Liber, Caput

15643        X, XXIX   |                quid disputare aut docere soleatis? Quid causae est, cur propter
15644        X, XXIX   |           ecclesiae praesedit episcopus, solebamus audire, aureis litteris
15645      XII, XXIV   |                cogitanda sunt, ut uidere solemus opifices ex materia quacumque
15646       XI, XXIII  |         aequaliterque peccassent, centum soles haberet hic mundus? Quod
15647      XVI, XXXII  |           agnouerit, tunc pius est, tunc solidatur firmitate gratiae, non inflatur
15648        I, IV     |                 deorum Crateres que auro solidi captiuaque uestis Congeritur.
15649      XVI, XLI    |                nutrientia, nondum idonei solido cibo. Ipse igitur est, in
15650        X, XXIII  |                teletae purgant, si lunae solisque non purgant, quos inter
15651      XVI, XXVIII |              prouectioris aetatis, ut ei solita mulierum adhuc fluant, de
15652      XIX, XII    |               tamen in ipsa sua spelunca solitaria, cuius, ut describitur,
15653      XII, XXII   |                  Nam cum animantes alias solitarias et quodam modo soliuagas,
15654      XIX, XII    |                Quis miluus, quantumlibet solitarius rapinis circumuolet, non
15655     XVII, XVIII  |                  eiusdem Mediatoris more solito tamquam praeterita narrantur,
15656      XII, XXII   |                  soliuagas, id est, quae solitudinem magis adpetant, sicuti sunt
15657      XIV, XVII   |                 Per opacas quoque Indiae solitudines, cum quidam nudi philosophentur,
15658       XV, XX     |              perhibentur philosophari in solitudinibus Indiae, ciues eius sunt,
15659      XIX, XII    |            regnum dirae speluncae fuerit solitudo tamque malitia singularis,
15660     VIII, XIV    |            conciliatum, a quo perbibetur solitus admoneri, ut desisteret
15661      XIX, XII    |                pleraeque insociabiles et soliuagae; non scilicet ut oues cerui
15662      XII, XXII   |                solitarias et quodam modo soliuagas, id est, quae solitudinem
15663     VIII, XIV    |                  in eorum sacris obscena sollemnitate seu turpi crudelitate uel
15664       VI, I      |         instituerunt ciuitates, a doctis sollerter inuentum memoriaeque mandatum
15665     VIII, VII    |                 cum uehementer amauerint sollertiam disputandi, quam dialecticam
15666     XVII, XIII   |               illa ita regnum tenuit, ut sollicita non fuerit ne hostibus subderetur;
15667      XIX, VIII   |             saeculi. Non enim tantummodo solliciti sumus, ne fame, ne bellis,
15668     XIII, XVI    |               eos adloquens deus tamquam sollicitos, ne forte moriantur, id
15669      VII, VII    |                  res quaeque perficitur; sollicitudinis autem plena sunt coepta,
15670      XIX, X      |               diebus malignis etiam ista sollicitudo non est inutilis, ut illa
15671       IX, IV     |              nebulonis merito non fuisse sollicitum, se autem pro Aristippi
15672       II, XVI    |          Atheniensibus mutuarentur leges Solonis, quas tamen non ut acceperunt <
15673       XX, IX     |               uestra, id est, ut uos non soluatis, sed faciatis potius quod
15674       VI, IX     |         Virginensis dea, ut uirgini zona soluatur; si adest deus Subigus,
15675     XXII, XX     |               quae ad istum quoque nodum soluendum ualere debebunt. Quidquid
15676        X, XXVII  |                 nostri, ~Inrita perpetua soluent formidine terras. Ea quippe
15677       XX, XXVIII |        innocentibus manus meas? Vt autem solueret hanc difficillimam quaestionem,
15678       XX, IX     |             colligentur. Item dicit: Qui soluerit unum de mandatis istis minimis
15679       XX, IX     |               erunt et in caelo; et quae solueritis in terra, soluta erunt et
15680       XX, VIII   |            deterreret, hos frangeret; et soluet in fine, ut, quam fortem
15681      XVI, XLI    |              etiam de corpore suo dixit: Soluite templum hoc, et in triduo
15682      XIX, XII    |                 nulli socio se committat solusque insidians et praeualens
15683       XV, XX     |             potuisse, duobus modis istam solutam esse quaestionem: aut de
15684     VIII, I      |                  quam erat in superiorum solutione quaestionum et explicatione
15685        X, XXV    |                repente inuenit suis quae somniabat fallacibus gaudiis destitutum.
15686    XVIII, XXX    |                et seniores uestri somnia somniabunt, et iuuenes uestri uisa
15687    XVIII, XVIII  |                quod etiam cogitando siue somniando per rerum innumerabilia
15688      XXI, XXIV   |                eum, quando quidem, sicut somniant, per hanc dulcedinem non
15689       XI, V      |         innumerabiles mundos cum Epicuro somniare cogantur (ea tantum differentia,
15690    XVIII, XVIII  |                   inquit, sed me fecisse somniaui." Ac per hoc alteri per
15691      XVI, XXXVIII|                 dormiuit in loco illo et somniauit. Et ecce scala stabilita
15692     VIII, XXIII  |               praescias eaque sorte uate somniis multisque aliis rebus praedicentes,
15693        X, XXV    |       felicitatis ita eis factum tamquam somnium euigilantis, qui se repente
15694       XI, VIII   |         intellegibili et sempiterno, non sonabili et temporali. Sed requies
15695       XI, II     |             instrepens auribus, ut inter sonantem et audientem aeria spatia
15696       XI, XIV    |                usitata. Sic enim uidetur sonare: In ueritate non stetit,
15697       II, VII    |                   qui templa caeli summo sonitu concutit. Ego hcmuncio id
15698    XVIII, XXIII  |           fluminaque igni. ~Sed tuba tum sonitum tristem demittet ab alto ~
15699     XVII, XIV    |               seruierit. Diuersorum enim sonorum rationabilis moderatusque
15700       XI, XXVI   |                   uelut colores uidendo, sonos audiendo, odores olfaciendo,
15701    XVIII, XXIII  |                  libera carni ~Tradetur, sontes aeterna flamma cremabit. ~
15702        X, XXXII  |        caelestium ministrorum sola uerba sonuerunt, uerum etiam hominibus Dei
15703        X, XIII   |         apparuisse memoratur. Sicut enim sonus, quo auditur sententia in
15704      XIX, IV     |           intellegentia quo recedet, ubi sopietur, si aliquo morbo efficiatur
15705     XXII, XXIV   |                 intellegentia in infante sopita est quodam modo, quasi nulla
