| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] uerbis 15 uerbo 49 uerborum 7 uerbum 292 uerbumque 3 uere 27 uereque 2 | Frequency [« »] 307 ipse 302 ea 292 iam 292 uerbum 273 deum 271 haec 268 aliquid | Aurelius Augustinus De trinitate IntraText - Concordances uerbum |
Lib. Cap. Par.
1 1, 6, 9 | illa: In principio erat uerbum, et uerbum erat apud deum, 2 1, 6, 9 | principio erat uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus 3 1, 6, 9 | apud deum, et deus erat uerbum. Manifestum enim quod uerbum 4 1, 6, 9 | uerbum. Manifestum enim quod uerbum dei filium dei unicum accipimus, 5 1, 6, 9 | accipimus, de quo post dicit: Et uerbum caro factum est, propter 6 1, 6, 9 | cum dixisset: Et deus erat uerbum, Hoc erat, inquit, in principio 7 1, 7, 14 | est patri. In forma dei uerbum per quod facta sunt omnia; 8 1, 8, 16 | contentionum studiosos fallit uerbum quod positum est, donec. 9 1, 10, 20 | pedes domini et intenta in uerbum eius, quieta scilicet ab 10 1, 10, 21 | Nuntiabo quippe ait quia uerbum eius est. Sequitur enim 11 1, 11, 26 | iudicabo illum, nec pater, sed uerbum quod locutus est filius? 12 1, 11, 26 | ergo non iudicat filius sed uerbum quod locutus est filius, 13 1, 11, 26 | filius, ideo autem iudicat uerbum quod locutus est filius 14 1, 11, 26 | Pater utique iudicat cuius uerbum est quod locutus est filius, 15 1, 11, 26 | est filius, atque ipsum uerbum patris idem ipse est filius. 16 1, 11, 26 | est mandatum patris, aliud uerbum patris; nam et uerbum hoc 17 1, 11, 26 | aliud uerbum patris; nam et uerbum hoc appellavit et mandatum. 18 1, 11, 26 | ex me natus sum.' Si enim uerbum patris loquitur, se ipsum 19 1, 11, 26 | ipsum loquitur quia ipse est uerbum patris. Plerumque enim dicit: 20 1, 11, 26 | est uita aeterna. Cum ergo uerbum dei sit filius dei, et filius 21 1, 11, 26 | novissima die? Et ipsum uerbum patris uerbum esse dicit 22 1, 11, 26 | Et ipsum uerbum patris uerbum esse dicit et mandatum patris 23 1, 11, 27 | intellegamus: Ego non iudicabo, sed uerbum quod locutus sum iudicabit, 24 1, 11, 27 | Ego non iudicabo, sed uerbum patris iudicabit.' Verbum 25 1, 11, 27 | eius qui me misit, ad ipsum uerbum nos facit recurrere. Doctrina 26 1, 11, 27 | Doctrina enim patris est uerbum patris, qui est unicus filius. 27 1, 12, 30 | Amen dico uobis quia qui uerbum meum audit et credit ei 28 1, 12, 31 | substantia secundum quam uerbum est per quod facta sunt 29 2, 5, 9 | utique factum est; dei autem uerbum ipse est dei filius. Quapropter 30 2, 5, 9 | missus est idem filius quia uerbum patris est ipse filius. 31 2, 5, 9 | opinione ut putet temporale uerbum a patre factum esse ut aeternus 32 2, 5, 9 | temporis in principio esset uerbum, et uerbum esset apud deum, 33 2, 5, 9 | principio esset uerbum, et uerbum esset apud deum, et deus 34 2, 5, 9 | apud deum, et deus esset uerbum; sine ullo tempore in ipso 35 2, 5, 9 | ipso uerbo erat quo tempore uerbum caro fieret et habitaret 36 2, 5, 9 | in tempore ut incarnatum uerbum hominibus appareret; quod 37 2, 6, 11 | praesentaretur; non ut haberet uerbum dei sicut alii sancti sapientes, 38 2, 6, 11 | utique quod amplius habebat uerbum ut esset quam ceteri excellentiore 39 2, 6, 11 | sapientia, sed quod ipsum uerbum