Lib. Cap. Par.

 1    1,   1, 2  |        huiusmodi falsitatibus humanus animus purgaretur, sancta scriptura
 2    1,   1, 2  |             modo dicatur et corpus et animus, nisi proprio quodam modo
 3    2,   1, 3  |         easdem litteras exprimit quas animus cogitavit; sed: Quaecumque,
 4    4, prae, 1 |        semetipsos, laudabiliorque est animus cui nota est uel infirmitas
 5    5,  10, 11 |              et magnus mons et magnus animus, in his ergo rebus aliud
 6    6,   2, 3  |           Quod enim tam diversum quam animus et corpus? Potest tamen
 7    6,   2, 3  |             corpus? Potest tamen dici animus erat apud hominem, id est
 8    6,   2, 3  |        hominem, id est in homine, cum animus non sit corpus, homo autem
 9    6,   2, 3  |            non sit corpus, homo autem animus simul et corpus sit. Vt
10    6,   4, 6  | incomparabiliter simpliciore quam est animus humanus haec ita se habent?
11    6,   4, 6  |         temperantem; potest enim esse animus et nullam istarum habere
12    8,   2, 3  |          secundum quod dicitur magnus animus, non secundum hoc dicitur
13    8,   2, 3  |            secundum hoc dicitur uerus animus; animum enim uerum habet
14    8,   3, 4  |          luculente colorata, et bonus animus amici consensionis dulcedine
15    8,   3, 4  |              hoc nisi deus? Non bonus animus aut bonus angelus aut bonum
16    8,   3, 4  |             uerbi gratia quod dicitur animus bonus, sicut duo uerba sunt
17    8,   3, 4  |          quaedam intellego, aliud quo animus est, aliud quo bonus. Et
18    8,   3, 4  |               quo bonus. Et quidem ut animus esset non egit ipse aliquid;
19    8,   3, 4  |             esset. Vt autem sit bonus animus uideo agendum esse uoluntate,
20    8,   3, 4  |       uoluntate, non quia idipsum quo animus est non est aliquid boni (
21    8,   3, 4  |             ideo nondum dicitur bonus animus quia restat ei actio uoluntatis
22    8,   3, 4  |            recteque dicitur non bonus animus; distat enim ab eo qui hoc
23    8,   3, 4  |               hoc studio et fit bonus animus, nisi se ad aliquid conuertat
24    8,   3, 4  |               conuertit ut fiat bonus animus nisi ad bonum, cum hoc amat
25    8,   3, 5  |           bona sunt. Illud etiam quod animus tantum quia est animus,
26    8,   3, 5  |           quod animus tantum quia est animus, etiam nondum eo modo bonus
27    8,   3, 5  |           bonum, sed, ut dixi, tantum animus cum ita nobis placet ut
28    8,   3, 5  |           bonum est. Ad hoc se igitur animus conuertit ut bonus sit a
29    8,   3, 5  |              bonus sit a quo habet ut animus sit. Tunc ergo uoluntas
30    8,   3, 5  |       congruit ut perficiatur in bono animus cum illud bonum diligitur
31    8,   3, 5  |               se a summo bono amittit animus ut sit bonus animus; non
32    8,   3, 5  |           amittit animus ut sit bonus animus; non autem amittit ut sit
33    8,   3, 5  |              non autem amittit ut sit animus cum et hoc iam bonum sit
34    8,   3, 5  |            adipiscitur; iam enim erat animus qui conuerti ad id uellet
35    8,   4, 6  |               cavendum est ne credens animus id quod non videt fingat
36    8,   4, 7  |         uidimus credimus, fingat sibi animus aliquid in lineamentis formisque
37    8,   4, 7  |           illud salubre est quod sibi animus fingit longe fortasse aliter
38    8,   6, 9  |               quia scimus et quid sit animus et quid sit iustus? Et animus
39    8,   6, 9  |         animus et quid sit iustus? Et animus quidem quid sit non incongrue
40    8,   6, 9  |               sentiuntur, id est ipse animus? Nam et motus corporum quibus
41    8,   6, 9  |               scire possumus quid sit animus consideratione nostri; habemus
42    8,   6, 9  |         diligere nisi quod sit iustus animus. Novimus ergo et quid sit
43    8,   6, 9  |             sit iustus sicut quid sit animus. Sed quid sit animus, ut
44    8,   6, 9  |              sit animus. Sed quid sit animus, ut dictum est, novimus
45    8,   6, 9  |          novimus ex nobis; inest enim animus nobis. Quid autem sit iustus
46    8,   6, 9  |          autem in homine non est nisi animus, et cum homo iustus dicitur
47    8,   6, 9  |            deformes sunt. Sicut autem animus non uidetur oculis ita nec
48    8,   6, 9  |              sciens dico: 'Iustus est animus qui scientia atque ratione
49    8,   6, 9  |             Illud mirabile ut apud se animus uideat quod alibi nusquam
50    8,   6, 9  |            animum uideat, et sit ipse animus et non sit iustus animus
51    8,   6, 9  |              animus et non sit iustus animus quem apud se ipsum uidet.
