Liber, Caput

16143     XXII, XXIV   |                 damnato, spectanda atque sumenda diuina largitate concessa
16144    XVIII, XXVIII |             penetratur. Sed aliquid inde sumendum est et hic ex nostra promissione
16145      XII, XXVII  |                inmortalem partem ab ipso sumerent, ipsi uero mortalem adtexerent.
16146       XX, XX     |                 uita, quod eras antequam sumeres uitam"; id est, hoc eris
16147      XXI, III    |                  dolore argumentum recte sumeretur ad mortem, ut ideo mors
16148      XXI, XXVI   |                 est, unde cogitauit, hoc sumet); si cuius autem opus arserit,
16149       IV, XXX    |                 et plena sunt uanitatis, summaeque leuitatis." Ecce interim
16150       IV, XXIII  |         confluxit, ut uix inueniatur qui Summani nomen, quod audire iam non
16151       IV, XXIII  |               Romani ueteres nescio quem Summanum, cui nocturna fulmina tribuebant,
16152        V, XIX    |                historia; sed huius uitii summitatem et quasi arcem quandam Nero
16153      XVI, XLI    |                 eam pono a me, et iterum sumo eam. Sic leo fremuit, sic
16154       XV, XIV    |              tanti huius operis in manus sumpsimus. ~
16155      VII, II     |                   unde illa cuncta opera sumunt exordium minutatim minutis
16156       IV, XXIII  |                 credens eos tanto numini suoque principi uoluntate cessuros,
16157       XX, VIII   |              mensibus legitur totis suis suorumque uiribus saeuiturus) et tales
16158      XVI, XXIV   |                haec uero exibunt hoc cum supellectili multa. Tu autem ibis ad
16159        V, XII    |                 qui tales iam morum labe superabant atque abundabant, quando
16160      III, XIII   |                   et raptores illi etiam superabantur et crebro fugientes inter
16161      XXI, XVIII  |                  pollicentes; ac per hoc superabunt eos in praedicanda Dei misericordia,
16162       XX, XIII   |                 annis hoc paruum spatium superaddatur atque extra sit, merito
16163       XX, XIII   |                annis est, pertinere, sed superadditum et extra computandum esse
16164      XXI, XXVI   |                damno, quoniam illa, quae superaedificata sunt, exurentur, tamen poterit
16165      XXI, XXI    |        catholicus Christianus, uelut qui superaedificauerit ligna, fenum, stipulam,
16166      XXI, XXVI   |         uoluptatisque praeponat, quamuis superaedificet ligna, fenum, stipulam,
16167      XVI, XXXV   |             possit impletum, quia postea superanda fuerat a populo, qui ortus
16168       XI, XXII   |            naturam bonam malo cohercendo superandoque miscuisse, quam turpissime
16169     XIII, IV     |           aetatibus, etiam mortis fuerat superandus timor, quod in sanctis martyribus
16170     VIII, XII    |                 impar, sed multos facile superans, cum sectam Peripateticam
16171      XII, IV     |            maioribus atque in qualitates superantium superata uertuntur, rerum
16172      XXI, XVI    |                   laboriosa difficultate superantur. Neque id fit ueraciter
16173        V, XII    |         paupertas, multitudinem paucitas superaret. "Sed postquam luxu atque
16174    XVIII, XXII   |              parua atque horrendo labore superari. Nam quando regnum Assyriorum
16175     XVII, V      |                  ultore gladio nemo inde superarit? nisi quia illos intellegi
16176        V, XIV    |                 innumerabili multitudine superarunt. Sed cum illi essent in
16177      XVI, XXXVI  |                  est illud, unde ab alio superatur. Ac per hoc sano ueroque
16178      XXI, XVIII  |               fuerit, misericordiam esse superaturam. Donabit enim eos, inquiunt,
16179    XVIII, XIX    |               Peloponnenses tum demum se superaturos, si eorum regem non occidissent.
16180       II, XXIV   |                   quod esset Mithridatem superaturus, et factum est. Ac postea
16181        I, XXVIII |              perpessa contactum, uel iam superbiebant uel superbire, si nec hostium
16182        V, XVIII  |        liberaretur exercitus: nullo modo superbient sancti martyres, tamquam
16183       XV, XXV    |              consultum, ut et perterreat superbientes et excitet neglegentes,
16184      XIX, IV     |            falsissimam fabricare, quanto superbiore, tanto mendaciore uirtute. ~
16185        I, XXVIII |                 uel iam superbiebant uel superbire, si nec hostium uiolentia
16186      XVI, XXV    |                  grauida dominae sterili superbiret et hoc Sarra suspicione
16187        I, XXVIII |                uel coniugalis pudicitiae superbisse, sed humilibus consentiendo
16188        I, XXXI   |                quando illa quiesceret in superbissimis mentibus, donec continuatis
16189        I, I      |                 eius locis uitam, de qua superbiunt, inuenirent. An non etiam
16190        I, XXXI   |                 mundans ad caelestia uel supercaelestia capessenda humili pietate
16191       XI, XXII   |                 hominis, si unum radatur supercilium, quam propemodum nihil corpori,
16192     XXII, XXIII  |               repugnemus uel etiam uitia superemus et subiugemus, quamdiu sumus
16193      VII, III    |                 munificentiae partitione superentur? Confert enim selectus Ianus
16194       XV, XIII   |               ubi deerant supersint, ubi supererant desint, ut summa conueniat;
16195     XVII, II     |             constitutum, ut nihil deinde superesset, quo terrena illa Dei promissio
16196        V, XIV    |                 saltem cupiditas gloriae superetur dilectione iustitiae, ut,
16197       XX, XIX    |             interitus, qui aduersatur et superextollitur supra omne, quod dicitur
16198     XXII, XXIV   |                 in his etiam rebus, quas superfluas, immo et periculosas perniciosasque
16199       II, XXIII  |               nihil eos prodesse et coli superfluo confitentur. Nam si uirtutibus
16200      VII, Pr     |                 propter alios non putare superfluum, quod iam sibi sentiunt
16201      XVI, XXXVIII|                 statuit illum titulum et superfudit oleum in cacumen eius; et
16202     XVII, IV     |               auersa est, ut non sentiat supergredi modum feminae huius dicta
16203      XIV, III    |                nostrum quod de caelo est superindui cupientes; si tamen et induti,
16204      XIX, XIX    |           piskopei=n, si uelimus, Latine superintendere possumus dicere, ut intellegat