15706    XVIII, XVIII  |                 celeritate formas capit, sopitis aut oppressis corporeis
15707        X, XI     |                ueniunt humanosque sensus sopitos uigilantesue deludunt, non
15708      XIX, IV     |              peruertitur sensus ratioque sopitur? ~Porro ipsa uirtus, quae
15709      XXI, IV     |                  apparet, sciatur inesse sopitus. Propter quod eam uiuam
15710     XXII, XVII   |               tunc prophetari oportebat. Sopor quippe ille uiri mors erat
15711      VII, IX     |                  causa, inquit, scripsit Soranus Iuppiter progenitor genetrixque;
15712    XVIII, V      |           extructum: uelut soros et Apis Sorapis primo, deinde una littera,
15713      XXI, VII    |                  lapide, quod nescio qua sorbitione insensibili stipulam non
15714       XX, XXV    |                  Esaias: Lauabit Dominus sordes filiorum et filiarum Sion,
15715      VII, XXXV   |                  ergo daemonum illic tam sordidae et noxiae cupiditates erant
15716        X, X      |              doctrina. Quod enim qui has sordidas purgationes sacrilegis ritibus
15717       IX, XVI    |               amicos suos, ut tanto ipsi sordidiores fiant, quanto fiunt homines
15718       IX, IX     |               corpori, sicut aurum etiam sordidum argento seu plumbo, licet
15719    XVIII, V      |                 iam sarcophagum uocant, *soro\s dicitur Graece, et ibi
15720      XVI, XXX    |               regi, cur tacuisset uxorem sororemque dixisset, aperiens quid
15721       XV, XVI    |            filiabus suis, quando fratres sororesque conubio iungebantur. Sic
15722       IV, XI     |             mouet, modo inde suas partes sorori et fratribus cedat; modo
15723       XV, XVI    |              poterant accipere coniuges, sororibus matrimonio iungerentur:
15724       XV, XVI    |             filiis suis, fratri scilicet sororique coniugibus, et pater et
15725       VI, X      |                ne pie quidem, fratrum ac sororum! Bellonam Marti conlocamus,
15726    XVIII, V      |              eius esset extructum: uelut soros et Apis Sorapis primo, deinde
15727       XV, XX     |             terrenae utilem ciuitati uel sors aliqua reperiret, uel ille
15728     XXII, XX     |              constitutae, quod per totum spargatur, ut neque id pereat et congruentia
15729       XV, XVI    |             multas haberet, sed singulae spargerentur in singulos ac sic ad socialem
15730       VI, VI     |             fauendo metit; illa mendacia spargit, haec colligit; illa res
15731      VII, XXXII  |           praenuntiaretur esse uenturum; sparsa etiam postea eadem gente
15732      III, XXVII  |                et Numitorius unco tracti sparsis uisceribus interirent, Catulus
15733      XII, XIII   |                tamen fine conclusa certi spatii terminatur, nec saltem tanta
15734      XII, XVI    |                  dimensiones temporalium spatiorum, quae usitate ac proprie
15735       IV, XXXIV  |                  in eodem regno etsi non spatiosiore, tamen feliciore mansissent.
15736        I, XXI    |                 ipse fons iustitiae Deus specialiter occidi iubet, quisquis hominem
15737      XII, VII    |               non sane in specie, sed in speciei priuatione. Nemo ergo ex
15738     VIII, VI     |                  uitam esse quam corpus, speciemque corporis esse sensibilem,
15739     XXII, XXIV   |                  cetera membra disposita speciesque ipsa ac figura et statura
15740      XIX, XXIII  |         sentientibus perditum pessima in speciosis ferro uincta mors interfecit."
15741       VI, I      |                 si malas cultorum suorum speciosius et festiuius Fortuna barbata
15742       XV, XXIII  |              scripturae huius est, etiam speciosos corpore bonos uocare. Sed
15743       II, XVII   |               quam filias alienas fraude spectaculi inductas non a parentibus
15744     VIII, V      |             honores habere uoluerunt, ad spectandos suorum criminum ludos cultores
15745       II, XXVIII |                 eis turpe ac flagitiosum spectandum imitandumque proponitur,
15746     XVII, III    |              sunt ad terrenam Hierusalem spectantia, aliqua ad caelestem, nonnulla
15747       XI, XXV    |                unoquoque homine artifice spectantur, ut aliquid efficiat: natura,
15748       IV, VI     |               non ambitio popularis, sed spectata inter bonos moderatio prouehebat.
15749     VIII, V      |           delectabiliores ludos de ipsis spectatoribus exhibentes (ubi si qua uelut
15750     XXII, XXIV   |                Quam porro delectabiliter spectatur etiam quandocumque turbatur,
15751      VII, VIII   |            interpretantur, quasi aliquid spectet mundus foras sicut per omnes
15752     XXII, XXIX   |            reuelata facie gloriam Domini speculantes in eandem imaginem transformamur,
15753     XVII, XVI    |               nomen Latine interpretatum speculatio est; speculatur enim futuri
15754        I, IX     |       speculatoris requiram. Ad hoc enim speculatores, hoc est populorum praepositi,
15755        I, IX     |             sanguinem autem eius de manu speculatoris requiram. Ad hoc enim speculatores,
15756     XVII, XVI    |            interpretatum speculatio est; speculatur enim futuri saeculi magnum
15757      XIX, XII    |                  ergo huius regnum dirae speluncae fuerit solitudo tamque malitia
15758     XVII, X      |                 terrenae Hierusalem, ubi sperabatur utique regnaturus, secutus
15759       VI, VI     |            ornatur. Hincine uita aeterna sperabitur, unde ista breuis temporalisque
15760       VI, I      |             aliquid post hanc uitam esse sperandum, cuius in hac uita potestas
15761     XXII, IV     |              praedixit, in hoc credendum sperandumque conuertit, acute sibi argumentari
15762      III, XXX    |              nutriretur, Cicero fauebat, sperans eum depulsa et oppressa
15763     XVII, XVIII  |                fecistis. Se itaque dixit sperasse, quod tunc sperauerant de
15764       XX, XXX    |                 gentes in Christi nomine speraturas, quando tenebatur ligabatur,
15765      XVI, XXXII  |           immolatus, qui dari potuit non speratus. Sic intellectum est et
15766     XVII, XVIII  |                dixit sperasse, quod tunc sperauerant de Iuda discipuli eius,
15767      XIV, XI     |              iuxta id dicitur, quod homo sperauerat uel naturalium causarum
