Lib. Cap. Par.

  1    1,   7, 14 |          mediator dei et hominum esset homo Christus Iesus, ita dicuntur
  2    1,   7, 14 |                mediator dei et hominum homo Christus Iesus, quis non
  3    1,   7, 14 |           factus et habitu inventus ut homo. Est ergo dei filius deo
  4    1,   7, 14 |              in forma servi factus est homo. Nam si pater tantum sine
  5    1,   7, 14 |              utrumque deus et utrumque homo; sed utrumque deus propter
  6    1,   7, 14 |       accipientem deum, utrumque autem homo propter acceptum hominem.
  7    1,   8, 15 |                dei substantiam mutatus homo Christus Iesus, illud certe
  8    1,   8, 16 |                mediator dei et hominum homo Christus Iesus perducturus
  9    1,   8, 17 |                mediator dei et hominum homo Christus Iesus ad contemplationem
 10    1,   8, 18 |        dilectores mundi? Animalis enim homo non percipit quae sunt spiritus
 11    1,  10, 20 |                mediator dei et hominum homo Christus Iesus tradiderit
 12    1,  10, 20 |              cum filius sit et deus et homo, alia substantia deus, alia
 13    1,  10, 20 |             alia substantia deus, alia homo, homo potius in filio quam
 14    1,  10, 20 |            substantia deus, alia homo, homo potius in filio quam filius
 15    1,  12, 28 |               ex humana, et tamen ipse homo iudicaturus est sicut dominus
 16    1,  12, 31 |              bonum ipse dominus: Bonus homo, inquit, de bono thesauro
 17    1,  12, 31 |             sui profert bona, et malus homo de malo thesauro cordis
 18    2,   6, 11 |                in homine, aliud uerbum homo. Caro enim pro homine posita
 19    2,   6, 11 |            caro ac si diceretur 'omnis homo.' Non ergo sic est assumpta
 20    2,  10, 18 |              uoces factas quas audiret homo nec aliquam formam uideret
 21    2,  11, 20 |          carnem habitu est inventus ut homo, quandoquidem pedes ei loti
 22    2,  11, 20 |           factus et habitu inventus ut homo, cum hoc quando fecerit
 23    2,  16, 28 |               uivere; non enim uidebit homo faciem meam et uivet. Et
 24    2,  17, 28a|      Verumtamen universa uanitas omnis homo uivens, et iterum: Quoniam
 25    3,   1, 5  |                Et quamvis haec quoniam homo sum nullo experimento possim
 26    3,   8, 15 |               sum ut intellegeretur si homo qui uirgas illas sic posuit
 27    3,   9, 17 |             nosse quilibet nequissimus homo unde illi uel illi uermes
 28    3,  10, 20 |            angelus domini; loquitur et homo ex persona dei dicens: Audi
 29    3,  10, 20 |               non peribant. Vetus enim homo noster confixus est cruci
 30    3,  11, 26 |              Iesum Christum in quantum homo fieri dignatus est habes
 31    3,  11, 26 |                mediator dei et hominum homo Christus Iesus. Hinc illud
 32    3,  11, 27 |         probabilitate rationis quantum homo uel potius quantum ego potui,
 33    4,   2, 4  |              sumus. Deus itaque factus homo iustus intercessit deo pro
 34    4,   2, 4  |             iusto, sed congruit homini homo. Adiungens ergo nobis similitudinem
 35    4,   3, 5  |            magisque renovatur interior homo. Corpus uero tamquam homo
 36    4,   3, 5  |              homo. Corpus uero tamquam homo exterior quanto est haec
 37    4,   3, 6  |            dicens: Scientes quia uetus homo noster simul crucifixus
 38    4,   3, 6  |              peccato. Quia et interior homo si utique renovatur de die
 39    4,   4, 7  |                et sexto die factus est homo ad imaginem dei. Et sexta
 40    4,   8, 12 |     interpellans pro nobis per id quod homo erat nec tamen tacens quod
 41    4,  11, 14 |              Sed sicut fieri potest ut homo uita ac moribus melior spectet
 42    4,  20, 27 |       operaretur, id est ut non tantum homo missus intellegatur quod
 43    4,  20, 27 |                sed et uerbum missum ut homo fieret quia non secundum
 44    4,  20, 27 |           aliter missa est ut ipsa sit homo. In animas enim sanctas
 45    4,  20, 27 |             uerbum caro fieret, id est homo fieret, in quo futuro revelato
 46    4,  20, 30 |              quodam modo commixtus est homo cum ueniente plenitudine
 47    4,  21, 31 |                dicatur propter deum et homo propter hominem. Quod si
 48    4,  21, 31 |           sanctus sicut est dei filius homo ille qui ex uirgine factus
 49    5,   1, 2  |          inflammat. Nam quo intellectu homo deum capit qui ipsum intellectum
 50    5,   7, 8  |    praedicamentis. Velut cum dicimus: 'Homo est,' substantiam designamus.
