Lib. Cap. Par.

  1    0, pro, 2  |  discreparent, uenerationi tuae per filium nostrum condiaconum carissimum
  2    1,   4, 7  |         unus deus --- quamvis pater filium genuerit, et ideo filius
  3    1,   4, 7  |          ascendisse, sed tantummodo filium. Nec eandem trinitatem descendisse
  4    1,   4, 7  |   tantummodo patris uocem fuisse ad filium factam --- quamvis pater
  5    1,   5, 8  |         audiunt deum patrem et deum filium et deum spiritum sanctum,
  6    1,   5, 8  | resurrexisse et ascendisse non nisi filium; in columbae autem specie
  7    1,   6, 9  |     Manifestum enim quod uerbum dei filium dei unicum accipimus, de
  8    1,   6, 10 |              nec sic inde separatum filium oporteret intellegi. Neque
  9    1,   6, 10 |         tantummodo de patre praeter filium intellegatur quod dictum
 10    1,   6, 11 |         uerba nec patrem tantum nec filium tantum permittant intellegi,
 11    1,   6, 11 |             solum, id est patrem et filium et spiritum sanctum? ~12.
 12    1,   6, 12 |            ex patre; per ipsum, per filium; in ipso, in spiritu sancto;
 13    1,   6, 12 |           hic dicitur, et omnia per filium sicut ad corinthios ubi
 14    1,   6, 12 |           alia per patrem, alia per filium, iam non omnia per patrem
 15    1,   6, 12 |            per patrem nec omnia per filium. Si autem omnia per patrem
 16    1,   6, 12 |             per patrem et omnia per filium, eadem per patre quae per
 17    1,   6, 12 |            eadem per patre quae per filium. Aequalis ergo est patri
 18    1,   6, 12 |        patris et filii. Quia si uel filium fecit pater quem non fecit
 19    1,   6, 12 |          ipse filius, non omnia per filium facta sunt. At omnia per
 20    1,   6, 12 |            facta sunt. At omnia per filium facta sunt. Ipse igitur
 21    1,   7, 14 |          illi quidem dicunt minorem filium esse quam pater est quia
 22    1,   7, 14 |         modum etiam se ipso minorem filium. Quomodo enim non etiam
 23    1,   7, 14 |            dicit, et aequalem patri filium, et patrem maiorem filio.
 24    1,   8, 15 |     subiecerit omnia filio ut ipsum filium sibi omnia subiecisse non
 25    1,   8, 16 |            patre meo; et nemo novit filium nisi pater, neque patrem
 26    1,   8, 17 |            audiamus: 'Ostende nobis filium,' sive audiamus: Ostende
 27    1,   8, 18 |            Apostolus ergo separavit filium ab sciendis his quae dei
 28    1,   8, 18 |       possint ex hoc dicere quod et filium non doceat quae dei sunt
 29    1,  10, 20 |  Contemplabimur enim deum patrem et filium et spiritum sanctum cum
 30    1,  10, 22 |          Qui dixerit blasphemiam in filium hominis, remittetur ei;
 31    1,  11, 26 |          uitam in semetipso, genuit filium esse incommutabilem uitam,
 32    1,  12, 29 |        significaret quia sic genuit filium, an ex illa qua loquitur
 33    1,  12, 29 |          quod aequalem pater genuit filium iudicat cum illo. Secundum
 34    1,  12, 29 |             et mortuorum, sed omnes filium,' quia et filius hominis
 35    1,  12, 30 |           filius dei est'? Sed quia filium dei secundum id quod in
 36    1,  12, 31 |      loquebatur quia tantummodo eum filium hominis arbitrabatur: Quid
 37    2, prae, 2 |            qua intellegimus minorem filium in assumpta creatura, an
 38    2, prae, 2 |             non quidem minorem esse filium sed aequalem patri, tamen
 39    2, prae, 2 |            de deo, lumen de lumine. Filium quippe dicimus deum de deo;
 40    2, prae, 2 |         filius sit; pater autem non filium de quo sit habeat sed tantum
 41    2,   1, 3  |            ita ut minorem ostendant filium propter formam servi, id
 42    2,   1, 3  |          facere qui dixit non posse filium a se facere quidquam nisi
 43    2,   2, 4  |          intellegitur quam: 'Genuit filium qui est uita,' sic etiam
 44    2,   2, 4  |          bene intellegitur: 'Genuit filium qui est doctrina'; ut quod
 45    2,   4, 6  |         spiritus sanctus glorificat filium quia de filii accipiet et
 46    2,   4, 6  |         spiritus sanctus glorificat filium, pater glorificat filium.
