Lib. Cap. Par.

  1    1,   8, 16 |         sunt a patre meo; et nemo novit filium nisi pater, neque
  2    1,   8, 16 |          pater, neque patrem quis novit nisi filius et cui uoluerit
  3    3,   4, 10 |           eis sicut oportere ipse novit significandum et demonstrandum,
  4    3,  10, 21 |         formis ostendebatur, quis novit hominum: Sicut infantes
  5    4,   2, 4  |         exhiberi potest ab eo qui novit in regulari monochordo. ~
  6    6,  10, 11 |          de uno cum quo unum. Ibi novit omnia deus quae fecit per
  7    7,   3, 4  |      hominibus. Ideoque ait: Nemo novit filium nisi pater, et nemo
  8    7,   3, 4  |        filium nisi pater, et nemo novit patrem nisi filius et cui
  9    8,   6, 9  |           non sumus? Quod si nemo novit quid sit iustus nisi qui
 10    8,   6, 9  |           iustus ignorat. Proinde novit quid sit iustus etiam qui
 11    8,   6, 9  |          qui nondum est. Vbi ergo novit? Num oculis uidit aut ullum
 12    8,   6, 9  |        pulchritudo eius. Vbi ergo novit quid sit iustus qui nondum
 13    8,   6, 9  |          iustus apparet? Sed unde novit illa signa esse animi iusti
 14    8,   6, 9  |           quid omnino sit iustus? Novit ergo. Sed ubi novimus quid
 15    8,   7, 11 |   quidquid congruenter potest, et novit potentius esse coniungi
 16    8,   8, 12 |           dilectionem; magis enim novit dilectionem qua diligit
 17    9,   3, 3  |          enim mens aliquam mentem novit si se non novit? Neque enim
 18    9,   3, 3  |    aliquam mentem novit si se non novit? Neque enim ut oculus corporis
 19    9,   3, 3  |         et se non uidet, ita mens novit alias mentes et ignorat
 20    9,   3, 3  |          et se ipsam per se ipsam novit quoniam est incorporea.
 21    9,   3, 3  |         incorporea. Nam si non se novit, non se amat. ~
 22    9,   4, 4  |           et notitia eius, cum se novit. Ipsa igitur mens et amor
 23    9,   4, 4  |          superior est natura quae novit quam illa quae nota est,
 24    9,   4, 6  |          Item notitia qua se mens novit si esse desinat, simul et
 25    9,   4, 7  |           amat et scientia qua se novit, quibus duabus partibus
 26    9,   4, 7  |            Mens uero cum se totam novit, hoc est perfecte novit,
 27    9,   4, 7  |           novit, hoc est perfecte novit, per totum eius est notitia
 28    9,   5, 8  |         At in illis tribus cum se novit mens et amat se, manet trinitas,
 29    9,   5, 8  |        ita sunt quia mens quae se novit et amat in amore et notitia
 30    9,   5, 8  |    scientem se amat et amantem se novit. Ac per hoc et bina in singulis
 31    9,   5, 8  |        singulis quia mens quae se novit et amat cum sua notitia
 32    9,   5, 8  |          in mente quae se amat et novit. Tota uero in totis quemadmodum
 33    9,   5, 8  |          totam mens amat et totam novit et totum amorem suum novit
 34    9,   5, 8  |        novit et totum amorem suum novit totamque amat notitiam suam
 35    9,   6, 9  |                  Sed cum se ipsam novit humana mens et amat se ipsam,
 36    9,   6, 9  |         non aliquid incommutabile novit et amat. Aliterque unusquisque
 37    9,   9, 14 |        enim uerbi gratia perfecte novit perfecteque amat iustitiam,
 38    9,  10, 15 |       notitia. Cum itaque se mens novit et amat, iungitur ei amore
 39    9,  10, 15 |          quoniam amat notitiam et novit amorem, et uerbum in amore
 40    9,  10, 16 |           similis est ei rei quam novit. Est enim alia notitia secundum
