| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
| Alphabetical [« »] detrimentum 1 detrusas 1 detur 4 deum 273 deus 509 deviare 2 deviaverint 1 | Frequency [« »] 302 ea 292 iam 292 uerbum 273 deum 271 haec 268 aliquid 266 sic | Aurelius Augustinus De trinitate IntraText - Concordances deum |
Lib. Cap. Par.
1 1, 1, 1 | creatore. Qui enim opinatur deum, uerbi gratia, candidum 2 1, 1, 1 | corpore. Rursus qui opinatur deum nunc obliviscentem, nunc 3 1, 1, 1 | putant eius esse potentiae deum ut seipsum ipse genuerit, 4 1, 2, 4 | Atque ita si quid eis erga deum uel amoris est uel timoris, 5 1, 5, 8 | perturbantur cum audiunt deum patrem et deum filium et 6 1, 5, 8 | cum audiunt deum patrem et deum filium et deum spiritum 7 1, 5, 8 | patrem et deum filium et deum spiritum sanctum, et tamen 8 1, 5, 8 | trinitatem non tres deos sed unum deum; et quemadmodum id intellegant 9 1, 6, 9 | Iesum Christum non esse deum, aut non esse uerum deum, 10 1, 6, 9 | deum, aut non esse uerum deum, aut non cum patre unum 11 1, 6, 9 | cum patre unum et solum deum, aut non uere immortalem 12 1, 6, 9 | uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus erat uerbum. Manifestum 13 1, 6, 9 | autem declarat non tantum deum esse sed etiam eiusdem cum 14 1, 6, 9 | inquit, in principio apud deum; omnia per ipsum facta sunt, 15 1, 6, 11 | permittant intellegi, sed utique deum unum uerum solum, id est 16 1, 6, 12 | est esse aequalis deo, hic deum proprie patrem appellans, 17 1, 6, 13 | servitutem dictum est: Dominum deum tuum adorabis et illi soli 18 1, 6, 13 | quandoquidem dictum est: Dominum deum tuum adorabis et illi soli 19 1, 6, 13 | dicit: Glorificate ergo deum in corpore uestro. ~ 20 1, 7, 14 | deus propter accipientem deum, utrumque autem homo propter 21 1, 8, 17 | cognoscant te unum uerum deum et quem misisti Iesum Christum. 22 1, 8, 17 | mundicordes quoniam ipsi deum uidebunt. Et quia haec est 23 1, 10, 20 | domini. Contemplabimur enim deum patrem et filium et spiritum 24 1, 11, 23a| Nunc cognovi quia times deum, id est nunc feci ut cognosceres, 25 1, 11, 27 | alio loco dicit: Credite in deum et in me credite; id est 26 1, 11, 27 | id est sicut creditis in deum, sic et in me quia ego et 27 1, 12, 28 | erat illa susceptio quae deum hominem faceret et hominem 28 1, 12, 28 | hominem faceret et hominem deum. Quid tamen propter quid 29 1, 12, 28 | mundicordes quoniam ipsi deum uidebunt. Et ipsa uisio 30 1, 12, 30 | mundis corde, quia ipsi deum uidebunt; id est solis piis 31 1, 12, 30 | cognoscant te, inquit, unum uerum deum et quem misisti Iesum Christum. 32 1, 12, 30 | nisi quemadmodum unum uerum deum qui ostendet se ipsum illis, 33 1, 12, 31 | mundicordes quoniam ipsi deum uidebunt; et si qua alia 34 1, 12, 31 | cognoscant te, inquit, unum uerum deum et quem misisti Iesum Christum: 35 2, prae, 1 | Cum homines deum quaerunt et ad intellegentiam 36 2, prae, 2 | tamen ab illo hunc esse deum de deo, lumen de lumine. 