erat. Aliud est enim uerbum 40 2, 6, 11 | uerbum erat. Aliud est enim uerbum in carne, aliud uerbum caro; 41 2, 6, 11 | enim uerbum in carne, aliud uerbum caro; id est aliud est uerbum 42 2, 6, 11 | uerbum caro; id est aliud est uerbum in homine, aliud uerbum 43 2, 6, 11 | uerbum in homine, aliud uerbum homo. Caro enim pro homine 44 2, 7, 12 | posset dici missus nisi cum uerbum caro factum est, cur missus 45 2, 9, 15 | habet immortalitatem quia et uerbum eius per quod omnia facta 46 2, 10, 17 | facere uoluit. Omnia enim per uerbum suum fecit, quod uerbum 47 2, 10, 17 | uerbum suum fecit, quod uerbum eius unicum filium eius 48 2, 10, 17 | lux, et cetera quae per uerbum fecisse commemoratur, iam 49 2, 15, 25 | propterea credendum est uerbum et sapientiam dei per suam 50 2, 15, 25 | suaviter, et ita esse mutabile uerbum dei per quod facta sunt 51 2, 16, 27 | Et quod in principio erat uerbum et uerbum erat apud deum 52 2, 16, 27 | principio erat uerbum et uerbum erat apud deum et deus erat 53 2, 16, 27 | erat apud deum et deus erat uerbum per quod facta sunt omnia, 54 2, 17, 29 | credatur. Pascha enim hebraeum uerbum dicitur quod transitum interpretamur. 55 2, 17, 31 | aliquid cogitetur. Absit ut uerbum dei et sapientia dei ex 56 2, 18, 34 | uigilans uiderit. Quasi uero uerbum et sapientiam dei uiderit 57 3, prae, 3 | missus diceretur nisi cum uerbum caro factum est, cur spiritus 58 3, 9, 19 | continuo subiecit: Quae faciunt uerbum eius. ~ 59 3, 10, 21 | dicere nec deum patrem nec uerbum eius nec spiritum eius, 60 3, 11, 25 | propter quod fecisti hoc uerbum et non pepercisti filio 61 3, 11, 26 | adventus, et ipse tamquam uerbum dei miro et ineffabili modo 62 3, 11, 27 | ascensionem domini, non ipsum dei uerbum per substantiam qua patri 63 4, 1, 3 | Quia igitur unum est uerbum dei per quod facta sunt 64 4, 1, 3 | principio non factum est uerbum, sed erat uerbum, et uerbum 65 4, 1, 3 | factum est uerbum, sed erat uerbum, et uerbum erat apud deum, 66 4, 1, 3 | uerbum, sed erat uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus 67 4, 1, 3 | apud deum, et deus erat uerbum, et omnia per ipsum facta 68 4, 1, 3 | quid facta est nisi per dei uerbum incommutabile? Omnia enim 69 4, 2, 4 | ut curaret atque sanaret uerbum, per quod facta sunt omnia, 70 4, 8, 12 | Sic ipse filius dei, uerbum dei et idem ipse mediator 71 4, 8, 12 | eis qui credituri sunt per uerbum eorum in me ut omnes unum 72 4, 13, 18 | ipsum ex ulla parte mutabile uerbum dei per inferioris tamen 73 4, 17, 22 | sanctis quibus ea deus per uerbum sapientiamque suam indicat 74 4, 19, 26 | hominum, nisi quia carnem quod uerbum in plenitudine temporis 75 4, 19, 26 | porrigebat; ipsum autem uerbum per quod omnia facta erant 76 4, 20, 27 | dici missus filius quia uerbum caro factum est, sed ideo 77 4, 20, 27 | est, sed ideo missus ut uerbum caro fieret et per praesentiam 78 4, 20, 27 | missus intellegatur quod uerbum factum est, sed et uerbum 79 4, 20, 27 | uerbum factum est, sed et uerbum missum ut homo fieret quia 80 4, 20, 27 | prophetis; sed ut ipsum uerbum caro fieret, id est homo 81 4, 20, 28 | Ab illo ergo mittitur dei uerbum cuius est uerbum; ab illo 82 4, 20, 28 | mittitur dei uerbum cuius est uerbum; ab illo