16205      XIX, XIX    |       praeficitur eis quibus praeficitur superintendit, curam scilicet eorum gerens; *
16206      XIX, XIX    |               pertinet otium; locus uero superio, sine quo regi populus non
16207      VII, XV     |                singula pluribus constant superiusque istis in summo caelo perhibent
16208       XV, XXVII  |                sicut pisces, uerum etiam supernatantia, sicut multae alites. Deinde
16209       II, XVIII  |              prolapsa fuerit ante nostri superni regis aduentum. Haec enim
16210     VIII, XXIII  |                uideantur, cultum eorum a supernorum deorum religione non separat.
16211      VII, Pr     |               rem superiores libri satis superque sufficiunt, patienter et
16212       XX, V      |     similitudinem de tritico seminato et superseminatis zizaniis, eamque suis exponens
16213       IV, XXX    |           immolabant, ut sibi sui liberi superstites essent, superstitiosi sunt
16214       VI, X      |            turbam, quam longo aeuo longa superstitio congessit, sic, inquit,
16215      XVI, XIII   |           fraterna pietate desciuerat et superstitioni adhaeserat Chaldaeorum et
16216    XVIII, XXIV   |              auxerunt uanae atque impiae superstitionis inlecebram, id efficientibus
16217      XVI, XII    |                  sic in diluuio multarum superstitionum per uniuersum mundum una
16218       IV, XXX    |                  Haec utique cum tamquam superstitiosa culpantur, inplicat ista
16219       IV, XXX    |                   uerum etiam in aedibus superstitiosis libera suorum seruitute
16220       VI, X      |                 philosophia docuerat, ne superstitiosus esset in mundo, sed propter
16221       IV, XXVII  |          ciuitatibus, quod habeat aliqua superuacua, aliqua etiam quae obsit
16222       IV, XXVII  |                  obsit populis nosse. De superuacuis non magna causa est; solet
16223       VI, X      |                Hi tamen, inquit, etiamsi superuacuum usum, non turpem nec infamem
16224    XVIII, XXXI   |                 uirtutem Spiritus sancti superuenientem in uos, et eritis mihi testes
16225      XIX, IV     |             postea doctrina introducente superuenit, cum sibi bonorum culmen
16226       XX, XVII   |                 quo nolunt spoliari, sed superuest i, ut absorbeatur mortale
16227      XIV, III    |                  nolumus exspoliari, sed superuestiri, ut absorbeatur mortale
16228     XXII, XXIII  |                  In his, inquit, omnibus superuincimus per eum qui dilexit nos --
16229      III, XVI    |                Tarquinii mutuo percussus superuiuere non potuit eique potius
16230      III, XVI    |             eique potius ipse Tarquinius superuixit, Collatini collegae uidetur
16231      VII, XI     |                   Statorem, Centumpedam, Supinalem, Tigillum, Almum, Ruminum
16232       XV, XXVI   |                iacentem hominem metiaris supinum seu pronum, sexiens tantum
16233     VIII, XXII   |            nostras, inde referant deorum suppetias; sed esse spiritus nocendi
16234      XIV, XXVI   |             eloquentia, quae nobis parum suppetit, adiuuetur. Nam cum id quod
16235     XXII, I      |             gratia sua colligit, ut inde suppleat et instauret partem, quae
16236     XXII, XIX    |                 unde Creator nouit, inde supplebitur, et quod plus est quam decet,
16237     XXII, XX     |              quae illis escis detrimenta suppleta sint? Iam itaque aliqua
16238     XXII, XII    |            macies ostenderat, detrimenta suppleuit. Vtrum ergo illi redeat
16239       II, XXIX   |             remouisti ab honoribus tuis: supplica Deo uero, ut a te remoueat
16240        X, XVII   |                postridie simulacrum, cui supplicabant, inuenerunt conlapsum deformiterque
16241       VI, X      |              uulneribus suis ac sanguine supplicant. Si cui intueri uacet, quae
16242        V, XXV    |             Constantinum imperatorem non supplicantem daemonibus, sed ipsum uerum
16243      XXI, XVIII  |                  magis tunc miserabilius supplicantibus parcet, quando ut parcat
16244        X, XIX    |            cuiuslibet corporis fumo, sed supplicantis animo delectantur, cui decepto
16245       IV, XVII   |              rogarent, ei uni tantummodo supplicarent. Non enim, quo misisset
16246        V, XXXIII |                tam incredibiliter uictis supplicatoribus daemonum nec saluti rerum
16247      III, XVII   |                turbae diu frustra fuerat supplicatum, atque ita paulatim loca
16248       IV, XXIII  |             propter aliquid diis ceteris supplicauit, quando nihil deesset, si
16249      XXI, XVIII  |                  quando uidebunt humiles supplicesque prostratos! Neque enim credendum
16250        V, XXV    |                consequi, nisi daemonibus supplicet, quod hi spiritus in talibus
16251       VI, I      |                 cuiquam istorum pro uita supplicetur aeterna! ~Quam ob rem si,
16252      III, XXVI   |                Concordiae, testem caedis suppliciique Gracchorum, contionantibus
16253     XXII, XXIV   |                 naturam peccato uitiatam supplicioque damnatam de bonitatis eius
16254     VIII, XV     |        inmortalitatem corporum, non quam suppliciorum aeternitas torqueat, sed
16255       II, XXVI   |              illinc uirginem deam; illam suppliciter adorari, ante illam turpia
16256      VII, XXXV   |              miraculorum adtestationibus supponebant. Sed occulta Dei ueri prouidentia
16257      XVI, XXXVII |             pilosus, se paternis manibus supponentem, haedinis sibi pelliculis
16258      XVI, XXXVIII|               illi altera <pro altera&lg supposita fuisset, nec ipsam dimisit,
16259    XVIII, XVIII  |                loca perductae ac repente suppositae, creduntur esse conuersi.
16260    XVIII, XVIII  |                 postea uiua reperta est, suppositam pro illa esse ceruam facile
16261      III, XXV    |                  dearum litem aurei mali suppositione commenta est; unde rixa
16262      VII, IX     |                et flagitiosis honoribus, supposito uano figmento quod potius
16263      VII, IX     |     blasphemarent (sicut Saturno dicitur suppositus lapis, quem pro filio deuoraret),
16264      XVI, XXXVIII|                 et sumpsit lapidem, quem supposuit ibi sub caput suum, et statuit
16265       IX, XXI    |               Denique quando ea paululum supprimenda iudicauit et aliquanto altius
16266     VIII, XI     |               meis posui. Sed diligenter supputata temporum ratio, quae chronica