 51    5,   7, 8  |       designamus. Qui ergo dicit: 'Non homo est,' non aliud genus praedicamenti
 52    5,   7, 8  |             secundum substantiam aio: 'Homo est,' sic secundum substantiam
 53    5,   7, 8  |        substantiam nego cum dico: 'Non homo est.' Et cum quaeritur,
 54    5,  16, 17 |            Alio enim tempore est etiam homo dominus ligni et alio tempore
 55    6,   2, 3  |             cum animus non sit corpus, homo autem animus simul et corpus
 56    6,   3, 4  | subintellegatur quid unum, id est unus homo aut unum animal. Inde apostolus:
 57    6,   9, 11 |          humanae substantiae, cum ipse homo cum mente sit homo, cur
 58    6,   9, 11 |                ipse homo cum mente sit homo, cur non multo congruentius
 59    6,   9, 11 |              Christi, quamvis Christus homo nisi cum uerbo quod caro
 60    7,   1, 2  |          refertur ad servum; cum autem homo dicitur uel aliquid tale
 61    7,   1, 2  |               tunc indicatur essentia; homo ergo cum dicitur dominus,
 62    7,   1, 2  |              cum dicitur dominus, ipse homo essentia est, dominus uero
 63    7,   1, 2  |         dominus uero relative dicitur; homo enim ad se dicitur, dominus
 64    7,   1, 2  |         aliquid excepto relativo sicut homo dominus et homo servus et
 65    7,   1, 2  |         relativo sicut homo dominus et homo servus et equus iumentum
 66    7,   1, 2  |               iumentum et nummus arra; homo et equus et nummus ad se
 67    7,   1, 2  |             dicuntur. Sed si non esset homo, id est aliqua substantia,
 68    7,   3, 4  |          sapientia est quia factus est homo. An propterea non loquitur
 69    7,   3, 5  |              primatum tenes. Quia enim homo ad beatitudinem sequi non
 70    7,   4, 7  |              si dicamus tria animalia (homo enim sicut ueteres definierunt
 71    7,   4, 7  |               et animam quod est totus homo. Ita quippe dictum est in
 72    7,   4, 7  |             commune habent id quod est homo, itaque dicuntur tres homines;
 73    7,   4, 7  |           nomen est in tantum ut etiam homo possit hoc dici, cum tantum
 74    7,   4, 8  |              Iacob, tres homines, quia homo speciale nomen est commune
 75    7,   4, 8  |             essentia sed generale quia homo et pecus et arbor et sidus
 76    7,   6, 11 |              ita dicatur sicut dicitur homo quod commune est omnibus
 77    7,   6, 11 |                sed quomodo dicitur hic homo uelut Abraham, uelut Isaac,
 78    7,   6, 11 |             essentia sicut species est homo, tres uero illae quas appellamus
 79    7,   6, 11 |            Isaac et Iacob speciem quae homo dicitur communiter habent (
 80    7,   6, 11 |           communiter habent (non sicut homo subdividitur in Abraham,
 81    7,   6, 11 |               Isaac et Iacob, ita unus homo et in aliquos singulos homines
 82    7,   6, 11 |              enim non potest quia unus homo iam singulus homo est).
 83    7,   6, 11 |            quia unus homo iam singulus homo est). Cur ergo una essentia
 84    7,   6, 11 |             essentia species est sicut homo, sic est una essentia sicut
 85    7,   6, 11 |                una essentia sicut unus homo. An sicut dicimus aliquos
 86    7,   6, 11 |                enim definiero quid sit homo, quod est nomen speciale,
 87    7,   6, 11 |           aliquid ad eam pertinet quod homo non sit. Cum uero aurum
 88    7,   6, 11 |              rebus non tantum est unus homo quantum tres homines simul,
 89    7,   6, 11 |             sunt homines duo quam unus homo; et in statuis aequalibus
 90    7,   6, 11 |                singulis, quod animalis homo non percipit. Non enim potest
 91    7,   6, 12 |         spiritus sancti ut subsisteret homo imago dei; deus autem trinitas.