15768     XVII, XVIII  |                  Quod autem ait: In quem sperauo, non congruit capiti, sed
15769        X, XXXII  |                  quae restant sine dubio speremus implenda? Non enim potest
15770        V, XX     |             defenderint, qui, cum aliena spernant iudicia uelut gloriae contemptores,
15771        I, XIII   |                adfectus: nullo modo ipsa spernenda sunt corpora, quae utique
15772       II, XI     |            cognouerant, non solum minime spernendos in ciuitate, uerum etiam
15773     VIII, XXIII  |                   qua fiebat, ut cogniti spernerentur, et hoc erat ante tempus,
15774       VI, I      |                 uestiret, a quibus autem sperneretur, glabros aut male barbatos
15775      XXI, XXVII  |                  sanctos amicos cura non spernitur. ~Verum ista liberatio,
15776      XXI, XXVII  |                habemus, auctoritatem non spernunt, sed eas male intellegendo
15777     VIII, XII    |                post mortem uero Platonis Speusippus, sororis eius filius, et
15778    XVIII, XIII   |              quod monstrum quoddam, quae Sphinga dicebatur, humana facie
15779      XVI, VIII   |               simias et cercopithecos et sphingas si nesciremus non homines
15780       IV, VIII   |             bello, qui nec ad folliculum spicae, sed tantum ad nodum geniculi
15781      XIX, IV     |            ponendas in terra manus dorsi spina curuetur et hominem quodam
15782       IV, XXI    |                  Nec deus Spiniensis, ut spinas ex agris eradicaret; nec
15783    XVIII, XXIII  |               inferis loquatur et corona spinea coronetur. Ad cibum autem
15784       IV, XXI    |               grande periculum? Nec deus Spiniensis, ut spinas ex agris eradicaret;
15785      XIX, XIII   |                 sensibus, lux uox, aurae spirabiles aquae potabiles, et quidquid
15786       XI, XXVII  |               non foramen auriculae, non spiramenta narium, non gustus faucium,
15787     XIII, XXIV   |               isto aere circumfuso, quem spirando ac respirando ducimus ac
15788     XIII, VII    |            Spiritus illius, qui ubi uult spirat, tantum Christum amare possent,
15789    XVIII, XXX    |                 illis diebus effundam de spiri tu meo. ~
15790     XVII, XVI    |                  Deus, non uisibili, sed spiritalli atque intellegibili chrismate?
15791       IV, III    |           laetitia comparetur fragiliter splendida, cui timeatur horribilius
15792        I, XIX    |                adulterium unus admisit." Splendide atque uerissime. Intuens
15793        V, I      |               uelut clarissimo senatu ac splendidissima curia opinantur scelera
15794    XVIII, XXIII  |                 Voluetur caelum, lunaris splendor obibit; ~Deiciet colles,
15795      III, XXIX   |                senatores, quam Gothi uel spoliare potuerunt. ~
15796       XX, XXX    |                  non uicissim eodem modo spoliarentur, sed ipsi spolia fierent
15797      III, XVII   |            ceteri amissis armis aliisque spoliati priuatique tegminibus sub
15798       XX, XXX    |                in caput gentium, ut, qui spoliauerant Israelitas quibusque Israelitae
15799      XVI, XXII   |               regibus Sodomorum nihilque spoliorum auferre uoluit, cum rex
15800       IX, XVI    |               Nisi forte quis dicat more spongiarum uel huiusce modi rerum mundare
15801      III, XIV    |                  soror; haec postea quam sponsi spolia in uictore fratre
15802      III, XIV    |                cum laude fleuerunt. Ergo sponso a fratre inlatam mortem
15803      III, XIV    |            impetremus affectu, ut femina sponsum suum a fratre suo peremptum
15804     XVII, XX     |                   iucundius, et appareat sponsus, cui dicitur in eodem cantico:
15805        I, XXVI   |              omnibus adprobamus, neminem spontaneam mortem sibi inferre debere
15806      XXI, VII    |             miraculorum effectrices siue spontaneorum siue cultu et ritu quolibet
15807      XIV, XIII   |           placere debuit quam ipse sibi. Spontaneus est autem iste defectus,
15808        X, XXVIII |            excelsam uidelicet sapientiam spretis atque abiectis infimis idoneus
15809      XII, VIII   |             amantis laudari ab hominibus spreto testimonio conscientiae;
15810     XVII, VII    |                 spreuisti uerbum Domini, spreuit te Dominus, ut non sis rex
15811      XXI, XV     |               qui sunt eius; et quotquot spritu Dei aguntur, hi filii sunt
15812        V, IX     |           possunt ,quod ex ipsis faciunt sprituum uoluntates. Quo modo igitur
15813      VII, VIII   |                partim gluttiendis partim spuendis sub caelo palati utraque
15814      III, VII    |                 uiris fortibus, sed uiro spurcissimo Romanorum? Aut si displicebat
15815      VII, XXI    |                  sacra nominaret seseque spurcorum daemonum turbis conuiolandam
15816      III, XVII   |             atque illa fame inualescente Spurius Maelius, quia esurienti
15817    XVIII, XXIII  |          inpurato ore exspuent uenenatos sputus; dabit uero ad uerbera simpliciter
15818      III, XV     |            Superbi per ducentos ferme et squadraginta et tres annos, cum illae
15819        V, XXIV   |               est castigatior, quanto po sset esse liberior; si malunt
15820      III, XXXI   |           historicis, seu uera seu falsa ssint, non inferunt hominibus
15821       II, XXI    |                  esse rem publicam, id e st rem populi, cum bene ac
15822      XVI, XXIX   |          scriptum est: Et ecce tres uiri stabant super eum, et uidens procucurrit
15823      VII, XI     |           haberet inpellendi, statuendi, stabiliendi, resupinandi potestatem,
15824      XVI, XXXVIII|                 somniauit. Et ecce scala stabilita super terram, cuius caput
15825    XVIII, XVIII  |             regione illarum partium, ubi stabularias mulieres inbutas his malis
15826      XIV, XI     |            serpere affectans, cui utique stanti, quoniam ipse ceciderat,
15827      III, XIII   |                desperans Iouem orauit ut starent, atque ille hac occasione
15828       IV, XXI    |               deae Ruminae sugentes, deo Statilino stantes, deae Adeonae adeuntes,
15829      VII, XI     |          Inuictum, Opitulum, Inpulsorem, Statorem, Centumpedam, Supinalem,
15830      III, XIII   |                 ille hac occasione nomen Statoris inuenit; nec finis esset
15831       VI, VII    |                  histrionum, ut non sint statuae delubrorum? Cur Forculus,