52    8,   6, 9  |            ipsum uidet. Num est alius animus iustus in animo nondum iusto?
53    8,   6, 9  |               uidet et dicit quid sit animus iustus, nec alibi quam in
54    8,   6, 9  |               uidet, cum ipse non sit animus iustus? An illud quod uidet
55    8,   6, 9  |             ac dicere quid sit iustus animus. Quod unde esse poterunt
56    8,   6, 9  |               uidemus quid sit iustus animus ut et nos iusti esse possimus?
57    8,  10, 14 |       ascendamus ad animum. Quid amat animus in amico nisi animum? Et
58    9,   9, 14 |             inardescit atque aegratat animus indigentia donec ad ea perveniat
59    9,  11, 16a|                            Habet ergo animus nonnullam speciei notae
60    9,  11, 16a|          substantia uitali sicuti est animus), ita cum deum novimus,
61    9,  11, 16a|           natura est; creatura quippe animus, creator autem deus. Ex
62   10,   1, 1  |               ad uidendum ac fruendum animus accenditur quia generaliter
63   10,   1, 2  |             plene notum est, eo cupit animus de illo nosse quod reliquum
64   10,   2, 4  |               quae amabatur quam sibi animus formans exhibere consueverat.
65   10,  11, 17 |               consideratur laudabilis animus sed etiam quam bonus, non
66   10,  11, 17 |               Tunc enim laudandus est animus uehementer amans cum id
67   11,   2, 2  |             differt quandoquidem iste animus, illud corpus est, sed ab
68   11,   2, 2  |         exstinguitur, cum idem maneat animus, et eius intentio luminibus
69   11,   3, 6a |               sic illa phantasia, cum animus cogitat speciem uisi corporis,
70   11,   4, 7  |              et cavendi causa rapitur animus in ea contuenda quae fugiat.
71   11,   4, 7  |               intus est et totum unus animus.~8.
72   11,   5, 8a |                    Sed quia praevalet animus non solum oblita uerum etiam
73   11,   8, 14 |               eas in memoria combibit animus); uisiones tamen illae cogitantium
74   11,   8, 14 |         sensibiles sunt, errat quidem animus cum eas opinatur eo modo
75   12,   1, 1  |          naturaliter erectum est, sic animus quae substantia spiritalis
76   12,   2, 2  |   sensibilibus atque in eis quae inde animus per sensum corporis traxit
77   12,  11, 16 |           aedificat; ita praegravatus animus quasi pondere suo a beatitudine
78   12,  14, 23 |           disciplinas quibus eruditur animus memoriae commendatur ut
79   14,   8, 11 |          coepit in animo qui iam erat animus antequam in illo ista esse
80   14,   9, 12 |              illis prius esset, tamen animus erat, desinant esse cum
81   15,   1, 1  |             rem quae mens uocatur uel animus. Quo nomine nonnulli auctores
82   15,   3, 5  |      iustitiam propter quam diligitur animus iustus ab animo etiam nondum
83   15,  12, 21a|              sensum corporis percipit animus, alterum earum quae per
84   15,  12, 22 |     testimoniis aliorum percepta scit animus humanus, thesauro memoriae
85   15,  15, 25 |                manet enim hoc quamdiu animus manet, et quia semper manet
86   15,  15, 25 |           manet, et quia semper manet animus et hoc semper manet; id