Liber, Caput

15143       IV, IX     |                 uolunt: hoc eius indicat sceptrum, hoc in alto colle Capitolium.
15144      XXI, XXV    |                  Ac per hoc haeretici et schismatici ab huius unitate corporis
15145       VI, V      |                  foro, id est a populis; scholis uero et parietibus clausit.
15146       XX, XXII   |                mali putentur ingredi, ut sciantur, sed ad illos potius uelut
15147       II, XXVI   |        obscenitatis implebantur officia. Sciebatur uirginali numini quid placeret,
15148       XX, XXII   |              illis tenebris exterioribus scient. Ideo dictum est: Egredientur,
15149        X, III    |                adhaerere Deo. Iam igitur scienti diligere se ipsum, cum mandatur
15150      VII, XXX    |            ingeniis, quae creauit, etiam scientias artium uariarum ad adiuuandam
15151       XI, XXXI   |             uereor ne occasione comperta scientiolam nostram leuiter magis quam
15152      XII, XIX    |                 scientia conprehenditur, scientis conprehensione finitur:
15153    XVIII, XXIII  |             miscuisti. Templi uero uelum scindetur; et medio die nox erit tenebrosa
15154      XVI, XLIII  |                 sanguinem uersa, rana et sciniphes, cynomyia, mors pecorum,
15155     XXII, XXIV   |               extincta est quaedam uelut scintilla rationis, in qua factus
15156      XVI, VIII   |             mirabilis celeritatis; qu os Sciopodas uocant, quod per aestum
15157      III, XV     |                  in libris de re publica Scipionisque sermone: "Tantum est, inquit,
15158       II, XXIX   |         progenies Regulorum Scaeuolarum, Scipionum Fabriciorum; haec potius
15159    XVIII, XXXI   |                non dubito, ut ex hoc uno sciremus etiam per alias gentes esse
15160      XXI, XXVII  |            peccata pigrescat. Quoniam si scirentur quae uel qualia sint delicta,
15161       VI, I      |                  docuisse gloriantur, ut sciretur quare cuique deo supplicandum
15162      VII, XXXV   |          sanguine etiam inferos perhibet sciscitari et *nekuomantei/an Graece
15163    XVIII, IX     |             misit ad Apollinem Delphicum sciscitatum quid intellegendum esset
15164      III, IX     |                 modo id rebus salubribus scisset impendere et perniciosissima
15165        I, XXXII  |                       XXXII] Verum tamen scitote, qui ista nescitis et qui
15166       XI, XXIX   |                 in se ipso; sicut aliter scitur rectitudo linearum seu veritas
15167      XII, XXI    |                  autem ibi ea necessario scituri sumus, hic saltem nesciamus,
15168      VII, XV     |             Arieti et Tauro et Cancro et Scorpio <ni> ceterisque huius modi,
15169       II, XX     |                  libet. Abundent publica scorta uel propter omnes, quibus
15170      XIV, XVIII  |          requiruntur, uerum etiam in usu scortorum, quam terrena ciuitas licitam
15171     XVII, XVI    |                 regi. Lingua mea calamus scribae uelociter scribentis. Speciosus
15172    XVIII, III    |                 in Aegypto; quamuis alii scribant eam ex Aethiopia in Aegyptum
15173       VI, IV     |           scriberet, quasi hic de aliqua scribat et non de omni, aut uero
15174        V, XII    |                 atque abundabant, quando scribebat ista Sallustius canebatque
15175       VI, VI     |              propriis, una cum ciuilibus scribemus; e quibus maior societas
15176     XXII, XXIV   |           adtributa est, ad loquendum et scribendum apta atque conueniens et
15177      XIV, XV     |              inanimis irascatur, et male scribentem stilum conlidat uel calamum
15178       VI, X      |                  non defuit. Adfuit enim scribenti, uiuenti defuit. Nam in
15179     XVII, XVI    |                calamus scribae uelociter scribentis. Speciosus forma prae filiis
15180    XVIII, XXVII  |                  loquentium, uerum etiam scribentium in tantae rei futurae testimonium
15181       II, XX     |              deditus, ut in sepulcro suo scribi fecerit ea sola se habere
15182    XVIII, IV     |                 ad ciuitatem Dei, de qua scribimus, maiore utique reprobato,
15183       XI, XXIX   |       conspicitur, aliter cum in puluere scribitur; et aliter iustitia in ueritate
15184     VIII, XXVII  |                   qui omnes reges fuisse scribuntur (quibus parentibus suis
15185        V, XXVI   |                me perlatum est, quod iam scripserint, sed tempus quaerant, quo
15186       XV, XXIII  |             utrum haec essent, quae ille scripsisset, poterat inueniri, non talibus
15187      VII, XXXV   |               uoluit. Itaque eas seorsum scriptas secum quodam modo mori fecit,
15188    XVIII, IV     |           hominem, qui in suis posuerunt scriptis alterum nomen), cum rex
15189       II, VIII   |                institutis, quam ea, quae scriptitantur legibus humano consilio
15190       II, XXV    |                  quam eis dignum aliquid scriptitasse, ubicumque illos inter se
15191       XV, VIII   |                 qui tunc esse potuerunt, scriptorem sacrae huius historiae necesse
15192       II, XXII   |           describente Sallustio aliisque scriptoribus historiae quis non exhorreat?
15193        I, XXVII  |                 sibi nece omnia deuitare scriptumque sit: Qvti amat periculum,
15194       XV, I      |              possunt requirere otiosi et scrupulosi, paratiores ad interrogandum
15195      XIV, VII    |                  in corporibus dicitur), scrupulosior quaestio est, utrum inueniri
15196        X, XXIX   |            futura sint, potest aliquanto scrupulosius inter Christianarum scripturarum
15197     XVII, III    |              exercuit et exercet ingenia scrutantium litteras sacras, ut, quod
15198       VI, VI     |                   plus quam ut ea uulgum scrutari expediat. "Quae sic abhorrent,
15199       XI, XXXIV  |           quoniam, si diligenter singula scrutemur atque tractemus, quae in
15200     VIII, IX     |                  Indi, Persae, Chaldaei, Scythae, Galli, Hispani, aliqui
15201        V, XVIII  |             ditissimam, sic ipsi in suis sdomibus pauperes erant, ut quidam
15202        X, I      |               nullo suo sermonis usu *eu)sebh=n uocant, quamuis *eu)se/
15203     XXII, XXIV   |         mortuorum siue etiam inter manus secantis perscrutantisque morientium
15204      VII, XXVIII |            mollium et abscisorum seseque secantium atque iactantium insana