15832       IV, XI     |                 non construant, aras non statuant, quas tamen paucissimis
15833     XXII, XXIV   |              quorumque uasorum uel etiam statuarum et picturarum uarietate
15834       IV, XI     |                tamen paucissimis siderum statuendas esse putauerunt et singillatim
15835      XIV, XI     |               consilium, quasi Deum quod statuerat mutare conpulerit; cum Deus
15836      VII, XVI    |                 ut in aliqua parte mundi statuerent, ipsum etiam solem esse
15837       II, I      |                   quotiens obnixa fronte statuerint non cogitare quid dicant,
15838       XX, V      |              segregat oues ab haedis, et statuet oues quidem a dextris suis,
15839        V, XXXIII |               misericordiae Dei, qui cum statuisset inruptione barbarica grauiora <
15840      III, X      |               hominum satius est modicam staturam cum sanitate habere quam
15841       XV, XXIII  |          nominati, qui ab initio fuerunt staturosi, scientes proelium. Nos
15842      XIV, XI     |                   Deus enim etsi dicitur statuta mutare <unde tropica locutione
15843       XI, XXIX   |           lignorum; sicut solis ac lunae stellarumque conditio; sicut ex aquis
15844       XV, XXVII  |               solum quales sunt mures et stelliones, uerum etiam quales lucustae,
15845      XVI, XVI    |            Numquidnam ergo contradicitur Stephano dicenti: Deus gloriae apparuit
15846     XVII, IV     |                  detrimenta, uerum etiam stercora existimaui esse, ut Christum
15847      III, XVII   |          miserorum et ad alia atque alia sterilia mala subeunda inlecebrosa
15848      VII, XXV    |               postea fructus, sed potius sterilitas consecuta est. Quid ergo
15849      XVI, XXV    |              obediens coniugi, quae suae sterilitatis credidit esse solacium,
15850    XVIII, IV     |                autem anno septem annorum sterilium Iacob in Aegyptum cum suis
15851      III, XVII   |              arbitratus est? Lecti autem sternebantur in honorem deorum, unde
15852       II, XX     |               esse rem publicam. "Tantum stet, inquiunt, tantum fioreat
15853      XVI, XXIX   |                 ne respexeris retro, nec steteris in tota regione; in monte
15854    XVIII, VIII   |                filius Iasus et rex nonus Sthenelas siue Stheneleus siue Sthenelus,
15855    XVIII, VIII   |                 rex nonus Sthenelas siue Stheneleus siue Sthenelus, uarie quippe
15856    XVIII, VIII   |           Sthenelas siue Stheneleus siue Sthenelus, uarie quippe in diuersis
15857      XIV, XIV    |                 dixit: Mulier, quam dedo sti mecum, haec mihi dedit a
15858      XIV, XV     |            irascatur, et male scribentem stilum conlidat uel calamum frangat
15859       IV, XI     |               actum homo inpellitur, dea Stimula nominetur; Strenia dea sit
15860       XV, VII    |              commemorat, qua utique Cain stimulabatur et accendebatur in fratris
15861       IV, XVI    |                  agendum excitaret, deam Stimulam, quae ad agendum ultra modum
15862       IV, XVI    |              quae ad agendum ultra modum stimularet, deam Murciam, quae praeter
15863      XVI, XXIV   |                  inter Aegyptum et Palae stinam, ubi est ciuitas Rhinocorura. ~
15864       VI, VII    |                 ut, si ipse uicisset, de stipe templi sibi cenam pararet
15865    XVIII, XXXI   |                 et ad portam templi, ubi stipem peteret, poneretur, in nomine
15866      III, XIX    |                non potuistis. Tunc etiam stipendiis sufficiendis cum defecisset
15867     XIII, V      |           peccati; mors autem mala, quia stipendium est peccati; sed quem ad
15868        I, VIII   |              fumat, et sub eadem tribula stipulae comminuuntur frumenta purgantur,
15869       IX, IV     |                 quodam philosopho nobili Stoico. Is philosophus, sicut latius
15870      XIX, III    |                Cicero in pluribus fuisse Stoicum quam ueterem Academicum
15871      XVI, XLI    |             sicut a somno ipse surrexit. Stola porro eius, quam lauat in
15872      XVI, XLI    |              asinae suae lauabit in uino stolam suam et in sanguine uuae
15873      VII, XXVI   |              ciuili theologia inuisendis stolidis imaginibus et per eas possidendis
15874     VIII, XXIV   |            societatem dico, non idolorum stolidorum, sed uersutorum daemoniorum.
15875      XIX, XXI    |                 Romanos, nisi uel nimium stolidus uel inpudentissime contentiosus?
15876        X, XXVII  |                  eum mundus uobis quidem stomachantibus, mirantibus tamen stupentibusque
15877      III, XIV    |             finita uidebantur, et tantis stragibus iterum iterumque confecta,
15878      III, XXI    |                 lecti aerati et pretiosa stragula uisa perhibentur; tunc inductae
15879       VI, X      |               Platonem aut Peripateticum Stratonem, quorum alter fecit deum
15880       XX, XVII   |            lectum meum, in lacrimis meis stratum meum rigabo, et: Gemitus
15881       IV, XI     |                   dea Stimula nominetur; Strenia dea sit strenuum faciendo,
15882       IV, XVI    |           desidiosum et inactuosum, deam Streniam, quae faceret strenuum,
15883     XXII, XXII   |              labore nescimus; cum labore strenui, sine labore inertes sumus?
15884      XVI, VI     |              ratio, quae non habet sonum strepentem atque transeuntem, sed uim
15885       II, XIX    |           philosophorum concertationibus strepere, sed tamquam ex oraculis
15886       IV, XXV    |                  et sufficit. Repudietur strepitus innumerabilium daemoniorum;
15887       XX, XXIV   |               eorum plura transeunter et strictim. Hoc tamen quod de fine
15888    XVIII, XXIII  |              luci. ~Tunc erit et luctus, stridebunt dentibus omnes. ~Eripitur
15889       IV, II     |               uno loco Apuleius breuiter stringit in eo libello quem de mundo
15890       XI, XXV    |                 in octauo libro breuiter strinximus); non quo sit consequens,
15891       XX, XXI    |                  resurrectionem corporum strinxit, uelut quod non dixerat
15892      III, II     |              aput Vergilium confitetur, ~Structa suis manibus periurae moenia
15893      III, II     |                  negaturum esse mercedem structores moenium Troianorum gratis
15894      VII, I      |                  reprobatis ceteris, qui structurae partibus aliis deputantur.
