollo sic ambiguum oraculum edidit, ut, e duobus quidquid accidisset,
 5529      III, XVII   |             multum impares; quibus tamen ediscendis et ipsi elaborauerunt et
 5530        I, III    |                 auctoribus suis, quos ut ediscerent mercedem dederunt doctoresque
 5531     XIII, XXII   |              enim in phantasmate angelos edisse credendum est, quando eos
 5532      XVI, X      |                 et duo secundum uulgatam editionem, hoc est interpretum septuaginta.
 5533      VII, XXXV   |                pontificem scriptos atque editos patres conscripti similiter
 5534        I, VI     |                 nec eius fletus nec quod edixerat pro pudicitia minime uiolanda
 5535      XXI, II     |                  siue per testes idoneos edocere, non satis esse hoc ad exemplum
 5536      XIV, XIII   |                 dominari sacris litteris edocetur: profecto ista est magna
 5537      XIX, XXI    |                  Plane hoc exemplo satis edoctum est quibusdam esse utilem
 5538       VI, IX     |               hoc duas adhibuerunt deas, Educam et Potinam: nempe desipere
 5539       IV, XXXIV  |                 sine tot diis puerilibus educati sunt, sine diis coniugalibus
 5540        I, IV     |                unde captiuos non liceret educere, sed ubi captiuos liberet
 5541     XVII, III    |               adprehendi manum eorum, ut educerem eos de terra Aegypti, quoniam
 5542    XVIII, XI     |          Marathus, apud Argiuos Triopas. Educto autem populo in monte Sina
 5543      XIV, XXIV   |           numerosos pro arbitrio sonitus edunt, ut ex illa etiam parte
 5544      XVI, XXIX   |              ipsi. Et factum est, mox ut eduxerunt illum foras, et dixerunt:
 5545      XVI, XXIV   |                  ad illum: Ego Deus, qui eduxi te de regione Chaldaeorum,
 5546       II, XXI    |                  raculo quodam mihi esse effatus uidetur. Nam neque uiri,
 5547      III, XV     |                 certa ratione sui cursus effectam imperita nesciens multitudo
 5548      XII, VII    |                 deficiens, quia nec illa effectio sed defectio. Deficere namque
 5549     VIII, II     |              rerum omnium, quas uidemus, effectorem diuinum animum sensit et
 5550      VII, III    |              dederunt Marti et Orco, uni effectori mortium alteri receptori. ~
 5551     XIII, XVI    |                 quorum operum ego parens effectorque sum, haec sunt indissolubilia
 5552      XXI, VII    |     administratur mundus, et miraculorum effectrices siue spontaneorum siue cultu
 5553      XII, IX     |                uoluntas bonae uoluntatis effectrix? Si bona, iam ergo habebant.
 5554        V, II     |                  generis diuersissimorum effectuum et euentorum eodem tempore
 5555      III, XXIII  |                  dominio fuerunt, subito efferata et domesticae lenitatis
 5556    XVIII, XXIV   |                  honores, quamuis nondum efferbuerat ac pullulauerat philosophorum
 5557       XX, XI     |                de illis quodam modo sese efferens et procedens; ut illae sint
 5558        I, XIX    |               Romanam, pudicitiae magnis efferunt laudibus. Huius corpore
 5559     XXII, XXIV   |                 quo usque nunc operatur. Efficacem quippe potentiam suam si
 5560      XXI, VII    |             habet, propriarum sunt istae efficaciae naturarum." Tota itaque
 5561     XIII, XVIII  |           possint: quanto credibilius et efficacius occultus aliquis modus operationis
 5562      XIX, XXVII  |                 nostris. Nec pro eis est efficax haec oratio, quorum fides
 5563     VIII, XXIV   |               diuinam inuenit artem, qua efficeret deos. Et tamen quod multus
 5564     XXII, XVI    |                mortalitate, ita nos illi efficiamur inmortalitate conformes;
 5565      XIX, IV     |                sopietur, si aliquo morbo efficiatur insanus? Phrenetici multa
 5566      XII, XXVII  |              esse artifex nollet, quorum efficiendorum artem ineffabilis eius et
 5567     XXII, XXIV   |              immo etiam mirabiliorem qua efficiuntur et semina, inditam corporibus
 5568     VIII, XXIV   |                de materiis licet affabre effigiatis, tamen uita sensuque carentibus
 5569        I, II     |                  arcis Corripuere sacram effigiem manibusque cruentis Virgineas
 5570        X, XVI    |           euidenter apparet, ut est quod effigies deorum Penatium, quas de
 5571      XII, XXVI   |           opifices, qui etiam pingunt et effingunt formas similes corporibus
 5572     XIII, XXIV   |                  dixit sapientia ore Dei efflatam se fuisse, sed ex eius ore
 5573        I, X      |                 exterminant et ubi fures effodiunt et furantur; sed thesaurizate
 5574      III, XXVIII |           cadauer abiectum. Alius oculis effossis et particulatim membris
 5575    XVIII, XXIII  |                 Inquirens, taetri portas effringet Auerni. ~Sanctorum sed enim
 5576        I, XIII   |              pretiosum super membra eius effuderit atque hoc ad eum sepeliendum
 5577        I, XII    |         sanctorum tuorum bestiis terrae; effuderunt sanguinem eorum sicut aquam
 5578        I, I      |                mendaciter usurparunt, ut effugerent poenas praesentis exitii.
 5579     XXII, XXVI   |               non erit, nisi omne corpus effugerit. Sed iam et hinc in libro
 5580        I, I      |              nomen ueraciter currere, ut effugiant poenas ignis aeterni, quod
 5581     XXII, XX     |               aut cognitionem lateat aut effugiat potestatem. Deum certe uolens,
 5582       XX, VIII   |             alligauit, ne quantam posset effundendo et exercendo malitiam innumerabiles
 5583       XX, XXX    |                  eam sibi subiciant; aut effundere super domum Dauid et super
 5584        I, XXX    |                ederentur, tantus sanguis effunderetur, tanta cupiditate proscriptionum
 5585       II, VI     |                ubi Fugalia celebrarentur effusa omni licentia turpitudinem (
 5586        V, XVIII  |                si usque ad sui sanguinis effusionem non solum suos fratres,
 5587       IV, II     |                Aetnae uerticibus quondam effusis crateribus diuino incendio
 5588      XIX, XXIII  |               Domino tantum; non quo rei egeat alicuius, sed quia nobis