15205       II, VII    |            molles consecrarentur, insani secarentur, et quidquid aliud uel crudele
15206       VI, X      |            partes amputat, ille lacertos secat. Vbi iratos deos timent,
15207       VI, VII    |              uidelicet pertinentia uelut secernere nituntur a ciuili theologia,
15208       IX, XII    |               locis et naturae dignitate secerneret, ita conclusit: "Habetis,
15209       XX, XXIV   |                nullum eorum a perditione secernitur. Non enim dignabuntur de
15210      III, XVII   |            Ianiculum hostili diremptione secesserat, huius mali tam dira calamitas
15211      III, XV     |              Romani postea depulerunt ac secluserunt moenibus ciuitatis, non
15212      XIV, IX     |                nisi omni modo a ueritate seclusus? Si autem *a)pa/qeia illa
15213      XIV, IV     |                est secundum hominem, non secmdum Deum, profecto secundum
15214      XXI, XVIII  |         misericordiae diuinae tam multam secretamque dulcedinem? Addunt etiam
15215       II, XV     |          semideum potius quam deum ueIut secretior eorum doctrina commendet.
15216       XV, XX     |               possit, ut propter aliquam secretiorem causam, quae me latet, usque
15217      XII, IX     |                eis, qui mortem obierunt, secretis animarum receptaculis sedibusque
15218       II, XXVI   |         perhibentur tamen in adytis suis secretisque penetralibus dare quaedam
15219        I, XII    |             etiam ex aliorum elementorum secretissimo sinu, quo dilapsa cadauera
15220        X, XXVII  |                 est multitudo, plures ad secretos et inlicitos magistros tuos,
15221     XXII, XX     |          exhalatum. Absit ut sinus ullus secretumque naturae ita recipiat aliquid
15222        I, XXIX   |             inclusus, qui possit ~adesse secretus, abesse non motus; ille
15223        X, XXVII  |               quanta potuit disputatione secreuit! Tu autem hoc didicisti
15224       IX, XI     |               quantam uoraginem aperiant sectandis perditis moribus, quis non
15225      XIX, II     |                  eis omnibus, quoniam de sectando summo bono nullam inferunt
15226     VIII, XII    |                nobilissimi, quibus Plato sectandus placuit, noluerint se dici
15227      XIV, IX     |                  uocationis in anteriora sectantem, oculis fidei libentissime
15228       XV, VII    |           faciunt, qui non Dei, sed suam sectantes uoluntatem, id est non recto,
15229    XVIII, II     |               cupiditates suas quibusque sectantibus, dum id quod appetitur aut
15230      XIV, IX     |             doctrinas hominum daemonumue sectantium his affectibus prauis tamquam
15231      XIX, I      |              tueri homines possunt atque sectari, ut aut otiosam diligant
15232     VIII, VIII   |               dissensiones philosophorum sectasque fecerunt, quia et de bono
15233      XIV, XXVIII |             animi sui bona aut utriusque sectati sunt, aut qui potuerunt
15234      III, XXX    |                Caesaris (quorum Pompeius sectator Sullae fuerat eiusque potentiam
15235      VII, XXX    |              alligatus, in nullas partes sectilis, ex nulla parte mutabilis,
15236      VII, XXVI   |           pudendorum, mercede stuprorum, sectione membrorum, abscisione genitalium,
15237      XIX, II     |               contineant? De tribus ergo sectis ei placet diligenter esse
15238        X, XVI    |                cotem Tarquinius nouacula secuit; quod Epidaurius serpens
15239      VII, XVI    |         perhibent et Iunonem, et ideo ei secundas causas rerum tribuunt, cum
15240        I, XXX    |                 effusionibus exquiratur, secundisque rebus ea mala oriantur in
15241       VI, III    |                quindecim uiris sacrorum; secundos tres ad loca pertinentes
15242     XVII, XIII   |               promittitur tam pacatae ac securae habitationis, aeternus est
15243        I, XXX    |                  luxuriam cupitis habere securam et perditissimis moribus
15244       VI, IX     |          nuncupatos deos, Intercidonam a securis intercisione, Pilumnum a
15245     XIII, XX     |            inmortalitatis indissolubilis securissimam uoluntatem, omni molestiae
15246      XIX, XXVII  |                  quae uicta sunt, nondum securo triumphantur otio, sed adhuc
15247      VII, V      |             hominis fecerunt, hoc uideri secutos, quod mortalium animus,
15248        V, XII    |                 et consulibus institutis secutum est, quod idem auctor in
15249     XIII, XV     |                quae procul dubio fuerant secuturae. Nam in eo, quod inoboediens
15250       XX, VII    |             spatia posteriora uoluuntur, secuturo deinde sabbato, quod non
15251      III, XII    |                et alios praecessit etiam secuturos. Miror sane, si ipsa peperit
15252      III, XIII   |        uictricibus, sed supplici pietate sedarent. Deinde Titum Tatium regem
15253      III, X      |              nullo Martio impetu territi sedarentur inimici, his modis semper
15254      III, XV     |                coeperat, repressum atque sedatum. Acciderat enim et solis
15255      VII, XXIV   |            inquit, qui terram colunt, ne sedeant; semper enim esse quod agant.
15256    XVIII, XXVIII |            dicens: Quoniam diebus multis sedebunt filii Israel sine rege,
15257    XVIII, XXV    |              Regnante uero apud Hebraeos Sedechia et apud Romanos Tarquinio
15258    XVIII, XXIV   |                  nomine Iudae uocabantur sedemque regni habebant Hierusalem.
15259       VI, X      |                  infamem deo promittunt. Sedent quaedam in Capitolio, quae
15260     XXII, XXII   |                 hanc uitam. Quid uidetur sedente securius? De sella, in qua
15261       VI, I      |              putarunt, ne quisquam eorum sederet otiosus, minutatim diuisa
15262       XX, V      |                me, in regeneratione, cum sederit filius hominis in sede maiestatis
15263      XVI, XIII   |            exisse de regione Chaldaeorum sedesque constituisse in Mesopotamia,
15264       XX, XIX    |                ecclesia; sicut dicimus: "Sedet in amicum", id est uelut
15265      XVI, XXXII  |               uires suas sibi non uerbo, sedexperimento temptatione quodam modo
15266      XIX, XXIII  |              anima autem piorum caelesti sedi insidet. Illa uero anima
15267      XII, IX     |           secretis animarum receptaculis sedibusque requiescit, eodem Deo creante