15895        I, XXVII  |             quibus baptizatos adloquendo studemus accendere siue ad uirginalem
15896     VIII, X      |              alii philosophi ingenia sua studiaque contriuerint in requirendis
15897        X, XXXII  |              quidquid de anima liberanda studiosissime didicerat sibique uel potius
15898       IX, III    |                  sed ipsam quoque, sicut stultarum mentium mos est, procellosis
15899      VII, XIX    |            faciant homines, qui, cum res stultas interpretantur, non inueniunt
15900       IV, XXX    |                 et dicuntur et creduntur stultissime et plena sunt uanitatis,
15901        X, XXX    |                 Quod si absurdissimum et stultissimum est dicere, Porphyrii profecto
15902      XII, XVI    |             nullum erat tempus. Quis hoc stultissimus dixerit? Possumus enim recte
15903       IV, XXIII  |                  noxia relinquatur, quam stultorum hominum multitudo uana sectatur,
15904       IV, XXVI   |              suis sanus abscessit. Tanto stupefactus miraculo senatus quadruplicata
15905     XXII, XXIV   |         formicularum et apicularum opera stupemus quam inmensa corpora ballaenarum),
15906    XVIII, XXXI   |                  ubi post resurrectionem stupentibus eum discipulis suis aperuit
15907        X, XXVII  |         stomachantibus, mirantibus tamen stupentibusque concurrit. Quid prodest
15908      XXI, IV     |               istam uirtutem lapidis non stuperet, quae illi non solum inerat,
15909      XIV, IX     |           aliquid, ideo rectum, aut quia stupidum est, ideo sanum. ~
15910      XIX, IV     |                   Tantus autem superbiae stupor est in his hominibus hic
15911      XIX, VIII   |     necessitudinum uincula mentis inmiti stupore disrumpat aut sic eis utendum
15912      XIV, IX     |          contingit inmanitatis in animo, stuporis in corpore'. Quocirca illa,
15913      XIV, XVIII  |                   non solum in quibusque stupris, ubi latebrae ad subterfugienda
15914      VII, XXVI   |             uirilium pudendorum, mercede stuprorum, sectione membrorum, abscisione
15915     XXII, XXIV   |             reppererit; ad indicandas et suadendas cogitationes quam multitudinem
15916        I, XXVII  |             quisquis hoc adgrediendum et suadendum putat, non dico desipit,
15917       IV, XXXI   |                 colendum fateretur atque suaderet, motu ac ratione mundum
15918        X, XXIX   |               cum uobis fides Christiana suadetur, tunc obliuiscimini, aut
15919    XVIII, XXXI   |                etiam beneficentiam, siue suadibili doctrina cum eis agatur
15920      XII, VI     |               suggestioni et qualicumque suasioni propria uoluntate consenserit?
15921       II, XIV    |              persuasit disputando, tamen suasit leuitati lasciuiaeque Graecorum;
15922      XIV, III    |                  etiam talium peccatorum suasor et instigator occultus:
15923     VIII, II     |                  rerum naturam scrutatus suasque disputationes litteris mandans
15924       XV, XXVII  |              cogeret fames? aut quid non suaue ac salubre facere posset
15925        I, XXII   |            mortem atque <ad> huius uitae suauia uincla rumpenda sola adfuit
15926      XII, VIII   |       pulchrioribus et incorruptibiliter suauioribus coaptamur; nec iactantia
15927     VIII, XXI    |             ardentissimam cupiditatem et suauissimam uoluptatem diis daemones
15928        V, XXI    |        Vespasianis, uel patri uel filio, suauissimis imperatoribus, ipse et Domitiano
15929        X, III    |              eius ueritate certamus; eum suauissimo adolemus incenso, cum in
15930       XI, XXV    |               ipsum etiam ut beati simus suauitatis intimae largitorem. ~
15931      XII, VIII   |            luxuria uitium est pulchrorum suauiumque corporum, sed animae peruerse
15932       VI, IX     |                   si adest dea Prema, ut subacta, ne se commoueat, conprimatur:
15933       XX, XXIV   |            iudicandos. Si autem utrumque subaudiendum est, cum dicitur et terram,
15934     XXII, XXIII  |            possumus, non ei consentiendo subdamus, uigiliis continuis excubantes,
15935      XIX, IV     |            iustus ordo naturae, ut anima subdatur Deo et animae caro, ac per
15936       XI, XXXIII |             ulciscentem, istam suo fastu subdendi et nocendi libidine exaestuantem;
15937        V, VII    |             decretum, et solos sideribus subdent homines, quibus solis in
15938        V, X      |        subtraherent necessitati, quasdam subderent, atque in his, quas esse
15939       II, I      |         languorem suum tamquam medicinae subderet, donec diuino adiutorio
15940     XIII, XX     |                  obtemperandi facilitate subdetur usque ad implendam inmortalitatis
15941     XVII, II     |                   uniuersos quippe illos subdiderunt tributariosque fecerunt.
15942     VIII, XVIII  |            aliquam religionem daemonibus subdimur, cum per ueram religionem
15943        X, XI     |           ludificatores animarum sibimet subditarum et uoluptaria sibi ludibria
15944    XVIII, XXII   |          Occidentis, quas imperio Romano subditas cernimus, non ea celeritate
15945      XIX, XXI    |          indomiti deterius se habuerunt; subditumque est, ut ista ratio firmaretur,
15946       VI, III    |                ad homines pertinent, ita subdiuisit, ut primus sit de pontificibus,
15947      XXI, XXIV   |                ut eas poenas uel numquam subeant uel aliquando finiant, sed
15948    XVIII, XII    |                cum ea uirtute, qua multa subegerat, morbum tamen, quo languebat,
15949        V, XVII   |            pertulerint, quas cupiditates subegerint pro humana gloria, qui eam
15950    XVIII, II     |         reperitur, usque ad Libyae fines subegisse traditur. Solis quippe Indis
15951        X, XXXI   |            fuisset in puluere, semper ei subesset uestigium, quod tamen uestigium
15952      III, XVII   |                 atque alia sterilia mala subeunda inlecebrosa incitamenta
15953      III, XXVIII |             potius diu mori coactus est. Subhastatae sunt etiam, tamquam uillae,
15954      XIX, XXVIII |                  quod aeternis doloribus subiacebit; ac per hoc ideo durior
15955     XXII, XXII   |                 ubicumque non inopinatis subiacens casibus? De foro quidam
15956     XVII, XXI    |                  eradicatum, remanserant subiacentes ciuitati Hierusalem, Iudae