 41    9,  11, 16a|  colligitur quia cum se mens ipsa novit atque approbat sic est eadem
 42    9,  11, 16a|     similitudinem ad eam rem quam novit, hoc est cuius notitia est,
 43    9,  11, 16a|       aequalem qua mens ipsa quae novit est nota. Ideoque et imago
 44    9,  12, 17 |       notitiam suam gignit cum se novit, et amorem suum non gignit
 45    9,  12, 18 |          gignit quia non minus se novit quam est nec alterius essentiae
 46    9,  12, 18 |          eius non solum quia ipsa novit, sed etiam quia se ipsam
 47    9,  12, 18 |          sicut notitia sui qua se novit quia notitia iam inventum
 48    9,  12, 18 |        minor proles dum tantam se novit mens quanta est, nec minor
 49    9,  12, 18 |         tantum se diligit quantum novit et quanta est. ~
 50   10,   1, 1  |       accenditur quia generaliter novit corporum pulchritudines
 51   10,   1, 2  |      uocem sed et signum esse iam novit, perfecte id nosse vult;
 52   10,   1, 2  |  inquirimus, quod profecto nondum novit, et propterea miramur cur
 53   10,   1, 2  |          Quid ergo amat nisi quia novit atque intuetur in rationibus
 54   10,   1, 2  |         et utilem cernit anima et novit et amat, eamque in se perfici
 55   10,   1, 2  |           illa tangit animum quam novit et cogitat in qua elucet
 56   10,   3, 5  |          sui simile est intuetur, novit ergo alias mentes ex quibus
 57   10,   3, 5  |         Cur ergo cum alias mentes novit se non novit cum se ipsa
 58   10,   3, 5  |         alias mentes novit se non novit cum se ipsa nihil sibi possit
 59   10,   3, 5  |          quae vult pervenire quam novit illud quo vult pervenire?
 60   10,   3, 5  |          amat, non se quam nondum novit sed ipsum nosse amat acerbiusque
 61   10,   3, 5  |        vult cuncta comprehendere? Novit autem quid sit nosse, et
 62   10,   3, 5  |       nosse, et dum hoc amat quod novit etiam se cupit nosse. Vbi
 63   10,   3, 5  |        nosse. Vbi ergo nosse suum novit si se non novit? Nam novit
 64   10,   3, 5  |        nosse suum novit si se non novit? Nam novit quod alia noverit,
 65   10,   3, 5  |        novit si se non novit? Nam novit quod alia noverit, se autem
 66   10,   3, 5  |      autem non noverit; hinc enim novit et quid sit nosse. Quo pacto
 67   10,   3, 5  |        noverit, quaerentem se iam novit. Iam se ergo novit. Quapropter
 68   10,   3, 5  |         se iam novit. Iam se ergo novit. Quapropter non potest omnino
 69   10,   3, 5  |         ignotam esse conuincitur. Novit enim se quaerentem atque
 70   10,   3, 6  |      dicemus? An quod ex parte se novit, ex parte non novit? Sed
 71   10,   3, 6  |      parte se novit, ex parte non novit? Sed absurdum est dicere
 72   10,   4, 6a |         mens est, sic tota uivit. Novit autem uivere se; totam se
 73   10,   4, 6a |        uivere se; totam se igitur novit. Postremo cum se nosse mens
 74   10,   4, 6a |       quaerit, mentem se esse iam novit; alioquin utrum se quaerat
 75   10,   4, 6a |        quaerit mens quid sit mens novit quod se quaerat, profecto
 76   10,   4, 6a |         quod se quaerat, profecto novit quod ipsa sit mens. Porro
 77   10,   4, 6a |          mens. Porro si hoc in se novit quod mens est et tota mens
 78   10,   4, 6a |           tota mens est, totam se novit. Sed ecce non se noverit
 79   10,   4, 6a |      aliud pro alio, procul dubio novit quid quaerat. At si novit
 80   10,   4, 6a |         novit quid quaerat. At si novit quid quaerat et se ipsam
 81   10,   4, 6a |          quaerit, se ipsam utique novit. Quid ergo adhuc quaerit?