16267      VII, XXXV   |               habuisse, quem ad modum in supradicto libro Varronis exponitur.
16268      XXI, XIII   |             adiunxit atque ait: ~Quin et supremo cum lumine uita reliquit (
16269       XX, XVIII  |             utique istos imos, non illos supremos, ubi sol et luna et sidera
16270     XXII, XXVI   |                Si non solum absurdi, sed surdi non sunt qui haec audiunt,
16271      XII, I      |                cum uitium aurium dicitur surditas, ad earum naturam pertinere
16272       XI, XXVIII |                  ad nosmet ipsos reuersi surgamus et ad illum redeamus, a
16273       XX, VII    |                  ut autem in altitudinem surgat et solida fiat, rursus centum
16274       XX, X      |            ambulemus. Hinc est et illud: Surge qui dormis et exurge a mortuis,
16275      III, XIX    |             Hannibale quippe ab Hispania surgente et Pyrenaeis montibus superatis,
16276       II, VII    |                 ab humilitate in superna surgentem etiam istorum comparatione
16277        V, XII    |               meats ~Describent radio et surgentia sidera dicent: ~Tu regere
16278      XIV, XX     |                  libido ipsa erubesceret surgere. Et nunc uidemus adhuc esse
16279        X, XIV    |               uisibilibus ad inuisibilia surgeretur; ita sane ut etiam illo
16280     XIII, XVII   |                  moles a terra in caelum surgit, inclusam. Hanc enim animam
16281       XX, V      |                quos tamen in die iudicii surrectoros esse praedixit. Nec ideo
16282       XX, VII    |                uidetur iacere, utrum sit surrecturus, incertum est. Ab eis autem
16283      III, XVII   |                 boni Romani prudentesque suscenseant: quamquam de hac re nec
16284       II, XVII   |               cum earum parentibus iuste suscensentibus gessit. Hoc sane utilius
16285      III, III    |       defenduntur, ut Troiam desererent, suscensuerunt. Auctores enim doctoresque
16286      III, XVII   |               monendi, quando eos minime suscensuros esse certissimum est. Neque
16287      VII, XXXV   |                 ipsis sacris erubescenda susceperant; aut illi omnes nihil aliud
16288        X, VIII   |               hominibus similes hospitio susceperat et per eos de prole uentura
16289     XXII, IV     |        dedignabitur caelum suscipere aut susceptam non poterit sustinere, cum
16290        X, IX     |                idoneam fieri atque aptam susceptioni spirituum et angelorum et
16291      III, X      |                  plane pro tantis bellis susceptis et gestis iusta defensio
16292     XVII, IX     |                 meus es tu, Deus meus et susceptor salutis meae. Et ego primogenitum
16293      XIX, XXIII  |               tamen Iudaeos, tamquam Dei susceptores, recte dicit iudicasse de
16294       XI, XXVII  |        mendicitatis, quanta gratulatione susciperent. Quid? animalia omnia etiam
16295        X, XXIV   |                quae cum anima hominis et suscipi sine peccato potuit et haberi,
16296       XX, XXX    |           scriptum est: Iacob puer meus, suscipiam illum; Israel electus meus,
16297     XXII, XXII   |              hanc miserior ac sempiterna suscipiat, non uita, sed mors. Nam
16298        X, XXIX   |                  immo potius ad pietatem suscipiendam debet adducere, quod mirabilis
16299        I, XXX    |                  terrore belli Punici in suscipiendis Phrygiis sacris, cum uir
16300        X, XXIX   |                  cupiamus, manens beatus suscipiensque mortalem, ut nobis tribueret
16301       XV, VI     |                consolamini pusillanimes, suscipite infirmos, patientes estote
16302        I, XXVII  |              certe, etiamsi non amantur, suscipiuntur, cum manet in hac uita,
16303     XVII, VIII   |                  Dauid praenuntiatus est suscitandus? Quamlibet enim longo interposito
16304      XVI, XXXII  |              cogitans quia et ex mortuis suscitare potest Deus. Proinde addidit:
16305      XIV, IX     |                ut credatis, quod Lazarum suscitaturus etiam lacrimas fuderit,
16306     XVII, IV     |             lucri facerem. De terra ergo suscitatus est ille supra omnes diuites
16307       XV, XXVII  |        circumagatur, et lignum ligno per suscudines, epiros, clauos, gluten
16308    XVIII, VII    |                incrementis eius erantque suspecta: quo usque inde liberaretur,
16309       XV, XXIII  |                nisi quia ob antiquitatem suspectae fidei iudicata sunt, nec
16310      XVI, XIII   |               persecutionem passus, quod suspectus haberetur, et ipse emigrauit?
16311        V, I      |                 accidat ex Dei uoluntate suspendunt, si easdem stellas putant
16312       IX, IX     |                in peruersum ligati atque suspensi, seruum corpus cum diis
16313     VIII, XXI    |                longe a terra est alteque suspensus, aer uero aetheri terraeque
16314       XX, XXIII  |            sanctos Altissimi conteret et suspicabitur mutare tempora et legem;
16315        V, II     |                 eodem leuaretur, geminos suspicatum; quos Posidonius Stoicus,
16316        V, V      |           inspiciens Hippocrates geminos suspicatus est, nonne satis istos redarguunt,
16317     XVII, XIII   |        praedicatione commendat. Sed huic suspicioni uigilanter occursum est,
16318        I, XIX    |                male deuitant offensionem suspicionis humanae. ~
16319        V, XII    |                 atque magistratuum uitia sustentabat." Paucorum igitur uirtus
16320        I, XIII   |                 diximus. Sed si ea, quae sustentandis uiuentibus sunt necessaria,
16321      XXI, XXVII  |      elemosynarum, quibus etiam iustorum sustentatur inopia et fiunt amici qui
16322     XXII, I      |               ciuitatem, in qua res, qua sustententur beatique sint, Deus ipse
16323      XIX, XVII   |               tendit in Deum, sed quibus sustentetur ad facilius toleranda minimeque
16324        I, X      |                  pro auro, quanta essent sustinenda pro Christo, ut eum potius
16325       XX, XXIII  |             licet exiguo spatio temporis sustinendum, donec Dei ultimo iudicio
16326        I, XXIII  |               sed infirmitas aduersa non sustinens? Hoc et ipse Cato in suo
16327      XXI, XIII   |                 futurae, qui post mortem sustinent temporales. Nam quibusdam,
16328        V, XVI    |                  est etiam hic opprobria sustinentium pro ueritate Dei, quae mundi