15268       XV, XIV    |                  diluuii ita legitur: Et sedit arca in mense septimo septima
15269      III, XVII   |        desistentibus et intus discordiis seditionibusque ciuilibus, a Sallustio breuiter
15270      III, XXVI   |                    XXVI] Praeclarum uero seditionis obstaculum aedem Concordiae,
15271      III, XVII   |             densissimis fatigata ciuitas seditionum malis, cum legatos Athenas
15272      XIV, IX     |                aemulatione metuentem, ne seducantur eorum mentes a castitate,
15273       XX, XI     |               custodia sua, et exibit ad seducendas nationes, quae sunt in quattuor
15274      VII, XVIII  |                 ea fallacibus spiritibus seducentibus. Facilius enim fieri potuit,
15275       IX, XV     |                 inmortalitatis iactantia seducerent ad miseriam, et suae mortis
15276      XIV, IX     |                  ne Corinthii serpentina seducerentur astutia; hunc enim timorem
15277     XVII, XXII   |               illi genti ueniendum fuit, seduceretur ab eo populus et stirpi
15278       XX, XI     |                  maris. Ad hoc ergo tunc seducet, ut in hoc bellum trahat.
15279       XX, VIII   |            numquam enim ab illo ecclesia seducetur praedestinata et electa
15280       XX, XIX    |              signis atque prodigiis, qui seduci merebuntur, pro eo quod
15281        X, XXVII  |        philosophari non possunt, ad ista seducis, quae tibi tamquam superiorum
15282       XV, XXII   |            cuiusquam etiam tunc fallacia seductae illae feminae persuaserunt
15283     VIII, X      |               per philosophiam et inanem seductionem secundum elementa mundi.
15284     XXII, XXX    |              illo cecidimus, audientes a seductore: Eritis sicut dii et recedentes
15285       XI, XVIII  |              infamiam et bonam famam; ut seductores et ueraces, ut qui ignoramur
15286        X, XII    |          malignorum daemonum ludibria et seductoria inpedimenta, quae uera pietate
15287      XIV, XI     |         praeuaricationis Adae. Hos autem seductos intellegi uoluit, qui id,
15288      XXI, VI     |                  astutissima calliditate seducunt, uel inspirando eorum cordibus
15289     VIII, XXIII  |           incassum pia mente diuinitatem sedula religione seruasse." ~Deinde
15290       II, XXI    |              sentire crederetur, egitque sedulo pro iniustitia contra iustitiam,
15291        X, XI     |             inpedire nonnumquam uirtutis sedulos sectatores, et plenum esse
15292        I, XXXIII |               ualuit quod daemones impii seduxerunt, quam quod homines prouidi
15293       IV, VIII   |          uideretur illa Segetia, quamdiu seges ab initiis herbidis usque
15294        V, VII    |                  simul germinant, exorta segete simul herbescunt pubescunt
15295        V, XXI    |                  segetes sine cultu deae Segetiae, qui alia dona terrarum
15296      XIX, II     |              generibus, uno scilicet non segniter, sed in contemplatione uel
15297       XX, V      |                 ab inuicem, sicut pastor segregat oues ab haedis, et statuet
15298      XVI, III    |                ita conclusum est: Ex his segregatae sunt insulae gentium in
15299       XX, XXV    |          iudicium separantur, ut illorum segregatio atque damnatio purgatio
15300      XVI, XXXVIII|            Abraham. Hic iam intellegimus segregatum semen Iacob ab alio semine
15301    XVIII, XXXI   |           perueniatur ad litus, ubi mali segregentur a bonis et in bonis tamquam
15302       IV, VIII   |        praepositam uoluerunt habere deam Seiam; cum uero iam essent super
15303      XIX, XIII   |                ab eis tamen ordinis lege seiuncti. Qui cum sine perturbatione
15304       XX, XI     |             alienigenas et a Romano iure seiunctos. Toto namque orbe terrarum
15305       IX, XV     |                  mortalis et miser longe seiunctus ab inmortalibus et beatis
15306       IV, XXX    |             eamque a superstitione uelle seiungere, sed quo modo id possit
15307        V, IX     |            nequaquam ab illius uoluntate seiungimus, qui est auctor omnis conditorque
15308     XIII, III    |             perpeti possunt, quae animam seiungit a corpore; in secundam uero
15309       IX, II     |                  hominibus longe alteque seiungunt, istos inter deos et homines
15310      VII, III    |       multitudinis facta est deorum ista selectio, cur dea Pecunia Mineruae
15311      VII, III    |                 bona, cuius muneris deam selectores isti inter selecta numina
15312      XXI, V      |              Perside gigni etiam lapidem seleniten, cuius interiorem candorem
15313      VII, I      |             uideo enim etiam ex selectis seligi aliquos ad aliquid maius
15314     VIII, V      |                  et Aesculapius et Liber Semela natus et Tyndaridae fratres
15315     VIII, XIII   |                  quod semideus Plato non semideis, sed deis, et hoc bonis,
15316      XIX, XII    |                 habuit feritatis (nam et semiferus dictus est), genus proprium
15317      XIX, XII    |             ipsam insociabilem feritatem semihominem quam hominem dicere maluerunt.
15318        V, XI     |               etiam cum lapidibus, uitam seminalem etiam cum arboribus, uitam
15319      XII, XXVI   |          Quaelibet igitur corporales uel seminales causae gignendis rebus adhibeantur,
15320       II, XIV    |            curarent dii tales, qui etiam seminanda et augenda flagitia curauerunt,
15321        V, VII    |                aduertere, quod electo ad seminandum agrum die tam multa grana
15322      XXI, XXIV   |            fructuosam, uelut in hoc agro seminantes, in quo Deus uoluit cum
15323       XX, XX     |                 nubibus rapti non utique seminantur, quia nec eunt in terram
15324       XV, XVI    |                 genus mortalium, quoddam seminarium e ~ciuitatis; sed terrena
15325      XVI, XXV    |                 accessisse nec haesisse, seminasse nec amasse. Ait enim: Ecce
15326        V, I      |             concubitum uno etiam momento seminati? ~
15327      VII, III    |                 seminum Saturnum et ideo seminationem quoque hominis non posse
15328       XX, V      |              nequam; inimicus autem, qui seminauit ea, est diabolus; messis
15329      III, XVIII  |               salutis oblitus inruens ea semiustus abripuit. Neque enim uel