mittitur de quo 83 4, 20, 28 | quod apparuit huic mundo uerbum caro factum unde dicit: 84 4, 20, 28 | salvos facere credentes ut uerbum caro fieret et habitaret 85 4, 21, 30a| unitatem sicut caro quod uerbum factum est non copularetur, 86 4, 21, 31 | quomodo facta sit, ipsum dei uerbum dico carnem factum, id est 87 4, 21, 31 | factum ut ibi sit non tantum uerbum dei et hominis caro sed 88 5, 13, 14 | filius; relative dicitur et uerbum et imago, et in omnibus 89 6, 2, 3 | dictum est: In principio erat uerbum, in patre erat uerbum intellegitur. 90 6, 2, 3 | erat uerbum, in patre erat uerbum intellegitur. Aut si in 91 6, 2, 3 | omnia,' quod sequitur: Et uerbum erat apud deum, uerbum quidem 92 6, 2, 3 | Et uerbum erat apud deum, uerbum quidem solus filius accipitur 93 6, 2, 3 | filius tamquam ambo unum uerbum. Sic enim uerbum quomodo 94 6, 2, 3 | ambo unum uerbum. Sic enim uerbum quomodo imago; non autem 95 6, 2, 3 | Quod uero adiungitur: Et uerbum erat apud deum, multum est 96 6, 2, 3 | est ut sic intellegatur: uerbum, quod solus est filius, 97 6, 2, 3 | scriptum est: Et deus erat uerbum, sic intellegatur, uerbum 98 6, 2, 3 | uerbum, sic intellegatur, uerbum quod non est pater deus 99 6, 2, 3 | simul ambo non sunt. Sicut uerbum de uerbo dici non potest 100 6, 2, 3 | potest quia non simul ambo uerbum, sed solus filius; nec imago 101 6, 9, 11 | Christus est maxime quia iam uerbum caro factum loquitur secundum 102 6, 9, 11 | congruentius multoque magis uerbum cum patre quod simul deus 103 6, 10, 11 | esse est unum omnia tamquam uerbum perfectum cui non desit 104 7, 1, 1 | erat apud deum et deus erat uerbum et omnia per ipsum facta 105 7, 1, 1 | ipsum. Non est enim ipse uerbum sicut nec filius nec imago. 106 7, 1, 1 | ita sit sapientia sicut uerbum et hoc sit uerbum esse quod 107 7, 1, 1 | sicut uerbum et hoc sit uerbum esse quod est esse sapientiam, 108 7, 1, 1 | ut uirtus et sapientia et uerbum idem sit et relative dicatur 109 7, 1, 1 | uirtus patris et sicuti est uerbum et imago patris. Et quia 110 7, 1, 1 | patris filius sicuti est uerbum et imago eius. Ac per hoc 111 7, 1, 2 | uirtus et sapientia, sicut uerbum patris et imago patris. 112 7, 1, 2 | et uirtus et sapientia et uerbum et imago. Quid autem absurdius 113 7, 1, 2 | non idipsum est imago et uerbum quod est uirtus et sapientia, 114 7, 2, 3 | et filius simul ambo unum uerbum quia non simul ambo unus 115 7, 2, 3 | se ipsum dicitur, ita et uerbum ad eum cuius uerbum est 116 7, 2, 3 | ita et uerbum ad eum cuius uerbum est refertur cum dicitur 117 7, 2, 3 | est refertur cum dicitur uerbum. Eo quippe filius quo uerbum 118 7, 2, 3 | uerbum. Eo quippe filius quo uerbum et eo uerbum quo filius. 119 7, 2, 3 | filius quo uerbum et eo uerbum quo filius. Quoniam igitur 120 7, 2, 3 | filius simul non ambo unum uerbum. Et propterea non eo uerbum 121 7, 2, 3 | uerbum. Et propterea non eo uerbum quo sapientia quia uerbum 122 7, 2, 3 | uerbum quo sapientia quia uerbum non ad se dicitur sed tantum 123 7, 2, 3 | tantum relative ad eum cuius uerbum est sicut filius ad patrem; 124 7, 2, 3 | sapientia. Quoniam uero et uerbum sapientia est, sed non eo 125 7, 2, 3 | sapientia est, sed non eo uerbum quo sapientia (uerbum enim 126 7, 2, 