16329       XX, VIII   |           sapientissime et patientissime sustinerent. Haec autem alligatio diaboli
16330      VII, XI     |            tigillus mundum contineret ac sustineret, quod aleret omnia, quod
16331        V, XVII   |                  aliquid uel mala aliqua sustinuerint, cum illi pro hac terrena
16332      XIV, IX     |                  psalmus, de quibus ait: Sustinui qui simul contristaretur,
16333        V, XII    |                 res maxime tanta negotia sustinuisset; quoniam sciebat saepenumero
16334       IX, XIII   |           ratione librata medietas neque sustollatur in summa, neque in infima
16335        I, XII    |                   sed in Abrahae gremium sustulerunt. ~Rident haec illi, contra
16336      III, XV     |          immortales beniuolentia famaque sustulimus", ut non uere factum, sed
16337     XVII, XVIII  |               simul in unum. Aduersus me susurrabant omnes inimici mei, aduersus
16338       II, XXVI   |                ludis simulacra uitiorum, susurrans in occulto uerba iustitiae
16339       II, VI     |          probetur. Nec nobis nescio quos susurros paucissimorum auribus anhelatos
16340      XIX, XVII   |                  sed finis utendi cuique suus proprius multumque diuersus.
16341       IV, XXXIV  |                seruauit. Sine dea rumina suxerunt, sine Cunina in cunis fuerunt,
16342    XVIII, XXI    |                 collectos et primas eius suxisse mamillas (meretrices autem
16343      XIX, IV     |                maxime illa, quae Graece *swfrosu/nh, Latine temperantia nominatur,
16344        X, XV     |                 uisibiliter appareret et syllabatim per transitorias temporum
16345     VIII, XXIII  |                uenisse gaudebant; qualis Symeon, qualis Anna, qui mox natum
16346       II, IV     |                  arrepticios, audiebamus symphoniacos, ludis turpissimis, qui
16347      III, XIV    |           peremptum manu? Vnde Marcellus Syracusanam ciuitatem recolens eius
16348        I, VI     |            nominis Marcus Marcellus, qui Syracusas urbem ornatissimam cepit,
16349    XVIII, XII    |               His temporibus Hercules in Syria clarus habebatur; sed nimirum
16350       XV, XIII   |                  uno Latino et uno etiam Syro inter se consentientibus
16351     XXII, XXIX   |             munera, quae dedit ei Naeman Syrus, quem propheta memoratus
16352     XVII, V      |               eius et defluit anima eius tabe maeroris. ~Proprie autem
16353       XV, XVII   |                erat pater habitantium in tabernaculis pecuariorum. Et nomen fratris
16354       XX, II     |             optime ualeat, pius languore tabescat; latrocinentur sanissimi
16355     XVII, XVII   |         dominatur, dentibus frendendo et tabescendo et nihil aduersus eum ualendo
16356       IV, III    |             timoribus anxium, maeroribus tabescentem, cupiditate flagrantem,
16357       II, XVIII  |               atque condemnans his malis tabescenti ac labenti mundo ubique
16358       XX, XXX    |                dentibus suis frendent et tabescunt? Quis, inquam, speraret
16359        I, XV     |                  sunt, hoc intueantur et taceant, qui saluberrimae religioni
16360        V, IV     |              uigilabat, et alio loquente tacebat alius; quae pertinent ad
16361    XVIII, XXIII  |            dorsum. Et colaphos accipiens tacebit, ne quis agnoscat, quod
16362        V, XXXIII |                conantur; quod a nobis si tacebitur, similiter erimus ingrati.
16363       II, XXIII  |                  praecipiendo nec latere tacendo potuerunt. Omitto quod Marius
16364       VI, IV     |                  esset; ut autem et ipso tacente ueritas clamat, praeponenda
16365      XVI, XIV    |              eadem scriptura commemorat, tacentur anni, non sunt in hoc ordine,
16366      XVI, XXXVI  |                  ut eam sororem diceret, taceret uxorem; erat enim ei propinqua
16367        I, VI     |         pudicitia minime uiolanda potuit taceri. Fabius, Tarentinae urbis
16368     XVII, XX     |                Caritas in deliciis tuis. Tacita multa transimus cura huius
16369       IV, XXXI   |              Graecos teletas ac mysteria taciturnitate parietibusque clasisse.
16370       XI, IV     |           pulcherrima specie quodam modo tacitus et factum se esse et non
16371      XXI, VIII   |          comparata est. Haec postea quam tacta de caelo est, sicut illorum
16372      XXI, X      |             animi dolor, sed corporalis, tactu noxius, ut eo possint corpora
16373      III, XXII   |                  quamuis illud nequaquam tacuerim, quod Mithridates rex Asiae
16374      VII, XXIV   |               quas libidine quaesierunt, taedet paenitetque turbarum: sic
16375       XI, XIX    |               auersorum a luce iustitiae taeterrimas mentes, ipse diuidere potuit,
16376       VI, X      |                  quidem homines saeuiunt taeterrimi et in fabulas traditae crudelitatis.
16377       VI, X      |         Hostilius Pauorem atque Pallorem taeterrimos hominum affectus, quorum
16378      XXI, IV     |                ex pruna fulgida carbonem taeterrimum reddit? Neque id quasi regulariter
16379      XXI, IV     |                  igne candicat, quo alia taetra redduntur, etiam occultissime
16380       II, I      |                quoniam ille est maior et taetrior insipientium morbus animorum,
16381      VII, IX     |                  criminationibus colunt, taetriore sacrilegio sese obstringunt,
16382      III, XXIX   |              potest? Quid Roma funestius taetrius amariusque uidit, utrum
16383       XV, XXIII  |             temptare et efficere, plures talesque adseuerant, ut hoc negare
16384      XXI, XI     |                  perpetratum, nisi forte talio? Id enim agit, ut hoc patiatur
16385      XXI, XI     |                 damnum, uincla, uerbera, talionem, ignominiam, exilium, mortem,
16386    XVIII, II     |        quantislibet diuersitatibus unius tamen- eiusdemque naturae quadam
16387      III, XII    |          tuitionem congregauerat, quibus tampla altaria, sacrificia sacerdotes
16388      XVI, X      |                  breuiter alia cursimque tangamus. Secundo igitur anno post
16389       XX, XXX    |                 qui tetigerit uos, quasi tangat pupillam oculi eius. Ecce
16390      XXI, V      |                feruidum noctibus, ut non tangatur. In Epiro alium fontem,
16391     XIII, XX     |        constitutae. Nam ubi nullum malum tangebatur, profecto, si prohibitum
16392       II, I      |               intuendas, sed quodam modo tangendas palpantibus et coniuentibus