15957     XIII, XXIV   |                  non de sua natura neque subiacenti creatura, sed etiam de nihilo
15958      XIV, XII    |              atque sentimus, et per hanc subiaceret et morti ac tot et tantis
15959        I, XXIV   |             dedignatus est subici et, ne subiceretur, a se ipso elegit occidi:
15960        X, XXVI   |              neque sibi arrogent quo eis subiciamur, sed eum adnuntient sub
15961       XX, XXX    |                 eam, id est, ut eam sibi subiciant; aut effundere super domum
15962       XI, XXXII  |               terrae nomine nuncupauerit subiciendo et addendo: Terra autem
15963      XII, XV     |            seruatur aeternitas, continuo subiciens: In circuitu impii ambulabunt:
15964       XV, VII    |             praeposuerit, sed paenitendo subiecerit; alioquin et illi seruiet
15965      III, I      |                coniunctae uel condicione subiectae sunt, quae sint perpessae
15966       IX, IV     |                 sed moderatas rationique subiectas, ut eis leges quodam modo,
15967      XIX, XII    |                  est aliud uictoria nisi subiectio repugnantium? quod cum factum
15968      XIV, XI     |                  spiritali nequitia sibi subiecto et tamquam instrumento abutens
15969        X, XIX    |                 delectantur, cui decepto subiectoque dominentur, intercludentes
15970        I, XXV    |                  eiusque concupiscentiae subiectus est. Verum tamen si detestabile
15971       VI, IX     |              adest deus Subigus, ut uiro subigatur; si adest dea Prema, ut
15972      III, XIV    |             coepere urbes atque nationes subigere, libidinem dominandi causam
15973      VII, XXIV   |               uehementer ferum, quod non subigi colique conueniat." Deinde
15974        I, XXXII  |             ludorum scaenicorum delicata subintrauit insania; sed astutia spirituum
15975       XV, I      |               altera aeternum supplicium subire cum diabolo. Sed iste finis
15976       XV, IX     |            inquit) lecti bis sex ceruice subirent, ~Qualia nunc hominum producit
15977      III, XV     |            defectioni solis addunt etiam subitam tempestatem, quae profecto
15978     VIII, XXIII  |            tempus perdere nos? siue quia subitum illis fuit, quod futurum
15979       II, XXIV   |              uoluerit capitis supplicium subiturus, nisi ea, quae in animo
15980        V, XII    |              regnandi atque imperandi et subiugandi ac debellandi populos anteponeret,
15981      III, XXX    |             clamauerat, dicioni propriae subiugaret. ~
15982    XVIII, II     |               naturae ista personuit, ut subiugari uictoribus mallent, quibus
15983      XVI, XVII   |                  uniuersae Asiae populos subiugauerat. Asiam nunc dico non illam
15984        I, XXIV   |            emendandos ad tempus hostibus subiugauerit, quos in illa humilitate
15985     XXII, XXIII  |                 etiam uitia superemus et subiugemus, quamdiu sumus in hoc corpore,
15986    XVIII, II     |                 ut quisque bello <aut&lg subiugetur aut subiuget, quidam essent
15987      XIV, III    |            intellegi ex corpore accidere subiungat et dicat: ~Hinc metuunt
15988       XX, XXVIII |                        XXVIII] Quod uero subiungit idem propheta: Mementote
15989      XVI, XV     |              cetera. Post quae Dei uerba subiungitur: Et exiit Abram, quem ad
15990    XVIII, XXIX   |                 eadem prophetiae tempora subiungo supradictis duobus. Esaias
15991    XVIII, XXXI   |                  autem maleficia fecisse subiungunt, ut coleretur Christi nomen
15992        X, XVII   |           uitulos sugentes abstraxerant, subiunxerunt et eas quo uellent ire siuerunt,
15993     XVII, XX     |                 capiti membra, ecclesiam subiunxisse, martyrum uictimas immolasse,
15994        I, II     |                  Ex illo fluere ac retro sublapsa referri Spes Danaum. Postea
15995      III, XVIII  |                diuturno madefactis atque sublapsis. Istam deinde pestem ignis
15996    XVIII, XXIX   |                 humilitate iudicium eius sublatum est. Generationem eius quis
15997        I, XXVIII |                   qui error eis fortasse sublatus est. Cum enim cogitant,
15998      XII, XXI    |               transactis ad beatitudinem subleuetur, quam beata, quibus transactis
15999      XXI, IV     |                inuisibilibus ea uinculis subligabat? Sed multo est mirabilius,
16000      XIX, XII    |           conderet, sed regem conspicuum sublimaret, cum eadem in illo cupiditas
16001     XXII, IV     |             caelestibus, tamen corporeis sublimari, nisi quia hoc uidere consueuimus
16002       IX, XIII   |                  est controuersia; inter sublimem quippe et infimum medius
16003      VII, IV     |            descenderunt, isti in illorum sublimia crimina non uenerunt. De
16004       IX, XII    |            dispescat", quia dixerat loci sublimitatem; "et uiuacitas, inquit,
16005       IX, XIII   |               itaque secundum Platonicos sublimium deorum uel beata aeternitas
16006     XIII, XVIII  |                 in aquis posita continuo submerguntur, quibusdam modis uasa fabricata
16007      III, XVIII  |         diuersarum tempestatum uarietate submersa est! Si enarrare uel commemorare
16008      XVI, XLIII  |           insequentes in se rediens unda submersit. Deinde per annos quadraginta
16009        X, VIII   |            poenae uiuos terra dehiscente submersos; uirga percussam petram
16010       II, XVIII  |             oriri solere et augeri. Vnde subnectens cur hoc dixerit:" Nam iniuriae,
16011     XVII, XVI    |                hic tropicis locutionibus subobscure dictum est, quoquo modo
16012      III, XV     |                 discerptum esse dixerunt subornatumque nescio quem Iulium Proculum,
16013        X, III    |                uolumine temporum ingrata subrepat obliuio; ei sacrificamus
16014     XIII, XX     |                   ne mors eis undecumque subreperet uel senectute confecta decursis
16015      XIX, XXVII  |              uitiis imperatur; et utique subrepit aliquid in hoc loco infirmitatis
16016    XVIII, XX     |              dictus est Siluius, ceteris subsecutis et propria nomina inponebantur
16017      XIV, XII    |             poena transgressionis postea subsecutum est, tanto maiore iniustitia
16018      III, XVIII  |                pestem ignis perniciosior subsecutus est, qui correptis circa