 92    7,   6, 12 |               similitudinem dictus est homo ad imaginem, et ideo nostram
 93    7,   6, 12 |              ut imago trinitatis esset homo, non trinitati aequalis
 94    8,   5, 8  |                 novimus tamen quid sit homo. Vt enim longe non eamus,
 95    8,   6, 9  |            quem diligamus quandoquidem homo ille iam non est; anima
 96    8,   6, 9  |                est nisi animus, et cum homo iustus dicitur ex animo
 97    8,   6, 9  |           emicant quibus ille aut ille homo esse iustus apparet? Sed
 98    8,   6, 9  |                ut iusti esse ualeamus? Homo ergo qui creditur iustus
 99    9,   1, 1  |                 Cum enim consummaverit homo, tunc incipit. De credendis
100    9,   2, 2  |          cetera quae multa sunt quibus homo constat, atque ut haec quae
101    9,   2, 2  |             est. Retracto enim eo quod homo est, quod adiuncto corpore
102    9,   6, 9  |            amat. Aliterque unusquisque homo loquendo enuntia mentem
103    9,   6, 11 |            mihi digito ostendatur ipse homo, studeo mihi coniungere,
104    9,  12, 17 |        creatore deo, ad cuius imaginem homo factus est solet movere
105   11,   1, 1  |             loco dicat: Et si exterior homo noster corrumpitur, sed
106   11,   1, 1  |             Neque enim frustra et iste homo dicitur nisi quia inest
107   11,   1, 1  |               igitur corporis exterior homo praeditus sentit corpora,
108   12,   6, 6  |         numerus non recte diceretur si homo ad unius personae imaginem
109   12,   6, 7  |          imaginem filii ita ut non sit homo imago patris sed filii,
110   12,   6, 7  |               homine ut hoc modo esset homo imago unius ueri dei quia
111   12,   6, 7  |              cuius imaginem factus est homo. ~8.
112   12,   6, 8  |            ergo ad imaginem dei factus homo antequam uxor ei fieret
113   12,   7, 12 |               secundum formam corporis homo factus est ad imaginem dei
114   12,   7, 12 |           renovamur, et ipse est novus homo qui renovatur in agnitionem
115   12,   7, 12 |             nullus est, ibi factus est homo ad imaginem dei ubi sexus
116   12,   8, 13a|             inde incipit ratio ubi iam homo interior possit agnosci.
117   12,  11, 16 |               eius similitudo pecoris: Homo in honore positus non intellexit;
118   12,  12, 18 |           quippe una persona est, unus homo est, totusque damnabitur
119   13,   1, 2  |              non comprehenderunt. Fuit homo missus a deo cui nomen erat
120   13,   1, 2  |                adiungit et dicit: Fuit homo missus a deo cui nomen erat
121   13,   1, 2  |                enim notum est quid sit homo cuius exteriorem partem,
122   13,   1, 2  |            cogitare quod dicitur, Fuit homo cui nomen erat Iohannes,
123   13,   1, 4  |              per corporis sensus sicut homo, sicut ipse mundus cuius
124   13,   3, 6  |         singulis notae, et cum quisque homo nesciat quid homo alius
125   13,   3, 6  |              quisque homo nesciat quid homo alius unus uelit, in quibusdam
126   13,   4, 7  |               Nonne uerius dixerimus: 'Homo iste non vult beate uivere
127   13,   7, 10 |               nullo modo potest ut sic homo uivat quomodo vult. Non
128   13,   8, 11 |        beatitudinis capax est. Vt enim homo beate uivat oportet ut uivat.
