Lib. Cap. Par.

  1    1,   1, 1  |            existimant, eo remotiores a uero quo id quod sapiunt nec
  2    1,   1, 2  |               moveretur aspectus. Quae uero proprie de deo dicuntur,
  3    1,   3, 5  |               conviciis ut taceam. Qui uero haec legens dicit: 'Intellego
  4    1,   6, 9  |          cognoscamus uerum et simus in uero, filio eius Iesu Christo.
  5    1,   6, 13 | consubstantialis et coaeternus. Maxime uero illo loco satis claret quod
  6    1,  10, 21 |               quo minor est patre; quo uero aequalis exaudit cum patre.
  7    1,  11, 25 |               negaret se missurum; hic uero aperte ait: Non est meum
  8    1,  12, 31 |           quidquid recte agimus. Visio uero illa filii hominis quae
  9    1,  12, 31 |             calumniis haereticorum. Si uero est alius intellectus uerborum
 10    2, prae, 1 |             docet, audiendus. Laudator uero et errans confirmat errorem,
 11    2,   1, 3  |         quaecumque talia sunt. Quaedam uero ita ut minorem ostendant
 12    2,   3, 5  |            quod de patre procedit. Cum uero et filius de patre sit et
 13    2,   5, 9  |               mittens inveniretur. Cum uero sic accepta est forma servi
 14    2,   6, 11 |             coniunxit in aeternum; aut uero mutabilis et conuertibilis
 15    2,   6, 11 |            imagines corporum. Columbam uero illam et ignem oculis uiderunt
 16    2,   6, 11 |                mihi' et Vidi, in istis uero quae per expressam corporalem
 17    2,   6, 11 |           coram oculis carnis; de illa uero columba quae dicta est corporali
 18    2,   7, 12 |               unitatem personae, illae uero species corporales ad demonstrandum
 19    2,   7, 12 |             incorporatio facta est? Si uero per illa uisibilia quae
 20    2,   9, 15 |              non possunt occidere. Aut uero etiam spiritus sanctus carnem
 21    2,  11, 20 |             dei filius crederetur. Cum uero tres uisi sunt nec quisquam
 22    2,  13, 23 |              rubo arderet ignis, rubus uero non comburebatur. Et ait
 23    2,  15, 25 |                                    Iam uero de nubibus et uocibus et
 24    2,  15, 25 |           nebulam uisam, intra nebulam uero Moysen oculis carneis uidisse
 25    2,  16, 27 |            eius fuisse conspicuam; cum uero hic apertissime demonstretur
 26    2,  17, 31 |             domini invisibilem, dorsum uero uisibile, quandoquidem in
 27    2,  18, 34 |                uigilans uiderit. Quasi uero uerbum et sapientiam dei
 28    2,  18, 35 |              non potest. Per subiectam uero creaturam non solum filium
 29    3, prae, 1 |               nolunt credere, experiri uero et possunt et uolunt, dent
 30    3, prae, 3 |                talis non facta est. Si uero per illas antiquas demonstrationes
 31    3,   2, 7  |              aliter apparentibus; alia uero quamvis ex ipso ordine uenientia
 32    3,   3, 8a |           ueracissime reperiretur. Iam uero si in labore officioso et
 33    3,   6, 11a|                naturalia dicuntur; cum uero admonendis hominibus inusitata
 34    3,   8, 13 |         fructibus et animantibus; alia uero illa occulta istorum seminum
 35    3,   8, 13 |              usque nobis uisibile. Iam uero huius etiam grani semen