37 2, prae, 2 | lumine. Filium quippe dicimus deum de deo; patrem autem deum 38 2, prae, 2 | deum de deo; patrem autem deum tantum, non 'de deo.' Vnde 39 2, 5, 7 | scriptum est in propheta deum dicere: Caelum et terram 40 2, 5, 7 | uolens intellegi praesentem deum, prius nominavit spiritum 41 2, 5, 9 | quod erat in principio apud deum et deus erat, in ipsa scilicet 42 2, 5, 9 | uerbum, et uerbum esset apud deum, et deus esset uerbum; sine 43 2, 6, 11 | dicere spiritum sanctum et deum et columbam aut et deum 44 2, 6, 11 | deum et columbam aut et deum et ignem, sicut dicimus 45 2, 6, 11 | sicut dicimus filium et deum et hominem nec sicut dicimus 46 2, 9, 16 | apparuisse corporeis oculis deum nec patrem nec filium nec 47 2, 10, 17 | genesi scriptum est locutum deum cum homine quem de limo 48 2, 10, 17 | illos singulos dies, quem deum patrem solemus accipere 49 2, 10, 18 | soleret Adam corporeis oculis deum uidere non evidenter apparet, 50 2, 10, 18 | insinuat, deambulare ibi deum nisi in aliqua corporea 51 2, 10, 19 | domini multi, sed nobis unus deum pater ex quo omnia et nos 52 2, 10, 19 | deo dictum est: Dominum deum tuum adorabis et illi soli 53 2, 12, 22 | substantiae unum dominum deum? Sed quas duas personas 54 2, 13, 23 | Neque enim possumus dicere deum Abraham et deum Isaac et 55 2, 13, 23 | possumus dicere deum Abraham et deum Isaac et deum Iacob filium 56 2, 13, 23 | Abraham et deum Isaac et deum Iacob filium dei esse et 57 2, 13, 23 | credimus et intellegimus unum deum audebit aliquis negare deum 58 2, 13, 23 | deum audebit aliquis negare deum Abraham et deum Isaac et 59 2, 13, 23 | aliquis negare deum Abraham et deum Isaac et deum Iacob? Ille 60 2, 13, 23 | Abraham et deum Isaac et deum Iacob? Ille enim non est 61 2, 13, 23 | apostolo: Clarificate ergo deum in corpore uestro cum supra 62 2, 14, 24 | non per suam substantiam deum oculis apparuisse mortalium? 63 2, 14, 24 | an ipsam trinitatem unum deum similiter non apparet. Nec 64 2, 15, 25 | invisibilem atque intellegibilem deum, non solum patrem sed et 65 2, 15, 26 | legem scribi oportebat, deum quidem non per substantiam 66 2, 16, 27 | loquentis ad amicum. Sed deum patrem quis corporeis oculis 67 2, 16, 27 | uerbum et uerbum erat apud deum et deus erat uerbum per 68 2, 17, 28a| omnis qui affectat diligere deum ex toto corde et ex tota 69 2, 17, 32 | nimis temerarium sit dicere deum patrem numquam patribus 70 2, 17, 32 | temporibus oportuit ostendentes deum. ~ 71 3, prae, 3 | aut indifferenter dominum deum qui trinitas ipsa intellegitur 72 3, 4, 9a | iustum, et ille per ipsum deum, ac sic universa creatura 73 3, 8, 14 | apostolus discernens interius deum creantem atque formantem 74 3, 10, 21 | fiducialiter dicere nec deum patrem nec uerbum eius nec 75 3, 11, 24 | autem arbitraretur tunc deum gloriae per id quod in se 76 3, 11, 24 | dominum dicit eundemque deum Abraham et deum Isaac et 77 3, 11, 24 | eundemque deum Abraham et deum Isaac et deum Iacob sicut 78 3, 11, 24 | Abraham et deum Isaac et deum Iacob sicut in genesi sacriptum 79 3, 11, 25 | poterunt explicare uisum esse deum in uiris tribus nisi eos, 80 3, 11, 25 | est per substantiam suam deum apparuisse atque sonuisse? 81 3, 11, 25 | respondetur? An dicturi sunt deum iussisse ut occideretur 82 3, 11, 25 | enim cognovi quia times deum tu et non pepercisti filio 83 3, 11, 25 | enim cognovi quia times deum, non tunc deus cognovisse 84 3, 11, 25 | intellegendus est sed egisse ut per deum ipse Abraham cognosceret 85 3, 11, 26 | nullus fidelium dubitat deum dedisse Moysi ad subiugandum 86 4, prae, 1 | Qui uero iam evigilavit in deum spiritus sancti calore excitatus 87 4, prae, 1 | cor humanum? Sed hoc oro deum cordis mei ut nihil ex eis 88 4, 1, 3 | uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus erat uerbum, et 89 4, 2, 4 | dei, ut ad contemplandum deum quod natura non sumus per 90 4, 9, 12a| ita et hi inter quos et deum