15330       IX, XXIII  |                 ab humana contrectatione semotos, quamuis nominis controuersia
15331      XXI, XVII   |                  est sine timore certum, sempiterni boni gaudium non haberent.
15332       XI, IX     |                 septenariam cognitionem; senariam scilicet operum, quae fecit
15333       XI, XXX    |                perfectio. Numerus quippe senarius primus completur suis partibus,
15334       II, XII    |              securi tanta conuicia nullo senatore nullo censore, nullo principe
15335      III, XXIX   |                  fuit, quando Mucio ciui senatori pontifici aram ipsam, ubi
15336        I, XXXI   |                   ut uerbis eius commota senatoria prouidentia etiam subsellia,
15337       II, XIII   |           plebeiam tribum, quanto Ininus senatoriam curiam dehonestari sinunt.
15338      III, XXVIII |                  equestri scilicet atque senatorio, occidendorum ac proscribendorum
15339       VI, X      |                 has partes potius elegit Seneca sapienti, ut eas in animi
15340      XVI, XXXVII |                 Isaac eiusque oculis per senectam uisus aufertur. Vult benedicere
15341      XVI, XXVIII |                  Nam si ad omnia non iam senectus uiui, sed cadauer est mortui.
15342     XVII, XXIV   |                  et eo iam nato Simeonem senem et Annam uiduam iamque grandaeuam
15343      III, XI     |                 esse proiciendum, Cumani senes intercesserunt atque rettulerunt
15344      XVI, XXXVII |             inmodesta quemque culpandum. Senescit Isaac eiusque oculis per
15345       II, VIII   |             legere et discere coguntur a senibus. ~
15346       VI, I      |            iuuentutis, uel in ea tamquam senili torpore frigescerent; si
15347     XIII, XX     |            terrena gestantes. Quae licet senio non ueterescerent, ut necessitate
15348      XVI, XXVIII |                 iuuene parere potest, de seniore non potest; quamuis adhuc
15349     XXII, XXIX   |              euidentius uenerandi illius senis Simeonis uerba declarant,
15350      XIV, XXIII  |                timore obscenitatis liber senno ferretur, nec ipsa uerba
15351      III, XVII   |                  Samnitibus, Etruscis et Senonibus Gallis primo ab eis legati
15352       VI, III    |                ut rerum humanarum libros senos quattuor partibus daret.
15353     VIII, VI     |                 speciemque corporis esse sensibilem, intellegibilem uitae. Proinde
15354        X, XV     |      corporaliter, sed spiritaliter, non sensibiliter, sed intellegibiliter, non
15355       XI, XXVI   |            contrectando sentimus, quorum sensibilium etiam imagines eis simillimas
15356      VII, III    |                  uiuificator et Sentinus sensificator magis haberi debuerunt quam
15357       II, XVIII  |               mundo ubique familiam suam sensim subtrahit, qua condat aeternam
15358        V, XI     |               etiam cum arboribus, uitam sensualem etiam cum pecoribus, uitam
15359     XIII, XX     |               nihil in eis ulterius tale sensuri desiderabiliter et patienter
15360      XII, XXI    |                  ueritatem sapientiamque sensurum, et hoc cum ad eius plenam
15361     XXII, XXII   |                nequeamus, animam miseram sensusque perturbet? Qua falsitate
15362       IV, XI     |                praebendo consilia et dea Sentia sententias inspirando; ipse
15363       XI, XXVIII |                  sed nos ipsi praesentia sentiamus atque interiore ueracissimo
15364       XI, XXVII  |         uisibilis structura formosa est, sentiendas sensibus praebent, ut pro
15365     XIII, II     |                  deseritur, sed animatum sentiensque cruciatur. Nam in illa ultima
15366       XI, XXVIII |            arbores essemus, nihil quidem sentiente motu amare possemus, uerum
15367      VII, XXVIII |              facimus initium a Tellure." Sentio quantam molestiam tale ac
15368       II, XXI    |      praeualescente religione Christiana sentirentur atque dicerentur, quis non
15369        V, VIII   |             auctoritatem haberet poetica senttia; sed quoniam Stoicos dicit
15370       VI, IX     |                  deam, quae in funeribus senum cantatur; deinde coepit
15371       VI, VII    |             ciuilis theologiae dignitate separanda iudicarentur. Cum uero haec
15372       IX, VIII   |           homines ab huius rei consortio separaret, quia et hominibus aeternos
15373       II, XXV    |                gratia ab eorum societate separari, quantum moliantur maligni
15374       XI, VII    |             inter ipsam et tenebras Deus separasse narratur et eandem lucem
15375       XV, XVIII  |                  est supernae ciuitatis, separatarum, primus commemoratur exortus,
15376      XVI, XXI    |                 Cum ergo digressi essent separatimque habitarent Abraham et Loth
15377     XIII, IV     |             relinqui animae experimentum separationis a corpore, quamuis ablato
15378       XX, XXVI   |               lignum uitae, a cuius cibo separatis illis hominibus, quando
15379     XIII, VIII   |               separatio, ne Deo ab anima separato etiam ipsa separetur a corpore,
15380       IX, XV     |                 Et ideo multi sunt medii separatores, quia multitudo, quae beata
15381       IX, XVI    |            praecipuum, ut eos sublimiter separatos humana contrectatio contaminare
15382      XVI, XXXVIII|                  semen ad ciuitatem Dei, separatum est inde aliud semen Abrahae,
15383       XX, IX     |                 quisque ab eodem corpore separatus est. Cur enim fiunt ista,
15384      XIX, XII    |               per seditionem se ab aliis separauerint, cum eis ipsis conspiratis
15385       IV, XXX    |               superstitionem a religione separauerunt; nam qui totos dies precabantur,
15386       IV, XIII   |                 bestias ab eius partibus separent; sed obluctari quid opus
15387      XIV, XXII   |                 Deus coniunxit, homo non separet. Certum est igitur masculum
15388     XIII, VIII   |                anima separato etiam ipsa separetur a corpore, ac sic totius
15389       XX, VI     |                 Sine mortui mortuos suos sepeliant; ut scilicet in anima mortui
15390      VII, XXXV   |            subtrahendas hominum notitiae sepeliendasque curauit. Aut ergo daemonum
15391        I, XIII   |                  ipsique cum uiuerent de sepeliendis uel etiam transferendis