 36    3,   9, 18 |          explorare difficile est, immo uero impossibile nisi per illud
 37    3,   9, 18 |                ex imperio dei; quaedam uero non possunt nec si ab eis
 38    3,  10, 21 |              sequitur et dicit: Sensum uero tuum quis scit nisi tu dederis
 39    3,  11, 25 |              apparuit dominus, Abrahae uero per se ipsum? At hoc ab
 40    3,  11, 25 |           commemoratus est. Paulo post uero ita se habet scriptura:
 41    3,  11, 25 |               per angelum dominus? Iam uero in eo quod sequitur prophetice
 42    4, prae, 1 |                ac firmitatem suam. Qui uero iam evigilavit in deum spiritus
 43    4, prae, 1 |               eis figmentis pro solido uero eructuem in has litteras,
 44    4,   1, 2  |             tuae, et infirmata est; tu uero perfecisti eam. Pluviam
 45    4,   1, 2  |                hoc est infirmari. Ipse uero perficit nos qui etiam Paulo
 46    4,   3, 5  |        renovatur interior homo. Corpus uero tamquam homo exterior quanto
 47    4,   3, 5  |         uidebimus eum sicuti est. Nunc uero quamdiu corpus quod corrumpitur
 48    4,   3, 6  |              in corde suo? Resurrectio uero corporis domini ad sacramentum
 49    4,   3, 6  |         Christo carnaliter sapere. Iam uero ad exemplum mortis exterioris
 50    4,   3, 6  |               absurdus atque aversus a uero ut audeat dicere a uiris
 51    4,   6, 10 |            totus annumeratus est; dies uero tertius a parte prima et
 52    4,   7, 11 |               enim ab uno deo summo et uero per impietatis iniquitatem
 53    4,  13, 17 |                potuit afferre; simplam uero resurrectionem in qua et
 54    4,  13, 19 |              gaudere potuisse nisi uni uero deo pro quo coli uolunt
 55    4,  16, 21 |              rebus credi uolunt, quasi uero quia praecelsam incommutabilemque
 56    4,  17, 22 |              divinationes putantur; an uero iam uentura praecesserint
 57    4,  17, 23 |               civitate sanctorum et de uero mediatore a sanctis prophetis
 58    4,  19, 25 |            missus est filius dei; immo uero ecce quod est missum esse
 59    4,  20, 27 |              est maior quam illa; quia uero non obscuritas illius sed
 60    4,  20, 28 |                A patre procedit; pater uero a nullo. ~29.
 61    5,   5, 6a |        secundum accidens diceretur. Si uero quod dicitur pater ad se
 62    5,   6, 7  |             putatur ingenitus; genitum uero mira caecitate non advertunt
 63    5,   6, 7  |                utroque uicinitas. Quia uero filius non ad filium relative
 64    5,   6, 7  |              utriusque substantia. Cum uero ingenitus dicitur pater,
 65    5,   7, 8  |             dicendo 'non filius.' Quia uero relative aio cum dico: '
 66    5,   8, 9  |             pater pronuntiatur, in dei uero et ipse et filius et spiritus
 67    5,   8, 9  |              trinitas unus deus. Situs uero et habitus et loca et tempora
 68    5,  11, 12 |             modo dici potest. Spiritus uero sanctus secundum id quod
 69    5,  12, 13 |                aut filium pignoris? At uero cum dicimus donum patris
 70    5,  13, 14 |             filium dicitur, principium uero ad omnia quae ab ipso sunt.