129   13,  12, 16 |            autem iste quo traditus est homo in diaboli potestatem non
130   13,  13, 17 |                iustus et dicit: Beatus homo quem tu erudieris, domine,
131   13,  13, 17 |                beatum posse quod uelit homo eligat et uelle quod oportet
132   13,  13, 17 |            uitiis a quibus si uincitur homo, ad hoc uincitur ut male
133   13,  13, 17 |               opinione uictores? Velit homo prudens esse, uelit fortis,
134   13,  14, 18 |             hominem et deum. Nisi enim homo esset, non posset occidi;
135   13,  14, 18 |              pro nobis passus est quia homo erat; sed si noluisset,
136   13,  16, 20 |          remanere debuerunt cum quibus homo pro ueritate certaret et
137   13,  16, 20 |               uirtus fidelium ut novus homo per testamentum novum inter
138   13,  16, 21 |             autem secundo Adam qui non homo tantum sed etiam deus est
139   13,  17, 22 |             assecutus, sed ex quo esse homo coepit, ex illo est et deus,
140   13,  17, 22 |            atque sanari. Discit quoque homo quam longe recesserit a
141   13,  17, 22 |            deus divinitate subvenit et homo infirmitate conuenit. Quod
142   13,  18, 23 |          medicina. Nascebatur, inquam, homo nullum habens, nullum habiturus
143   13,  18, 23 |               Et hoc ita gestum est ut homo non extollatur, sed qui
144   13,  18, 23 |         glorietur. Qui enim uictus est homo tantum erat, et ideo uictus
145   13,  18, 23 |           cupiebat; qui autem uicit et homo et deus erat, et ideo sic
146   13,  19, 24 |             illa summa gratia est quod homo in unitatem personae coniunctus
147   13,  20, 25 |            conspiratio ut non fallatur homo qui hoc ex animo suo de
148   14,   1, 3  |             enim scire tantummodo quid homo credere debeat propter adipiscendam
149   14,   4, 6a |             inquit, in imagine ambulat homo, tamen uane conturbatur;
150   14,   4, 6a |            Quamquam in imagine ambulat homo. Quapropter ex utraque parte
151   14,   4, 6a |            Quamquam in imagine ambulat homo, tamen uane conturbatur,
152   14,   4, 6a |              Quamquam uane conturbatur homo, tamen in imagine ambulat.'
153   14,   5, 8  |               esse suffecerit quod cum homo de animi sui natura cogitare
154   14,   7, 9a |              fierique posse ut noverit homo aliquid quod non cogitat
155   14,   7, 10 |              tale aliquid gignatur ubi homo cogitat quale in illo erat
156   14,  14, 19 |            Quamquam in imagine ambulat homo, tamen uane conturbatur.
157   14,  14, 19 |               talis in imagine ambulat homo, et habet memoriam et intellectum
158   14,  14, 19 |                non aurum rarus quisque homo sed omnis homo possidet
159   14,  14, 19 |           rarus quisque homo sed omnis homo possidet caelum? Per lumina
160   14,  15, 21 |               non habet. Hanc enim cum homo conderetur accepit et peccando
161   14,  17, 23 |             est dicens: Et si exterior homo noster corrumpitur, sed
162   15,   1, 1  |              ad eius imaginem quod est homo in eo quo ceteris animalibus
163   15,   2, 2  |                 Ad hoc ergo debet esse homo intellegens ut requirat
164   15,   3, 5  |               ad imaginem dei quod est homo secundum mentem pervenit
165   15,   3, 5  |                in imagine dei quod est homo secundum mentem quae renovatur
166   15,   6, 10 |               secundum quam factus est homo ad imaginem dei uelut familiariorem
167   15,   7, 11 |                homine ut non ipsa sint homo. Homo est enim sicut ueteres
168   15,   7, 11 |          homine ut non ipsa sint homo. Homo est enim sicut ueteres definierunt
169   15,   7, 11 |               in homine, non ipsa sunt homo. Et una persona, id est
170   15,   7, 11 |                id est singulus quisque homo, habet illa tria in mente
171   15,   7, 11 |       definiamus hominem, ut dicamus: 'Homo est substantia rationalis
172   15,   7, 11 |               Ac per hoc illa tria non homo sunt sed hominis sunt uel
173   15,   7, 11 |            Quapropter singulus quisque homo qui non secundum omnia quae
174   15,   7, 11 |             non sicut singulus quisque homo una persona. ~12.
175   15,  17, 31 |           dilectio est. Non enim habet homo unde deum diligat nisi ex
176   15,  22, 42 |             una sunt persona sicut est homo potest nobis quispiam dicere: '
177   15,  23, 43a|           hominum non possit dici unus homo, illa unus deus et dicatur
178   15,  23, 43a|        quemadmodum ista imago quod est homo habens illa tria una persona
179   15,  23, 43a|          trinitatis non haec tria unus homo sed unius hominis sunt,
180   15,  25, 45 |                quidem persona quod est homo invenisse imaginem summae
181   15,  26, 46 |              deus sed etiam accepit ut homo, propterea dictus est plenus
182   15,  26, 46 |              divina. Accepit quippe ut homo, effudit ut deus. Nos autem
183   15,  27, 49 |          exerceat quam in eo quod ipse homo in sua natura melius ceteris
184   15,  28, 51 |               sic loquerer. Neque enim homo de te beatus peccatum praeciperet