mediator est filius non 91 4, 13, 16 | spiritus uolens deseruit deum, deserat corpus invitus 92 4, 13, 16 | invitus ut cum spiritus deum deserverit quia uoluit, 93 4, 15, 20 | putant ad contemplandum deum et inhaerendum deo uirtute 94 4, 17, 23 | facta sunt cognoscentes deum non sicut deum glorificaverunt 95 4, 17, 23 | cognoscentes deum non sicut deum glorificaverunt aut gratias 96 4, 18, 24 | cognoscant te unum uerum deum et quem misisti Iesum Christum; 97 4, 20, 28 | captu uel proficientis in deum uel perfectae in deo animae 98 4, 20, 28 | cognoscere per sapientiam deum quoniam lux lucet in tenebris 99 4, 21, 30a| unius eiusdemque substantiae deum creatorem, trinitatem omnipotentem 100 4, 21, 31 | praefigurarent, per angelos ea deum operatum esse respondeo, 101 4, 21, 31 | et deus dicatur propter deum et homo propter hominem. 102 5, 1, 2 | Nam quo intellectu homo deum capit qui ipsum intellectum 103 5, 1, 2 | nostro, ut sic intellegamus deum si possumus, quantum possumus, 104 5, 1, 2 | nihilque patientem. Quisquis deum ita cogitat etsi nondum 105 5, 8, 9 | tamen tres deos sed unum deum dicimus eam ipsam praestantissimam 106 5, 11, 12 | intellegi, quem unum dominum deum nostrum recte dicimus etiam 107 5, 16, 17 | exstiterit qui aeternum quidem deum solum dicat, tempora autem 108 5, 16, 17 | nihil secundum accidens dici deum nisi quia ipsius naturae 109 6, 1, 1 | uirtutem et dei sapientiam, et deum aliquando non habuisse uirtutem 110 6, 1, 2 | ratiocinatio ad id cogit ut dicamus deum patrem non esse sapientem 111 6, 2, 3 | sequitur: Et uerbum erat apud deum, uerbum quidem solus filius 112 6, 2, 3 | adiungitur: Et uerbum erat apud deum, multum est ut sic intellegatur: 113 6, 2, 3 | solus est filius, erat apud deum, quod non solus est pater 114 6, 5, 7 | imitari per gratiam et ad deum et ad nos ipsos iubemur, 115 6, 7, 10 | solus. Quia uero dicimus et deum solum ipsam trinitatem, 116 6, 9, 11 | illa sententia qua dicitur deum uerum solum non esse patre 117 6, 9, 11 | dicamus esse quidem patrem deum sed non eum esse solum deum, 118 6, 9, 11 | deum sed non eum esse solum deum, esse autem solum deum patrem 119 6, 9, 11 | solum deum, esse autem solum deum patrem et filium et spiritum 120 6, 9, 11 | cognoscant te unum uerum deum. Quod quidem arriani sic 121 6, 9, 11 | cognoscant te unum uerum deum, tamquam hoc insinuare uoluerit 122 6, 9, 11 | est ne non intellegeremus deum nisi ipsa tria simul, patrem 123 6, 9, 11 | testimonio et patrem unum uerum deum dicimus et filium unum uerum 124 6, 9, 11 | dicimus et filium unum uerum deum et spiritum sanctum unum 125 6, 9, 11 | spiritum sanctum unum uerum deum, et simul patrem et filium 126 6, 9, 11 | ueros deos sed unum uerum deum? An quoniam addidit et quem 127 6, 9, 11 | subaudiendum est 'unum uerum deum'; et ordo uerborum est: ' 128 6, 9, 11 | Christum cognoscant unum uerum deum'? Cur ergo tacuit de spiritu 129 6, 9, 11 | maior me est, ut hoc ipsum deum esse quod illi cum patre 130 6, 10, 12 | aenigmate gaudeat cognoscens deum et sicut deum honoret et 131 6, 10, 12 | cognoscens deum et sicut deum honoret et gratias agat; 132 7, 1, 1 | sed uerbo quod erat apud deum et deus erat uerbum et omnia 133 7, 1, 1 | illi est magnum esse, aliud deum esse, consequens est ut 134 7, 1, 1 | aliud illi est esse, aliud deum esse, ita sit etiam essentia 135 7, 3, 4 | lumine et fons uitae apud deum patrem utique fontem uitae. 