16393       IX, XVI    |                  audirent et audirentur. Tangendi autem quae necessitas? Nam
16394       IX, XVI    |                  quispiam posset inuitum tangere deum uel daemonem, qui nisi
16395       XI, XXVI   |                sunt, ullo sensu corporis tangimus, uelut colores uidendo,
16396     XXII, XXVIII |                sensisse. Quod quidem sic tangit in libris de re publica
16397    XVIII, XIII   |                Ganymedem, quod nefas rex Tantalus fecit et Ioui fabula tribuit,
16398        I, VI     |            persequi malebant: quando tot tantasque urbes, ut late dominarentur,
16399       XV, XIV    |               triginta sex habebat dies? Tantillus quippe annus, si antiquo
16400      VII, XXIII  |            ciuilem; hic eum adhuc teneo, tantisper de hac ago. Nondum dico,
16401      III, XXXI   |                in templis, quando passim tantu ciuium sanguis a ciuibus
16402     XVII, IV     |                  sibi filio gratulantis? Tantumne mens hominum a luce ueritatis
16403     XVII, IX     |                eo, quod bene intellectum tantundem ualet. Non enim Christi
16404       VI, II     |               inquam, uir tantus ingenio tantusque doctrina, si rerum uelut
16405      XIV, III    |                quantum non noxia corpora tardant ~Terrenique hebetant artus
16406     XIII, XVII   |                 conpactum hebetare atque tardare non posset. Cum igitur suspicionibus
16407       XX, XVIII  |                anni sicut dies unus. Non tardat Dominus promissum, sicut
16408      VII, IV     |            singuli, ne omnes in arte una tarde ac difficile cogerentur
16409     VIII, VI     |                  melius ingeniosior quam tardior, melius peritior quam inperitior,
16410      XIV, XXIII  |                ad exercendam infirmiorem tardioremque naturam agilior accessit
16411     XVII, XVI    |          misceantur; quae maxime propter tardiores ingerunt doctoribus laboriosum
16412       XX, XXVI   |                 aduentu celerrimum, quod tardissimum uidebatur, siue quia ipsas
16413      XVI, VI     |               comminantem. Verum propter tardiusculos addidimus particulam, id
16414       XI, XXVII  |                  in eadem miseria uiuant tardiusque moriantur. Procul dubio
16415        I, VI     |          uiolanda potuit taceri. Fabius, Tarentinae urbis euersor, a simulacrorum
16416       II, XXIV   |                 Dei. Deinde cum uenisset Tarentum Sulla atque ibi sacrificasset,
16417       II, XVII   |                  nomen et propinquitatem Tarquiniorum coegit magistratu se abdicare
16418      XII, XXI    |             ueritate felicitate deiectos tartareae mortalitati, turpi stultitiae,
16419       II, XXVIII |               inmundissimarum potestatum tartareo iugo et societate poenali
16420      III, XVI    |               annum illum funereum atque tartareum, qui consules quinque habuit,
16421    XVIII, XXIII  |              miserum uariosque labores, ~Tartareumque chaos monstrabit terra dehiscens. ~
16422       VI, VII    |                primus iuuenis ditissimus Tarutius occurrisset eamque dilectam
16423       VI, X      |               ueriora tibi uidentur Titi Tatii aut Romuli aut Tulli Hostilii
16424      III, XIII   |           pietate sedarent. Deinde Titum Tatium regem Sabinorum socium regni
16425    XVIII, V      |             decipiendos phantasiam talis tauri, quam sola cerneret, ostentare
16426      VII, XV     |             actus hominum: cur Arieti et Tauro et Cancro et Scorpio <ni>
16427        X, V      |                 Numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo?
16428    XVIII, XIX    |                 Polyphide, apud Assyrios Tautane, apud Hebraeos autem iudex
16429       XX, XXX    |          didicimus esse uenturas, Helian Tbesbiten, fidem Iudaeorum, Antichristum
16430       IV, XXII   |                 faber, quis pistor, quis tector, a quo quid utensile petere
16431      XIV, XVII   |             mouebat, uerecundia pudenter tegebat. Ex hoc omnes gentes, quoniam
16432      III, X      |                patriam parentesque armis tegere. Post ubi pericula uirtute
16433      XIV, XVII   |             nudas habeant, sed cum earum tegimentis lauent. Per opacas quoque
16434        I, IX     |          inretiti sunt et uictu paruo ac tegimento utuntur, plerumque, suae
16435      XXI, V      |                gignitur, numquam nudatur tegmine foliorum. ~De his atque
16436        I, X      |                 Habentes autem uictum et tegumentum his contenti sumus. Nam
16437        I, X      |             oboedierant, ubi et quo modo tehesaurizare deberent, nec ipsas terrenas
16438        V, XXVI   |             raperet, uerum etiam ipsorum tela in eorum corpora retorqueret.
16439      VII, XXIII  |            Altori, Rusori? De Tellure et Tellumone iam dictum est. Altori quare?
16440      VII, XXIII  |            faciunt rem diuinam, Telluri, Tellumoni, Altori, Rusori? De Tellure
16441      VII, XXIII  |                diis faciunt rem diuinam, Telluri, Tellumoni, Altori, Rusori?
16442    XVIII, II     |                autem regnum tunc tenebat Telxion. Quo regnante usque adeo
16443       XI, XXIV   |                possit amborum, non audeo temerariam praecipitare sententiam;
16444      VII, III    |             tantum et in deos ualuit, ut temerario iudicio suo quos uellet
16445     XXII, XXI    |                  experimentum, uereor ne temerarium sit omne, quod de illa profertur,
16446       IV, XXIX   |          uoluntati, cessit etiam Iuliani temeritati et Iouiani necessitati.
16447        X, XIII   |            gratiam ante te, ostende mihi temet ipsum, scienter ut uideam
16448        I, XXIV   |             suspirantes, ab hoc facinore temperabunt, si eos diuina dispositio
16449      XIV, XIX    |                 et in homine sapiente ac temperante fatentur esse uitiosas,
16450        V, XX     |              praesentis doloris aculeos; temperantiae iubeat, ut tantum capiat
16451       IX, XXI    |                   ad nostrae imitationis temperaret exemplum. Post illam uero
16452     XIII, XVIII  |                  quantitatis pondus, sed temperationis modus. Et quis uerbis explicat,
16453        V, XII    |                 atque illis toleratis ac temperatis malis paucorum bonorum prouidentia
16454      XIX, II     |                 tertio ex utroque genere temperato, cum quaeritur quid horum
16455    XVIII, XXXI   |       prouidentiam procuratur, atque ita temperatur utrumque ab alterutro, ut