15392        I, XIII   |               effuderit atque hoc ad eum sepeliendum fecerit. Et laudabiliter
15393        I, XIII   |                atque honorifice tegendum sepeliendumque curarunt. Verum istae auctoritates
15394       XX, VI     |                mortui in corpore mortuos sepelirent. Propter istos ergo impietate
15395        I, XII    |              Hierusalem, et non erat qui sepeliret, sed magis ad exaggerandam
15396        I, XII    |                mortem, ne corpus occisum sepeliri non sinant. Falsum est ergo
15397      XVI, XXXII  |               emit agrum Abraham, in quo sepeliuit uxorem. Tunc ergo secundum
15398       XI, IX     |            numerum repetitus est propter septenariam cognitionem; senariam scilicet
15399       XX, XXIII  |                  millenario, centenario, septenario significatur plerumque uniuersitas,
15400       VI, XI     |                  quod per illos singulos septenis interpositos dies septimam
15401       XV, XII    |              Maleleel? Quis generat homo septennis, si tunc anni septuaginta
15402      XVI, XVII   |                  peruenit; Europa uero a septentrione usque ad occidentem, atque
15403      XVI, XVII   |            meridie per orientem usque ad septentrionem peruenit; Europa uero a
15404      VII, VIII   |              duas partes alias nominamus Septentrionis et Austri, sicut illi quadrifrontem
15405    XVIII, III    |             quidam Thurimachum scribunt, septimis regibus. Regnum autem Argiuorum
15406       XI, VI     |                   sexto perficiantur die septimoque in magno mysterio Dei uacatio
15407      XVI, XV     |                  enim annum aetatis suae septuagensimum quintum, ac per hoc pater
15408       XV, IX     |                 fluminum uariosque casus sepulcra conuincunt, ubi apparuerunt
15409      XIV, II     |           Christi carne loqueretur, quam sepultam de monumento putabat ablatam:
15410    XVIII, V      |              Graece, et ibi eum uenerari sepultum coeperant, priusquam templum
15411    XVIII, XXXI   |         sculptilia et conflatilia, ponam sepulturam tuam; quia ueloces ecce
15412        V, XVIII  |                patris sui sollicito ait: Seqowere aive et sine inortuos sepelire
15413      XIV, IX     |                  Sed cum rectam rationem sequantur istae affectiones, quando
15414       II, XXIX   |             punitur. Nunc iam elige quid sequaris, ut non in te, sed in Deo
15415        V, XII    |                  gloriam, eo illum magis sequebatur." Quando quidem gloria est,
15416      XIX, I      |               propter ueri similitudinem sequendas putant. Rursus, quia unamquamque
15417       IX, II     |            quisquam uelut daemones bonos sequendos sibi esse arbitretur, per
15418      XVI, XXVI   |                  in tempore hoc ad annum sequentem. ~Hic apertiora promissa
15419       XX, XXI    |           contemptoribus suis? De quibus sequentia contexens: Et comminabitur,
15420       VI, VI     |          doctrina inimica est ueritatis! Sequestrata igitur paululum theologia,
15421       XI, IV     |              alternaturam; unde illa eos sequetur absurditas, ut etiam cum
15422        V, XII    |           opulentiam; laudamus diuitias, sequimur inertiam; inter bonos et
15423       XV, XX     |               sit in illis hominibus tam seram credere pubertatem, quod
15424      XIX, XI     |                Sion. quoniam confirmauit seras portarum tuarum, benedixit
15425      VII, XIX    |            manibus humanis obrui coeptas serendo fruges, antequam utilitas
15426       IX, IV     |              autem animo sapientis salua serenitate sapientiae propter illa,
15427      XIV, XXVI   |           suspicemur non potuisse prolem seri sine libidinis morbo, sed
15428       VI, IX     |            fallacibus, graues a leuibus, serias a ludicris, adpetendas a
15429        V, VIII   |         inchoatur, sed omnium conexionem seriemque causarum, qua fit omne quod
15430       XV, XV     |                 soluitur. Aut enim tanto serior fuit proportione pubertas,
15431      XVI, XI     |      generationes, minus ubi plures; aut serius nati essent ubi pauciores,
15432      VII, XIV    |          operibus hominum praeposuerunt, sermocinandi et belligerandi administros.
15433      XIV, XI     |             instrumento abutens fallacia sermocinatus est feminae, a parte scilicet
15434       XX, V      |             factum non fuisse respondet; sermonemque concludens: Et ibunt, inquit,
15435      XIV, XXIV   |                prolem sine ulla libidine sermre uoluntati humanae humana
15436        X, VIII   |              abundantia fluenta fudisse; serpentum morsus mortiferos, poenam
15437      XIV, XI     |               uersutia in hominis sensum serpere affectans, cui utique stanti,
15438     VIII, IV     |                ipse quaeratur, ubi nobis serta sunt omnia; ipse cernatur,
15439      III, XXXI   |                arae numinum Sabaeo thure sertisque recentibus halabant, clarebant
15440      III, XXX    |           Mariano atque Sullano ad bella Sertorii et Catilinae (quorum a Sulla
15441       XV, XXII   |                 quam in sancta societate seruabant. Sic enim corporis pulchritudo,
15442      XIX, XV     |                 occidi, a uictoribus cum seruabantur serui fiebant, a seruando
15443     XXII, XVII   |                uitia detrahentur, natura seruabitur. Non est autem uitium sexus
15444     XVII, IX     |                reges terrae. In aeternum seruabo ei misericordiam meam et
15445        I, VI     |                pudicitiae etiam in hoste seruandae. Nam priusquam oppidum uictor
15446        I, III    |               qualibus diis Vrbem Romani seruandam se commisisse gaudebant!
15447       II, XVIII  |                 ad reprimendam nequitiam seruandosque istos mores optimos, ut
15448      III, VII    |             constantissimam piissimamque seruantem, eamque delendam reliquerunt
15449      III, VII    |                  partium Sullanarum, cui seruantes urbem miseri portas clauserant:
15450       XX, XV     |              inferno, aut corpora, eorum seruantur in mari, aut, quod est absurdius,
15451      III, VII    |             portas clauserant, ut Sullae seruarent integram ciuitatem; hinc
15452       IV, VIII   |                atque reconditis, ut tuto seruarentur, deam Tutilinam praeposuerunt.
15453       II, IX     |          opinionis quandam conuenientiam seruarunt, apud quos fuit etiam lege