 47    2,   4, 6  |            filium, pater glorificat filium. Vnde cognoscitur quod omnia
 48    2,   4, 6  |        spiritus sanctus glorificare filium quem glorificat pater. Quod
 49    2,   4, 6  |             ambobus quia glorificat filium quem glorificat pater, ipsum
 50    2,   5, 8  |      plenitudo temporis, misit deus filium suum factum ex muliere,
 51    2,   5, 8  |           redimeret. Misit, inquit, filium suum factum ex muliere.
 52    2,   5, 8  |          Cum itaque ait: Misit deus filium suum factum ex muliere,
 53    2,   5, 8  |             ostendit eo ipso missum filium quo factus est ex muliere.
 54    2,   5, 9  |         etiam a se ipso missum esse filium quia ille Mariae conceptus
 55    2,   5, 9  |       apparebit. Quomodo misit deus filium suum? Iussit ut ueniret,
 56    2,   5, 9  |            cum uenisset, misit deus filium suum factum ex muliere,
 57    2,   5, 9  |             secum invisibili eundem filium uisibilem faciendo misisse
 58    2,   6, 11 |             et ignem, sicut dicimus filium et deum et hominem nec sicut
 59    2,   6, 11 |           hominem nec sicut dicimus filium agnum dei, non solum Iohanne
 60    2,   6, 11 |         uisa sit. Nec sicut dicimus filium petram (scriptum est enim:
 61    2,   7, 12 |      plenitudo temporis, misit deus filium suum factum ex muliere,
 62    2,   9, 15 |            uolunt, dicunt uisibilem filium non per carnem de uirgine
 63    2,   9, 15 |            propter hanc se mortalem filium dicere, sed sicut et ante
 64    2,   9, 15 |     mortalem. Nam si propter carnem filium dicunt esse mortalem, iam
 65    2,   9, 15 | incarnationem per se ipsum mortalem filium posse convincere quia ipsa
 66    2,   9, 16 |          oculis deum nec patrem nec filium nec spiritum sanctum dicimus
 67    2,  10, 17 |             quod uerbum eius unicum filium eius secundum rectam fidei
 68    2,  10, 17 |           fecisse commemoratur, iam filium indicaret loqui ad primum
 69    2,  10, 18 |           patrem uel non posse nisi filium et spiritum sanctum per
 70    2,  10, 18 |           dixerat: Pater, clarifica filium tuum, quod non potuit dicere
 71    2,  10, 19 |              Nisi forte ideo putant filium uisum esse Abrahae quia
 72    2,  10, 19 |            ne quisquam arbitraretur filium significatum et ideo dictum
 73    2,  10, 19 |            et sicut unus ei de Sara filium pollicetur, quem dominum
 74    2,  11, 20 |          suam substantiam uisibilem filium, quid aliud quam ipsum esse
 75    2,  11, 21 |          maiorem et eum dominum dei filium intellegendum, duos autem
 76    2,  13, 23 |            deum Isaac et deum Iacob filium dei esse et patrem non esse.
 77    2,  14, 24 |      mortalium? Sed utrum patrem an filium an spiritum sanctum an ipsam
 78    2,  15, 25 |       Moysen oculis carneis uidisse filium dei quem delirantes haeretici
 79    2,  15, 25 |             non solum patrem sed et filium et spiritum sanctum, ex
 80    2,  18, 34 |     somniantis apparuit, ideo autem filium uisibilem et spiritum sanctum
 81    2,  18, 34 |            errore ut audeant dicere filium et spiritum sanctum etiam
 82    2,  18, 34 |            ut non patrem sed tantum filium uel spiritum sanctum credant
 83    2,  18, 35 |            uero creaturam non solum filium uel spiritum sanctum sed
 84    3, prae, 3 |    ostendere non ideo minorem patre filium quia ille misit, hic missus
 85    3, prae, 3 |     tantummodo patre nec tantummodo filium nec tantummodo spiritum
 86    3,  10, 20 |        heremo, sic oportet exaltari filium hominis ut omnis qui credit
 87    3,  11, 21a|    particula intellegimus patrem et filium et spiritum sanctum, quandoquidem
 88    3,  11, 22 |          per angelos nunc autem per filium sermo factus est, consequenter
 89    3,  11, 23 |          nominat ipsum per se ipsum filium dei uolunt intellegi quia
 90    3,  11, 25 |            ego. Et dixit ei: Accipe filium tuum dilectum quem diligis,
 91    3,  11, 25 |            sumpsit gladium occidere filium suum. Et uocavit eum angelus
 92    4,  19, 25 |           ecce quod est missum esse filium dei. Quaecumque propter
 93    4,  19, 26 |      plenitudo temporis, misit deus filium suum factum ex muliere,
 94    4,  19, 26 |          quantum missum. Misit enim filium suum factum ex muliere,
 95    4,  20, 27 |        credamus aequalem patri esse filium et consubstantialem et coaeternum
 96    4,  20, 27 |             et tamen a patre missum filium. Non quia ille maior est
 97    4,  21, 30a|          fidenter dixerim patrem et filium et spiritum sanctum unius
 98    4,  21, 30a|           quae uel ad patrem uel ad filium uel ad spiritum sanctum
 99    4,  21, 32 |         Nunc autem non ideo minorum filium quia missus est a patre,
100    5,   5, 6a |           ad aliquid sicut pater ad filium et filius ad patrem, quod
101    5,   5, 6a |         diversum sit patrem esse et filium esse, non est tamen diversa
102    5,   6, 7  |        sermoni quod pater quidem ad filium dicitur et filius ad patrem,
103    5,   6, 7  |            patrem dicere quia et si filium non genuisset nihil prohiberet
104    5,   6, 7  |     ingenitum, et si gignat quisque filium non ex eo ipse est ingenitus
105    5,   6, 7  |            inquiunt ergo: 'Pater ad filium dicitur et filius ad patrem;
106    5,   6, 7  |         refertur, et sicut pater ad filium ita genitor ad genitum.