 71    5,  14, 15 |               principium; ad creaturam uero pater et filius et spiritus
 72    6,   2, 3  |         magnitudinis generator; filius uero sicut in se ipso dicitur
 73    6,   2, 3  |                ambo simul filius. Quod uero adiungitur: Et uerbum erat
 74    6,   2, 3  |              uirtus et sapientia; deus uero magnus, omnipotens, sapiens,
 75    6,   3, 4  |       discipulos patri commendaret. At uero Paulus et Apollo quia et
 76    6,   3, 4  |          dissentiens significatur. Cum uero additur quid unum, potest
 77    6,   3, 5  |             aequalis est, in sapientia uero non est aequalis? Sed quomodo
 78    6,   7, 9  |                                   Deus uero multipliciter quidem dicitur
 79    6,   7, 10 |             invicem neuter solus. Quia uero dicimus et deum solum ipsam
 80    7,   1, 1  |           relative sed ad se ipsum, an uero non dicantur ista nisi cum
 81    7,   1, 2  |             homo essentia est, dominus uero relative dicitur; homo enim
 82    7,   1, 2  |            sunt uel essentiae; dominus uero et servus et iumentum et
 83    7,   1, 2  |         dicitur ad filium dici; eundem uero filium et ad se ipsum dici
 84    7,   1, 2  |              atque colorata. Sapientia uero et sapiens est et se ipsa
 85    7,   2, 3  |            filius ad patrem; sapientia uero eo quo essentia.Et ideo
 86    7,   2, 3  |                 una sapientia. Quoniam uero et uerbum sapientia est,
 87    7,   3, 4  |               facta sunt omnia; creata uero uel facta sicut in hominibus
 88    7,   3, 4  |               eo non sunt ullae; lumen uero non corporale sed spiritale,
 89    7,   3, 5  |               inluminamur lumine, illa uero quia lumen inluminans, et
 90    7,   4, 7  |            bovem non esse equum, canem uero nec bovem esse nec equum,
 91    7,   4, 7  |           animalia tria dicimus; equum uero et bovem et canem, animalia
 92    7,   4, 7  |          generaliter dici potest; tres uero equos aut boves aut canes,
 93    7,   4, 7  |                arbores dicimus; laurum uero et myrtum et oleam, tantum
 94    7,   4, 7  |            etiam tria corpora; lapidem uero et lignum et ferrum, tantum
 95    7,   4, 7  |               illa, tria animalia. Hic uero ubi nulla est essentiae
 96    7,   5, 10 |              ideo substantia est; illa uero in subsistente atque in
 97    7,   6, 11 |            esse ad se dicitur, persona uero relative. Sic dicamus tres
 98    7,   6, 11 |           sicut species est homo, tres uero illae quas appellamus substantias
 99    7,   6, 11 |         substantiam uel essentiam? Hoc uero utcumque simile est quia
100    7,   6, 11 |             nec aurum speciem, statuas uero individua. Nulla quippe
101    7,   6, 11 |        pertinet quod homo non sit. Cum uero aurum definiero, non solae
102    7,   6, 11 |                ut genus aurum, statuas uero species intellegamus. Nec
103    7,   6, 11 |             possunt exsistere; in illa uero essentia trinitatis nullo
104    7,   6, 12 |             uelintesse filium, hominem uero non imaginem sed ad imaginem.
105    8, prae, 1 |               aut trinitas donum. Quod uero ad se dicuntur singuli non
106    8,   3, 4  |            agit uituperabilis est. Cum uero agit hoc studio et fit bonus
107    8,   5, 7a |             sint ut ea cogitamus; immo uero probabilius existimamus
108    8,   5, 8  |             micando digitis tribus. An uero diligimus non quod omnis
109    8,   6, 9  |               ipse quod cernit. Iustus uero cum id dicit id quod ipse
110    8,   6, 9  |                iusti esse possimus? An uero nisi et istam diligeremus
111    8,   6, 9  |              se ille qui diligit; ipsa uero forma et ueritas non est
112    8,   7, 10 |                sit uera dilectio, immo uero quid sit dilectio. Ea quippe
113    8,   8, 12 |                uideo trinitatem.' Immo uero uides trinitatem si caritatem
114    9,   1, 1  |         difficillimum est. Affirmantem uero cito iusteque reprehendit
115    9,   1, 1  |          inchoat cognitionem; cognitio uero certa non perficietur nisi
116    9,   2, 2  |              alius amans et amatus. At uero amor et quod amatur etiam
117    9,   2, 2  |             alicuius amantis est. Mens uero et spiritus non relative
118    9,   4, 4  |             est, non mole sed ui. Mens uero cum se ipsa cognoscit, non
119    9,   4, 6  |             dicantur sicut amici; mens uero aut spiritus non sint relativa
120    9,   4, 7  |            pars est complectitur. Mens uero cum se totam novit, hoc
121    9,   5, 8  |            quae se amat et novit. Tota uero in totis quemadmodum sint
122    9,   6, 9  |              hoc aut illud, credo; cum uero de humana specialiter aut
123    9,   6, 11 |             iubente deflexus est. Ipsa uero forma inconcussae ac stabilis
124    9,   6, 11 |        rationalis mentis intuitu. Ista uero aut praesentia sensu corporis
125   10,   1, 2  |               sentiendo percepta. Quia uero non solum esse uocem sed
126   10,   7, 9  |            immortaliter permanere. Qui uero eius substantiam uitam quandam
127   10,  10, 13a|          delectata conquiescit; utimur uero eis quae ad aliud referimus
128   10,  10, 15 |           mentem putant, intellegentia uero ita insit huic corpori sicut
129   10,  11, 17 |             laudabilioris ingenii. Cum uero de cuiusque doctrina quaeritur,
130   10,  11, 17 |              uoluntate pervenerit. Iam uero usus tertius in uoluntate
131   10,  11, 18 |              ad se ipsam dicitur; quod uero memoria dicitur ad aliquid
132   10,  11, 18 |              singulariter dicuntur. Eo uero tria quo ad se invicem referuntur.