16019        I, XXXI   |              senatoria prouidentia etiam subsellia, quibus ad horam congestis
16020      XII, XVIII  |              alteram praecedentem altera subsequens mutauit aut abstulit uoluntatem,
16021      VII, XXX    |             solum principales, sed etiam subsequentes nouit atque ordinat; qui
16022     XXII, XXX    |                 aetates usque ad Christi subsequuntur aduentum, quae singulae
16023     VIII, VI     |           hominibus, uel quae nutritorio subsidio non indiget, sed tantum
16024        X, II     |         participatione perfecti beatique subsistant. Saepe multumque Plotinus
16025     XXII, XXIV   |             ipsius quoque diaboli natura subsistat, ille facit qui summe est
16026     XIII, XXII   |                 quia spiritu uiuificante subsistent. ~
16027       XI, X      |               ista nominis trinitas sine subsistentia personarum, sicut Sabelliani
16028       XI, IV     |                 ceteris rebus ratio ista subsistere maximeque in anima, quam
16029      XIX, XIII   |                  si non qualicumque pace subsisterent. ~Quapropter est natura,
16030     VIII, IV     |              Deum, sine quo nulla natura subsistit, nulla doctrina instruit,
16031       XX, XXIV   |              quae in hac ima mundi parte subsistunt procellosa et turbulenta,
16032       XI, XXIV   |                sanctus tamquam sanctitas substantialis et consubstantialis amborum.
16033      XIV, III    |         adgrauationis causam non naturam substantiamque corporis, sed eius corruptionem
16034      XII, I      |                diuersis, cum Deus omnium substantiarum bonus auctor et conditor
16035        X, XXIII  |                  de tribus principalibus substantiis disputat, animae naturam
16036      XXI, IV     |             uincantur, usque adeo ut eos substernere soleant, qui limites figunt,
16037      VII, III    |                  etiam praeesse, quae ad substituendos homines pertinent, omnium
16038      VII, XXX    |                  competentibus adtributa substituit; qui terram fundat atque
16039      III, XVIII  |                 perpetuam diligentissima substitutione lignorum non tam honoratae
16040        X, XXXI   |                  uidelicet temporis, sed substitutionis initium. "Sicut enim, inquiunt,
16041     XVII, IV     |                 Heli sacerdote reprobato substitutus in Dei seruitium Samuel
16042      XIV, XVIII  |                 stupris, ubi latebrae ad subterfugienda humana iudicia requiruntur,
16043       IV, XI     |                 aether, ut aerem Iunonem subterfusam desuper amplectatur, modo
16044        I, XXXVI  |                  multo erit operosior et subtiliore disputatione dignior, ut
16045    XVIII, XXIV   |               pullulauerat philosophorum subtilis et acuta loquacitas. Sed
16046       VI, III    |               exhibeant, quid exhibeant, subtilissima distinctione commendans.
16047       VI, IV     |               tota serie pulcherrimae ac subtilissimae distributionis et distinctionis
16048     VIII, XIV    |                 laudaret inuenit praeter subtilitatem et firmitatem corporum et
16049       VI, VI     |               immolatis. Quanto liberius subtiliusque ista diuideres, dicens alios
16050    XVIII, XVIII  |            mutatis hominibus factas, sed subtractis credo fuisse suppositas,
16051      XVI, XLIII  |        incrementa terrerent. Tunc Moyses subtractus furto trucidatoribus paruulorum
16052      XIX, XIX    |             delectatio deserenda est, ne subtrahatur illa suauitas et opprimat
16053      VII, XXXV   |              modo mori fecit, quando ita subtrahendas hominum notitiae sepeliendasque
16054      XXI, XXIII  |               post quantumlibet temporis subtrahentur, ac non statim eneruabitur
16055       II, XI     |           linguis poetarum et histrionum subtrahere ausi sunt, a quibus cernebant
16056        V, X      |                  distinguere, ut quasdam subtraherent necessitati, quasdam subderent,
16057     XXII, XXI    |               sinatur omnino: nullo modo subtrahi poterit omnipotentiae Creatoris,
16058      XIX, XII    |                 creatoris ordinatorisque subtrahitur, a quo pax uniuersitatis
16059       IV, XXVIII |              dilacerari uidebant, se non subtraxerunt, dando eis licentiam male
16060        X, IX     |          alicuius daemonis amicitia, quo subuectante uel paululum a terra possit
16061       VI, VI     |                  ueritatem libertatemque subuectus, cernis quidem quam sint
16062       IX, V      |                sine miseriae compassione subueniant, et periclitantibus eis,
16063      VII, VIII   |          inuenerunt, nisi Neptunus forte subueniat et porrigat piscem, cui
16064       IX, XVI    |             etiamsi esset necessarius in subueniendo contactus? Nam radiis solis
16065        X, X      |         hostiliter insequens, fallaciter subueniens, utrobique nocens. ~
16066     XIII, V      |              quantum peccatum gratia non subueniente ad nocendum ualeret, etiam
16067       XI, XXXIII |                 illam Dei nutu clementer subuenientem, iuste ulciscentem, istam
16068      III, XX     |                populi Romani amicissimae subuenirent, fidei conseruatione pereuntem
16069     XIII, V      |                iustitia, non nisi diuina subuenit gratia. Sed ne propterea
16070        X, VI     |                 misericordia, qua homini subuenitur, si non propter Deum fit,
16071        X, XXXII  |                 simulacrorum daemonumque subuersio et a temptationibus exercitatio,
16072       XX, I      |               princeps homines a se ipso subuersus inuidendo subuertit, procul
16073       XV, XVI    |            iniquius libidine concumbendi subuertere limitem morum! Experti autem
16074     XVII, XXIII  |                  debellantibus non solum subuerteretur in sedibus suis, sed etiam
16075        V, IX     |                inquit, omnis humana uita subuertitur, frustra leges dantur, frustra
16076        X, XXIX   |                 neque mortale in superna subuexit, hoc fortasse credere recusatis
16077    XVIII, XVI    |              autem alienigenas uiderint, subuolare ad capita tamque grauibus
16078      XII, XVI    |                  decedentem aliam, aliam succedentem; inmortalem uero non esse
16079     XVII, VI     |                  posteros alterum alteri succedentes uideretur impleri quod dictum
16080       IV, V      |           imperium (quamuis decedentibus succedentibusque mortalibus in longa spatia