107    5,   6, 7  |         tamen ad genitum, id est ad filium dicitur, quod nec illi negant;
108    5,   6, 7  |             Quia uero filius non ad filium relative dicitur sed ad
109    5,   7, 8  |         ergo aliud dicimus quam non filium? Negativa porro ista particula
110    5,  11, 12 |      dicitur cum et ad patrem et ad filium refertur quia spiritus sanctus
111    5,  12, 13 |            domini et dominum servi, filium patris et patrem filii quoniam
112    5,  12, 13 |      sanctum filii, sed non dicimus filium spiritus sancti ne pater
113    5,  12, 13 |          dicere patrem pignoris aut filium pignoris? At uero cum dicimus
114    5,  12, 13 |     possumus dicere patrem doni aut filium doni, sed ut haec uicissim
115    5,  13, 14 |           forte aliud; sed pater ad filium dicitur, principium uero
116    5,  13, 14 |             et patrem principium et filium principium, non duo principia
117    5,  14, 15 |            principium est, pater ad filium principium est quia genuit
118    5,  14, 15 |              fatendum est patrem et filium principium esse spiritus
119    6,   1, 1  |             non ex tempore coepisse filium dei. Sed inter disputationes
120    6,   2, 3  |             in se ipso nisi quod ad filium dicitur, id est pater uel
121    6,   3, 5  |             uel una re aequalem deo filium confiteri. Eligat quam uoluerit.
122    6,   4, 6  |         satis est uidere nullo modo filium aequalem esse patri si in
123    6,   9, 11 |           patre solum sed patrem et filium et spiritum sanctum. Si
124    6,   9, 11 |          autem solum deum patrem et filium et spiritum sanctum? Sed
125    6,   9, 11 |          ipsa tria simul, patrem et filium et spiritum sanctum. Num
126    6,   9, 11 |          unum uerum deum dicimus et filium unum uerum deum et spiritum
127    6,   9, 11 |            deum, et simul patrem et filium et spiritum sanctum, id
128    7,   1, 1  |          eum non ad se ipsum sed ad filium relative dici et ideo patrem
129    7,   1, 2  |             sed omnino quod est, ad filium relative dici. Quomodo ergo
130    7,   1, 2  |             ipsum sed etiam esse ad filium illi est? At enim multo
131    7,   1, 2  |         ipsum est ipsum esse sed ad filium quam essentiam genuit et
132    7,   1, 2  |        quidquid dicitur relative ad filium dicitur, ille autem dicitur
133    7,   1, 2  |             sed quidquid dicitur ad filium dici; eundem uero filium
134    7,   1, 2  |            filium dici; eundem uero filium et ad se ipsum dici et ad
135    7,   2, 3  |           esse quod uerbum esse aut filium esse sicut iam satis ostendimus
136    7,   3, 4  |             Ideoque ait: Nemo novit filium nisi pater, et nemo novit
137    7,   3, 4  |            filius revelare quia per filium revelat pater, id est per
138    7,   3, 5  |            facta quippe a patre per filium, non nata de patre sicut
139    7,   4, 7  |            et patrem non dicit esse filium, et spiritum sanctum quod
140    7,   4, 7  |           nec patrem dicit esse nec filium. Cum ergo quaeritur quid
141    7,   4, 8  |    appellemus deum sive patrem sive filium sive spiritum sanctum? An
142    7,   4, 9  |     perstringitur et patrem esse et filium esse et spiritum sanctum,
143    7,   4, 9  |        spiritum sanctum, nec eundem filium esse qui pater est nec spiritum
144    7,   4, 9  |      sanctum eundem patrem esse uel filium. Quaesivit quid tria diceret
145    7,   4, 9  |             dicitur, pater autem ad filium et dominus ad servientem
146    7,   6, 11 |             tres personas patrem et filium et spiritum sanctum quemadmodum
147    7,   6, 11 |             et spiritus sancti, aut filium personam esse patris et
148    7,   6, 11 |             dicitur persona, non ad filium uel spiritum sanctum; sicut
149    7,   6, 12 |        purgetur credat in patrem et filium et spiritum sanctum, unum
150    7,   6, 12 |             solum deum separet inde filium aut spiritum sanctum, cum