15454        I, III    |               eos quantum potuisset Roma seruasset! Nam quis non, cum aduerterit,
15455     XVII, VI     |                Sauli Samuel: Quoniam non seruasti mandatum meum, quod mandauit
15456      III, XX     |                   eligant. Si enim fidei seruatae irascuntur illi dii, quaerant
15457        V, XII    |                imperium propagatum atque seruatum, nescio cui fato potius
15458       XX, VIII   |           sententiae ueritatem ordo iste seruatus est, ut prius alligaretur
15459       II, XX     |                 procurauerint adeptamque seruauerint. Colantur ut uoluerint,
15460        I, X      |                  facile tribuendo tutius seruauerunt, quam contristati ex his,
15461      XXI, XV     |                 in eius naturae bonitate seruemus. Sicut enim per unum hominem
15462        X, XVI    |                illi iubent ut sacrificio seruiamus, cuius nos ipsi sacrificium
15463        V, XVIII  |                fertur, postea quam Afris seruierat, dignitatem illic honesti
15464     XVII, XIV    |           mystica rei magnae figuratione seruierit. Diuersorum enim sonorum
15465      III, XIII   |                  Romana nupserunt. Licet seruiles, tamen post eius amplexus
15466      III, XVII   |               aetate decrepitum a Quinto Seruilio magistro equitum cum maximo
15467       IV, V      |            adiuti sunt illi gladiatores: seruilis condicionis uincla reperunt,
15468       II, XX     |              honorent, sed knequiter ac/ seruiliter timeant. Quid alienae uineae
15469      III, XXVI   |                 tribunus plebis et Gaius Seruilius praetor et multo post Marcus
15470       IV, XXVI   |                  coleretur, nisi diabolo seruiretur? Itane iste Romanum conderet
15471        X, XXV    |                 tamquam frustra Deo ipse seruisset, cum ea felicitate, quam
15472        V, XII    |                 hic pecuniae aut gratiae seruitis, eo fit ut impetus fiat
15473     XVII, IV     |             reprobato substitutus in Dei seruitium Samuel simul officium functus
15474      XIX, XXI    |                omnis, qui non seruit Deo seruitque daemonibus, tanto magis
15475      XIX, XV     |                  est. Et utique felicius seruitur homini, quam libidini, cum
15476      XVI, XXXV   |                 minori Christiano populo seruiturum. Et re uera quamuis in gente
15477      XVI, XXIV   |            Israel, qui fuerat in Aegypto seruiturus, apertissime prophetatum
15478      VII, XXVI   |           colendus sit, cui talis cultus seruitusque debetur. Si autem stoliditate
15479        V, XI     |                 eorumque dominationes et seruitutes a suae prouidentiae legibus
15480      III, XV     |                  filios interemptus est. Seruius Tullius generi sui Tarquinii
15481      III, VIII   |               ceterum ad alia defendenda serus sunt redire commoniti. ~
15482       XV, XIV    |                  consummant, quanti anni sescentensimi uitae Noe secundus erat
15483       XV, XII    |                  ad quingentos, alios ad sescentos, nonnullos ad octingentos
15484      III, XXI    |            exigua ciuitas Romanum circum sessa exercitum adflixerat ipsique
15485       XX, V      |             quoniam super duodecim sedes sessuros esse ait, duodecim solos
15486       XX, XIX    |                Sed in quo templo Dei sit sessurus, incertum est; utrum in
15487      VII, XXXV   |                solere prohiberi et poena seuerissima uindicari. Nolo, inquam,
15488       IV, XXVI   |              quia neglectum est aliquid, seuerissime uindicarunt, quia id quod
15489      XXI, XIII   |                tamen ante iudicium illud seuerissimum nouissimumque patiuntur.
15490        I, VIII   |                 amplectitur bonos, sicut seueritas Dei puniendos corripit malos.
15491       XV, XXVI   |          ubertates euangelicae, tricena, sexagena, centena, ut in infimo habitet
15492    XVIII, III    |                  Arrius. Ipsi uero Isaac sexagenario nati sunt gemini, Esau et
15493      XXI, XXVII  |          tricenos homines liberent, alii sexagenos, alii centenos, hoc in die
15494      XVI, XXXV   |                anno uitae Isaac usque ad sexagensimum, quo ei nati sunt filii,
15495     XVII, XVIII  |                 et rege Dauid. Clamat et sexagensimus septimus: Deus noster Deus
15496      XII, XIII   |                 milia siue sescenta, aut sexagiens aut sescentiens aut sescentiens
15497       II, XXIV   |                 militem quendam legionis sextae, prius se de Mithridate
15498    XVIII, I      |                 tempus Israelitarum, ubi sextum decimum uolumen absoluimus,
15499       XV, XVI    |                 et Eua uxor eius utrique sexui filiorum fuit et socrus
15500    XVIII, XXIII  |           Erythraeam uaticinatam ferunt. Sibyllas autem Varro prodit plures
15501    XVIII, XXIII  |          intenderat, adhibuit testimonia Sibyllina, quae nos nihil interponentes,
15502      III, XVIII  |                  ex auctoritate librorum Sibyllinorum ludi saeculares, quorum
15503      III, XVII   |         Aesculapio, aditum est ad libros Sibyllinos. In quo genere oraculorum,
15504       XX, XVI    |                 utrum maximo illo ardore siccetur an et ipsum uertatur in
15505      XXI, IV     |                  aliquantum corpulentiae siccioris et contractioris fuit. Quis
15506      XVI, XVIII  |             Chanaan et peruenit usque ad Sichem, ubi rursus diuinum accepit
15507    XVIII, II     |                  quartum regem habebant, Sicyonii quintum; apud illos enim
15508    XVIII, VIII   |               quartus decimus Saphrus et Sicyoniis duodecimus Orthopolis et
15509      VII, XV     |            quamuis de illo fulgentissimo sidere apud eos tamquam de malo
15510        V, V      |                  ualetudinis parilitatem sidereis nexibus alligaret. Si igitur
15511      XXI, VIII   |                 diu mansit alius eiusdem sideris cursus, sed reditum est
15512       XX, V      |              inquit, dico uobis, Tyro et Sidoni remissius erit in die iudicii
15513      XXI, VIII   |              retro uersum fuisse maximum sidus regnante Ezechia modo commemorauimus.
15514       XX, XXX    |               qua ille mortuus est cruce signantur. ~Nullus igitur uel negat
15515        X, VIII   |           crucifixae mortis similitudine signaretur? Quem sane serpentem propter
15516       XV, XV     |              temporis, quantum oportebat signari etiam generationibus commemoratis