16456      XIX, XIII   |             itaque corporis est ordinata temperatura partium, pax animae inrationalis
16457      XIX, XIV    |            appeteremus praeter ordinatam temperaturam partium corporis et requiem
16458      XIV, II     |                  a uoluptatibus corporis temperetur; et tamen etiam tunc homo,
16459        V, II     |         pertinere credebat ad simillimam temperiem ualetudinis, hoc philosophus
16460     XXII, XXIV   |              noctis! Aurarum quam blanda temperies! In fruticibus et pecoribus
16461      III, XV     |               solis addunt etiam subitam tempestatem, quae profecto aut occasionem
16462     VIII, XVIII  |              mentis omnesque turbelas et tempestates animi, quibus daemones aestuare
16463       IX, III    |           fluctuare. Quae omnes turbelae tempestatesque procul a deorum caelestium
16464      III, XVIII  |          proeliis oppressa et diuersarum tempestatum uarietate submersa est!
16465      III, XXI    |                  describitur diis dedita templisque ntrita, inimicorum accusationibus
16466        I, IX     |                 deputant alienos, ut nec temporalio pro eis mala perpeti se
16467       VI, VI     |             sperabitur, unde ista breuis temporalisque polluitur? An uero uitam
16468      XXI, XIII   |               Ceterae omnes poenae, siue temporariae siue sempiternae, sicut
16469      XXI, XIII   |                 iudicio fieri sinit. Sed temporarias poenas alii in hac uita
16470       IV, VII    |              Romanum regnum locis amplum temporibusque diuturnum? quaecumque enim
16471       IV, X      |                 Quia Saturnus, inquiunt, temprois longitudo est. Tempus ergo
16472      XIV, IX     |           dicentem: Proba me, Domine, et tempta me; ure renes meos et cor
16473      III, X      |               inruebant inprobi belloque temptabant, an nihil eorum fiebat,
16474        V, VII    |                  Solent tamen homines ad temptandam peritiam mathematicorum
16475      XIX, IX     |                se uelut angelum lucis ad temptandos eos, quos ita uel erudiri
16476      XII, VI     |                 dicit eum, qui consensit temptanti atque suadenti, cui non
16477        V, VII    |             domus. Nam et ad canina fata temptantur et cum magnis admirantium
16478      XVI, XIX    |               poterat non caueret, magis temptaret Deum, quam speraret in Deum.
16479      XIV, XXVII  |              uoluntatis, creatus fuerat, temptaretur? Quando quidem sic erat
16480      XXI, V      |            peruenire; sed morsu pressuue temptata in fumum ac fauillam corio
16481      XXI, XXVI   |                 ad hunc fuerit articulum temptationis adductus, per ignem erit
16482    XVIII, XXXI   |            tormentis, laborum molestiis, temptationum periculis eruditur, sola
16483      XII, VI     |             maligni spiritus suggestione temptatum, quasi non eidem suggestioni
16484      XVI, XXXII  |            commemorare nimis longum est, temptatur Abraham de immolando dilectissimo
16485       II, XX     |          quisquis eam mutare uel auferre temptauerit, eum libera multitudo auertat
16486        V, XXII   |                 libertatem caput erigere temptauerunt, iam multis nationibus Romano
16487     XVII, XX     |            sermones illius ueri sunt, et temptemus quae euentura sunt illi,
16488      XII, VI     |                si eadem temptatione ambo temptentur, et unus ei cedat atque
16489        V, XVIII  |                ciuitatis terrenae gloria temuerunt, pro Dei gloriosissima ciuitate
16490       XX, XIX    |                   ut in fide quam tenent tenaciter perseuerent, dicendo: Tantum
16491      XIV, I      |                 tot tantaeque gentes per tenarum orbem diuersis ritibus moribusque
16492      XXI, XV     |          susciperet, suscepit a nobis et tenax diuinitatis suae nostrae
16493     XXII, II     |                  iustos ipse praesciuit, tendant omnia, quae uoluntati eius
16494      XXI, III    |                 siue non perueniendo quo tendebat siue amittendo quo peruenerat,
16495      XII, V      |                in eum diuina prouidentia tendentes exitum, quem ratio gubernandae
16496      III, XVII   |                annum alium multo grauius tenderetur frustra praesente Aesculapio,
16497        X, III    |            perhibetur, ad eum dilectione tendimus, ut perueniendo quiescamus,
16498    XVIII, XXVII  |           quoniam de suis diebus tacent. Tenduntur autem hi dies a rege Latinorum
16499     XIII, XIX    |             beatae apud Patrem sine fine teneantur. Itaque ne a Christo uinci
16500      XIX, I      |                 habitum et consuetudinem tenebant, ex quo Cynici appellabantur.
16501       IV, X      |                  Mineruua ubi erit? quid tenebit? quid implebit? Simul enim
16502       XI, XXXIII |                 nomen est genesis, lucis tenebrarumque uocabulis significatas existimauimus,
16503       XI, X      |                corpus decoloretur et aer tenebrescat siue frigescat et anima
16504       XI, X      |               quam aer carens luce), ita tenebrescere animam sapientiae luce priuatam. ~
16505      XIV, XIII   |          placendum auerteretur et ex hoc tenebresceret et frigesceret, ut uel illa
16506       XI, X      |              luce corporea; et sicut aer tenebrescit ista luce desertus (nam
16507      XXI, XXV    |                 erunt, aeterno supplicio tenebuntur; quoniam non est medius
16508       II, XXI    |             uocibus concentus est quidam tenendus ex distinctis sonis, quem
16509      XIV, XV     |              potestatis imperio et tanto tenente supplicio? ~Denique, ut
16510      XXI, V      |                 Pyriten lapidem Persicum tenentis manum, si uehementius prematur,
16511      VII, XXIII  |                ad ciuilem; hic eum adhuc teneo, tantisper de hac ago. Nondum
16512       IX, X      |               semper huius uitae miseria tenerentur. Hac misericordia indigna
16513      XIX, IV     |                eis aliquo diuino iudicio tenereris nec permittereris mori nec
16514       XX, XX     |          apostoli et illis de genesi non teneri; quoniam sursum in nubibus
16515        X, X      |                 sacris precibus adiurari tenerique potuerunt, ne praestarent
16516     XIII, III    |               uitandi, quam sunt aliorum tenerrimi fetus animalium; tamquam
16517        X, XXIX   |                  uiam qua eundum est non tenetis. Confiteris tamen gratiam,