3 | eo uerbum quo sapientia (uerbum enim relative, sapientia 127 7, 2, 3 | dici accipiamus cum dicitur uerbum ac si dicatur nata sapientia, 128 7, 2, 3 | eorum eo quod est 'nata' et uerbum et imago et filius intellegatur, 129 7, 2, 3 | non autem simul uterque uerbum aut filius quia non hoc 130 7, 2, 3 | quia non hoc est esse quod uerbum esse aut filium esse sicut 131 7, 3, 4 | praenuntiantibus aut narrantibus quod uerbum caro factum est et habitavit 132 7, 3, 4 | Pater enim eam dicit ut uerbum eius sit, non quomodo profertur 133 7, 3, 4 | quomodo profertur ex ore uerbum sonans aut ante pronuntiationem 134 7, 3, 4 | revelat pater, id est per uerbum suum. Si enim hoc uerbum 135 7, 3, 4 | uerbum suum. Si enim hoc uerbum quod nos proferimus temporale 136 7, 3, 4 | quo loquimur, quanto magis uerbum dei per quod facta sunt 137 7, 3, 4 | essentia? Nam secundum quod uerbum non hoc est quod pater quia 138 7, 3, 4 | hoc est quod pater quia uerbum non est pater, et uerbum 139 7, 3, 4 | uerbum non est pater, et uerbum relative dicitur sicut filius 140 7, 3, 4 | hunc mundum, et lumen hoc uerbum erat apud deum, sed et deus 141 7, 3, 4 | apud deum, sed et deus erat uerbum. Deus autem lumen est, et 142 7, 3, 4 | Et ipse ex quodam tempore uerbum caro factum est et habitavit 143 7, 6, 12 | alterutrum singula dicuntur sicut uerbum quod non dicitur nisi filius 144 8, 6, 9 | apud me invenirem de illa uerbum cum eam uellem dicere. Ipsa 145 8, 6, 9 | phantasia eius in memoria mea uerbum eius, non sonus iste trisyllabus 146 8, 6, 9 | potui, et hoc est apud me uerbum eius cum eam uolo dicere 147 8, 8, 12 | caritate se diligit. Sicut enim uerbum indicat aliquid, indicat 148 8, 8, 12 | etiam se ipsum, sed non se uerbum indicat nisi se aliquid 149 9, 7, 12 | ueracem notitiam tamquam uerbum apud nos habemus et dicendo 150 9, 7, 13 | Quod uerbum amore concipitur sive creaturae 151 9, 8, 13a| audeamus. Nascitur autem uerbum cum excogitatum placet aut 152 9, 9, 14 | Conceptum autem uerbum et natum idipsum est cum 153 9, 10, 15 | quaeritur utrum omnis notitia uerbum an tantum amata notitia. 154 9, 10, 15 | aliter omne quod notum est uerbum dicitur animo impressum 155 9, 10, 15 | improbatio et placet et uerbum est. neque uitiorum notitia 156 9, 10, 15 | intemperantia, et hoc est uerbum eius. Sicuti sunt in arte 157 9, 10, 15 | amat, iungitur ei amore uerbum eius. Et quoniam amat notitiam 158 9, 10, 15 | notitiam et novit amorem, et uerbum in amore est et amor in 159 9, 11, 16a| etiam placita digneque amata uerbum est fitque aliqua dei similitudo 160 9, 11, 16a| approbat sic est eadem notitia uerbum eius ut ei sit par omnino 161 9, 11, 16a| nota. Ideoque et imago et uerbum est quia de illa exprimitur 162 9, 12, 17 | Amor non erit imago, non uerbum, non genitus? Cur enim mens 163 9, 12, 17 | ipsa persuaserit, sicut dei uerbum filium esse nullus christianus 164 9, 12, 18 | proles eius ac de se ipsa uerbum eius, et amor tertius, et 165 10, 1, 2 | cum audierit incognitum uerbum uelit nosse quid illud sit 166 10, 1, 2 | notum studiose quaeritur uerbum illud ignotum. Itaque cum 167 12, 6, 6 | sicut prolem ad gignendum uerbum per quod facta sunt omnia 168 12, 14, 22 | dicitur *theosebeia; nam hoc uerbum habet