136 7, 3, 4 | lumen hoc uerbum erat apud deum, sed et deus erat uerbum. 137 7, 3, 5 | peccatorum poenamque mortalitatis deum uidere non poterat semetipsum 138 7, 3, 5 | exemplum sursum uidentibus deum, exemplum deorsum mirantibus 139 7, 3, 5 | beatitudinem sequi non debebat nisi deum et sentire non poterat deum, 140 7, 3, 5 | deum et sentire non poterat deum, sequendo deum hominem factum 141 7, 3, 5 | non poterat deum, sequendo deum hominem factum sequeretur 142 7, 3, 6 | est utique sapientia est. Deum autem esse spiritum sanctum 143 7, 3, 6 | magno. Glorificate ergo deum in corpore uestro. Quid 144 7, 3, 6 | aliud est ibi esse quam deum esse. Vnus ergo deus pater 145 7, 4, 7 | intersit inter hominem et deum. ~8. 146 7, 4, 8 | singulum quemque appellemus deum sive patrem sive filium 147 7, 4, 9 | Sic enim quia hoc illi est deum esse quod est esse, tam 148 7, 5, 10 | subiecto. Vnde manifestum est deum abusive substantiam uocari 149 7, 5, 10 | dicitur ita ut fortasse solum deum dici oporteat essentiam. 150 7, 6, 11 | quemadmodum hoc illi est esse quod deum esse, quod magnum, quod 151 7, 6, 11 | sicut unam essentiam et unum deum, sed dicimus tres personas, 152 7, 6, 11 | substantias unam essentiam et unum deum tamquam ex una materia tria 153 7, 6, 12 | et spiritum sanctum, unum deum, solum, magnum, omnipotentem, 154 7, 6, 12 | cum audierit patrem solum deum separet inde filium aut 155 7, 6, 12 | filium cum audimus solum deum sine ulla separatione patris 156 7, 6, 12 | similitudine acceditur ad deum, et dissimilitudine receditur 157 8, 3, 4 | ipsum bonum si potes; ita deum uidebis, non alio bono bonum, 158 8, 3, 5 | perspicere bonum, perspexeris deum. Et si amore inhaeseris, 159 8, 4, 6 | speciem, nondum utique uidemus deum sicut idem ait facie ad 160 8, 4, 6 | non potest, nemo diligit deum antequam sciat. Et quid 161 8, 4, 6 | antequam sciat. Et quid est deum scire nisi eum mente conspicere 162 8, 4, 6 | conspicere atque percipere deum sicut conspici et percipi 163 8, 4, 6 | enim mundicordes quia ipsi deum uidebunt, nisi per fidem 164 8, 5, 7a | informatur cum credimus pro nobis deum hominem factum ad humilitatis 165 8, 5, 8 | trinitate, quod deus est. Sed deum nullum alium uidimus aut 166 8, 5, 8 | credamus quo etiam nondum notum deum diligamus, hoc quaeritur. ~ 167 8, 7, 10 | Scimus quoniam diligentibus deum omnia cooperantur in bonum, 168 8, 7, 10 | Quisquis autem diligit deum hic cognitus est ab illo, 169 8, 7, 10 | multa quia et qui diligit deum, consequens est ut faciat 170 8, 7, 10 | Consequens ergo est ut praecipue deum diligat. ~11. 171 8, 7, 11 | Quapropter qui quaerunt deum per istas potestates quae 172 8, 8, 12 | Ecce iam potest notiorem deum habere quam fratrem, plane 173 8, 8, 12 | Amplectere dilectionem deum et dilectione amplectere 174 8, 8, 12 | et dilectione amplectere deum. Ipsa est dilectio quae 175 8, 8, 12 | dilectione vult intellegi deum. Apertissime enim in eadem 176 8, 8, 12 | deo natus est et cognovit deum. Qui non diligit non cognovit 177 8, 8, 12 | non diligit non cognovit deum quia deus dilectio est. 178 8, 8, 12 | non solum ex deo sed etiam deum esse tanta auctoritate praedicari. 179 8, 8, 12 | quippe deus dilectio est, deum certe diligit qui diligit 180 8, 8, 12 | paulo post ait: Non potest deum diligere quem non uidet 181 8, 8, 12 | illi causa est non uidendi deum quod non diligit fratrem. 