16518      XIX, XVII   |              terrena uel conquiritur uel tenetur, nihil eorum rescindens
16519     XVII, IV     |               intentio eorum, qui tam po,tentes sibi uidentur, ut sine Dei
16520        X, VIII   |               prole uentura Dei promissa tenuerat, ipsoque inminente iam incendio
16521        X, I      |                 Vrbs antiqua fuit, Tyrii tenuere coloni. ~Ab incolendo enim
16522        V, XII    |                aerarium esset opulentum, tenues res priuatae. Vnde corruptis
16523     XXII, XXX    |                 pietatem nec felicitatem tenuimus, uoluntatem uero felicitatis
16524        X, XXIX   |      qualitercumque et quasi per quaedam tenuis imaginationis umbracula,
16525        X, XXV    |          quaesiui." Ac per hoc sequitur: Tenuisti manum dexterae meae, in
16526      XIX, XII    |        describitur, semper recenti caede tepebat humus, nihil aliud quam
16527      XII, XXI    |                Nam quis non remissius et tepidius amet eum, quem se cogitat
16528     XIII, XXIV   |            dicente scriptum est: Quoniam tepidus es et neque calidus neque
16529       VI, II     |          peritiae et, quod de illo etiam Terentianus elegantissimo uersiculo
16530      III, XIV    |        certaminum. Tunc euentum belli de tergeminis hinc atque inde fratribus
16531      III, XIV    |            pugnauit. Accessit aliud huic tergeminorum pugnae ultimae atrox atque
16532       IX, XVI    |                  fiunt homines eis uelut tergentibus mundiores. Quod si ita est,
16533       XX, XXI    |               terminauit librum, ad quod terminabitur saeculum. Quidam sane non
16534      VII, VII    |                 Februarium Termino. Ideo Terminalia eodem mense Februario celebrari
16535      XXI, VIII   |                coeptum proelium uictoria terminaret, et retrorsum redisse, ut
16536      III, XVI    |               morbo, antequam idem annus terminaretur, absumptus est. Ita P. Valerius,
16537       IX, VIII   |             huius tam intenta diligentia terminasset. Cum uero deorum excellentiam
16538       IV, XI     |               Iano initiator, in Termino terminator, Saturnus in tempore, Mars
16539       VI, Pr     |                 facilius nos isto numero terminatorum quinque uoluminum plus,
16540       II, II     |           arderent. Quibus dictis primum terminaui librum. Deinceps itaque
16541       XX, XXI    |              carni. Ad hoc iste propheta terminauit librum, ad quod terminabitur
16542      VII, VII    |                 nec de re inchoata, nisi terminetur, exultat. ~
16543     XVII, VIII   |                   Notum est enim, quibus terminis regnum conclusum fuerat
16544      VII, IX     |                 hoc negotium inter Ianum Terminumque discussum est. Causae autem,
16545    XVIII, XXIII  |            septem, qui numerus quadratum ternarium solidum reddit. Tria enim
16546       XI, XXXI   |               totus inpar primus numerus ternarius est, totus par quaternarius;
16547      XIX, I      |                  ita prima naturae alias ternas inueniuntur efficere. Pro
16548       VI, III    |               dixi, libris complexus est ternis: nam tres priores de hominibus
16549      XIX, XVII   |                non uiuunt ex fide, pacem terre nam ex huius temporalis
16550       XX, XIX    |               cito moueamini mente neque terreamini neque per spiritum neque
16551      XXI, IX     |               uerba ter dicere. Quem non terreat ista repetitio et illius
16552      VII, XXVI   |                 uideo nisi ad temporalia terrenaque opera naturamque corpoream
16553       VI, Pr     |                  de huius uitae cladibus terrenarumque contritione ac mutatione
16554        X, XXV    |        distinctio. Propter carnales enim terrenasque promissiones, cum eas impiis
16555      XIV, III    |               non noxia corpora tardant ~Terrenique hebetant artus moribundaque
16556        X, X      |                territos deos, uel ab eis terrentem compesceret, ut libere bene
16557       VI, X      |                  iracundissimae respectu terrentur." ~Hanc libertatem Varro
16558      III, X      |               sinantur isti daemones uel terrere uel excitare; sed si semper
16559      XVI, XLIII  |                 populi illius incrementa terrerent. Tunc Moyses subtractus
16560        X, X      |            superiorem deum, qui uel plus terreret atque ad bene faciendum
16561     VIII, XV     |              quippe Apuleius cum ceteris terrestre animal hominem dicit, qui
16562       IV, V      |           gentibus subiugatis ceterisque terribile acerbe sensit, grauiter
16563        V, XXVI   |                  est. Deinde cum Maximum terribilem faceret ille successus,
16564     VIII, XIII   |             ludibundos, sed etiam saeuos terribilesque monstrarunt. Exponant ergo
16565       XX, XXVI   |             ligno circumposita est ignea terribilisque custodia? ~Quod si quisquam
16566       XV, XV     |                 ab impiis et quodam modo terrigenis, id est terrenam originem
16567      III, XV     |          alicuius Getulae ciuitatis nunc terriotiro comparetur. ~
16568       VI, X      |            affectus, quorum alter mentis territae motus est, alter corporis
16569        X, XI     |           obnoxius intendit minas eosque territat falso, ut eis extorqueat
16570        X, X      |                ad bene faciendum cogeret territos deos, uel ab eis terrentem
16571      XVI, XLIII  |                   Aegyptium occiderat et territus fuerat, postea diuinitus
16572       XV, VI     |            poterit uidere Deum; ubi ille terror, quando iubetur seruus decem
16573        I, XXX    |                  necessarium uidens esse terrorem. Nec eum sententia fefellit:
16574      III, XXI    |             ipsique Romanae rei publicae terrori esse iam coeperat, alii
16575      XIX, XII    |                  eius quietem uis ullius terrorue turbaret. Cum corpore denique
16576      III, XX     |                Romanis proximum moenibus terruerunt longeque miserunt: tunc
16577        I, VII    |                et saeuisimas mentes ille terruit, ille frenauit, ille mirabiliter
16578      VII, I      |               non dico quod facetius ait Tertullianus fortasse quam uerius: Si
16579       VI, VII    |             otiosus atque feriatus lusit tesseris secum utraque manu alternante,
16580       XX, XX     |                 testam, quod ex luto fit testa; et alia sescenta sic loquimur.