133   11,   2, 2  |              qui sensus uocatur; illis uero non inest, nec aliunde nisi
134   11,   2, 5  |              neque sine anima. Tertium uero solius animae est quia uoluntas
135   11,   4, 7  |                               Voluntas uero illa quae hac atque hac
136   11,   5, 9  |               spiritale non est; uisio uero quae fit in sensu habet
137   11,   7, 11 |                                    Iam uero in alia trinitate interiore
138   11,   8, 14 |               et ideo nec memini. quia uero memini, tantum memini quantum
139   11,   8, 15 |               sensu memoria, a memoria uero acies cogitantis. ~16.
140   11,   8, 16 |              nisi tolerantia. Memoriam uero a sensu uoluntas avertit
141   11,   8, 16 |    ambulaverunt, utique uiderunt. Quia uero non sicut sensus oculorum
142   11,   9, 17 |            formatur ex memoria. Mediam uero nolui quia non ibi solet
143   11,  11, 19 |          memoriam mensura, ad uisionem uero numerus pertinere quia licet
144   11,  11, 19 |           uisionibus numerus. Voluntas uero quae ista coniungit et ordinat
145   12,   3, 3  |                                  Illud uero nostrum quod in actione
146   12,   5, 5  |                personam intimet, filii uero quod de illo ita processit
147   12,   5, 5  |            sane ita sunt absurda, immo uero ita falsa, ut facillime
148   12,   5, 5  |      concubitum ingerit cogitanti, aut uero ipsa sapientia sexu femina
149   12,   7, 10 |        ueritatem imago dei est; ex qua uero intenditur in agenda inferiora
150   12,   7, 10 |               debet uelare caput. Quia uero illi rationali actioni quae
151   12,   7, 11 |  sanctificatione cum sobrietate. Quasi uero possit obesse bonae uiduae
152   12,   7, 11 |              frequentari solent (opera uero misericordiae nihil prosunt
153   12,   7, 13 |           natura cognoscitur; in eorum uero corporibus ipsius unius
154   12,  10, 15 |              facillime ignoscitur. Cum uero propter adipiscenda ea quae
155   12,  11, 16 |         diligitur proprium. Cupiditate uero experiendae potestatis suae
156   12,  12, 17 |         corporalia sentiuntur; aeterna uero et incommutabilia spiritalia
157   12,  12, 17 |              contentus est, superioris uero auctoritate consilii ita
158   12,  13, 20 |                 uirum mentem, mulierem uero dixisse corporis sensum.