 82   10,   4, 6a |      quaerit? Quod si ex parte se novit, ex parte autem adhuc quaerit,
 83   10,   4, 6a |         tota dicitur. Deinde quia novit nondum se a se inventam
 84   10,   4, 6a |           se a se inventam totam, novit quanta sit tota. Atque ita
 85   10,   9, 12 |            sed ab eo quod alterum novit dinoscat. Ipsum enim quod
 86   10,   9, 12 |          ipsam? Si autem utrumque novit, novit et se ipsam quia
 87   10,   9, 12 |          Si autem utrumque novit, novit et se ipsam quia non ita
 88   10,   9, 13 |       ipsam cognoscat. Certe enim novit sibi dici, sibi scilicet
 89   10,  10, 16 |            Quapropter dum se mens novit substantiam suam novit,
 90   10,  10, 16 |       mens novit substantiam suam novit, et cum de se certa est
 91   10,  10, 16 |          intellegere et uelle se. Novit enim haec in se, nec imaginatur
 92   12,   2, 2  |      incommutabiliter manere mens novit. ~
 93   13,   2, 5  |         quanto fructus eius magis novit quos operari solet fides
 94   13,  16, 20 |      sinitur quantum eis expedire novit de quo sacrae litterae personant
 95   14,   4, 7  |        semetipsam. Nihil enim tam novit mens quam id quod sibi praesto
 96   14,   5, 7a |         mens hominis quae aliquid novit exhorreat? An etiam ipsa
 97   14,   6, 8a |     disciplinarum peritus ea quae novit eius memoria continentur,
 98   14,   7, 9a |        alias etiam si non cogitat novit tamen. Sed numquid recte
 99   14,   7, 9a |    possumus dicere: 'Iste musicus novit quidem musicam sed nunc
100   14,   7, 9a |         si dicamus: 'Iste musicus novit quidem musicam sed nunc
101   14,   8, 11 |     principale mentis humanae quo novit deum uel potest nosse considerandum
102   14,  14, 18 |        suam. Qui ergo se diligere novit deum diligit; qui uero non
103   15,   3, 5  |        est mens et notitia qua se novit et amor quo se notitiamque
104   15,   6, 10 |         mentem et notitiam qua se novit et dilectionem qua se diligit. ~
105   15,   7, 13 |       potest istam sapientiam qua novit deus omnia ita ut nec ea
106   15,   7, 13 |          complectitur cuncta quae novit, tanta mentis infirmitate
107   15,  10, 17 |           essent. Nemo enim falsa novit nisi cum falsa esse novit.
108   15,  10, 17 |         novit nisi cum falsa esse novit. Quod si novit, uerum novit;
109   15,  10, 17 |         falsa esse novit. Quod si novit, uerum novit; uerum est
110   15,  10, 17 |       novit. Quod si novit, uerum novit; uerum est enim quod illa
111   15,  13, 22a| necessitates nostras docemus eum. Novit enim, ait uerbum eius, pater
112   15,  13, 22a|     corporales non quia sunt ideo novit, sed ideo sunt quia novit.
113   15,  13, 22a|         novit, sed ideo sunt quia novit. Non enim nescivit quae
114   15,  14, 23 |            ille pater. Ac per hoc novit omnia quae novit pater,
115   15,  14, 23 |          per hoc novit omnia quae novit pater, sed ei nosse de patre
116   15,  14, 23 |          esse non potest ueritas. Novit itaque omnia deus pater
117   15,  14, 23 |      omnia deus pater in se ipso, novit in filio, sed in se ipso
118   15,  14, 23 |          se ipso. Omnia similiter novit et filius, in se scilicet
119   15,  14, 23 |       nata sunt de his quae pater novit in se ipso, in patre autem
120   15,  14, 23 |        nata sunt quae ipse filius novit in se ipso. Sciunt ergo