182 8, 8, 12 | lumen, id est non uidet deum quia in tenebris est? Fratrem 183 8, 8, 12 | caritate diligeret, uideret deum qui est ipsa caritas uisu 184 8, 8, 12 | quem uidet non diligit, deum, quem propterea non uidet 185 8, 8, 12 | diligimus quanto magis diligimus deum. ~Ex una igitur eademque 186 8, 8, 12 | igitur eademque caritate deum proximumque diligimus, sed 187 8, 8, 12 | proximumque diligimus, sed deum propter deum, nos autem 188 8, 8, 12 | diligimus, sed deum propter deum, nos autem et proximum propter 189 8, 8, 12 | autem et proximum propter deum.~ 190 8, 9, 13 | quanto flagrantius diligimus deum, tanto certius sereniusque 191 9, 1, 1 | Quisquis autem diligit deum, hic cognitus est ab illo. 192 9, 1, 1 | Nunc autem cognoscentes deum, statim corrigens, immo 193 9, 1, 1 | spiritum sanctum esse unum deum, universae creaturae conditorem 194 9, 8, 13a| inferiore utendum est ad deum, pari autem fruendum sed 195 9, 11, 16a| displicet. Quocirca in quantum deum novimus similes sumus, sed 196 9, 11, 16a| sicuti est animus), ita cum deum novimus, quamvis meliores 197 10, 7, 9 | meo, et: Diliges dominum deum tuum ex toto corde tuo; 198 12, 6, 7 | asserere in scripturis sanctis deum dictum etiam filium quasi 199 12, 7, 12 | turpiter uana est quae opinatur deum membrorum corporalium lineamentis 200 12, 7, 12 | hominem, eum qui secundum deum creatus est, et alibi apertius: 201 12, 9, 14 | in universitate creaturae deum rectorem secuta legibus 202 12, 13, 21 | apparet tamen cum secundum deum uivimus, mentem nostram 203 13, 1, 2 | uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus erat uerbum; hoc 204 13, 1, 2 | hoc erat in principio apud deum. Omnia per ipsum facta sunt, 205 13, 1, 2 | uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus erat uerbum; hoc 206 13, 1, 2 | hoc erat in principio apud deum. Omnia per ipsum facta sunt, 207 13, 7, 10 | fides est necessaria qua in deum creditur. Non enim quaecumque 208 13, 10, 13 | huius ut unigenitum filium deum sibi coaeternum hominem 209 13, 12, 16 | ut non se illi exhiberet deum creantem et uivificantem 210 13, 14, 18 | opus erat et hominem et deum. Nisi enim homo esset, non 211 13, 15, 19 | et potestate satanae ad deum ut accipiant remissionem 212 13, 16, 20 | Scimus quoniam diligentibus deum omnia cooperatur in bonum, 213 14, 1, 1 | uera tamen quae secundum deum est et uerus ac praecipuus 214 14, 1, 1 | mundi stultitia est apud deum. Secundum hanc itaque sapientiam 215 14, 4, 6a | intellegendum et conspiciendum deum potest, profecto ab initio 216 14, 8, 11 | mentis humanae quo novit deum uel potest nosse considerandum 217 14, 8, 11 | trinitatem, nondum quidem deum sed iam imaginem dei. Non 218 14, 12, 15 | ut brevius dicam, colat deum non factum cuius ab eo capax 219 14, 13, 17 | gentes quae obliviscuntur deum. Porro autem uicesimus primus: 220 14, 13, 17 | erant oblitae istae gentes deum ut eius nec commemoratae 221 14, 13, 17 | recordarentur. Obliviscendo autem deum tamquam obliviscendo uitam 222 14, 13, 17 | Eis enim dictum est qui deum non intellegendo de illo 223 14, 14, 18 | praeceptum: Diliges dominum deum tuum. Sic itaque condita 224 14, 14, 18 | Qui ergo se diligere novit deum diligit; qui uero non diligit 225 14, 14, 18 | diligit; qui uero non diligit deum etiam si se diligit, quod 226 14, 14, 18 | membra laniarent? Cum autem deum diligit mens et sicut dictum 227 14, 14, 18 | perverse sed recte diligit cum deum diligit cuius participatione 228 14, 14, 19 | eius deseruit eum per quam deum habens rei nullius indigeret? 