159   12,  13, 20 |               uir ponitur mens, sensus uero corporis mulier, uidentur
160   12,  13, 21 |                debere formari, quiddam uero rationalis intentionis nostrae,
161   12,  15, 25 |           intellectualis, ad scientiam uero temporalium rerum cognitio
162   13,   1, 2  |               facit; in consequentibus uero permixta cum temporalibus
163   13,   1, 2  |          lumina didicerunt; interiorem uero, id est animam, in se ipsis
164   13,   2, 5  |                                  Fides uero de qua in hoc libro aliquanto
165   13,   3, 6  |           uiderim oculis meis, de illo uero nihil noverim nisi quod
166   13,   4, 7  |              inde contentio est? Quasi uero de aliquo mundi huius agatur
167   13,   7, 10 |          semper fore certum erit. Nunc uero fecerunt quidem sibi philosophi
168   13,   7, 10 |    beatitudinem quam nondum tenet. Qui uero sine ulla spe tali, sine
169   13,   8, 11 |               hac uita quaeritur, immo uero fingitur, dum immortalitas
170   13,  10, 13 |             quantumque diligeret? Quid uero huius rei tanto isto indicio
171   13,  11, 15 |               mortem filii eius? Itane uero cum irasceretur nobis deus
172   13,  11, 15 |           etiam dignaretur mori, pater uero usque adeo adhuc irascebatur
173   13,  12, 16 |                factus est rectus; quod uero uiventi ait, Terra es, ostendit
174   13,  13, 17 |             bonae uoluntatis. Potentia uero sequi debet iustitiam non
175   13,  13, 17 |               uoluntatem bonam, magnam uero postea potestatem. Bona
176   13,  13, 17 |              ipsum pro se ipso. Cetera uero quae bene vult et tamen
177   13,  14, 18 |              potentiam putaremus. Nunc uero humana pro nobis passus
178   13,  14, 18 |         iniustissime occisus, potentia uero quia revixit mortuus numquam
179   13,  16, 20 |                gratulans, beatitudinem uero quam liberata uita futura
180   13,  17, 22 |              nec ipse ut tanta unitate uero deo coniunctus una cum illo
181   13,  19, 24 |           coniunctus est deo; in rebus uero aeternis summa ueritas recte
182   13,  19, 24 |              tribuitur dei uerbo. Quod uero idem ipse est unigenitus
183   13,  20, 25 |               uelle nos novimus. Multi uero immortales se esse posse
184   14,   1, 1  |                nuncupetur, *theosebeia uero quia uno uerbo perfecte
185   14,   1, 1  |             evidentius in eadem: Omnis uero disciplina ad tempus non
186   14,   1, 1  |            esse sed tristitiae; postea uero fructum pacificum his qui
187   14,   1, 3  |        temporalibus disserens, aeterna uero in hunc librum differens,
188   14,   3, 4a |           immortalitate perduret. Quid uero melius in eius natura creatum
189   14,   3, 5  |                loco iam non erit. Quae uero tunc erit quando eam recordabimur
190   14,   5, 7a |           uehementer aut appetant; sua uero interiora non cogitent nec
191   14,   6, 8a |             conuersione revocetur. Cum uero non se cogitat, non sit
192   14,   6, 8a |               memoria poneremus, ipsam uero conformationem tamquam imaginem
193   14,   6, 1  |         pertineat intellectus, notitia uero cuiusque rei quae inest
194   14,   7, 9a |                absurda est? Rectissime uero dicimus: 'Iste quem perspicis
195   14,   7, 9a |              mentis duce ueritate. Qui uero nec admonitus ualet ista
196   14,   8, 11 |                                   Nunc uero ad eam iam pervenimus disputationem
197   14,   8, 11 |          tertia duo ista coniungit. Ea uero quae oriuntur in animo ubi
198   14,   9, 12 |           nihil dici uidetur. Iustitia uero immortalis est et magis
199   14,   9, 12 |            dixit esse uirtutes, nullam uero earum cum ex hac uita emigrabimus
200   14,  10, 13 |        historiam cognoscuntur; quaedam uero simul esse incipiunt uelut
201   14,  10, 13 |       cognitione gignuntur. Cognitione uero facta cum ea quae cognovimus
202   14,  11, 14 |          providentiae nostrae. Memoria uero de praeteritis et intellegentia
203   14,  13, 17 |              in infernum. Commemoratae uero conuertuntur ad dominum
204   14,  14, 18 |                novit deum diligit; qui uero non diligit deum etiam si
205   14,  14, 19 |         expeditius potest uivere. Quis uero ullos thesauros nisi per
206   14,  14, 20 |             peccare delectet. Se ipsam uero nunc quando uidet non aliquid
207   14,  15, 21 |            constet esse mutabiles, has uero regulas immutabiles uideat
208   14,  15, 21 |         regulae sint iustitiae, mentes uero eorum esse constet iniustas.
