Lib. Cap. Par.

 1    1,   1, 1 |       sibimet intellegentiae uias, magis eligentes sententiam suam
 2    1,   5, 8 |           Paulus apostolus, quanto magis ego longe infra illius pedes
 3    1,   6, 10|      separavit a se patrem. Quanto magis ergo non est necesse ut
 4    1,  12, 30|            filius hominis est, cum magis quasi hoc exspectaretur
 5    2, prae, 1| proferendam sententiam meam in qua magis amabo inspici a rectis quam
 6    2,   6, 11|  significanda repente exstiterunt. Magis ista similia mihi uidentur
 7    3,   1, 5 |          angeli qui haec agunt, et magis ea norunt quam ego novi
 8    4, prae, 1|            scire infirmitatem suam magis quam scire mundi moenia,
 9    4,   1, 2 |       meritis nostris superbientes magis ab eo resiliremus et in
10    4,   1, 2 |           et in nostra fortitudine magis deficeremus, ac per hoc
11    4,   1, 2 |           nobis mortuus est: multo magis iustificati nunc in sanguine
12    4,   1, 2 |           mortem filii eius, multo magis reconciliati salvi erimus
13    4,   1, 3 |         sunt et omnia unum sunt et magis unum est et una est uita.
14    4,   3, 5 |       roboratur de die in diem cum magis magisque renovatur interior
15    4,   3, 5 |           est haec uita diuturnior magis magisque corrumpitur uel
16    4,  10, 13|            per falsam philosophiam magis inflans aut per sacra sacrilega
17    4,  12, 15|         resurrectio mortuorum quia magis uitabant homines quod evitare
18    4,  12, 15|            mortem spiritus, id est magis poenam quam meritum poenae (
19    4,  15, 20|         Nullum enim uitium est cui magis divina lege resistitur et
20    4,  21, 31|   intellegitur, mens fide purgetur magis magisque abstinendo a peccatis
21    5,   1, 1 |           ut ignoscant peto ubi me magis uoluisse quam potuisse dicere
22    5,   2, 3 |        dicta est essentia. Et quis magis est quam ille qui dixit
23    5,   4, 5 |         est semper uivit, sed quia magis uivit cum sapit minusque
24    6,   4, 6 |          fortitudine), quanto ergo magis in illa incommutabili aeternaque
25    6,   4, 6 |          unus spiritus est; quanto magis ibi ubi est omnino inseparabilis
26    6,   6, 8 |            alia sine aliis et alia magis, alia minus, innumerabilia
27    6,   9, 11|        multo congruentius multoque magis uerbum cum patre quod simul
28    7,   1, 2 |            illi est? At enim multo magis unius eiusdemque essentiae
29    7,   3, 4 |            de quo loquimur, quanto magis uerbum dei per quod facta
30    7,   4, 9 |            ipsam subsistit. Quanto magis deus~
31    8,   7, 11|       utcumque cogitaverint, facta magis eius appetunt quae humana
32    8,   8, 12|        diligat eandem dilectionem; magis enim novit dilectionem qua
33    8,   8, 12|       ipsis; nos autem ipsos tanto magis diligimus quanto magis diligimus
34    8,   8, 12|       tanto magis diligimus quanto magis diligimus deum. ~Ex una
35   10,   1, 2 |       amplius in eo requiratur quo magis innotescat cuius omnes litterae
36   10,   3, 5 |         Quod si ut oculis corporis magis alii oculi noti sunt quam
37   10,   3, 5 |  Quapropter eo ipso quo se quaerit magis se sibi notam quam ignotam
38   10,   5, 7 |         ipsam minus cogitat quanto magis secura est quod se non possit
39   10,   5, 7 |       imaginum iudicet, et hoc est magis mens, id est rationalis
40   10,   9, 12|       signis editis, et hoc ita ut magis credamus quam intellegamus.
41   11,   5, 9 |           parentem et quasi prolem magis spiritalis est quam utrumlibet
42   11,   5, 9 |            quae utrumque coniungit magis, ut dixi, spiritalis agnoscitur,
43   11,   5, 9 |     incipit in illa trinitate. Sed magis pertinet ad sensum formatum
44   11,   7, 11|        meminimus uideremus. Quanto magis priusquam id memoriae mandaremus.
45   12,   7, 10|            quod aeternum est tanto magis inde formatur ad imaginem
46   12,  11, 16|            a quo imprimitur. Tanto magis itaque inhaeretur deo quanto
47   12,  13, 20|       haberent, sensumque corporis magis pro serpente intellegendum
48   13,   1, 2 |    cernendum est. Qua in re quanto magis quisque profecerit tanto
49   13,   2, 5 |         credit quanto fructus eius magis novit quos operari solet
50   13,   2, 5 |       tamen et nullam diversitatem magis unam dicimus esse quam multas.
51   13,   6, 9 |       quando utrumque non possunt, magis eligant homines ut omnia
52   13,   6, 9 |            id eligatur potius unde magis a beata uita receditur (
53   13,   8, 11|      nolens fit, ac per hoc quanto magis nolentem deserendo miserum
54   13,  10, 14|           nobis mortuus est. Multo magis iustificati nunc in sanguine
55   13,  10, 14|           mortem filii eius, multo magis reconciliati salvi erimus
56   13,  13, 17|          enim et homines eum tanto magis imitantur quanto magis neglecta
57   13,  13, 17|       tanto magis imitantur quanto magis neglecta uel etiam perosa
58   13,  16, 21|           nobis mortuus est. Multo magis iustificati nunc in sanguine
59   13,  16, 21|         remissio peccatorum, multo magis reconciliati salvi erimus
60   14,   4, 7 |        sibi praesto est, nec menti magis quidquam praesto est quam
61   14,   9, 12|    Iustitia uero immortalis est et magis tunc perficietur in nobis
62   14,  10, 13|        utrumque iungente. Ibi ergo magis agnoscenda est imago quam
63   14,  19, 26|          sic existimandum est, quo magis hi fuerint semper in suo
64   15,   7, 13|         uoluerimus advertere tanto magis noster et sermo succumbit
65   15,   8, 14|           in ipsa impietate quanto magis damnabile uitium tanto certius
66   15,  11, 20|         uerbi quod intus lucet cui magis uerbi competit nomen. Nam
67   15,  20, 38|       aliqua in trinitate persona, magis hoc nomen spiritui sancto
68   15,  25, 45|     intellectu conatum me senserim magis habuisse quam effectum,
69   15,  27, 48|            suam sed patris, quanto magis illic intellegendus est
70   15,  28, 51|         qui inveniri te fecisti et magis magisque inveniendi te spem