229 14, 16, 22 | novum hominem qui secundum deum creatus est in iustitia 230 14, 16, 22 | ueritatis. Quod ait, secundum deum creatum, hoc alio loco dicitur, 231 14, 16, 22 | novum hominem qui secundum deum creatus est, hoc isto loco: 232 14, 16, 22 | Ibi autem ait, secundum deum; hic uero, secundum imaginem 233 14, 16, 22 | reformatioque mentis secundum deum uel secundum imaginem dei. 234 14, 16, 22 | Sed ideo dicitur secundum deum ne secundum aliam creaturam 235 14, 17, 23 | compererit, perducendus ad deum quem coluit et ab eo perficiendus 236 14, 19, 25 | cognoscant te, inquit, unum uerum deum et quem misisti Iesum Christum. ~ 237 14, 19, 26 | facilior sit regressus ad deum. Sed iste cursus qui constituitur 238 15, 2, 2 | quaerentium dominum. Et tamen deum dominum inveniri posse dum 239 15, 2, 2 | intellegens aut requirens deum. Ad hoc ergo debet esse 240 15, 2, 2 | intellegens ut requirat deum. ~3. 241 15, 2, 3 | trinitatis quam quaerimus cum deum quaerimus. ~ 242 15, 4, 6 | tantummodo auctoritas esse deum praedicat, sed omnis quae 243 15, 5, 7 | conueniunt. Quis enim uel unum deum, quod est ipsa trinitas, 244 15, 6, 9 | unam sapientiam sicut unum deum, unam essentiam. Hanc ergo 245 15, 6, 10 | uidemus etiam trinitatem deum quia et illic intellegendo 246 15, 6, 10 | uidemus potius quam credimus, deum uero esse trinitatem credimus 247 15, 7, 13 | angustiis libet exclamare ad deum vivum: Mirificata est scientia 248 15, 9, 16 | accommodatae sunt ad intellegendum deum eo modo quo potest, nihil 249 15, 10, 19 | uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus erat uerbum. Necesse 250 15, 13, 22a| supra animam rationalem deum cogitat quantum ab eis cogitari 251 15, 17, 27 | dicturi sumus non propterea deum dictam esse caritatem quod 252 15, 17, 31 | non diligit non cognovit deum quia deus dilectio est. 253 15, 17, 31 | eam se dixisse dilectionem deum quam dixit ex deo. Deus 254 15, 17, 31 | dictum esse dilectionem deum merito quaeritur. Pater 255 15, 17, 31 | quia utique dilectionem deum dixerat, statim uolens de 256 15, 17, 31 | Non enim habet homo unde deum diligat nisi ex deo. Propter 257 15, 18, 32 | intellegenda est quae perducit ad deum et sine qua quodlibet aliud 258 15, 18, 32 | dei donum non perducit ad deum? ~ 259 15, 19, 35 | linguis et magnificantes deum. De quo facto suo quod incircumcisos 260 15, 19, 35 | eram qui possem prohibere deum non dare illis spiritum 261 15, 19, 35 | eis qui per eum diligunt deum. Sed nimis longum est cuncta 262 15, 20, 38 | credamus sicut aeternum deum, ita aeternum eius esse 263 15, 20, 39 | sufficit iam scientibus deum esse spiritum sanctum nec 264 15, 20, 39 | possent, cernerent trinitatem deum in nostra memoria, intellegentia, 265 15, 21, 40 | Sane deum patrem et deum filium, id 266 15, 21, 40 | Sane deum patrem et deum filium, id est deum genitorem 267 15, 21, 40 | patrem et deum filium, id est deum genitorem qui omnia quae 268 15, 21, 40 | modo, et ipsum uerbum eius deum qui nec plus nec minus aliquid 269 15, 26, 46 | cordibus nostris qua diligamus deum et proximum secundum duo 270 15, 26, 46 | quantus deus est qui dat deum? Neque enim aliquis discipulorum 271 15, 26, 46 | possumus, sed ut hoc fiat deum super eos a quo id efficitur 272 15, 27, 48 | matris. Absit autem ut inter deum patrem et deum filium tale 273 15, 27, 48 | ut inter deum patrem et deum filium tale aliquid suspicemur