209   14,  15, 21 |              anulum non relinquit? Qui uero non operatur et tamen uidet
210   14,  16, 22 |                                    Qui uero commemorati conuertuntur
211   14,  16, 22 |                ait, secundum deum; hic uero, secundum imaginem eius
212   14,  16, 22 |                qui creavit eum. Pro eo uero quod ibi posuit, in iustitia
213   14,  19, 25 |                                     At uero illa imago de qua dictum
214   14,  19, 25 |       contumelia corpus animale. Imago uero quae renovatur in spiritu
215   15,   5, 8  |         significare substantiam cetera uero huius substantiae qualitates;
216   15,   5, 8  |               sapientia non inest, duo uero ista, sapientia scilicet
217   15,   5, 8  |              autem una est. De tertiis uero ultimis quattuor, quamvis
218   15,   5, 8  |               bonus nondum beatus, qui uero beatus est profecto et iustus
219   15,   6, 10 |             potius quam credimus, deum uero esse trinitatem credimus
220   15,   6, 10 |              modo esse sapientiam? Aut uero putandum est sapientiam
221   15,   7, 11 |          trinitatis in mente. Trinitas uero ila cuius imago est nihil
222   15,   7, 12 |                nisi per uoluntatem. At uero in illa trinitate quis audeat
223   15,   7, 12 |              spiritus sancti, spiritus uero sanctus caritas et sua et
224   15,   7, 13 |                utcumque conspicere; ea uero quae absunt et tamen adfuerunt
225   15,   8, 14 |               domini speculantes. Quod uero ait, in eandem imaginem
226   15,   8, 14 |         uidebimus eum sicuti est. Quod uero adiunxit, tamquam a domini
227   15,   9, 15 |              speculum nos uidere. Quia uero addidit in aenigmate, multis
228   15,  10, 17 |            unius et imago dei una. Cum uero de inferiore distinctius
229   15,  11, 20 |          exsistente creatura; creatura uero nulla esse posset nisi per
230   15,  11, 21 |       apostolus, facie ad faciem. Nunc uero in hoc speculo, in hoc aenigmate,
231   15,  12, 21a|             uivere,' duo sunt. Iam hoc uero quod scit haec duo tertium
232   15,  13, 22a|              saepe iam diximus. Nostra uero scientia in rebus plurimis
233   15,  18, 32 |             bona tanta perducunt? Ipsa uero dilectio sive caritas (nam
234   15,  19, 34 |               autem prophetas, quosdam uero evangelistas, quosdam autem
235   15,  19, 35 |            quidem baptizavit aqua, uos uero baptizabimini spiritu sancto.
236   15,  21, 40 |              cogitemus, intellegentiae uero proprio modo quandam cogitationis
237   15,  21, 41 |      intellegentia esse non possit. An uero audiendus est quispiam dicens
238   15,  22, 42 |               est haec tria. In illius uero summae simplicitate naturae
239   15,  23, 43a|            haec imago trinitatis, ipsa uero summa trinitas tres personae
240   15,  23, 43a|             erit aut aliter erit. Ista uero tria quae sunt in impari
241   15,  25, 45 |               nulla erit quaestio. Hic uero ipsa experientia tam mihi
242   15,  26, 46 |                                   Quid uero fuerit causae ut post resurrectionem
243   15,  27, 49 |               Quis hoc prohibeat? Immo uero ad hoc quis non hortetur?
244   15,  27, 49 |             fine uidendus est. Quantum uero attinet ad illam summam,