15517      XIV, VIII   |                aliud est, quando proprie signateque hoc uerbum ponitur? Item
15518       XX, XXVI   |             uitio iubebantur offerri, et significabant homines sanctos, qualis
15519      XVI, II     |                modo nuditate patris, qua significabatur passio Saluatoris, sumentes
15520       XV, II     |                 ipsam, sed propter aliam significandam est instituta, et praecedente
15521       XV, XXVII  |              esse gesta, sed solas rerum significandarum figuras esse contendunt,
15522      III, XVIII  |              temporalibus instituta, sed significandis aeternis, et ideo, cum ea,
15523        X, XXI    |                uidelicet ueluti mysticum significante fabula, quod aer Iunoni
15524    XVIII, XXXI   |               locus iste". Quoniam omnia significantia uidentur quodam modo earum
15525       XV, II     |               ipsa ciuitas sancta merito significantis imaginis, non expressae,
15526       IV, XXXIII |                 illis temporalibus rebus significaretur aeternitas, et in quibus
15527     XIII, XXIV   |                 atque natura, sed potius significatio, qua intellegeremus, ut
15528       XI, XI     |               ita contrahimus ad quasdam significationis angustias, ut solum Deum
15529       XV, XXVII  |                sint, nec sola dicta esse significatiua non facta, nec aliena esse
15530      XVI, XXXII  |                quo immolato impletum est significatiuo sanguine sacrificium? Nempe
15531        X, XVII   |        sacerdotes ueneratione portabant; signumque erat, quod per diem nubes
15532       XX, XXIV   |           cucurrit, et Idaea se condidit silua. Hoc autem quod de psalmo
15533       VI, IX     |                custodibus contra uim dei Siluani feta conseruaretur. Ita
15534       XV, XXIII  |               esset, audisse confirmant, Siluanos et Panes, quos uulgo incubos
15535       VI, IX     |                auxilium quam feta contra Siluanum. Sed quid hoc dicam, cum
15536      XIX, XVII   |                 ad alium oleum, ad alium siluas, ad alium nummos, ad alium
15537    XVIII, XXXI   |           discipulis diceretur? Non enim siluerunt inde apud eum, sed a praesente
15538       II, XVIII  |               mentibus, unde talia uitia siluescerent, astutia maligna inserentibus:
15539      XXI, VIII   |             quoque miraculorum multitudo siluescit, quae monstra ostenta, portenta
15540       VI, IX     |                 horrendo inculto, utpote siluestri, signis culturae tamquam
15541    XVIII, XIX    |         coluerunt. Quarto Latinorum rege Siluio Aeneae filio, non de Creusa,
15542    XVIII, XX     |            coeperunt, quos cognominabant Siluios; ab eo quippe, qui filius
15543       IV, XI     |             Ceres in frumentis, Diana in siluis, Minerua in ingeniis; ipse
15544       XX, XXIV   |          uenisset occultus, ante iudicem siluit, quando sicut ouis ad immolandum
15545    XVIII, XX     |                 Aeneae primus dictus est Siluius, ceteris subsecutis et propria
15546                  | sim
15547     XVII, IV     |            Christus est iste Iesus, quem Simeon, sicut in euangelio legitur,
15548     XVII, XXIV   |                  proxima, et eo iam nato Simeonem senem et Annam uiduam iamque
15549     XXII, XXIX   |        euidentius uenerandi illius senis Simeonis uerba declarant, qui, cum
15550      XVI, VIII   |            diuersitate traduntur. Nam et simias et cercopithecos et sphingas
15551        V, I      |           plerumque tanta diuersitas, ut similiores eis sint, quantum ad haec
15552       XX, V      |               dextros fecisse memorauit. Similiterque interrogantibus, quando
15553        X, IX     |                ueritas, nullas habentium similitudines corporum; sed spiritali,
15554       XI, II     |                spiritalem, quae corporum similitudinibus figuratur, sicut in somnis
15555       XI, XXVI   |           sensibilium etiam imagines eis simillimas nec iam corporeas cogitatione
15556       VI, I      |               scurrilitati uideatur esse simillimum. Quod cum fit ab scientibus
15557        X, XXIX   |          Platonicus, sicut a sancto sene Simpliciano, qui postea Mediolanensi
15558     VIII, VI     |               hanc incommutabilitatem et simplicitatem intellexerunt eum et omnia
15559      XIV, XV     |                  testatur, homo uanitati simUis factus est. Quis enim enumerat,
15560        V, XXV    |              sine aliquo daemonum templo simulacroque concessit. Diu imperauit,
15561        X, XI     |                   omniforme, multimodum, simulans deos et daemones et animas
15562     XIII, XXIV   |            fingere, qui aliquid mendacio simulante componunt. Hunc igitur formatum
15563      XIX, XXIII  |                 sed reuereri. Deum autem simulantes colere, ea sola, per quae
15564       XI, XIII   |          adfectat per superbam elationem simulare quod non est, ut sic intellegatur
15565       XX, IX     |            ciuitati Dei. Imago uero eius simulatio eius mihi uidetur, in eis
15566       II, XXVI   |         facinoribus, siue indicatis siue simulatis, eorumque sibi celebratione
15567                  | Sin
15568      XIV, IX     |         uenientes si uitia uocanda sunt, sinamus, ut ea, quae uere uitia
15569        I, XII    |              corpus occisum sepeliri non sinant. Falsum est ergo quod ait <
15570     XXII, XXI    |               fieri potest, nusquam esse sinatur omnino: nullo modo subtrahi
15571     VIII, IV     |          conspiciendas naturae causas et sincerissimam ueritatem): Socrates in
15572        X, XV     |                 desinit; quod apud illum sincerius audiunt, non corporis aure,
15573       II, XIII   |            tribum tenere propriam minime sinebatur. O animum ciuitatis laudis
15574      XXI, VI     |              uirtute et operandi iubendi sinendique sapientia, utens omnibus
15575      III, XXVIII |                donec Sullae suggereretur sinendos esse aliquos uiuere, ut
15576     XXII, XXII   |                ut in eis maxime Deo ista sinente monstretur huius uitae flenda
15577      III, XX     |       conseruatione pereuntem perire non sinerent. Ipsi utique medii praefuerunt,
15578      XIX, IV     |               nec umquam sine illis esse sinereris? Nempe tunc saltem miseram
15579       IV, XXI    |                  bonis humanis minutatim singillatimque digestis deos minutos et