ista sententia in 169 13, 1, 2 | orsus est: In principio erat uerbum, et uerbum erat apud deum, 170 13, 1, 2 | principio erat uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus 171 13, 1, 2 | apud deum, et deus erat uerbum; hoc erat in principio apud 172 13, 1, 2 | sed ex deo nati sunt. Et uerbum caro factum; est et habitavit 173 13, 1, 2 | Nam, In principio erat uerbum, et uerbum erat apud deum, 174 13, 1, 2 | principio erat uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus 175 13, 1, 2 | apud deum, et deus erat uerbum; hoc erat in principio apud 176 13, 1, 4 | uidentibus notus est. At hoc uerbum quattuor syllabarum quod 177 13, 9, 12a| desperaret ilico annexum est, Et uerbum caro factum est et habitavit 178 13, 9, 12a| hominis filius (hoc est enim, uerbum caro factum est et habitavit 179 13, 10, 14 | locutione salvator. Quod uerbum latina lingua antea non 180 13, 18, 23 | disserere longum est nisi uerbum caro fieret, nulla essent. ~ 181 13, 19, 24 | autem omnia quae pro nobis uerbum caro factum temporaliter 182 13, 19, 24 | ad sapientiam. Quod autem uerbum est sine tempore et sine 183 13, 19, 24 | ille sapientiae; ac per hoc uerbum caro factum, quod est Christus 184 13, 19, 24 | eius fidelis. Et cum lego uerbum caro factum est et habitavit 185 14, 7, 10 | pertinere. Sed quia ibi uerbum esse sine cogitatione non 186 14, 10, 13 | fit trinitas in qua iam et uerbum possit intellegi. Formatur 187 15, 6, 10 | conspicimus tamquam dicentem et uerbum eius, id est patrem et filium, 188 15, 10, 19 | igitur potest intellegere uerbum non solum antequam sonet, 189 15, 10, 19 | dictum est: In principio erat uerbum, et uerbum erat apud deum, 190 15, 10, 19 | principio erat uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus 191 15, 10, 19 | apud deum, et deus erat uerbum. Necesse est enim cum uerum 192 15, 10, 19 | memoria tenemus nascatur uerbum quod eiusmodi sit omnino 193 15, 10, 19 | cogitatio ab ea re quam scimus uerbum est quod in corde dicimus, 194 15, 10, 19 | etiam corporis sensibus uerbum quod mente gerimus innotescat. 195 15, 11, 20 | Proinde uerbum quod foris sonat signum 196 15, 11, 20 | assumptum est. Ita enim uerbum nostrum uox quodam modo 197 15, 11, 20 | manifestetur sensibus hominum sicut uerbum dei caro factum est assumendo 198 15, 11, 20 | sensibus hominum. Et sicut uerbum nostrum fit uox nec mutatur 199 15, 11, 20 | nec mutatur in uocem, ita uerbum dei caro quidem factum est, 200 15, 11, 20 | pervenire non intueatur uerbum nostrum quod sonat in auribus 201 15, 11, 20 | illud perveniatur hominis uerbum per cuius qualemcumque similitudinem 202 15, 11, 20 | aenigmate uideatur utcumque dei uerbum. Non illud quod factum est 203 15, 11, 20 | auditu, auditus autem per uerbum Christi, et iterum: Cum 204 15, 11, 20 | Cum accepissetis a nobis uerbum auditus dei, accepistis 205 15, 11, 20 | auditus dei, accepistis non ut uerbum hominum sed sicuti est uere 206 15, 11, 20 | hominum sed sicuti est uere uerbum dei. Et innumerabilia similiter 207 15, 11, 20 | disseminatur humana. Ideo autem uerbum dei dicitur quia doctrina 208 15, 11, 20 | non humana). Sed illud uerbum dei quaerimus qualitercumque 209 15, 11, 20 | quo dictum est: Deus erat uerbum; de quo dictum