16081     XVII, I      |              succederent, quousque illos succedere sic oporteret. Quae igitur
16082       XV, XX     |           reperiret, uel ille potissimum succederet patri hereditario quodam
16083       XV, I      |                  in quo cedunt morientes succeduntque nascentes, istarum duarum
16084     XXII, XXX    |              pulchritudinis delectatione succendent. Qui motus illic talium
16085       XX, XXVII  |                 iniquitatem, stipula, et succendet eos dies ueniens, dicit
16086        V, XVIII  |             lateque porrectum magnificis successibus augeretur? Proinde perillud
16087       XV, XX     |                  Cur ergo tanta paucitas successionum commemoratur in generationibus
16088     VIII, XII    |                Academia uocabatur, eidem successissent atque ob hoc et ipsi et
16089    XVIII, XXVII  |                 usque ad regni primordia successoris eius Numae Pompilii (Ezechias
16090        V, XVII   |                  id ipsum fieret meliore successu; sed nulla esset gloria
16091       XV, XX     |           singulos, quos genuissent sibi successuros quicumque regnassent. Horum
16092       XV, XX     |              erat quis ei fuisset mortuo successurus, si regnandi tempus inter
16093       IV, III    |                 re familiari parua atque succincta sibi sufficientem, carissimum
16094      XIV, XVII   |                 operiebant; unde qui ita succincti sunt, campestratos uulgus
16095      XIX, IV     |           fortitudo? Nempe cessit, nempe succubuit, nempe usque adeo superata
16096      XIX, IV     |                aduersus spiritum spiritu succumbente cedamus et ad perpetrandum
16097    XVIII, XXXI   |                nec possunt auertere, ita succumbentes uni malefico et uni sceleri
16098      XII, IV     |                deficientibus oriuntur et succumbunt minora maioribus atque in
16099     XXII, XXIX   |             scripturarum non occurrit et succurrit auctoritas, necesse est
16100        I, XXVIII |                 persuasa; illarum tumori succursum est inmanenti, istarum occursum
16101      III, XV     |                se socero Tarquinius ipse sucessit. Hunc illi dii nefarium
16102      VII, XXIV   |               multitudine, ubi rubens et sudans, si est ulla frons in hominibus,
16103      XIV, XXIV   |             uideantur. Ipse sum expertus sudare hominem solere, cum uellet.
16104    XVIII, XXIII  |                    Iudicii signum tellus sudore madescet. ~E caelo rex adueniet
16105       II, XVIII  |              cetera secundis rebus oriri sueta mala post Carthaginis excidium
16106       IV, XX     |               credatur Deum? Sed cur non suffecerat Virtus? Nonne ibi est et
16107      III, XVI    |                qui pro defuncto Lucretio suffectus fuerat, annum illum funereum
16108     XIII, IV     |                ut aut deserant fidem aut sufferant mortem. Iusti enim malunt
16109       II, XVI    |              regendae ciuitati nequaquam sufficerent, condidisse fertur, qui
16110        X, XXXII  |             uenisse notitiam. Ita ei non sufficiebat quidquid de anima liberanda
16111       IX, VIII   |                genere perpetui, uicissim sufficienda prole mutabiles, uolucri
16112      III, XIX    |         potuistis. Tunc etiam stipendiis sufficiendis cum defecisset aerarium,
16113       XI, XXVIII |                 est amaremus idque esset sufficiens bonum nostrum et secundum
16114      XXI, VII    |                  ista est ratio, fateor, sufficiensque responsio. Sed cum Deus
16115       IV, III    |               parua atque succincta sibi sufficientem, carissimum suis, cum cognatis
16116     XXII, XXIV   |                  spiritui subditum et eo sufficienter uiuificatum nullis alimoniis
16117       II, I      |                 sentiunt et sensa uerbis sufficientibus explicant. Nunc uero quoniam
16118     XIII, XXIV   |              reddimus, flatum facere cum sufflamus: ita omnipotens Deus non
16119      XII, XXIV   |                fecit (nam quid est aliud sufflare quam flatum facere?), animam
16120     XVII, XXII   |                  occiderunt, altaria tua suffoderunt, et ego relictus sum solus,
16121      XXI, XXVII  |                  docuit ipse Dominus, et suffragatricem sibi adhibere conantur et
16122    XVIII, IX     |            uicerat uicta est; nec adfuit suffragatricibus suis, ut suffragiorum deinceps
16123    XVIII, X      |            suffragiis et in poena suarum suffragatricium uinceretur, quae in aduersariis
16124    XVIII, IX     |                ut nulla ulterius ferrent suffragia, ut nullus nascentium maternum
16125      XXI, XXVII  |                   ut eis liberandis sine suffragio sanctorum sua possit uita
16126    XVIII, IX     |                suffragatricibus suis, ut suffragiorum deinceps perdita potestate
16127      XIV, XIV    |             etiam in peccatis manifestis suffugium excusationis inquiritur;
16128      III, XXVIII |               non poterant, donec Sullae suggereretur sinendos esse aliquos uiuere,
16129      VII, XXXIV  |                uero dicat, quod dicendum suggesserit uesana contentio, quilibet
16130        I, VI     |              laudatur. Nam cum ei scriba suggessisset quid de signis deorum, quae
16131       IV, V      |      uoluptatibus quibus uoluerunt, quod suggessit libido fecerunt, postremo
16132      XII, VI     |                 occulta maligni spiritus suggestione temptatum, quasi non eidem
16133      XII, VI     |               temptatum, quasi non eidem suggestioni et qualicumque suasioni
16134       II, XXIV   |                et nullus eorum curauerit Sullam monendo corrigere mala tanta
16135      III, VII    |           displicebat diis causa partium Sullanarum, cui seruantes urbem miseri
16136      III, XXVIII |              Vrbe autem tota quem uellet Sullanus quisque feriebat, unde tot
16137        I, XXXVI  |               deinceps disposita ab alio sumamus exordio.~
16138        X, XXI    |                non solum ab offerentibus sumant et a uolentibus expetant,
16139       IV, XII    |                  cuiusque nascendi sorte sumantur, nihil omnino remanere,
16140      XVI, XXXIII |                et Dominum terrae, ut non sumas uxorem filio meo Isaac a
16141        X, XX     |                Dei sacrificium cum Patre sumat, cum quo et unus Deus est,
16142      XVI, XXXVIII|                   patris matris tuae, et sume tibi inde uxorem de filiabus