151    7,   6, 12 |            et unus deus est quia et filium cum audimus solum deum sine
152    7,   6, 12 |  distinguunt ut imaginem uelintesse filium, hominem uero non imaginem
153    7,   6, 12 |           ad imagninem non quasi ad filium dicitur quae imago aequalis
154    8,   1, 2  |       quoniam ueritate non superant filium, non enim ueritus sunt,
155    9,   1, 1  |          attinet credamus patrem et filium et spiritum sanctum esse
156    9,   1, 1  |           rectorem; nec patrem esse filium nec spiritum sanctum uel
157    9,   1, 1  |         sanctum uel patrem esse uel filium, sed trinitatem relatarum
158    9,  12, 17 |       persuaserit, sicut dei uerbum filium esse nullus christianus
159   12,   5, 5  |             personam alteram faciat filium posse dici quandoquidem
160   12,   6, 7  |           sanctis deum dictum etiam filium quasi desint alia uerissima
161   12,   6, 7  |          fides docet, sicuti docet, filium esse ad aequalitatem essentiae
162   12,   6, 8  |          uxor ei fieret et antequam filium propagarent quia nondum
163   12,   6, 8  |         trinitatis debuit addere et filium, quamvis adhuc in lumbis
164   12,   6, 8  |      spiritus suo loco postea natum filium narraturus, sicut mulierem
165   13,   2, 5  |            uenientem in propria dei filium non receperunt, quamvis
166   13,  10, 13 |    mortalitatis huius ut unigenitum filium deum sibi coaeternum hominem
167   13,  19, 24 |           uerbo intellego uerum dei filium, in carne agnosco uerum
168   13,  19, 24 |         carne agnosco uerum hominis filium, et utrumque simul in unam
169   15,   3, 5  |             non est, sicut pater ad filium dicitur uel dominus ad creaturam
170   15,   3, 5  |       aliquid duplum esse patrem et filium ad simplum spiritum sanctum
171   15,   3, 5  |   explicatur ita ut deus qui genuit filium non solum sit pater uirtutis
172   15,   3, 5  |      confitemur, patrem scilicet et filium et spiritum sanctum. In
173   15,   5, 7  |            trinitas, uel patrem uel filium uel spiritum sanctum audeat
174   15,   6, 10 |       uerbum eius, id est patrem et filium, atque inde procedentem
175   15,   7, 12 |             patrem nec se ipsum nec filium nec spiritum sanctum intellegere
176   15,   7, 12 |        sanctum intellegere nisi per filium, uel diligere nisi per spiritum
177   15,   7, 12 |      spiritus sancti; eodemque modo filium nec sui nec patris meminisse
178   15,   7, 12 |             et filii et sui, et per filium intellegere et patrem et
179   15,   7, 12 |            intellegere et patrem et filium et se ipsum, per se autem
180   15,   7, 12 |         diligere et se et patrem et filium, tamquam memoria sit pater
181   15,   7, 12 |            patrem habet memoriam et filium intellegentiam et se dilectionem;
182   15,  17, 31 |           nos ipse dilexit et misit filium suum litatorem pro peccatis
183   15,  19, 37 |           caritas qua pater diligit filium et patrem diligit filius
184   15,  20, 38 |           per quod facta sunt omnia filium dei esse natura, hoc est
185   15,  20, 38 |           sive essentiae dixit esse filium sed filium uoluntatis dei,
186   15,  20, 38 |     essentiae dixit esse filium sed filium uoluntatis dei, accidentem
187   15,  20, 38 |             uoluntatem qua gigneret filium; uidelicet ideo quia nos
188   15,  20, 38 |             in aeternum.' Quidam ne filium consilii uel uoluntatis
189   15,  20, 38 |             interroganti utrum deus filium uolens an nolens genuerit,
190   15,  20, 38 |        concluderet non naturae esse filium sed uoluntatis. At ille
191   15,  21, 40 |            Sane deum patrem et deum filium, id est deum genitorem qui
192   15,  27, 48 |           inter deum patrem et deum filium tale aliquid suspicemur
193   15,  27, 48 |            non de patre procedit in filium et de filio procedit ad
194   15,  28, 51 |            credimus in te patrem et filium et spiritum sanctum. Neque
195   15,  28, 51 |      litteris ueritatis: Misit deus filium suum, nec tu, unigenite,