est: Omnia 210 15, 11, 20 | sunt; de quo dictum est: Et uerbum caro factum est; de quo 211 15, 11, 20 | dictum est: Fons sapientiae uerbum dei in excelsis. Perveniendum 212 15, 11, 20 | Perveniendum est ergo ad illud uerbum hominis, ad uerbum rationalis 213 15, 11, 20 | illud uerbum hominis, ad uerbum rationalis animantis, ad 214 15, 11, 20 | rationalis animantis, ad uerbum non de deo natae sed a deo 215 15, 11, 20 | in uerbo, tunc est uerum uerbum et ueritas qualis exspectatur 216 15, 11, 20 | ubi deus per unigenitum uerbum suum praedicatur universa 217 15, 11, 20 | est: Initium omnis operis uerbum. Sed etiam hic cum uerum 218 15, 11, 20 | Sed etiam hic cum uerum uerbum est, tunc est initium boni 219 15, 11, 20 | boni operis. Verum autem uerbum est cum de scientia bene 220 15, 11, 20 | alioquin mendacium erit uerbum tale, non ueritas, et inde 221 15, 11, 20 | uerbi dei quia potest esse uerbum nostrum quod non sequatur 222 15, 11, 20 | non potest nisi praecedat uerbum sicut uerbum dei potuit 223 15, 11, 20 | nisi praecedat uerbum sicut uerbum dei potuit esse nulla exsistente 224 15, 11, 20 | sed solus filius quod est uerbum dei caro factum est quamvis 225 15, 12, 22 | tenet. Ex quibus gignitur uerbum uerum quando quod scimus 226 15, 12, 22 | quod scimus loquimur, sed uerbum ante omnem sonum, ante omnem 227 15, 12, 22 | cogitationem soni. Tunc enim est uerbum simillimum rei notae, de 228 15, 12, 22 | cogitationis exoritur, quod est uerbum linguae nullius, uerbum 229 15, 12, 22 | uerbum linguae nullius, uerbum uerum de re uera, nihil 230 15, 12, 22 | discit hoc dicit), dum tamen uerbum sit uerum, id est de notis 231 15, 13, 22a| deus pater de quo natum est uerbum de deo deus, numquid ergo 232 15, 13, 22a| sed ut ab illo ipsi per uerbum eius sine corporali sono. 233 15, 13, 22a| totum ab illo per illud uerbum eius audientes, id est in 234 15, 13, 22a| docemus eum. Novit enim, ait uerbum eius, pater uester quid 235 15, 13, 22a| scientiae dei, sic et nostrum uerbum quod nascitur de nostra 236 15, 14, 23 | ipsum dicens pater genuit uerbum sibi aequale per omnia. 237 15, 14, 23 | est; non, non. Et ideo uerbum hoc uere ueritas est quoniam 238 15, 14, 23 | falsum habere aliquid hoc uerbum numquam potest quia immutabiliter 239 15, 14, 23 | ipsum, in filio tamquam uerbum suum quod est de his omnibus 240 15, 14, 24 | natum est. Nostrum ergo tale uerbum quod invenimus esse utcumque 241 15, 15, 24a| Numquid uerbum nostrum de sola scientia 242 15, 15, 24a| uerbo nostro uera sunt quia uerbum uerum non est nisi quod 243 15, 15, 24a| Falsum est ergo isto modo uerbum nostrum non cum mentimur 244 15, 15, 24a| autem dubitamus nondum est uerbum de re de qua dubitamus, 245 15, 15, 24a| sed de ipsa dubitatione uerbum est. Quamvis enim non noverimus 246 15, 15, 24a| hoc cum hoc dicimus uerum uerbum est quoniam quod novimus 247 15, 15, 24a| uolentes et scientes falsum uerbum habemus ubi uerum uerbum 248 15, 15, 24a| uerbum habemus ubi uerum uerbum est mentiri nos; hoc enim 249 15, 15, 24a| non, non. 