16581       XX, XX     |        uetustatem, quod fit uetus; it in testam, quod ex luto fit testa;
16582       II, XV     |             genus adeo in Romanis sacris testante apice excelluit, ut tres
16583        X, XII    |                  Platonicis et per multa testantibus solum beatificum bonum est,
16584      VII, XXVI   |               esset obscurum, nisi eorum testaretur historia ea ipsa, quae foeda
16585     XIII, XI     |               ita loquimur: Moriens ille testatus est, et: Illis atque illis
16586       XX, IV     |            iustitia Dei manifestata est, testificata per legem et prophetas;
16587        I, XXVI   |          ecclesiae aliquibus fide dignis testificationibus, ut earum memoriam sic honoret,
16588     VIII, XIX    |                  ait poeta clarissimus: ~Testor, cara, deos et te, germana,
16589       XX, XXX    |               spoliauerunt uos; quia qui tetigerit uos, quasi tangat pupillam
16590     XVII, IX     |         correptionis. Vnde illud est: Ne tetigeritis christos meos. Quod quid
16591        V, XIX    |                  mihi pacis erit dextram tetigisse tyranni): apertissime alio
16592      XVI, XXXIX  |               praemium sanctorum omnium. Tetigit porro illi idem angelus
16593      XVI, I      |                qui patris dormientis nec texerat, sed potius prodiderat nuditatem.
16594      III, XIII   |                  filias amplexabantur in thalamis. Illa uictori subdita dolere
16595    XVIII, XXV    |               qui, ut septem numerentur, Thaleti, quem supra commemorauimus,
16596      III, XIV    |                talium certaminum tamquam theatrici spectatores, donec Horatiorum
16597    XVIII, X      |             istis criminibus suis, inter theatricos plausus cantantur atque
16598       XI, X      |             infiniti quidam eique finiti thensauri rerum intellegibilium, in
16599       XX, IX     |              scriba ille, qui profert de thensauro suo noua et uetera, de quo
16600        V, XVI    |             priuatis rebus angustis, ubi thensaurus communis est ueritatis.
16601      VII, I      |        expressius transferant quod illi *theo/thta appellant) -- hanc
16602    XVIII, XXXI   |             sequenti anno, consule Malio Theodoro, quando iam secundum illud
16603        V, XXVI   |           quaecumque iaculabantur, cum a Theodosii partibus in aduersarios
16604        V, XXV    |           solacia talia non requirant, a Theodosio uindicatus est, quem regni
16605        I, XXII   |              ingerit mortem, ille potius Theombrotus in hac animi magnitudine
16606        I, X      |             ueracissimum praeceptorem et thesauri sui fidelissimum inuictissimumque
16607        I, X      |                  sua, ubi eum condere et thesaurizare ille monstrauerat, qui haec
16608        I, X      |               effodiunt et furantur; sed thesaurizate uobis thesaurum in caelo,
16609       XX, IV     |             patri familias proferenti de thesauro suo noua et uetera. Non
16610        I, X      |          dicentis: Nolite uobuis condere thesauros in terra, ubi tinea et rubigo
16611        I, X      |                   sed thesaurizate uobis thesaurum in caelo, quo fur non accedit
16612        I, X      |                  corrumpit; ubi enim est thesaurus tuus, illic erit et cor
16613       XX, XXIX   |                  ego mittam uobis Helian Thesbiten, antequam ueniat dies Domini
16614       XX, XIX    |                  Paulus, qui scribens ad Thessalonicenses: Rogamus, inquit, uos, fratres,
16615        V, XXVI   |         humilitate mirabilius, quando in Thessalonicensium grauissimum scelus, cui
16616        X, X      |               auferat ut bene faciant? O theurgia praeclara, o animae praedicanda
16617        X, XXVII  |             uidelicet tamquam philosopho theurgicae artis purgationes nequaquam
16618        X, IX     |               per quasdam consecrationes theurgicas, quas teletas uocant, idoneam
16619     XVII, VIII   |                 in aeternum coram me, et thronus eius erit erectus usque
16620      VII, I      |              transferant quod illi *theo/thta appellant) -- hanc ergo
16621      III, XXXI   |             calebant arae numinum Sabaeo thure sertisque recentibus halabant,
16622    XVIII, III    |              sepulcrum septimi sui regis Thuriaci sacrificare Sicyonios solere
16623    XVIII, III    |             uocabatur, et apud Sicyonios Thuriaco, quem quidam Thurimachum
16624    XVIII, III    |          Sicyonios Thuriaco, quem quidam Thurimachum scribunt, septimis regibus.
16625       VI, VII    |             elegit sanctitas, quales nec thymelica in se admisit obscenitas? ~
16626        I, XXXII  |                  uastata, quos pestile n tia ista possedit atque inde
16627        X, XVI    |                   aqua inpleto cribro de Tiberi neque perfluente abstulit
16628      III, XXXI   |             inruptio <illa> Gallorum uel Tiberini fluminis igniumque illa
16629      III, XVIII  |                 nimis ultra morem fluuio Tiberino paene omnia urbis plana
16630       IV, XXIII  |                   Martem, Picum, Faunum, Tiberinum, Herculem et si quos alios?
16631       VI, X      |             Tatius dedicauit deam, Picum Tiberinumque Romulus, Hostilius Pauorem
16632      III, XVII   |              dies quadraginta manentibus Tiberis quoque glacie duraretur,
16633       II, XXI    |             dixisset, "ut in fidibus aut tibiis atque cantu ipso ac uocibus
16634      VII, XI     |                  Centumpedam, Supinalem, Tigillum, Almum, Ruminum et alia
16635      XIX, XII    |               aquilae noctuae. Quae enim tigris non filiis suis mitis inmurmurat
16636     VIII, XI     |           superferebatur super aquam; in Timaeo autem Plato, quem librum
16637      XIV, IX     |           generis timor, cuius ille, quo timebat apostolus Paulus, ne Corinthii
16638       IX, XV     |             miseria sempiterna; hic mors timenda non est, quae non esse potuit
16639       II, XXIII  |                  Quod si propterea magis timendi et colendi putantur: neque
16640      XXI, XXIV   |                hoc nescientes et damnari timentes recte uiuant ac sic possint
16641      XIV, VII    |              altum sapere, sed time; et: Timeo autem, ne, sicut serpens
16642      XXI, XXVII  |          faceremus, uel potentia qua non timeremus hominum leges uel astutia
16643    XVIII, XIII   |          nominibus non erubescerent, non timerent. ~
16644       II, XXVII  |        innotesceret, quam ne non fieret, timeretur. ~