15580      XIV, XX     |                uindicatum, Dei gratia in singmis expietur.
15581       IV, XXXI   |           daemonum potestate nos liberet singulare sacrificium tam sancti sanguinis
15582        X, XXXII  |               ipsius Saluatoris propriis singularibusque miraculis, maxime natiuitatis
15583      XIX, XII    |                  solitudo tamque malitia singularis, ut ex hac ei nomen inuentum
15584       IV, III    |                constituamus homines (nam singulus quisque homo, ut in sermone
15585      XIX, III    |                  quorum siue dexter siue sinister pars est bigarum, unum uero
15586      XXI, XXVII  |            discretionem inter dextros et sinistros esse facturum, quorum alios
15587     XIII, XIX    |            numquam deserunt, recipiantur sinum, ~Scilicet inmemores supera
15588       II, XIII   |            senatoriam curiam dehonestari sinunt. In hac disceptatione huiusce
15589     XXII, XX     |                  est exhalatum. Absit ut sinus ullus secretumque naturae
15590    XVIII, XXIII  |                Et coram hic Domino reges sistentur ad unum. ~Reccidet e caelo
15591      VII, V      |                in Liberi aede oenophorum sisteretur, quod significaret uinum,
15592        I, VI     |                  earundem rerum gestarum sita reticebant? Ita uero, qui
15593      VII, VIII   |          inuenire duas ianuas ex aduerso sitas, per quas uel admittat ad
15594     XIII, XXII   |           alimentis, quibus esuriendi ac sitiendi qualiscumque molestia deuitetur;
15595     XIII, XX     |           molestiae aliquid esuriendo ac sitiendo sentirent; de ligno autem
15596       XX, V      |                  esurientem, et pauimus; sitientem, et dedimus potum? Quando
15597        X, VIII   |               ligno amaritudine caruisse sitientesque satiasse; manna esurientibus
15598       IV, XXXIV  |             manna sumpserunt; nec quando sitientibus aquam percussa petra profudit,
15599    XVIII, XXIX   |                infans, ut radix in terra sitientis non est species illi neque
15600    XVIII, XXIII  |                 Ad cibum autem fel et ad sitim acetum dederunt; inhospitalitatis
15601      XXI, XXIV   |                   esurimus eam potius ac sitimus, ut ea postea saturemur,
15602      XIV, XXVI   |             aderat ne esuriret, potus ne sitiret, lignum uitae ne illum senecta
15603       XX, V      |                 dedistis mihi manducare; sitiui, et dedistis mihi bibere;
15604       IV, XIV    |                  est, si Victoria faueat sitque propitia et semper eat ad
15605     XIII, XVIII  |              ponant et quo uolunt agant, situ motuque facillimo! An uero
15606      XIX, XII    |            pendeat, peruersus est utique situs corporis et ordo membrorum,
15607        X, XVII   |      subiunxerunt et eas quo uellent ire siuerunt, etiam hic uim diuinam explorare
15608      III, XV     |                clausis deinde portis non siuit intrare redeuntem. At ille
15609      XIX, XIX    |                  scilicet eorum gerens; *skopo\s quippe intentio est; ergo *
15610       II, XXII   |        crudeliusque finita, quas denique SmIa ipse, cuius uitam mores
15611      VII, VI     |                   quem Graeci uocant *ko/smon, et hunc ipsum mundum esse
15612      XXI, XV     |             malum mirabile reperitur, ut sobrii simus atque intellegamus
15613      VII, XXVIII |              solidum quid constans, quid sobrium quid definitum habet haec
15614      III, XIII   |               compellerentur pugnare cum soceris, ut miserae feminae nondum
15615      III, XV     |                  insuper interfecto a se socero Tarquinius ipse sucessit.
15616      III, XIII   |          Vicerunt ergo Romani, ut strage socerorum manibus cruentis ab eorum
15617      III, XIII   |                nimis atrox inter generos socerosque pugna commissa est, et raptores
15618      III, III    |             flagitium oderant qui in sua socia Venere non oderant (ut alia
15619      XII, XXVIII |         supplicio, alii bonis in praemio sociandi, quamuis occulto Dei iudicio,
15620      XXI, XVII   |                  cruciatibus eruendos et sociandos sanctis angelis credidit.
15621       II, XXI    |                 et utilitatis communione sociata, sicut populus fuerat definitus.
15622      III, XIII   |                potuit, non timere; illae sociatae bellantibus parentum suorum
15623     XIII, XIX    |               eas, quamuis nulli corpori sociatas, non credidit illis esse
15624     VIII, XXVII  |                  angelis caelesti honore sociauit, ut ea celebritate et Deo
15625        X, XXVI   |           adnuntient sub quo eis in pace sociemur. Quid adhuc trepidas, o
15626       XI, XXXIV  |                inter se atque contrariis societatibus angelorum, in quibus sunt
15627       XV, VIII   |              usque diluuium, ubi ambarum societatum discretio concretioque narratur;
15628      XIV, XI     |                  cecidit (de cuius lapsu sociorumque eius, qui ex angelis Dei
15629      XIV, VIII   |               cum sibi beatus uideretur, Socrate disputante et ei quam miser
15630     VIII, IV     |          conprehendit. Et quia magistrum Socratem singulariter diligebat,
15631     VIII, XIV    |            morata remouendo, aut non est Socrati amicitia daemonis gratulanda,
15632     VIII, IV     |       philosophiae sufficere se ipsum ac Socraticam disciplinam, quam longe
15633       XV, XVI    |                  alteram amitam, alteram socrum; atque ita se non in paucitate
15634      XXI, VII    |                  fructibus autem arborum Sodomitarum non tantum litterae fide
15635      XVI, XXII   |                bellum gererent et uictis Sodomitis etiam Loth captus esset,
15636    XVIII, XXIV   |                 omnium nobilitatus est, *sofoi\ appellati sunt, quod est
15637       IV, II     |             ipsis bellicis malis quantum solaciorum Deus per Christi nomen,
15638      III, X      |               eorum fieri uoluntatem non solae fabulae multa mentientes
15639       XV, XIV    |           lunares additis propter cursum solarem quinque diebus et quadrante
15640        V, VI     |                ualere sidereos, sicut in solaribus accessibus et decessibus
15641       XV, XII    |               dies enim reliquos, quibus solaris annus impletur, et diei
15642        I, X      |                  sunt lucris leuia damna solati plusque laetati ex his,