'At enim nec uerbum dicendum est quod uerum 250 15, 15, 24a| assentior. Quid cum uerum est uerbum nostrum et ideo recte uerbum 251 15, 15, 24a| uerbum nostrum et ideo recte uerbum uocatur, numquid sicut dici 252 15, 15, 24a| essentia sicut illud dei uerbum maxime dicitur maximeque 253 15, 15, 25 | quomodo de his dicatur uerbum sempiternum, cum uerbum 254 15, 15, 25 | uerbum sempiternum, cum uerbum nostrum nostra cogitatione 255 15, 15, 25 | scientiae cogitatio, et uerbum uerum nostrum intimum nisi 256 15, 15, 25 | deus intellegatur habere uerbum sempiternum sibique coaeternum. 257 15, 15, 25 | tamen ueraciter cogitari, uerbum esse tam perpetuum quam 258 15, 15, 25 | perpetua est. Sed quomodo est uerbum quod nondum in cogitationis 259 15, 15, 25 | formam et ideo iam uocatur uerbum quia potest habere? Tale 260 15, 15, 25 | dicatur ideo iam uocandum esse uerbum quia potest esse uerbum. 261 15, 15, 25 | uerbum quia potest esse uerbum. Sed quid est quod potest 262 15, 15, 25 | quid est quod potest esse uerbum et ideo iam dignum est uerbi 263 15, 15, 25 | cogitatur? Et tunc fit uerum uerbum quando illud quod nos dixi 264 15, 15, 25 | uideamur, iam uocandum esse uerbum quiddam illud mentis nostrae 265 15, 16, 25a| Quapropter ita dicitur illud dei uerbum ut dei cogitatio non dicatur 266 15, 16, 25a| nunc recipiat formam ut uerbum sit eamque possit amittere 267 15, 16, 25a| filius cogitatio dei sed uerbum dei dicitur. Cogitatio quippe 268 15, 16, 25a| scimus atque inde formata uerbum nostrum uerum est. Et ideo 269 15, 16, 25a| nostrum uerum est. Et ideo uerbum dei sine cogitatione dei 270 15, 16, 26 | facta est. Et tunc quidem uerbum nostrum non erit falsum 271 15, 17, 29 | hac trinitate non dicitur uerbum dei nisi filius, nec donum 272 15, 17, 29 | nec de quo genitum est uerbum et de quo procedit principaliter 273 15, 17, 29 | factum est ut proprie dei uerbum etiam dei sapientia diceretur, 274 15, 17, 31 | Sicut ergo unicum dei uerbum proprie uocamus nomine sapientiae, 275 15, 17, 31 | universaliter caritas. Sed dei uerbum, id est unigenitus dei filius, 276 15, 19, 34 | unicuique prout vult. Quod uerbum et in epistula quae ad hebraeos 277 15, 19, 35 | super omnem qui audiebant uerbum, et obstuperunt qui ex circumcisione 278 15, 20, 38 | uoluisset unigenitum dei uerbum per quod facta sunt omnia 279 15, 20, 38 | dei dicerent unigenitum uerbum, ipsum consilium seu uoluntatem 280 15, 20, 38 | seu uoluntatem patris idem uerbum esse dixerunt. Sed melius 281 15, 21, 40 | dixit quodam modo, et ipsum uerbum eius deum qui nec plus nec 282 15, 21, 40 | quam quod est in illo qui uerbum non mendaciter sed ueraciter 283 15, 21, 40 | invenimus et gignitur intimum uerbum quod nullius linguae sit 284 15, 21, 41 | cogitatione formatur, quod uerbum uerum sine ullius gentis 285 15, 22, 42 | est et scientia utique et uerbum. Ego enim scio, ego dico 286 15, 23, 43a| et nullius linguae cordis uerbum est habeat in sua magna 287 15, 26, 46 | intellegendus est unctus quando uerbum dei caro factum est, id 288 15, 27, 50 | agnosceres. Ipsa ostendit tibi uerbum uerum esse in te quando 289 15, 28, 51 | pater ipse esses et filius uerbum tuum Iesum Christus ipse 290 15, 28, 51 | Sed utinam praedicando uerbum tuum et laudando te tantummodo 291 15, 28, 51 | scripsit dicens: Praedica uerbum; insta opportune, importune. 292 15, 28, 51 | opportune uerum etiam importune uerbum tuum, domine, non tacebat?