Lib. Cap. Par.

 1    1,  10, 22 |       formam dei sicut habet pater uitam in semetipso, sic dedit
 2    1,  10, 22 |      semetipso, sic dedit et filio uitam habere in semetipso; secundum
 3    1,  11, 24 |    ecclesiae suae ad regnum dei ad uitam aeternam, cui caput est
 4    1,  11, 26 |         ubi ait: Sicut habet pater uitam in semetipso, ita dedit
 5    1,  11, 26 |             ita dedit filio habere uitam in semetipso. Neque enim
 6    1,  11, 26 |       Neque enim iam exsistenti et uitam non habenti dedit ut haberet
 7    1,  11, 26 |           habenti dedit ut haberet uitam in semetipso, cum eo ipso
 8    1,  11, 26 |           ergo, dedit filio habere uitam in semetipso, genuit filium
 9    1,  11, 26 |         filium esse incommutabilem uitam, quod est uita aeterna.
10    1,  11, 26 |           patris ipsumque mandatum uitam aeternam. Et scio, inquit,
11    1,  12, 29 |             Sic dedit filio habere uitam in semetipso, ut significaret
12    1,  12, 29 |            est: Dedit filio habere uitam in semetipso, non utique
13    1,  12, 30 |      credit ei qui me misit, habet uitam aeternam, et in iudicium
14    1,  12, 30 |           sed transiet de morte in uitam. Haec uita aeterna est illa
15    1,  12, 30 |             Sicut enim habet pater uitam in semetipso, ita dedit
16    1,  12, 30 |      semetipso, ita dedit et filio uitam habere in semetipso. Deinde
17    1,  12, 30 |            ad damnationem, alii ad uitam aeternam. Quae est autem
18    1,  12, 31 |        profert mala. Sed quia ille uitam aeternam quaerebat, uita
19    1,  12, 31 | ambustionem aeternam, sic iusti in uitam aeternam. Quid est autem
20    2,   1, 3  |           illud: Sicut habet pater uitam in semetipso, sic dedit
21    2,   1, 3  |         semetipso, sic dedit filio uitam habere in semetipso, et
22    2,   2, 4  |            dictum est: Dedit filio uitam, non aliud intellegitur
23    2,  17, 28a|        uivere; sive quia post hanc uitam in qua peregrinamur a domino
24    2,  17, 28a|         est; quod utique post hanc uitam intellegi uoluit cum mortis
25    2,  17, 30 |       transierat uitque a morte ad uitam; nondum resurrectione clarificatus
26    3,  10, 20 |          eum non pereat sed habeat uitam aeternam, sicut intuentes
27    4,   3, 6  |            tamquam resipiscendo ad uitam iustitiae revocari, sed
28    4,  10, 13 |      hominem obedientem reduxit ad uitam; quia sicut ille elatus
29    4,  13, 17 |      mortem falsoque se opponit ad uitam nomine purgationis per sacra
30    4,  13, 17 |         sua resurrectione in novam uitam nos praedestinatos uocavit,
31    7,   3, 4  |             quia sicut pater habet uitam in semetipso, sic dedit
32    7,   3, 4  |         semetipso, sic dedit filio uitam habere in semetipso; et
33    8,   5, 8  |    reviviscere, id est ex morte ad uitam redire? Cum ergo dicimus
34    8,   9, 13 |        diligeremus illum quia eius uitam cum in carne uiveret huic
35    8,   9, 13 |           precemur. Ita et ipsorum uitam facit a nobis diligi formae
36    9,   1, 1  |         perficietur nisi post hanc uitam cum uidebimus facie ad faciem.
37   10,   7, 9  |          Qui uero eius substantiam uitam quandam nequaquam corpoream,
38   10,   7, 9  |            corpoream, quandoquidem uitam omne vivum corpus animantem
39   11,   5, 8a |            ad meliorem uerioremque uitam referat atque in eo fine
40   11,   6, 10a|         uivere et ad eam pervenire uitam quae non referatur ad aliud
41   12,   7, 11 |         agat haec temporalia, quam uitam graeci non *zooeen sed *
42   12,  10, 15 |            est. Et magnum est hanc uitam sic degere quam uelut uiam
43   13,   1, 2  |    comprehenderunt, contemplativam uitam requirit et intellectuali
44   13,   1, 4  |       similitudines corporum et ad uitam exterioris hominis pertinentibus,
45   13,   4, 7  |            ita in ea constituerunt uitam beatam. Quomodo igitur ferventissime
46   13,   5, 8  |            quosque posuisse beatam uitam quod eos maxime delectavit (
47   13,   5, 8  |           sequitur ut omnes beatam uitam sciant. Omnes autem beati
48   13,   7, 10 |        Quis autem non qualemcumque uitam qua delectatur et ideo beatam
49   13,   9, 12a|            Cui tamen animae beatam uitam non invenerunt stabilem,
50   13,  16, 21 |        enim dubitet daturum amicis uitam suam pro quibus inimicis
51   13,  17, 22 |           tanti mediatoris quae ad uitam resurrexit aeternam? Pertinebat
52   13,  20, 25 |           necesse est esse miseram uitam eandemque perpetuam, quae
53   14,   1, 3  |        debeat propter adipiscendam uitam beatam quae non nisi aeterna
54   14,  13, 17 |          deum tamquam obliviscendo uitam suam conuersae ferant in
55   14,  13, 17 |         reviviscentes reminiscendo uitam cuius eas habebat oblivio.
56   14,  15, 21 |        alicubi ante huius corporis uitam aut cum primum facta est
57   14,  19, 25 |       aeternum euntibus dextris in uitam aeternam. Hanc est autem,
58   15,  15, 25 |           sempiternum est cogitare uitam suam uel cogitare scientiam
59   15,  18, 32 |           est sine quo ad aeternam uitam neminem bona tanta perducunt?
60   15,  19, 33 |            fons aquae salientis in uitam aeternam. Quia ergo haec
61   15,  19, 33 |            fons aquae salientis in uitam aeternam. ~34.
62   15,  26, 47 |          filius: Sicut habet pater uitam in semetipso sic dedit filio
63   15,  26, 47 |          semetipso sic dedit filio uitam patrem dedisse sed ita eum
64   15,  27, 48 |         hoc sicut pater cum habeat uitam in semetipso dedit et filio
65   15,  27, 48 |    semetipso dedit et filio habere uitam in semetipso, sic ei dedit
66   15,  27, 48 |            semetipso, sic ei dedit uitam procedere de illo sicut